انگور فرنگی برای میوه های خوش طعم خود قرن ها در شمال اروپا وجود داشته و امروزه در آب و هوای مطلوب در سراسر جهان رشد می کند. یک بوته انگور فرنگی (که ممکن است بعنوان یک بند نیز آموزش داده شود) بهتر رشد می کند ، عاری از بیماری می شود و انواع توت ها را که به راحتی قابل چیدن هستند تولید می کند. هرس انگور فرنگی در زمستان یا اوایل بهار آن را در معرض نور و هوا قرار می دهد و در فصل تابستان باعث رشد سرسبز و چشمگیر می شود!
مراحل
قسمت 1 از 3: دانستن زمان و نحوه هرس
مرحله 1. هرس را در اواخر زمستان یا اوایل بهار اولین سال پس از کاشت شروع کنید
حدود پنج ساقه اصلی که از مرکز زاویه دار هستند را انتخاب کرده و بقیه را از پایه جدا کنید. با یک جفت قیچی خوب برای زاویه دار در حدود 45 درجه ، شاخه های جانبی ساقه های باقی مانده را در حدود 15 تا 20 سانتیمتر (5.9 تا 7.9 اینچ) ، درست بالای یک جوانه بچسبانید.
مرحله 2. هرس را بطور انتخابی تا رسیدن بوته به بلوغ برسانید
نیمی از رشد جدید (با شاخه های رنگ روشن تر) ساقه های اصلی باید در دو سال اول پس از کاشت کوتاه شود.
- در سومین سال پس از کاشت ، بوته چارچوب اصلی خود را با توزیع یکنواخت ساقه های بین 1 تا 3 سال ایجاد کرده است. با افزایش سن ، شما می خواهید ساقه های خود را بیش از 3 سال در هر سال قطع کنید.
- شاخه های منتهی به مرکز گیاه را بردارید و سرهای رو به پایین را تا 5 تا 8 سانتی متر (2.0 تا 3.1 اینچ) کوتاه کنید.
مرحله 3. در تابستان هرس کنید تا نور در مرکز قرار گیرد تا میوه سریعتر برسد
هرس تابستانی به اندازه هرس زمستانی مهم نیست ، اما با قطع مجدد شاخه های جانبی به حدود پنج برگ ، گیاه را برای رسیدن سریعتر به نور بیشتری باز می کنید.
مرحله 4. در زمستان هرس کنید تا رشد خوب در بهار و تابستان تشویق شود
بهترین زمان برای هرس یک بوته انگور فرنگی بالغ در اواخر زمستان یا اوایل بهار است که گیاه در خواب است ، درست قبل از رشد شدید بهار که بهبودی سریع انجام می شود.
- ممکن است بخواهید هرس را تا بعد از باز شدن جوانه ها به تعویق بیندازید ، زیرا بوته خاردار بوته ای که هرس نمی شود بیشتر بازدارنده پرندگانی است که از جوانه ها تغذیه می کنند.
- در جایی که بوته ضعیف تر رشد می کند ، هرس کنید. در بهار و تابستان با رشد قوی پاسخ خواهد داد.
- ممکن است بخواهید برای محافظت از خود در برابر خارهای شرور دستکش بپوشید!
- قیچی های معمولی برای هرس انگور فرنگی کافی است ، اما ممکن است برای چوب قدیمی و شاخه های بزرگتر و بالغ به یک جفت لوپر نیاز داشته باشید.
قسمت 2 از 3: هرس شاخه هایی که ممکن است به گیاه آسیب برساند
مرحله 1. شاخه ها را تا سطح پایین از بین ببرید
شاخه های پایین به مالچ رشد می کنند ، جایی که ممکن است در علف های هرز گرفتار شوند یا میوه ها را در حال پوسیدگی بگذارند. شاخه های کم ارتفاع نیز ممکن است هنگام بارش باران از خاک خارج شوند که می تواند منجر به بیماری های قارچی شود.
مرحله 2. مکنده ها را بردارید
این شاخه های راست هستند که از خاک نزدیک ساقه اصلی رشد می کنند. مکنده ها بهتر است با کشیدن در تابستان ، هنگامی که نرم هستند ، برداشته شوند ، اما اگر چیزی را از دست دادید ، می توانید آنها را در هرس زمستانی به زمین بریزید.
مرحله 3. شاخه های در حال عبور را هرس کنید
شاخه هایی که به هم مالیده می شوند ممکن است منجر به سرطان و بیماری شوند و شاخه های پایینی از نور کافی خورشید محروم خواهند شد. معمولاً بهتر است شاخه پایینی یا بزرگتر از دو شاخه متقاطع را بردارید.
مرحله 4. شاخه های مرده ، آسیب دیده یا بیمار را هرس کنید
بیماریهایی مانند لکه مرجانی ، که می توانند بوسیله جوش های صورتی و مرجانی روی شاخه های ضعیف مشخص شوند ، باید همانطور که گفته می شود در جوانه ساقه شوند. شاخه های بیمار یا آسیب دیده را در نقطه ای که با شاخه اصلی خود ملاقات می کنند ، بردارید.
- چوب بیمار با پوست شکسته و نواحی خشن و برجسته مشخص می شود. اگر چوب بیمار را برش زده اید ، قیچی های هرس خود را استریل کنید تا از آلوده شدن گیاهان دیگر جلوگیری شود.
- چوب مرده شکننده است و جوانه ندارد.
- شاخه های آسیب دیده در جایی که شاخه های دیگر را مالیده اند ، پوست ندارند.
قسمت 3 از 3: هرس برای بهبود بهره وری انگور فرنگی
مرحله 1. هر شاخه ای را که بیش از 3 سال سن دارد ، هرس کنید
بهترین میوه از شاخه هایی است که 2 و 3 سال سن دارند ، بنابراین باید شاخه های قدیمی تر را برای تجدید گیاه قطع کرد.
- شاخه های قدیمی تر ضخیم تر هستند ، رنگ آنها تیره تر است و ممکن است کمی پوست کنده شوند.
- انگور فرنگی به طور معمول به عنوان "مدفوع" رشد می کند ، دسته ای از ساقه ها از زمین بیرون می آیند ، با شاخه های قدیمی به طور مرتب به قاعده بریده می شود.
مرحله 2. شاخه های جانبی را به 2 یا 3 جوانه کاهش دهید تا حداکثر تولید میوه را داشته باشید
از آنجا که انگور فرنگی در پایه شاخه های کناری سال قبل یا روی خارهای چوب قدیمی یا شاخه اصلی میوه تولید می کند ، بهتر است شاخه ها را به دو یا سه جوانه کوتاه کنید تا انرژی گیاه به این جوانه ها بیشتر شود.
- برش را در بالای جوانه به صورت مایل ایجاد کنید تا آب را دور کرده و از پوسیدگی جوانه جلوگیری کنید.
- خیلی نزدیک جوانه نزنید وگرنه ممکن است بمیرد.
- اگر می خواهید توت های بزرگتری داشته باشید ، ساقه جانبی را به 2 جوانه کوتاه کنید.
مرحله 3. هرس جوانه ای که رو به بالا است را هرس کنید
جوانه رو به بالا به گیاه کمک می کند تا قبل از شروع وزن میوه به سمت نور خورشید رشد کند.
- تمایل طبیعی انگور فرنگی این است که کمی پهن و افتاده باشد. شما می خواهید با آن مقابله کنید
- قطع رشد عمودی باعث رشد جانبی می شود.
مرحله 4. هرس را به شکل "جام" هرس کنید تا مرکز بوته باز بماند
انگور فرنگی که در مرکز آن به شکل جام یا کاسه باز است ، به خوبی در معرض نور و هوا قرار می گیرد ، در برابر کپک ها و آفت های لانه سازی آسیب پذیرتر نیست و چیدن آن آسان است.
