ساختمان با بتن شامل مراحل زیادی برای دستیابی به بهترین نتایج از جمله شکل دهی ، درجه بندی ، قرار دادن و تکمیل است. یک مرحله مهم ، قرار دادن درست میلگردهای تقویت کننده یا میلگرد است و این مقاله نحوه انجام این کار را توضیح می دهد.
مراحل
مرحله 1. پروژه را برنامه ریزی کنید
برای ساخت بتنی سازه ای ، یک مهندس و معمار معمولاً کارهای طراحی فنی را انجام می دهند و اطلاعات خاصی در مورد اندازه ، پیکربندی و قرار دادن میلگرد در کار بتنی مربوطه ارائه می دهند. برنامه ریزی ساخت و قرار دادن واقعی ، و همچنین زمان بندی کار ، اولین کار شماست.
مرحله 2. میلگرد را خریداری کنید
برای پروژه های ساده مانند پایه ساختمان معمولی و تقویت اسلب ، به احتمال زیاد می توانید میلگرد لازم را از مرکز تأمین ساختمان یا انبار بهسازی خانه خریداری کنید. برای کاربردهای پیچیده مانند تیرهای درجه ، دیوارهای فونداسیون ، مخازن و پروژه های دیگر ، شما باید اشکال خاصی را داشته باشید که توسط متخصص ساخت میلگرد تشکیل شده است. در اینجا چند نمونه آورده شده است:
- رکاب ها - اینها میلگردهای شکل دار هستند که تقویت جانبی را در پیکربندی خاصی که اغلب قفس نامیده می شود ، نگه می دارند. آنها چارچوبی را ایجاد می کنند که این میله های بزرگتر را در موقعیت خود نگه می دارد و ممکن است ترکیبی از اشکال گرد ، مربع ، مستطیل یا حتی پیچیده باشد.
- رولپلاک - اینها معمولاً L شکل هستند ، یا طول مستقیم میلگرد با خمیدگی نود درجه در یک سر.
- میله های گوشه ای - اینها نیز L شکل هستند که هر طرف آن دارای طول یکسانی است.
- خم های افست - اینها از یک شکل ساده Z تا زوایای پیچیده متغیر هستند که در تقویت پله ها و پله های بتنی (تغییرات ارتفاع) در پایه های بتنی استفاده می شوند.
- گیره مو - اینها میلگردهای U شکل هستند که اغلب برای قفل کردن دو یا چند تشک جداگانه میلگرد برای ایجاد مقاومت جانبی به ریخته گری بتن استفاده می شود.
- آب نبات های چوبی - همانطور که از نامش مشخص است ، این طولهای مستقیم میلگرد با خم U شکل در یک یا هر دو انتهاست ، دوباره برای به هم پیوستن دو یا چند تشک تقویت کننده موازی.
مرحله 3. با نقشه ها یا طرح تقویت کننده مشورت کنید
اگر میلگرد خود را از سازنده خریداری می کنید ، معمولاً تهیه کننده برنامه های مهندس سازه یا معمار شما را بررسی می کند و یک نقشه مغازه با جزئیات و برچسب های شناسایی برای هر نوع میلگرد مورد استفاده در پروژه تهیه می کند. برای پروژه های ساده تر ، نقشه های ساختمان شما باید الزامات فاصله و اندازه نوارها را ارائه دهد. از این اسناد برای تعیین اینکه کجا و چه میلگردی در مکانهای جداگانه نیاز است استفاده کنید.
مرحله 4. روشی را که برای بستن میلگرد استفاده می کنید انتخاب کنید
در بیشتر مواقع میلگرد با سیم فولادی آنیل شده بسته می شود ، یا به صورت رول فله ای چهار پوندی خریداری می شود ، و یا در صورت استفاده از اسپینر کراوات کیسه ای ، در دسته ای از قطعات سیم برش خورده با حلقه هایی که در دو طرف آن شکل گرفته است. استفاده از دومی برای مبتدیان آسان تر است ، اما تا حدودی گران تر است ، اولی اغلب انتخاب ردیف های میلگرد تجربه (rodbusters) است.
مرحله 5. منطقه ای را که قرار است بتن در آن قرار گیرد آماده کنید
پس از اتمام هرگونه زیرآب بندی ، حفاری و زیرزمینی زیرزمینی برای لوله کشی و تاسیسات برقی ، زمین باید درجه بندی و فشرده شود. بعد از انجام درجه بندی و فشرده سازی و آزمایش مربوطه ، خطوط واقعی یا شکل خطوط قرار دادن بتن را تعیین کنید.
مرحله 6. تصمیم بگیرید که آیا قالب های بتنی قبل از قرار دادن میلگرد شما نصب می شوند یا خیر
برای پایه های بزرگ که قرار است از میلگرد سنگین استفاده شود ، قالب ابتدا معمولاً انجام می شود ، برای دیوارهای بتنی و تیرهای درجه ، یک طرف فرم ممکن است قبل از بستن میلگرد ساخته شود ، اما میلگرد قبل از بستن نیاز دارد. قالب تکمیل شده است تا میله ها بتوانند در جای خود قرار گرفته و محکم شوند. برای دال های بتنی ، لایه زیرین (زمین زیر دال) اغلب برای موریانه ها پیش تصفیه می شود و قبل از بستن حصیر ، مانع رطوبت یا ضربه گیر نصب می شود.
مرحله 7. میلگرد را تکان دهید
این شامل جدا کردن میله ها ، رکاب ها و رولپلاک ها از بسته های مربوطه با توجه به تعداد نقشه های محل قرارگیری است. به عنوان مثال می توان دالی به ابعاد 12 فوت (3.7 متر) در 12 فوت (3.7 متر) با میلگردهای 8 اینچی (20.3 سانتی متر) در یک جهت و 12 اینچ (30.5 سانتی متر) مرکز دیگر را نام برد. اندازه میله های مورد نیاز در هر جهت را مشخص کنید ، دو یا سه میله را با اندازه گیری طرح بندی مناسب در هر جهت مشخص کرده و علامت ها را شمارش کنید تا مشخص شود که برای هر جهت چند میلگرد مورد نیاز است. اغلب ، نقشه های محل قرارگیری خاص هستند ، مانند "میلگرد 18 (شماره 5) ، طول 11 پا 6 اینچ (15.2 سانتی متر) ، از هر طرف نصف". این اطلاعات زیر را ارائه می دهد: شما به مقدار داده شده ، 18 ، میلگرد ، اندازه نیاز دارید
مرحله 5 (قطر 5/8 اینچ) ، با 9 میله در هر جهت ، ردیف های بالا عمود بر ردیف های پایینی.
مرحله 8. میلگرد خود را ببندید
این تمرکز اصلی این مقاله است. بستن میله ها به گونه ای که در موقعیت مناسب خود باقی بمانند برای دستیابی به مقاومت مطلوب سازه بتنی تکمیل شده بسیار مهم است.
مرحله 9. هر میلگرد را مطابق طرح بندی که در مراحل قبل توضیح داده اید در موقعیت مربوطه قرار دهید
میله های طرح (یا میله های علامت) را می توان با نشانگر سنگ صابون ، قلم رنگ ، یک تکه مداد رنگی چوبی یا با رنگ اسپری مشخص کرد.
مرحله 10. نوع مناسب کراوات مورد استفاده را انتخاب کنید
برای بندهای کیف (Snap Ties ، نباید با بندهای محکمی که بعداً توضیح داده شد اشتباه گرفته شود). برای تشک های اسلب معمولی ، جایی که نیروی بتن در تعامل با میلگرد در هنگام استقرار آن حداقل است ، و حرکت تشک ها بعید است ، با استفاده از یک پیچ ساده سیم در اطراف هر تقاطع میلگرد ، که محکم به هم پیچیده شده باشد ، کافی خواهد بود. این کراوات به عنوان کراوات محکم شناخته می شود و می توان آن را با استفاده از کراوات برش محکم و اسپینر که قبلاً اشاره شد ، ساخت. همچنین می توان آن را به راحتی با یک جفت انبردست 9 اینچی (22.9 سانتی متری) خط مفتولی و سیم فله ای که روی نوار سیمی روی کمربند کار می کند ، انجام داد. برای کاربردهای دیگر که نیروی استقرار بتن ممکن است میلگردها را جابجا کند ، یا در مواردی که به استحکام بیشتری برای نگه داشتن میله در پیکربندی مناسب نیاز است ، ممکن است از اتصالات پیچیده تری استفاده شود. در اینجا برخی از آنها ، با شرح ساده نحوه ساخت آنها آمده است:
- کراوات شکل 8 - اینها با کشیدن سیم در اطراف نوار عقب (از رادباستر) ، به صورت مورب در پشت نوار جلو ، عقب در اطراف میله عقب ، مورب در جهت مخالف در سراسر نوار جلو ، و سپس چرخاندن به عقب در اطراف سیم آغازین ساخته می شوند. سپس سیم تغذیه کننده حلقه را قطع می کنید و انتهای برش خورده را به سمت کراوات خم می کنید تا انتهای تیز از کراوات بیرون نیاید. این اتصالات به شما کمک می کند تا میله های عمود بر یکدیگر محکم نگه داشته شوند و در عین حال به جلوگیری از قفل شدن یا حرکت مورب آنها کمک می کند.
- کراوات زین - مشابه کراوات شکل 8 ، شما با عبور سیم تغذیه از حلقه خود در پشت میله عقب ، سپس در امتداد میله جلویی موازی با میله شروع می کنید. سپس دوباره آن را از پشت میله عقب عبور داده و در اطراف نوار جلویی در طرف مقابل قرار دهید. حالا شما انتها را به هم می پیچانید ، سیم تغذیه را بریده و انتهای برش خورده را به عقب خم می کنید. این کراوات اغلب در هنگام بستن میلگرد برای دیوارها یا سایر کاربردهای عمودی استفاده می شود ، جایی که در واقع راننده در چارچوب میلگرد بالا می رود و به قسمتهای بالاتری از دیوار دسترسی پیدا می کند. شکل 8 و کراوات زین اغلب می توانند عوض شوند ، با این حال ، از نظر فنی ، مزایایی برای هر یک در شرایط خاص وجود دارد.
- از ترکیب شکل 8 و بندهای زین با روکش های اضافی در اطراف میلگردهای عمودی می توان برای افزایش نگه داشتن کراوات استفاده کرد تا در صورت وارد شدن وزن به آنها و یا ریختن بتن پلاستیکی به داخل فرم ، میله ها به سمت پایین نلغزند.
مرحله 11. برای بستن م tiesثر این بندها از انبردست خود استفاده کنید
برای همه کراوات ذکر شده در بالا ، شما قسمت پایانی تغذیه را از حلقه سیم با دست غیر غالب خود (از این پس به عنوان چپ در نظر گرفته می شود ، لطفاً برای افراد راست دست معکوس کنید) می کشید. انتهای سیم را با انبردست در دست راست بگیرید و فشار دهید یا آن را به پشت میلگردی که در مرحله اول کراوات انتخاب شده توضیح داده شده فشار دهید. انتهای آن را به سمت جایی که در انتهای بعدی کراوات را گرفته اید خم یا زاویه دهید ، سپس از آن طرف دست خود را بگیرید ، دوباره آن را با انبردست بگیرید ، و آن را به سمت مکان بعدی که به آنجا حرکت می کنید بکشید ، به اندازه کافی شل کنید. سیم برای تکمیل کراوات. با دست چپ خود روی سیم مقاومت داشته باشید ، بنابراین سیم در هر مرحله از کراوات محکم به میله ای که می پیچید خم می شود. سیم را رها کنید تا بتوان از انبردست برای گرفتن آن استفاده کرد و این کار را انجام دهید ، انتهای آن را دور میله بکشید و دو سر سیم را با هم بچرخانید. سیم را با انبردست بکشید یا بکشید تا کراوات محکم شود.
مرحله 12. تمام میله های مورد نیاز را در موقعیت صحیح خود ببندید
برنامه های خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هر جزء تقویت کننده در جای خود قرار دارد. اغلب ، در آرماتور بتنی سازه ای ، چندین عنصر را می بینید که علاوه بر تشک اصلی میلگردی که تا کنون مورد بحث قرار گرفته است ، به هم متصل می شوند. در اینجا چند مورد قابل ذکر است:
- رولپلاک ها را مسدود کنید - هنگام قرار دادن فونداسیون بتنی که واحدهای بنایی (بلوک) روی آن نصب شده است ، معمولاً می بینید که برنامه ها نیاز به نصب رولپلاک بلوک یا میلگرد عمودی برای تقویت سلول ها در فاصله مورد نیاز دارند تا به دیوار بلوک بعدی استحکام کافی برای مقاومت در برابر شرایطی که در معرض آن قرار می گیرد ، یا برای کمک به تحمل بارهایی که به عنوان یک قسمت کلی از سازه ای که در حال ساخت آن هستید حمل می کند. این میله ها به میلگرد فونداسیون (میله های پای) در محلی که آنها را در مرکز سلولهای بلوک منفرد قرار می دهد ، گره خورده اند. برای اینکه آنها به درستی قرار گیرند ، باید خط دیوار را ایجاد کنید ، سپس فاصله این سلول ها را تعیین کنید. اگر طرح شما از یک گوشه شروع می شود ، با استفاده از بلوک معمولی 8X16 اینچ ، می توانید اولین رولپلاک را 4 اینچ (10.2 سانتی متر) در داخل خط دیوار بیرونی ، 4 اینچ (10.2 سانتی متر) از گوشه قرار دهید ، سپس میله های اضافی را در فواصل مورد نیاز خود قرار دهید. در مضرب 8 اینچ (20.3 سانتی متر). به عنوان مثال ، در مراکز 16 ، 24 یا 32 اینچی. این به عنوان فاصله بلوک شناخته می شود.
- رولپلاک های دیواره ای - در مواردی که پایه در یک بتن تک تک تکمیل نمی شود ، باید از روکش دیواره جدا شوید تا محل بعدی از لحاظ ساختاری به دومی متصل شود. اطمینان حاصل کنید که رولپلاک ها به اندازه ای گسترده شده اند که تقویت جانبی آنقدر روی هم قرار می گیرد که قدرت میله های مورد استفاده را حفظ کند. به طور معمول ، دور میلگرد در قطر میله محاسبه می شود. به عنوان مثال میلگرد شماره 5 که قبلاً ذکر شد می تواند باشد. قطر آن 5/8 اینچ است و دور مورد نیاز ممکن است قطر 40 بار داشته باشد. ضرب قطر 5/8 در 40 ، بدست می آورید 200⁄8 یا 25 اینچ (63.5 یا 63.5 سانتی متر).
- توجه داشته باشید که در بتن سازه ای ممکن است انواع دیگر ایمپد و درج مورد نیاز باشد. میلگرد را به گونه ای قرار دهید که امکان نصب پیچ و مهره لنگر ، آستین ، صفحات جوش تعبیه شده ، درجها یا سایر موارد را در مکانهای مناسب خود بدون دخالت فراهم کند. به طور کلی ، این موارد نیاز به موقعیت دقیق تری دارند ، بنابراین جبران یک یا دو میلگرد ممکن است لازم باشد.
مرحله 13. میلگرد خود را محکم یا پشتیبانی کنید
هنگامی که تشک یا قفس مونتاژ شد ، باید آن را در موقعیتی نگه دارید تا بتن آن را به طور کامل بپوشاند. اغلب از صندلی های میلگرد یا آجر بتنی برای این منظور استفاده می شود. این موقعیت دهنده ها را در فاصله ای قرار دهید که به میلگرد اجازه خم شدن یا انحراف کافی را ندهد تا پوششی را که می خواهید با بتنی که در فرم خود قرار می دهید به دست آورید کاهش دهد. برای یک پایه 12 اینچی (30.5 سانتی متر) ضخامت ، میلگرد معمولاً در حدود 4 اینچ (10.2 سانتی متر) از کف بتن قرار می گیرد و فاصله های جانبی بین 2 تا 4 اینچ (5.1 تا 10.2 سانتی متر) متغیر است.
مرحله 14. هنگام قرار دادن بتن ، پیکربندی میلگرد را رعایت کنید
اگر جابجایی رخ می دهد ، میلگردها را با وسیله ای مانند بیل گوه دار محکم کنید تا بتوانید به اهرم کافی برای حفظ موقعیت خود دست پیدا کنید یا جهت جاری شدن بتن را تغییر دهید تا نیرو در جهت مخالف اعمال شود.
مرحله 15. در حین کار در نزدیکی آنها ، میله های در معرض دید را بپوشانید یا از آنها محافظت کنید
میلگردی که برش خورده یا مکانیکی بریده شده دارای سطوح بسیار تیز در محل این برش ها است. کارگران ساختمانی هنگام برخورد با رولپلاک های میلگرد دچار صدمات جدی شده و نیز کشته شده اند. کلاهک های مخصوص میله ای ساخته شده از پلاستیک با ضربه بالا و یک صفحه فلزی در آنها تعبیه شده است که توسط اداره ایمنی و بهداشت کار (OSHA) در ایالات متحده مورد نیاز است.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- بندهای شش اینچی آنقدر قوی هستند که می توانند میلگرد (شماره 4 یا شماره 5) را در حین ریختن نگه دارند. هنگام سوار شدن نزدیک مفصل مراقب باشید. از دو کراوات در 45 درجه در یک تقاطع استفاده کنید.
- نقشه های قرارگیری میلگرد را بخصوص برای رولپلاک ها مجدداً بررسی کنید ، زیرا رولپلاک های نامناسب باید قطع شوند و نوارهای جدید با هزینه قابل توجهی در محل مناسب اپوکسی می شوند.
- برای جلوگیری از زنگ زدگی و جلوگیری از دفن میله ها در خاکهای نرم ، میلگرد را در محل نگهداری ذخیره کنید. هرگونه تجمع اکسید آهن (زنگ زدگی) بعدا باعث تشدید جوش می شود.
- در صورتی که قصد انجام زیاد بستن میلگرد را دارید ابزارهای با کیفیت بخرید. قرقره سیم سفت و انبردست در برابر سایش و استفاده روزمره مقاومت نمی کند.
هشدارها
- انتهای میلگرد و انتهای سیم کراوات بریده شده می تواند فوق العاده تیز باشد.
- از تجهیزات ایمنی مناسب برای این کار استفاده کنید. دستکش ها به ویژه برای محافظت از دست های راننده مهم هستند.
- طبق قوانین در ایالات متحده ، محدودیت های محافظتی در برابر لغزش ضروری است.
