در بیشتر موارد ، گیاهان گوشتخوار می توانند به راحتی طعمه خود را بگیرند. به هر حال ، آنها برای این کار تکامل یافته اند. نمونه هایی که در شرایط ایده آل رشد نمی کنند ممکن است بیشتر از تغذیه رنج ببرند تا تنها ماندن. باغبانانی که احساس می کنند نیاز به تغذیه گیاهان خود دارند باید با احتیاط عمل کنند ، به ویژه اگر گیاه مورد نظر یک تله پرواز زهره (Dionaea muscipula) باشد.
مراحل
قسمت 1 از 2: تغذیه گیاهان گوشتخوار
مرحله 1. فقط گیاهان گوشتخوار خود را با حشرات تغذیه کنید
به هیچ وجه از گوشت هایی که برای مصرف انسان در نظر گرفته شده و یا به غیر از حشرات ، غذا ندهید. شگفت آور است که چگونه بسیاری از کتابها و وب سایت های باغبانی خوب و بدون سرنخ به مردم می گویند که تکه های کوچک گوشت ، معمولاً همبرگر ، را به تله های پرواز خود در زهره ارائه دهند. با این حال ، این تله ها فقط برای پردازش اشکالات طراحی شده اند.
- غذاهای نامناسب ممکن است گیاه را به طور کامل از بین نبرند ، اما این موارد هر تله ای را که در آن قرار داده می شود از بین می برد.
- اشکالات را با دقت انتخاب کنید. بهتر است حشرات کوچکی را انتخاب کنید که اندازه آنها حدود 1/3 اندازه تله است ، در غیر این صورت گیاه گوشتخوار ممکن است غرق شود.
- برای تغذیه این گیاهان می توانید از حشرات زنده یا مرده استفاده کنید. با این حال ، برخی از گیاهان گوشتخوار مانند تله های زهره فقط حشرات زنده را می خورند مگر اینکه انگیزه دیگری داشته باشد.
مرحله 2. دام را با غذا غرق نکنید
هر تله چسبنده بر روی مگس ناهید فقط می تواند بسیاری از اشکالات را قبل از سیاه شدن و از بین رفتن پردازش کند.
مرحله 3. گیاه گوشتخوار خود را در کنار سایر گیاهان دارای مشکلات آفات قرار دهید
یک راه طبیعی و طبیعی برای تغذیه گیاهان گوشتخوار قرار دادن آنها در اطراف سایر نمونه های باغی است که مشکل حشرات دارند.
باغبان باید به خاطر داشته باشند که این تکنیک تمام اشکالات سایر گیاهان را از بین نمی برد ، اما ممکن است به عنوان یک روش کنترل عمل کند
مرحله 4. درک کنید که اکثر گیاهان گوشتخوار نیازی به تغذیه دستی ندارند
حتی گیاهان آپارتمانی معمولاً نیازی به تغذیه ندارند. به همان اندازه که هر صاحب خانه از اعتراف به آن متنفر است ، همیشه اشکالاتی گاه به گاه وجود دارد و در واقع ، این چیزی است که گیاه برای شاد بودن نیاز دارد.
قسمت 2 از 2: مراقبت از گیاهان گوشتخوار
مرحله 1. از راه انداختن بی مورد فلای تپ ها خودداری کنید
همچنین به باغداران توصیه می شود که تله ها را روی تله های زهره خود راه اندازی نکنند ، زیرا این تله ها فقط چند بار قبل از افتادن باز و بسته می شوند. این می تواند انرژی ارزشمند گیاهی را هدر دهد.
مرحله 2. گیاهان گوشتخوار خود را بارور نکنید
گیاهان گوشتخوار مانند sundews (گونه Drosera) ، butterworts (گونه های Pinguicula) ، تله های زهره ، گیاهان پارچ (گونه Sarracenia) و گیاهان پارچ استوایی (گونه های Nepenthes) ، و همچنین انواع گران تر ، معمولاً در خاکهای مرطوب و عاری از علف رشد می کنند. از بیشتر مواد مغذی معمولی این به نوبه خود منجر به سازگاری آنها با گرفتن طعمه برای برآوردن نیازهای آنها شد.
بنابراین ، باغداران باید از تغذیه کود به گیاهان گوشتخوار خود اجتناب کنند ، مگر اینکه مطمئن باشند که مفید است
مرحله 3. هر کود را با آب مقطر شستشو دهید
اگر باغبانان به طور تصادفی کود معمولی روی گیاهان خود بگیرند ، باید نمونه را با آب مقطر یا آب باران کافی بیرون بریزند تا از ته گلدان خارج شود.
این روند را چندین بار تکرار کنید. هیچ تضمینی وجود ندارد که گیاه نجات پیدا کند ، اما اگر فقط در معرض مقدار کمی کود قرار گیرد شانس موفقیت خوب است
مرحله 4. انواع گیاهان گوشتخوار خود را بخوانید
انواع گیاهان گوشتخوار بسیار بیشتر از گیاهانی است که در اینجا مورد بحث قرار گرفته است ، که هر کدام نیازها و نیازهای خاص خود را دارند. بنابراین ، باغداران باید تحقیقات مناسب را در مورد نمونه خاصی که امیدوارند به دست آورند ، انجام دهند تا مطمئن شوند که نحوه مراقبت صحیح را می دانند.
