اگر با سنگی برخورد کرده اید که در خارج از این جهان به نظر مثبت می رسد ، احتمال دارد که شهاب سنگ باشد. اگرچه شهاب سنگ ها نسبتاً نادر در زمین هستند ، اما یافتن آنها در طبیعت غیرممکن نیست. با این حال ، شما باید مطمئن شوید که یافته شما در واقع یک سنگ سنگی یا آهنی با منشا کیهانی است و نه یک قطعه از مواد معمولی زمینی. با بررسی نشانگرهای بصری و فیزیکی معمول یک شهاب سنگ ، می توانید تعیین کنید که آیا سنگی که پیدا کرده اید منشأ خارج از زمین دارد یا خیر.
مراحل
قسمت 1 از 2: به دنبال شناسه های بصری
مرحله 1. تشخیص دهید که سنگ سیاه است یا قهوه ای زنگ زده
اگر سنگی که پیدا کرده اید یک شهاب سنگ تازه سقوط کرده باشد ، در اثر سوختن در جو سیاه و براق خواهد بود. با این حال ، پس از مدت زمان طولانی روی زمین ، فلز آهن موجود در شهاب سنگ تبدیل به زنگ می شود و شهاب سنگ قهوه ای زنگ زده می ماند.
- این زنگ زدگی به صورت نقاط کوچک قرمز و نارنجی در سطح شهاب سنگ شروع می شود که به آرامی منبسط می شوند و بیشتر و بیشتر سنگ را می پوشانند. ممکن است هنوز پوسته سیاه را ببینید حتی اگر قسمتی از آن شروع به زنگ زدن کرده باشد.
- شهاب سنگ ممکن است دارای رنگ مشکی باشد اما با تغییرات جزئی (به عنوان مثال ، سیاه و سفید مایل به آبی). با این حال ، اگر سنگی که پیدا کرده اید به رنگ سیاه یا قهوه ای نزدیک نباشد ، شهاب سنگ نیست.
مرحله 2. تأیید کنید که سنگ دارای شکل نامنظم است
برخلاف تصور شما ، اکثر شهاب سنگ ها گرد نیستند. در عوض ، آنها معمولاً کاملاً نامنظم هستند ، و دارای اضلاع اندازه و شکل متفاوت هستند. اگرچه برخی از شهاب سنگ ها ممکن است شکل مخروطی داشته باشند ، اما بیشتر آنها پس از فرود آیرودینامیکی به نظر نمی رسند.
- اگرچه شكل نامنظمي دارد ، اما بيشتر شهاب سنگ ها لبه هايي دارند كه بيشتر گرد و نه تيز هستند.
- اگر صخره ای که پیدا کرده اید شکل نسبتاً معمولی دارد یا مانند یک توپ گرد است ، ممکن است هنوز یک شهاب سنگ باشد. با این حال ، اکثریت قریب به اتفاق شهاب سنگ ها نامنظم هستند.
مرحله 3. تعیین اینکه آیا سنگ دارای پوسته همجوشی است یا خیر
وقتی سنگها از جو زمین عبور می کنند ، سطوح آنها شروع به ذوب شدن می کند و فشار هوا مواد مذاب را به عقب بر می گرداند و سطحی بدون ویژگی و ذوب مانند به نام پوسته همجوشی باقی می گذارد. اگر به نظر می رسد سطح سنگ شما ذوب شده و جابجا شده است ، ممکن است شهاب سنگ باشد.
- یک پوسته گداخت به احتمال زیاد صاف و بدون ویژگی خواهد بود ، اگرچه ممکن است شامل علائم موج دار و "قطرات" باشد که در آن سنگ مذاب حرکت کرده و سفت شده است.
- اگر سنگ شما پوسته گداختی ندارد ، به احتمال زیاد شهاب سنگ نیست.
- پوسته همجوشی ممکن است شبیه پوسته تخم مرغ سیاه باشد که روی سنگ را پوشانده است.
- صخره ها در صحرا گاهی ظاهر بیرونی مشکی براق ایجاد می کنند که شبیه پوسته گداخت است. اگر سنگ خود را در محیط بیابانی پیدا کرده اید ، در نظر بگیرید که آیا سطح سیاه آن ممکن است لاک صحرایی باشد.
مرحله 4. خطوط جریان را که ممکن است سطح آن ذوب شده باشد بررسی کنید
خطوط جریان رگه های کوچکی بر روی پوسته همجوشی از زمانی که پوسته مذاب شده و به عقب رانده شده است. اگر صخره شما دارای سطحی شبیه به پوسته با خطوط رگه ای کوچک در سراسر آن است ، به احتمال زیاد یک شهاب سنگ است.
خطوط جریان ممکن است کوچک باشند یا بلافاصله با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نباشند ، زیرا خطوط می توانند شکسته یا کاملاً مستقیم نباشند. هنگام جستجوی خطوط جریان بر روی سطح سنگ ، از ذره بین و چشم بینا استفاده کنید
مرحله 5. هر گونه گودال و فرورفتگی روی سطح سنگ را مشخص کنید
اگرچه سطح شهاب سنگ عموماً بی خاصیت است ، اما ممکن است شامل گودالهای کم عمق و حفره های عمیقی باشد که شبیه انگشتان دست هستند. اینها را روی صخره خود جستجو کنید تا هم شهاب سنگ باشد و هم نوع شهاب سنگ.
- شهاب سنگ های آهن به ویژه در معرض ذوب نامنظم هستند و دارای حفره های عمیق تر و مشخص تری خواهند بود ، در حالی که شهاب سنگ های سنگی ممکن است دهانه هایی مانند سطح صخره داشته باشند.
- این تورفتگی ها از نظر فنی به عنوان "regmaglypts" شناخته می شوند ، اگرچه اکثر افرادی که با شهاب سنگ کار می کنند کافی است آنها را "اثر انگشتان انگشت" بنامند.
مرحله 6. مطمئن شوید که سنگ متخلخل یا پر از سوراخ نیست
اگرچه دهانه ها و حفره های روی سطح ممکن است نشان دهند که سنگ شما یک شهاب سنگ است ، اما هیچ شهاب سنگی در داخل خود سوراخ ندارد. شهاب سنگ ها قطعات متراکم از سنگ جامد هستند. اگر سنگی که پیدا کرده اید متخلخل یا از نظر ظاهری حباب دار است ، متأسفانه شهاب سنگ نیست.
- اگر صخره ای که پیدا کرده اید سوراخی در سطح داشته باشد یا "حباب دار" به نظر برسد که گویی قبلاً مذاب بوده است ، قطعاً شهاب سنگ نیست.
- سرباره ناشی از فرآیندهای صنعتی اغلب برای شهاب سنگ ها اشتباه گرفته می شود ، اگرچه سرباره دارای سطح متخلخل است. انواع دیگر سنگها که معمولاً اشتباه می شوند عبارتند از: سنگ گدازه و سنگهای سیاه آهکی.
- اگر در تشخیص سوراخ ها و رگماگلیپت ها مشکل دارید ، ممکن است مقایسه آنلاین این ویژگی ها را بصورت آنلاین مشاهده کنید تا نحوه تشخیص تفاوت را بیاموزید.
قسمت 2 از 2: آزمایش خواص فیزیکی سنگ
مرحله 1. چگالی سنگ را در صورت احساس سنگین تر از حالت طبیعی محاسبه کنید
شهاب سنگ ها قطعات جامد سنگی هستند که معمولاً متراکم با فلز بسته بندی شده اند. اگر صخره ای که پیدا کرده اید شبیه شهاب سنگ است ، آن را با سنگ های دیگر مقایسه کنید تا نسبتاً سنگین شوید و سپس چگالی آن را محاسبه کنید تا مشخص شود شهاب سنگ است.
می توانید چگالی شهاب سنگ بالقوه را با تقسیم وزن آن بر حجم محاسبه کنید. اگر تراکم سنگی بیشتر از 3 واحد باشد ، احتمال اینکه شهاب سنگ باشد بسیار بیشتر است
مرحله 2. با استفاده از آهنربا ببینید آیا سنگ مغناطیسی است یا خیر
تقریباً همه شهاب سنگ ها حداقل تا حدی مغناطیسی هستند ، حتی اگر ضعیف باشند. این به دلیل غلظت زیاد در بیشتر شهاب سنگ های آهن و نیکل است که مغناطیسی هستند. اگر آهن ربا جذب سنگ شما نمی شود ، مطمئناً شهاب سنگ نیست.
- از آنجا که بسیاری از سنگهای زمینی نیز مغناطیسی هستند ، آزمایش آهنربا به طور قطعی ثابت نمی کند که سنگ شما شهاب سنگ است. با این حال ، شکست در آزمایش مغناطیس نشانگر بسیار قوی این است که سنگ شما احتمالاً شهاب سنگ نیست.
- یک شهاب سنگ آهنی بسیار مغناطیسی تر از یک شهاب سنگ خواهد بود و بسیاری از آنها به اندازه کافی قوی خواهند بود که با قطب نمای نزدیک آن تداخل می کنند.
مرحله 3. سنگ را در برابر سرامیک بدون لعاب بکشید تا ببینید آیا خطی باقی می گذارد یا خیر
تست خطی یک روش خوب برای آزمایش سنگ شما برای رد مواد زمینی است. سنگ خود را در طرف بدون لعاب کاشی و سرامیک بکشید. اگر رگه ای غیر از خاکستری ضعیف باقی بگذارد ، شهاب سنگ نیست.
- برای کاشی و سرامیک بدون لعاب ، می توانید از کف ناتمام کاشی حمام یا آشپزخانه ، از زیر لعاب لیوان سرامیکی قهوه یا از داخل روکش مخزن توالت استفاده کنید.
- سنگهای هماتیت و مگنتیت معمولاً با شهاب سنگ اشتباه گرفته می شوند. سنگهای هماتیت دارای رگه قرمز هستند ، در حالی که سنگهای مگنتیت خطوط خاکستری تیره را ترک می کنند و نشان می دهد که شهاب سنگ نیستند.
- به خاطر داشته باشید که بسیاری از سنگهای زمینی رگه هایی از خود باقی نمی گذارند. بنابراین ، در حالی که آزمایش خطی می تواند هماتیت و مگنتیت را رد کند ، به طور قطعی ثابت نمی کند که سنگ شما به تنهایی شهاب سنگ است.
مرحله 4. سطح صخره را پر کنید و به دنبال تکه های فلزی براق باشید
بیشتر شهاب سنگ ها حاوی فلز هستند که در زیر سطح پوسته همجوشی به وضوح براق است. از یک فایل الماس برای گوشه ای از سنگ استفاده کنید و قسمت داخلی آن را از نظر وجود فلزات گویا در داخل بررسی کنید.
- برای صاف کردن سطح شهاب سنگ به یک فایل الماس نیاز دارید. فرایند تشکیل پرونده نیز کمی زمان می برد و کمی تلاش می کند. اگر نمی توانید به تنهایی این کار را انجام دهید ، می توانید آن را برای آزمایش تخصصی به آزمایشگاه ببرید.
- اگر قسمت داخلی سنگ صاف باشد ، به احتمال زیاد شهاب سنگ نیست.
مرحله 5. داخل سنگ را برای وجود توپ های کوچک از مواد سنگی بررسی کنید
بیشتر شهاب سنگ هایی که به زمین می افتند دارای جرمی کوچک در داخل هستند که به آن چاندرول می گویند. اینها ممکن است مانند سنگهای کوچکتر به نظر برسند و از نظر اندازه ، شکل و رنگ متفاوت باشند.
- اگرچه غضروف های چروکی عموماً در فضای داخلی شهاب سنگ ها قرار دارند ، اما فرسایش آب و هوایی ممکن است باعث شود که آنها در سطح شهاب سنگ هایی که به مدت کافی در معرض عناصر قرار گرفته اند ، قابل مشاهده باشند.
- در بیشتر موارد ، شما باید شهاب سنگ را باز کنید تا لکه های چروک را بررسی کنید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- از آنجا که غلظت نیکل در شهاب سنگ ها بیشتر از سنگ های زمینی است ، می توانید از آزمایش نیکل برای تعیین اینکه شهاب سنگ شما شهاب سنگ است یا نه استفاده کنید. این آزمایش را می توان در هر آزمایشگاه آزمایش شهاب سنگ انجام داد و نسبت به اکثر آزمایشات بالا قطعی تر خواهد بود.
- شهاب سنگ ها حباب دارند و به آنها وزیکول می گویند. همه شهاب سنگ های ماه حبابی هستند. شهاب سنگ های سنگی و آهنی در داخل حباب ندارند. برخی از شهاب سنگ های سنگی دارای حباب هوا در خارج هستند.
- تعداد زیادی کتاب و وب سایت خوب وجود دارد. خودتان را آموزش دهید.
- شانس شما برای یافتن شهاب سنگ واقعی بسیار اندک است. اگر می خواهید یکی را پیدا کنید ، کویرها بهترین مکان ها برای جستجو هستند.
