بلایای طبیعی و مصنوعی در هر زمان ممکن است رخ دهد. حتی با هشدار قبلی ، هرگونه بلایای ناشی از طوفان ، گردباد یا حادثه هسته ای می تواند شما را غافلگیر کرده و شما را در خطر جدی قرار دهد. کمی برنامه ریزی و تمرین قبل از اینکه در خطر باشید می تواند به شما و خانواده شما کمک کند که حتی از بدترین بلایا جان سالم به در ببرید.
مراحل
روش 1 از 3: استراتژی های کلی برای تهیه برنامه بلایا
مرحله 1. تعیین کنید که بیشترین بلایا در منطقه شما شایع هستند
اگر در کانزاس زندگی می کنید ، نیازی به آماده شدن برای طوفان ندارید ، اما بهتر است برای گردباد آماده باشید. در حالی که برخی از بلایا ، مانند آتش سوزی ، می توانند در هر مکانی اتفاق بیفتند ، خطرات احتمالی که ممکن است با آنها روبرو شوید از مکانی به مکان دیگر بسیار متفاوت است. با اداره مدیریت اضطراری یا دفاعی غیرنظامی محلی خود ، بخش صلیب سرخ یا خدمات آب و هوایی ملی خود مشورت کنید تا بتوانید در مورد شرایط اضطراری که باید برای آن آماده شوید مطلع شوید.
مرحله 2. دریابید که در صورت وقوع فاجعه چه باید بکنید
سازمانهای فوق به احتمال زیاد می توانند به شما توصیه کنند که در مواقع اضطراری چه کار کنید. آنها ممکن است بتوانند نقشه های تخلیه و اطلاعات مربوط به سیستم های هشداردهنده محلی و برنامه های اضطراری را در اختیار شما قرار دهند. اگر نمی توانید تمام اطلاعات مورد نیاز خود را از مقامات دریافت کنید ، به تنهایی درباره خطرات محلی خود تحقیق کنید.
- برای مثال ، آماده سازی برای گردباد یا طوفان و نحوه زنده ماندن در صورت بلایا را مشخص کنید و در صورت نیاز بهترین مسیرهای تخلیه را به تنهایی تعیین کنید.
- به یاد داشته باشید ، هنگامی که فشار وارد می شود ، این وظیفه شماست که از آمادگی خانواده خود اطمینان حاصل کنید.
مرحله 3. محل ملاقات و راهی برای ارتباط با اعضای خانواده خود انتخاب کنید
شانس خوبی وجود دارد که همه اعضای خانواده شما هنگام وقوع فاجعه در یک مکان نباشند ، بنابراین مهم است که یک نقطه ملاقات از پیش تعیین شده داشته باشید. مکانی را انتخاب کنید که احتمالاً امن باشد و از محله شما دور باشد ، زیرا ممکن است نتوانید به خانه خود برگردید.
مرحله 4. برای برقراری ارتباط بین خانواده خود یک فرد تماس گیرنده تعیین کنید
اگر نمی توانید ملاقات کنید ، یک دوست یا خویشاوند را به عنوان یک فرد تماس تعیین کنید که شما ، همسرتان و فرزندانتان می توانید با او تماس بگیرید. به منظور به حداقل رساندن این احتمال که فرد تماس نیز تحت تأثیر این فاجعه قرار گیرد ، فردی را انتخاب کنید که در یک شهر دور یا در یک ایالت دیگر زندگی می کند. اطمینان حاصل کنید که همه اعضای خانواده شما همیشه شماره تلفن فرد تماس را همراه خود داشته باشند.
مرحله 5. سناریوهای فاجعه را با خانواده خود بحث کنید و مطمئن شوید که همه می دانند در همه سناریوهای احتمالی اضطراری چه باید بکنند
این مهم است که خود را در مورد نحوه پاسخگویی به خطرات احتمالی آموزش دهید ، اما اگر خانواده شما از شما دور باشند یا کشته یا مجروح شوید ، چه اتفاقی می افتد؟ کافی نیست که یک نفر در خانواده بداند چه کار کند-همه باید برنامه را بدانند.
مرحله 6. خطرات احتمالی را در خانه خود برطرف کنید
هنگامی که سناریوهای احتمالی بلایا را شناسایی کردید ، خانه خود را کاملاً بررسی کنید و سعی کنید تا آنجا که ممکن است آن را ایمن کنید. در اینجا فقط چند نمونه ذکر شده است:
- هر خانه ای باید دارای دتکتور دود و کپسول آتش نشانی باشد. آشکارسازهای دود را حداقل یکبار در ماه آزمایش کنید و باتری های آنها را سالانه یا در صورت نیاز تعویض کنید. کپسول های آتش نشانی باید طبق دستورالعمل سازنده شارژ شوند و اعضای خانواده نحوه استفاده از آنها را بیاموزند. همه باید بدانند که چگونه در صورت آتش سوزی از خانه فرار کنند.
- اگر در منطقه ای مستعد زلزله زندگی می کنید ، نمی خواهید یک قفسه کتاب بلند و سنگین درست در کنار تخت نوزاد بنشیند ، زیرا ممکن است در زلزله به زمین بخورد.
- اگر در نزدیکی جنگل ها با احتمال آتش سوزی جنگل زندگی می کنید ، باید دارایی خود را از برس و علف های بلند پاک کنید تا یک منطقه حائل بین خانه و آتش خود ایجاد کنید.
مرحله 7. به اعضای خانواده خود تکنیک های اساسی نجات زندگی را آموزش دهید
همه افرادی که می توانند CPR و کمک های اولیه را بیاموزند باید در کلاس گواهینامه شرکت کنند و گواهینامه خود را جاری نگه دارند. بزرگسالان و کودکان بزرگتر باید بدانند چگونه در صورت آسیب به خانه گاز ، برق و آب را خاموش کنند ، و همه باید نحوه تشخیص نشت گاز را بدانند. شماره های اورژانس باید در نزدیکی تلفن ها ارسال شود و حتی به کودکان کوچک آموزش داده شود که چگونه با 9-1-1 یا شماره اورژانس مربوطه در کشور خود تماس بگیرند.
تمرین نحوه استفاده از کپسول آتش نشانی و بررسی آشکارسازهای دود تمرینات یادآوری کننده ای است که باید یک بار در سال انجام دهید
مرحله 8. به اندازه کافی آب داشته باشید که 10 تا 30 روز برای شما دوام بیاورد
در شرایط اضطراری ، مانند زلزله ، ممکن است خانه شما دسترسی به آب را از دست بدهد و شما نتوانید برای دریافت آب بیشتر به فروشگاه بروید. در هنگام سیل ، ممکن است با آب احاطه شده باشید ، اما آن آب غیر بهداشتی و نوشیدن آن نامطمئن خواهد بود. همچنین ممکن است به آب آشامیدنی دسترسی نداشته باشید.
- برای داشتن یک گالن (3.785 لیتر) به ازای هر نفر در روز برنامه ریزی کنید. این شامل نوشیدن ، تهیه غذا و آب بهداشتی است.
- آب اضطراری خود را در ظروف تمیز ، بدون خوردگی و محکم بسته نگهداری کنید.
- ظروف را در یک مکان تاریک و خنک نگه دارید. آنها را در زیر نور خورشید یا نزدیک بنزین ، نفت سفید ، آفت کش ها و سایر مواد مشابه ذخیره نکنید.
مرحله 9. یک کیت فاجعه را جمع آوری کنید
با حداقل سه روز غذای غیرقابل فساد و آب آشامیدنی و سایر مواردی که ممکن است به آنها احتیاج داشته باشید ، درصورت نیازهای اضطراری آماده باشید. یک کیت کوچکتر در صندوق عقب خودرو نگه دارید. کیت شما همچنین باید شامل موارد زیر باشد:
- فرم های رضایت پزشکی و سابقه برای هر یک از اعضای خانواده
- یک چراغ قوه کوچک ضد آب با باتری اضافی و کبریت ضد آب
- یک دفترچه یادداشت کوچک و یک ابزار نوشتاری ضد آب
- یک شارژر خورشیدی تلفن یا تلفن همراه با پرداخت هزینه
- ضد آفتاب و دافع حشرات
- سوت و چوب سبک 12 ساعته/چوب براق
- پتو حرارتی/پتو فضایی
مرحله 10. یک کیت کمک های اولیه را بسته بندی کرده و مرتباً آن را بررسی کنید
آن را در مکانی آسان برای دسترسی در خانه خود قرار دهید و مکان دوم را برای نگهداری در ماشین خود بسازید. داروها و پمادها منقضی می شوند و م asثر نیستند. برنامه ریزی کنید که سالی یکبار جعبه کمکهای اولیه خود را همراه با بقیه لوازم اضطراری خود بررسی کنید. اگر با چیزی که منقضی شده مواجه شدید ، آن را جایگزین کنید. کیت کمکهای اولیه شما باید شامل موارد زیر باشد:
- پانسمان کمپرس جاذب و کمپرس سرد فوری
- باندهای چسبی ، باندهای مثلثی ، باندهای غلتکی ، پد گاز استریل و نوار پارچه ای چسب دار
- بسته های پماد آنتی بیوتیک ، بسته های پماد هیدروکورتیزون ، پاک کننده های ضد عفونی کننده و چند بسته آسپرین
- یک جفت دستکش غیر لاتکس ، قیچی ، موچین و یک دماسنج دهانی غیر شیشه ای و غیر جیوه ای
- داروهای شخصی و نسخه ای
- یک دفترچه راهنمای کمک های اولیه و لیستی از شماره تلفن های اورژانس ، شامل اطلاعات تماس با پزشک ، خدمات اورژانس محلی ، ارائه دهندگان خدمات جاده ای اضطراری و خط کمک سم.
مرحله 11. برنامه خود را تمرین کنید
تمرین کامل می کند و در شرایط مرگ و زندگی ، شما می خواهید به طور کامل پاسخ دهید. به طور دوره ای برنامه های اضطراری خود را با خانواده بررسی کنید و در صورت نیاز آنها را به روز کنید. خانواده خود را در زمینه مفاهیم مهم ایمنی آزمایش کنید و آموزش دهید. با خانواده خود یک آزمایش زنده انجام دهید ؛ آن را به گردش درآورید و همه را درگیر کنید. این به شما کمک می کند تشخیص دهید چه چیزی کار می کند و چه چیزی کار نمی کند. شما باید حداقل دو بار در سال برنامه فاجعه خانواده خود را اجرا کنید.
مرحله 12. برنامه های احتمالی داشته باشید
در صورتی که سایت اورژانس شما در دسترس نباشد یا سایر موارد تغییر کند ، ایده خوبی است که یک برنامه جایگزین در دست داشته باشید. اگر تماس گیرنده شما دور باشد چه می کنید؟ اگر یکی از اعضای خانواده خارج از شهر باشد چه می کنید؟ برنامه ریزی برای سناریوهای مختلف تا حد ممکن می تواند به افزایش شانس ایمنی شما کمک کند.
روش 2 از 3: تهیه برنامه فرار از آتش خانواده
مرحله 1. تمام مسیرهای فرار احتمالی را در خانه خود تعیین کنید
همه اعضای خانواده خود را دور هم جمع کرده و در خانه قدم بزنید تا تمام خروجی های ممکن را پیدا کنید. فقط به دنبال خروجی های واضح مانند درهای جلو و عقب نباشید ، بلکه درهای دیگر را نیز جستجو کنید ، مانند: پنجره های طبقه اول ، درهای گاراژ و سایر روشهای امن دیگر برای فرار. سعی کنید حداقل دو راه برای خروج از هر اتاق پیدا کنید.
- ترسیم نقشه خانه و علامت گذاری خروجی ها به شما کمک می کند تا دقیقاً به یاد داشته باشید که در صورت آتش سوزی چه باید بکنید.
- شما باید راهی برای فرار از تمام اتاقهای طبقه دوم و همچنین اتاقهای طبقه اول پیدا کنید.
مرحله 2. برنامه فرار خود را حداقل دوبار در سال تمرین کنید
هر بار که تمرین می کنید ، وانمود کنید که آتش در قسمت های مختلف خانه است. به این ترتیب ، می توانید مته را چندین بار اجرا کنید و بدانید که کدام مسیرها قرار گرفتن در معرض دود و آتش را به حداقل می رساند. همچنین می توانید اعضای خانواده خوابیده خانه را از خواب بیدار کنید ، گویی زنگ ساعت شب به صدا در آمده است.
- برنامه فرار خود را بنویسید و ترسیم کنید تا همه اعضای خانواده شما دقیقاً بدانند چه کار کنند.
- تمرین برنامه در تاریکی ، یا حتی با چشمان بسته ، می تواند به شما کمک کند در شرایطی که دید شما هنگام مجبور شدن به فرار از بین می رود ، با محیط اطراف خود راحت باشید.
مرحله 3. در حین فرار چندین اقدام ایمنی را تمرین کنید
چندین چیز وجود دارد که باید بدانید هنگام انجام برنامه فرار خود ، احتمال قرار گرفتن در معرض دود سمی را به حداقل برسانید. دود و گرما افزایش می یابد ، بنابراین نفس کشیدن تا آنجا که ممکن است ایمن تر و راحت تر خواهد بود. در اینجا چند اقدام وجود دارد که باید انجام دهید:
- خزیدن را تمرین کنید تا از وارد شدن دود به چشم ها و ریه های خود جلوگیری کنید.
- برای متوقف کردن ، رها کردن و غلت زدن تمرین کنید تا هرگونه آتشی روی لباس های شما وارد شود.
- لمس درب را با پشت دست تمرین کنید تا بدانید در طرف دیگر آتش وجود دارد یا خیر. از پایین درب شروع کنید و با بالا رفتن حرارت به سمت بالا حرکت کنید. اگر در هنگام آتش سوزی واقعی درب داغ است ، از آن دوری کنید.
- اگر نمی توانید از خانه فرار کنید ، خود را در خانه خود مهر کنید. اگر راهی برای بیرون آمدن ندارید ، باید تمام درهای بین شما و آتش را ببندید. سوختن درب 20 دقیقه طول می کشد. هرگز درها را با نوار چسب یا حوله نبندید.
- تمرین کنید که چراغ قوه یا پارچه ای با رنگ روشن را از پنجره بیرون بیاورید تا به آتش نشانی اطلاع دهید که کجا هستید.
- شماره تلفن های خدمات اورژانس را به خاطر بسپارید. هنگام آتش سوزی واقعی باید با آنها تماس بگیرید.
مرحله 4. اگر در خانه ای چند طبقه زندگی می کنید ، نردبان فرار داشته باشید و از آن استفاده کنید
شما باید با نردبان فرار آماده باشید که می توانید در پنجره ها یا نزدیک پنجره ها قرار دهید تا راه فرار دیگری به خود بدهید. نحوه کار نردبان برای مته خود را بیاموزید تا آماده استفاده از آنها در مواقع اضطراری باشید. اگر روش دیگری برای فرار از این پنجره ها وجود ندارد ، باید نحوه استفاده از آنها را در پنجره های طبقه دوم بیاموزید. نردبان باید در نزدیکی پنجره ها ، در مکانی که دسترسی به آن آسان است ، نگهداری شود.
مرحله 5. در خانه یک کپسول آتش نشانی داشته باشید و نحوه استفاده از آن را بدانید
شما باید یک طبقه در هر طبقه از خانه خود داشته باشید و سالانه آن را بررسی کنید. بزرگتر در مورد کپسول های آتش نشانی بهتر است ، اما مطمئن شوید که می توانید به راحتی آن را حمل کرده و مانور دهید. سه نوع کپسول آتش نشانی برای مصارف خانگی در نظر گرفته شده است: کلاس A ، کلاس B و کلاس C. همچنین می توانید یک کپسول آتش نشانی ترکیبی نیز خریداری کنید ، مانند کلاس B-C یا کلاس A-B-C. می توانید آنها را در اکثر فروشگاه های لوازم خانگی تهیه کنید.
- کپسول آتش نشانی کلاس A برای مواد معمولی مانند پارچه ، چوب و کاغذ در نظر گرفته شده است.
- یک کپسول آتش نشانی کلاس B برای مایعات قابل اشتعال و قابل اشتعال مانند گریس ، بنزین ، روغن و رنگهای روغنی است.
- یک کپسول آتش نشانی کلاس C حریق های الکتریکی ناشی از وسایل ، ابزار و سایر تجهیزات را خاموش می کند.
مرحله 6. یک مکان ملاقات را انتخاب کنید که در فاصله ای امن از خانه شما قرار دارد
هنگامی که یکی از اعضای خانواده از خانه فرار می کند ، باید به محل ملاقات که در فاصله ایمن از خانه شما قرار دارد و در حالی که زیاد دور نیستید ، بدود. این می تواند چمن جلوی همسایه شما ، صندوق پستی شما یا یک پست سبک باشد. همه باید پس از فرار در این نقطه ملاقات کنند ، بنابراین شما می دانید که پس از انجام یک کار سرشماری ، همه با خیال راحت به آن رسیده اند.
محل ملاقات باید در برنامه فرار شما مشخص شود
مرحله 7. با برنامه فرار کودکان خود را راحت کنید
فرزندان شما نباید از آتش بترسند و باید تمرین را نوعی تمرین بدانند. تمرین مته با فرزندان شما همچنین ممکن است به آنها کمک کند خطرات آتش را ببینند و کمتر آنها را با این بازی بازی کنند.
- کودکان باید با بزرگسالان راه های فرار را تمرین کنند تا هیچ چیز خطرناکی مانند فرار از پنجره طبقه دوم را تجربه نکنند.
- کودکان همیشه باید در برنامه فرار با بزرگسالان جفت شوند تا تنها نباشند.
مرحله 8. مطمئن شوید که خانه شما برای ایمنی در برابر آتش آماده است
بررسی کنید که هشدار دود در هر اتاق دارید و همه درها و پنجره های شما به راحتی باز می شوند. این شامل بیرون کشیدن صفحه نمایش می شود. همچنین باید مطمئن شوید که شماره خیابان شما از جاده ، حداقل 3 اینچ ارتفاع و رنگ متضاد قابل مشاهده است. به این ترتیب ، آتش نشانان به راحتی خانه شما را پیدا می کنند و در اسرع وقت به آنجا می رسند.
- حتی بهتر است یک آشکارساز دود در خارج از هر درب اتاق خواب در راهرو و همچنین در هر راه پله داشته باشید.
- به یاد داشته باشید که هر سال باتری های آشکارساز دود را تعویض کنید. ایده خوبی است که در این مدت نیز آشکارساز دود را آزمایش کنید تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل کنید.
- اگر درها یا پنجره های شما دارای میله های امنیتی هستند ، باید دارای اهرم های رهاسازی اضطراری باشند تا بلافاصله باز شوند.
- اطمینان حاصل کنید که هر یک از اعضای خانواده با درب اتاق خواب بسته بخوابند. 20 تا 30 دقیقه طول می کشد تا یک درب بسوزد که می تواند زمان فرار ارزشمندی را برای شما فراهم کند.
روش 3 از 3: تهیه برنامه سیل خانواده
مرحله 1. با بخش برنامه ریزی شهرستان تماس بگیرید تا از برنامه های اضطراری جامعه خود در مورد سیل مطلع شوید
اگر در منطقه ای هستید که مستعد سیل شدید یا رانش زمین است ، این اداره به شما می گوید. مهم این است که بدانید قبل از شروع برنامه ریزی چه انتظاری دارید. همچنین می توانید سیگنال های هشدار دهنده ، مسیرهای تخلیه و مکان های پناهگاه های اضطراری که در جامعه شما استفاده می شود را بیابید. این امر بر طرح سیل خانواده شما تأثیر می گذارد.
مرحله 2. در صورت وقوع سیل برنامه فرار تهیه کنید
شما و خانواده شما باید در مورد اینکه در صورت وقوع سیل در جامعه خود چه راهکاری برای فرار انجام دهید بحث کنید. اگر همه اعضای خانواده شما در خانه باشند چه خواهید کرد؟ اگر همه اعضای خانواده شما در سطح شهر پخش شوند ، چه خواهید کرد؟ داشتن برنامه های تا حد ممکن می تواند به شما در یافتن بهترین روش های فرار کمک کند.
در صورت جدایی از خانواده ، داشتن یک خویشاوند یا دوست خارج از کشور به عنوان فرد تماس ، شانس شما برای اتحاد مجدد را افزایش می دهد. همه افراد خانواده شما باید نام ، آدرس و شماره تلفن این شخص را بدانند
مرحله 3. اطمینان حاصل کنید که خانواده شما می دانند اگر تحت مراقبت یا هشدار سیل قرار دارید چه باید بکنید
اگر تحت مراقبت یا هشدار سیل هستید ، خانواده شما باید آماده باشند تا وسایل اضطراری شما را جمع آوری کرده و به رادیو یا ایستگاه تلویزیونی محلی گوش دهند تا در مورد کارهایی که انجام می دهند مطلع شوند. همچنین باید وسایل بیرون از خانه خود مانند سطل زباله ، کوره و مبلمان چمن را جمع آوری کرده و آنها را محکم ببندید. در نهایت ، اگر به نظر می رسد نیاز به تخلیه دارید ، باید همه خدمات را خاموش کنید. در اینجا موارد دیگری که باید انجام دهید ، در صورت مجبور شدن به تخلیه یا ماندن است:
- ظرفهای آب خود را با آب آشامیدنی کافی پر کنید تا 10 تا 30 روز برای شما دوام بیاورد. آب شیرین ممکن است برای مدت طولانی در دسترس نباشد و شما نتوانید برای خرید مقداری به فروشگاه بروید.
- سینک ها و وان های خود را ضدعفونی کرده و سپس آنها را با آب تمیز پر کنید تا در دست داشته باشید. به این ترتیب ، اگر گیر افتاده اید و آب بسته شده است ، آب شیرین در دست دارید. آب سیلاب بهداشتی نیست
- مخزن اتومبیل خود را با گاز پر کنید و کیت اضطراری خود را در اتومبیل خود قرار دهید. اگر ماشین ندارید ، ترتیب حمل و نقل را بدهید.
- مدارک مهم خود مانند پرونده های پزشکی ، کارت بیمه و کارت شناسایی خود را در یک کیسه ضد آب قرار دهید.
- در صورت داشتن پناهگاه ، محل نگهداری حیوانات خانگی خود را پیدا کنید. اطمینان حاصل کنید که یک بند/جعبه/حامل ، غذای اضافی ، داروها (در صورت نیاز) و سوابق شات دارید.
- مراقب آژیرها و سیگنال های فاجعه باشید.
مرحله 4. بدانید اگر مجبور به تخلیه شدید چه باید بکنید
اگر به شما دستور تخلیه داده شده است ، باید گوش دهید و در اسرع وقت از خانه خارج شوید. اطمینان داشته باشید که مقامات می دانند چه کار می کنند و با ترک آن از خطرات جلوگیری خواهید کرد. خانواده شما باید بدانند اگر مجبور به تخلیه به دلیل سیل هستید و باید آماده اقدام باشید. در اینجا نکاتی وجود دارد که باید قبل و هنگام تخلیه رعایت کنید:
- فقط مهمترین وسایل را با خود ببرید.
- در صورت وجود زمان ، گاز ، برق و آب خود را خاموش کنید.
- لوازم خانگی خود را جدا کنید.
- مسیرهای تخلیه ای را که مقامات به شما داده اند دنبال کنید.
- از مناطق بسیار سیل زده پیاده روی نکنید.
- برای به روزرسانی ها به رادیو گوش دهید.
- به پناهگاه یا خانه دوست بروید. اطمینان حاصل کنید که این دوست در منطقه ای زندگی نمی کند که تخلیه اجباری است.
مرحله 5. خانه خود را برای ایمنی در برابر سیل آماده کنید
برای خاموش کردن هرگونه برق در خانه قبل از خروج آماده شوید. اگر در نزدیکی آب ایستاده یا خطوط برق افتاده است ، باید گاز و آب خود را خاموش کنید تا با روشن شدن مجدد برق از برق گرفتگی جلوگیری کنید. شما همچنین باید یک کپسول آتش نشانی کلاس A ، B یا C بخرید و اطمینان حاصل کنید که همه اعضای خانواده شما نحوه استفاده از آن را می دانند. همچنین در صورت نیاز به پمپ های sump با قدرت پشتیبان خریداری و نصب کنید. در اینجا چند کار دیگر وجود دارد که باید برای آماده سازی خانه خود انجام دهید:
- شیرهای برگشتی یا دوشاخه ها را در زهکش ها ، توالت ها و سایر اتصالات فاضلاب نصب کنید تا آب سیل را دور نگه دارید.
- مخازن سوخت گاراژ خود را به زمین متصل کنید. در صورت پاره شدن مخازن ، می توان آنها را به سمت پایین هدایت کرد و به خانه های دیگر آسیب وارد کرد. اگر آنها در زیرزمین شما هستند ، نیازی به لنگر انداختن آنها ندارید.
- با خاموش کردن یک شکن در یک زمان ، صفحه برق خود را بارگیری کنید. برای جلوگیری از قوس الکتریکی بزرگ ، اصلی را آخرین بار خاموش کنید.
مرحله 6. خانه خود را با لوازم اضطراری ذخیره کنید
اگر واقعاً می خواهید خانواده خود را برای سیل آماده کنید ، باید چندین مورد کلیدی را آماده کنید که شانس ایمنی و بقا را افزایش می دهد. در اینجا برخی از اقلام مورد نیاز برای بسته بندی وجود دارد:
- ظروف کافی برای تامین آب سه تا پنج روز
- عرضه سه تا پنج روز غذای غیرقابل فساد و بازکن مکانیکی قوطی
- یک جعبه کمک های اولیه
- رادیویی با باتری
- چراغ قوه
- کیسه خواب و پتو
- دستمال بچه برای تمیز کردن دستان شما
- قرص کلر یا ید برای تصفیه آب
- صابون ، خمیر دندان و سایر لوازم بهداشتی
- یک کیت اضطراری برای ماشین شما که شامل نقشه ها ، کابل های تقویت کننده و شعله های آتش است
- چکمه های لاستیکی و دستکش ضد آب
نکات
- علاوه بر منابع ذکر شده در بالا ، ممکن است بخواهید برای ایمن سازی خانه خود با شرکت بیمه خود مشورت کنید.بیمه گذاران علاقه مند هستند که در صورت وقوع فاجعه خطر آسیب یا صدمه به خانه شما را به حداقل برسانند ، بنابراین معمولاً از ارائه اطلاعات به شما خوشحال می شوند. بسیاری از بیمه نامه ها نیز نیاز به اقدامات احتیاطی خاصی دارند تا خسارت جبران شود.
- ایده خوبی است که دو یا سه مخاطب اضطراری را انتخاب کنید ، یکی که خارج از کد محلی شما زندگی می کند ، علاوه بر یکی که در داخل زندگی می کند و همچنین شخصی که می تواند پیام های متنی دریافت کند.
- خرید و استفاده از چراغ قوه های "Self Powered Radios" و "Self Powered". اینها انجام می دهند نه از باتری استفاده کنید و ایمن تر از شمع هستند. برخی از این مدل ها همچنین می توانند تلفن همراه شما را شارژ کنند.
- در بلایای بزرگ ، اغلب می توان با شماره ای خارج از کد منطقه شما تماس گرفت اما داخل آن نیست. در موارد شدید ، هنگامی که خطوط تلفن و برج ها در این فاجعه تخریب شد ، مردم مجبور به تکمیل پیام های متنی شدند.
- در برنامه ریزی اضطراری خود جدی باشید ، اما مراقب باشید که کودکان را به طور غیرمنطقی نترسانید یا خودتان دچار وسواس فاجعه نشوید. برنامه ریزی شما را ایمن تر می کند و باید احساس امنیت شما و خانواده شما را نیز افزایش دهد.
- اگر محل کار ، مدرسه یا شهر شما برنامه اضطراری ایجاد نکرده است ، برای شروع برنامه ریزی پیشقدم شوید. به جلسات مقامات محلی بروید و درخواست کمک کنید و با همسایگان و همکاران خود همکاری کنید تا کل جامعه شما ایمن تر شود.
- بیاموزید و چگونه دستورالعمل هایی را برای خاموش کردن تمام منابع گاز و برق خود در مواقع اضطراری تهیه کنید.
- پس از وقوع طوفان کاترینا ، تلفن های همراه برای برقراری تماس در مناطق آسیب دیده تقریباً بی فایده بود ، اما به دلیل قابلیت های پیام رسانی که باقی ماند ، جان بسیاری را نجات داد و به جمع شدن مجدد خانواده ها کمک کرد.
- برای حفاظت از داده های خود قدم بردارید. سوابق ، اسناد و اطلاعات مهم را در درایو فلش محافظت شده با گذرواژه (آن را در کیت اضطراری خود قرار دهید) یا سیستم پشتیبان گیری آنلاین ذخیره کنید تا اگر مجبور به تخلیه سریع شوید ، به همه چیزهایی که نیاز دارید دسترسی داشته باشید.
- اگر با هر یک از این مراحل مشکل دارید ، منابع زیادی در اینترنت برای کمک به این روند وجود دارد. این سایت ها را بررسی کنید: Ready.gov ، اداره شده توسط وزارت امنیت داخلی ایالات متحده و Prepare.org ، اداره شده توسط صلیب سرخ آمریکا.
- در هنگام وقوع آتش سوزی واقعی ، هرگز درها را با حوله یا نوار چسب نچسبانید ، زیرا این کار فقط سوخت ایجاد می کند و آتش را وارد اتاق شما می کند. همچنین هرگز پنجره ای را باز نکنید زیرا این کار دود و آتش را به سمت درب می کشاند. تمام درهای مسکونی حداقل 20 دقیقه در طول زمان می سوزند.
- وقتی فرزندتان به اندازه کافی بالغ شد ، یک تلفن همراه به او بدهید تا نحوه برقراری تماس را بیاموزد. به آنها بیاموزید که آن را با خود حمل کنند تا بتوانند در مواقع ضروری با شما و سایر اعضای خانواده تماس بگیرند.
