یک عکس متحرک عالی ، با جسم متحرک در فوکوس واضح و پس زمینه تار درست ، شما را متقاعد می کند که یک عکس ثابت در حال حرکت است. ثبت مداوم عکس های پانینگ برتر زمان و تمرین می طلبد ، اما قطعاً این مهارت برای هر عکاس آماتور با دوربین DSLR ارزش کار کردن را دارد. نتایج شما ممکن است در ابتدا مورد ضرب و شتم قرار بگیرند ، اما عکس های "ضربه ای" شما فوق العاده خواهند بود!
مراحل
قسمت 1 از 3: تنظیمات دوربین
مرحله 1. یک دوربین DSLR خوب تهیه کنید تا بتوانید عکس های واقعی panning بگیرید
یک عکس پانینگ خوب طراحی شده ، تصویر هدف را در فوکوس شدید قرار می دهد ، در حالی که پس زمینه را تار می کند تا حس حرکت ایجاد شود. دوربین عادی گوشی های هوشمند یا دوربین های دیجیتال معمولی برای دستیابی به این نتیجه تلاش می کنند. اگر واقعاً می خواهید عکس های پانینگ عالی بگیرید ، بهترین گزینه این است که روی یک دوربین دیجیتال رفلکس تک لنز (DSLR) با کیفیت بالا سرمایه گذاری کنید.
متأسفانه برای کیف پول شما ، یک دوربین DSLR خوب می تواند به راحتی 500 دلار یا بیشتر هزینه داشته باشد
مرحله 2. دوربین خود را روی حالت اولویت شاتر برای حداکثر کنترل شاتر تنظیم کنید
سرعت شاتر و پاسخ گویی برای گرفتن یک عکسبرداری خوب بسیار مهم است ، زیرا برای "یخ زدن" جسم خود در حرکت به سرعت شاتر مناسب نیاز دارید. حالت اولویت شاتر حداکثر کنترل شاتر را به شما می دهد ، بنابراین صفحه دوربین DSLR خود را به نماد مناسب تبدیل کنید. راهنمای محصول دوربین خود را برای راهنمایی بررسی کنید.
- به عنوان مثال ، در دوربین های DSLR کانن ، نماد اولویت شاتر "Tv" است ، در حالی که در DSLR های نیکون "S" است.
- استفاده از حالت اولویت شاتر احتمالاً منجر به تنظیمات خودکار برای دیافراگم و مقادیر ISO می شود. دیافراگم میزان نوری را که به سنسور دوربین می رسد کنترل می کند ، با تعداد کمتر نور بیشتر و تعداد بیشتر برابر با نور بیشتر. افزایش تنظیمات ISO همچنین می تواند به روشنایی کمک کند ، اما مقدار ISO بالاتر باعث ایجاد دانه بیشتر (یا "نویز") در تصویر گرفته شده شما می شود. هر دو دیافراگم و ISO در مقایسه با سرعت شاتر از اهمیت کمتری در هنگام گرفتن عکس های panning برخوردار هستند ، اما اگر می خواهید گزینه هایی برای تنظیم دقیق این تنظیمات نیز وجود داشته باشد ، می توانید به راهنمای دوربین خود مراجعه کنید.
مرحله 3. با سرعت شاتر کمتری شروع کنید و بر اساس نتایج خود آن را سریعتر تنظیم کنید
پیدا کردن سرعت شاتر مناسب قطعاً یک فرآیند آزمون و خطا است. با سرعت کمتری ، در محدوده 1/4 - 1/15 ثانیه شروع کنید و ببینید چند عکس اول شما چگونه می شود. در صورت نیاز سرعت شاتر را افزایش دهید ، برای سرعت بیشتر در حرکت اجسام به سرعت شاتر نیاز دارید. از موارد زیر به عنوان مرجع عمومی استفاده کنید:
- پیاده روی با سرعت معمولی: 1/2 - 1/4 ثانیه.
- دوچرخه سوار دونده یا متوسط: 1/4 - 1/15 ثانیه.
- دوچرخه سوار یا ماشین سریع در ترافیک خیابانی: 1/15 - 1/30 ثانیه.
- ماشین مسابقه: 1/60 - 1/125 ثانیه
مرحله 4. تنظیمات تثبیت کننده تصویر را خاموش کنید مگر اینکه دارای ویژگی های پیشرفته باشد
در حالی که تثبیت کننده تصویر هنگامی که دوربین را ثابت نگه می دارید یک ویژگی عالی است ، معمولاً سعی می کند حرکت دوربین را که برای حرکت سریع عکس ها ضروری است "تصحیح" کند. از لرزشگیر تصویر فقط در صورتی استفاده کنید که دوربین شما دارای نوع پیشرفته ای باشد که تشخیص دهد و با عکس های متحرک تداخل نداشته باشد.
از دفترچه راهنمای محصول خود برای اطلاع از ویژگی تثبیت کننده تصویر دوربین خود و نحوه خاموش کردن آن استفاده کنید
مرحله 5. هنگام سادگی برای گرفتن عکس های panning از فوکوس خودکار برای سادگی استفاده کنید
بسیاری از حرفه ای های عکاسی اکشن تمرکز دستی را برای عکس های متحرک ترجیح می دهند ، اما وقتی تجربه کمتری دارید فوکوس خودکار راحت تر است. استفاده از تنظیمات فوکوس خودکار دوربین شما به تلاش کمتری نیاز دارد ، زیرا دوربین به طور مداوم بر روی شیء مورد نظر تمرکز می کند. با این وجود ، فوکوس خودکار معمولاً با فوکوس دستی کندتر از حد ممکن تنظیم می شود ، بنابراین شما کنترل بیشتری را برای سهولت استفاده بیشتر فدا می کنید.
مرحله 6. در صورت تمایل ، پس از بهبود مهارت های خود ، به تمرکز دستی بپردازید
هیچ قاعده ای وجود ندارد که می گوید باید از فوکوس خودکار به فوکوس دستی تغییر دهید زیرا تجربه بیشتری در گرفتن عکس های پانینگ دارید ، اما احتمالاً ارزش امتحان کردن را دارد. بر خلاف فوکوس خودکار ، فوکوس دستی شما را ملزم به تخمین و پیش بینی نقطه کانونی شی می کند ، که می تواند یک چالش قطعی برای یک مبتدی باشد. اگر درست متوجه شوید ، فوکوس دستی بیشتر پاسخگو است و حداقل در دستان ماهر احتمال بیشتری برای ثبت یک تصویر واضح وجود دارد.
مرحله 7. از حالت پشت سر هم/مداوم برای افزایش شانس خود برای یک عکس عالی استفاده کنید
بدون حالت پشت سر هم ، که حالت مداوم نیز نامیده می شود ، هر بار که هدف شما از آنجا عبور می کند ، یک شانس برای گرفتن یک عکس عالی خواهید داشت. با حالت پشت سر هم ، که عکس های متعددی را پشت سر هم می گیرد ، هر بار که دکمه شاتر را فشار می دهید ، 10 یا بیشتر شانس را برای یک عکس عالی خواهید داشت.
- اکثر دوربین های DSLR مدرن دارای حالت پشت سر هم هستند. راهنمای محصول خود را برای جزئیات بیشتر بررسی کنید.
- تنها عیب واقعی حالت پشت سر هم؟ در نهایت تعداد زیادی عکس خارج از فوکوس برای حذف خواهید داشت!
مرحله 8. در صورت نیاز ، لنزها را بر اساس موقعیت و ترجیحات عکس خود تغییر دهید
دستورالعمل های خاص دوربین خود را دنبال کنید ، اما انتظار چیزی شبیه به موارد زیر را داشته باشید: دکمه رهاسازی لنز را در کل فرایند نگه دارید. لنز فعلی را در جهت عقربه های ساعت بچرخانید تا برداشته شود. نقطه گذاری روی دوربین و لنز جدید ؛ لنز جدید را در جهت خلاف جهت عقربه های ساعت بچرخانید تا جایی که روی آن کلیک کند.
- اینکه کدام لنز را انتخاب می کنید بستگی به عواملی مانند فاصله مورد انتظار شما از جسم مورد نظر و میزان عرض یا باریکی دارد که می خواهید در آن فوکوس کنید. برای مثال ، ممکن است برای عکاسی از دوچرخه در حال عبور ، به یک لنز واید (24-35 میلی متر) تغییر دهید. به عنوان یک تصویر کوچک در میان یک پس زمینه بزرگ. یا ، ممکن است برای بزرگنمایی تقریباً دوچرخه در حال عبور از لنز تله (70-135+ میلی متر) استفاده کنید.
- موقعیت یابی شما برای عکسبرداری و انتخاب لنز یک معامله پشت سر هم است. در مورد هر دو به طور همزمان تصمیم بگیرید.
قسمت 2 از 3: موقعیت یابی
مرحله 1. با خیال راحت در فاصله ای که با انتخاب لنز شما هماهنگ است ، راه اندازی کنید
نقطه ای با نمای واضح پیدا کنید که شما را در معرض خطر قرار ندهد ، به طوری که جسم مستقیماً از مقابل شما عبور کند. اگر از لنز تله فوتو استفاده می کنید ، ممکن است 30 فوت (30 متر) دورتر حرکت کنید تا به عنوان مثال از گله گوزن ها یک عکس عالی بگیرید ، یا ممکن است از یک لنز زاویه باز استفاده کنید و 10 فوت (3.0) را تنظیم کنید. م) دور از دوچرخه ای که در حال عبور است تا بتوانید پس زمینه شهر را نیز به تصویر بکشید.
همیشه ایمنی خود و اطرافیان را در نظر بگیرید. برای مثال مطمئن شوید که در معرض تردد وسایل نقلیه یا عابران پیاده قرار ندارید. اگر در یک محیط خطرناک ، مانند در یک پیست مسابقه ، عکس می گیرید ، از شخص دوم به عنوان نقطه آگاه استفاده کنید
مرحله 2. دوربین خود را با اتصال سه پایه یا تک پایه به آن ثابت نگه دارید
وقتی عکس های panning می گیرید ، ثابت ماندن و سطح دوربین مهم است. در حالی که حرفه ای ها اغلب می توانند عکس های پانینگ خود را آزادانه انجام دهند ، ابتدا دوربین خود را به یک سه پایه 3 پا یا یک پایه یک پا وصل کنید. بیشتر سه پایه ها و تک پایه ها دارای یک صفحه دوربین هستند که در دهانه رزوه دار در پایین دوربین شما پیچ می خورد. سپس صفحه می لغزد و روی سه پایه/تک پایه قفل می شود.
- سه پایه ها کمی بزرگتر هستند ، اما اگر تازه کار هستید احتمالاً بهترین انتخاب هستند. یک مونوپاد به تعادل و پشتیبانی بیشتری از طرف شما نیاز دارد.
- هنگامی که از گرفتن عکس های پاننی راحت شدید ، آنها را بدون سه پایه یا تک پایه تمرین کنید. به طور کلی ، سه پایه و مونوپاد زمانی مفید هستند که هدف (مانند خودرو) از مسیری قابل پیش بینی پیروی می کند. عکاسی آزاد بدون سه پایه/مونوپاد زمانی مفید است که هدف (مانند یک حیوان) کمتر قابل پیش بینی حرکت می کند.
مرحله 3. یک پایه محکم از باسن خود به پایین ایجاد کنید تا بتوانید در قسمت کمر بچرخید
این حتی زمانی که از سه پایه یا تک پایه استفاده می کنید مهم است. پاها را به اندازه عرض شانه از هم جدا کرده و زانوها را کمی خم کنید. انگشتان پا ، زانو و باسن خود را مستقیم به سمت جلو بچرخانید تا وقتی از کنار شما عبور می کند درست به سمت هدف شما نشانه رفته باشد. قسمت پایین بدن شما باید در تمام طول روند حرکت در این حالت باقی بماند-تمام حرکات بدن شما باید از بالای باسن شما انجام شود.
برخی از عکاسان به راحتی می توانند قسمت تحتانی بدن خود را در مسیری که هدف متحرک به آن نزدیک می شود ، نشان دهند ، و برخی دیگر ترجیح می دهند کمی به جهتی که هدف از ناحیه پانل خارج می شود ، اشاره کنند. این واقعا به ترجیح شخصی و سطح راحتی شما بستگی دارد. نکته مهم این است که پایین تنه خود را ثابت و بی حرکت نگه دارید
مرحله 4. یک منطقه مورد نظر را در حدود 60 درجه به چپ و راست خود تجسم کنید
تصور کنید وسط صفحه ساعت ایستاده اید. بنابراین ، قسمت پایینی بدن شما در ساعت 12 مشخص می شود. این بدان معناست که منطقه مورد نظر شما (یا منطقه پانینگ) باید از ساعت 10 تا 2 (یا اگر شیء از سمت راست شما نزدیک می شود) بین 2 تا 10 متغیر باشد. برای گرفتن یک عکس متحرک عالی ، باید شی هدف خود را از یک سر این ناحیه به سر دیگر ردیابی کنید.
به عنوان مثال ، بگویید که در حال تلاش برای عکسبرداری از دخترتان هستید که دوچرخه سواری خود را از چپ به راست شما سوار می شود. در حالی که قسمت پایینی بدن خود را در ساعت 12 نگه داشته اید ، باید قسمت بالایی بدن خود را بچرخانید تا در ساعت 10 ردیابی او را شروع کنید و تا ساعت 2 به چرخش و پیگیری او ادامه دهید
مرحله 5. اگر از فوکوس دستی استفاده می کنید ، نقطه کانونی مورد انتظار خود را از قبل مشاهده کنید
اگر بر تمرکز دستی متکی هستید ، نقطه ای را که انتظار دارید هدف شما در موقعیت ساعت 12 عبور کند ، تخمین بزنید. دوربین خود را بر روی آن نقطه متمرکز کنید و در هنگام ردیابی شی هدف آن تنظیمات فوکوس را حفظ کنید. به این ترتیب ، وقتی جسم از کنار شما عبور می کند ، (امیدوارم) در تمرکز کامل باشد!
- اگر از فوکوس خودکار استفاده می کنید ، نگران این مرحله نباشید. دوربین فوکوس خود را "در پرواز" تنظیم می کند.
- مانند بسیاری از جنبه های عکسبرداری ، انتظار می رود که در اینجا آزمایش و خطا انجام شود.
قسمت 3 از 3: تیراندازی
مرحله 1. دوربین و قسمت بالای بدن خود را در نقطه شروع منطقه مورد نظر خود قرار دهید
به عبارت دیگر ، اگر خودرویی که می خواهید عکاسی کنید از سمت راست شما نزدیک می شود ، قسمت بالای بدن و دوربین را در موقعیت ساعت 2 نشان دهید. منظره یاب را تماشا کنید و منتظر بمانید تا هدف وارد قاب شود.
به یاد داشته باشید که قسمت پایین بدن خود را در ساعت 12 ثابت نگه دارید. انجام این کار به شما کمک می کند تا دوربین را به آرامی در منطقه مورد نظر بچرخانید
مرحله 2. دکمه را تا نیمه فشار دهید تا فوکوس خودکار روی هدف نزدیک شود
با ورود هدف به نمای شما ، فوکوس خودکار را برای آموزش روی آن درگیر کنید. اگر از فوکوس دستی به جای فوکوس خودکار استفاده می کنید ، دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا نقطه کانونی که قبلاً تعیین کرده اید حفظ شود.
اگر از دوربین ناآشنایی استفاده می کنید ، فشار دکمه شاتر را از قبل تمرین کنید تا بدانید چقدر فشار باید وارد شود
مرحله 3. وقتی شیء متحرک را در قاب خود ردیابی می کنید ، مرکز آن را قرار دهید
به محض ورود هدف به نمای شما ، شروع به چرخاندن قسمت بالای بدن خود کنید. تمام تلاش خود را بکنید تا با سرعت آن مطابقت داشته باشد و آن را در فریم متمرکز نگه دارید. اگر از فوکوس خودکار استفاده می کنید ، دوربین همچنان به تنظیم خود ادامه می دهد. اگر از فوکوس دستی استفاده می کنید ، با نزدیک شدن به موقعیت ساعت 12 ، هدف باید به طور فزاینده ای متمرکز شود.
هرچه هدف شما سریعتر حرکت کند ، تسلط بر این کار سخت تر است. قبل از رفتن به مسابقات دو سرعته ، تمرین روی دونده های محله را در نظر بگیرید
مرحله 4. شلیک را درست زمانی که هدف از کنار شما عبور می کند ، بگیرید
منتظر بمانید تا هدف در ساعت 12 در قاب قرار گیرد تا دکمه شاتر را به طور کامل فشار دهید. این موقعیت ایده آل برای گرفتن عکس panning است. اما اگر در چند بار اول وقت خود را از دست دادید ، احساس بدی نداشته باشید-به تلاش خود ادامه دهید و به آن برسید!
در این مرحله کل بدن شما باید با هدف تراز شود
مرحله 5. شیء متحرک را با دوربین خود دنبال کنید تا از منطقه مورد نظر خارج شود
پس از گرفتن شلیک ، بدن خود را متوقف نکنید و هدف را دنبال نکنید! درست مانند چرخش گلف ، پیگیری شما یک جزء مهم است. بدن خود را بچرخانید و هدف را تا زمان خروج از منطقه پانینگ دنبال کنید-برای مثال ، اگر از راست به چپ شما حرکت می کند ، ساعت 10 است.
- اگر از حالت پشت سر هم استفاده می کنید ، با ردیابی هدف ، دوربین چندین عکس می گیرد. اما حتی اگر از حالت عکاسی پشت سر هم استفاده نمی کنید ، انجام این کار تا حد زیادی شانس شما را برای گرفتن یک عکس متحرک عالی افزایش می دهد. دنبال کردن به افزودن جلوه تاری در پس زمینه کمک می کند که برای بیان حرکت در یک حرکت panning مهم است.
- اگر در اولین تلاش خود یک عکس پانینگ عالی گرفتید ، به پشت خود ضربه بزنید! اما اگر چند تلاش اول شما کاملاً به نتیجه نرسید ، شگفت زده یا ناامید نشوید.
نکات
- گرفتن عکس های خوب برای حرکت panning نیاز به تمرین دارد! قبل از تلاش برای گرفتن عکس های عالی در پیست مسابقه ، با اهداف با سرعت کم در محیطی با استرس کم ، مانند پیاده روی و دونده در محله خود تمرین کنید.
- لنزهای قابل تعویض در دوربین DSLR در درجه اول با فاصله کانونی (میلی متر) و دیافراگم (f/) مشخص می شوند. هر چه تعداد فاصله کانونی کوچکتر باشد ، می توانید عکس را گسترده تر بگیرید. هرچه عدد دیافراگم کوچکتر باشد ، نور کمتری برای گرفتن یک عکس خوب لازم است.
