دانستن نحوه دفع زباله های خطرناک برای شهروندان و صاحبان مشاغل ضروری است. زباله های خطرناک می توانند برای انسان ، حیوانات و محیط زیست مضر باشند. آنها را می توان به صورت جامد ، مایعات ، گازها یا لجن یافت. بسیاری از قوانین دفع زباله های خطرناک را به فرایندی آسان تبدیل کرده اند. هیچ بهانه ای برای آلودگی وجود ندارد.
مراحل
روش 1 از 3: درک زباله های خطرناک
مرحله 1. پسماندهای خطرناک را بشناسید
زباله های خطرناک مانند زباله های معمولی در محل های دفن زباله دفع نمی شوند. در عوض باید از طریق شبکه های مناسب دفع شود تا از آسیب های انسانی و محیطی جلوگیری شود. به چهار ویژگی زباله های خطرناک توجه کنید:
- قابلیت اشتعال پذیری به این معنی است که زباله ها می توانند به راحتی آتش بگیرند. اگر نقطه اشتعال کمتر از 140 درجه فارنهایت باشد ، قابل اشتعال تلقی می شود.
- ضایعات خورنده اسیدها/بازهایی هستند که قادر به خوردگی ظروف فلزی هستند.
- زباله های واکنشی در شرایط عادی ناپایدار هستند. هنگام گرم شدن می توانند باعث انفجار ، گازهای سمی ، گازها یا بخارها شوند.
- انواع زباله های سمی در صورت جذب یا بلعیدن بالقوه کشنده یا مضر هستند. اگر به درستی دفع نشوند ، می توانند آبهای زیرزمینی را آلوده کنند.
مرحله 2. در مورد زباله های خود مسئولیت پذیر باشید
مسئولیت دفع این نوع زباله ها فقط مربوط به رد پای کربن شما نیست. بسیاری از شهرستانها و ایالت ها مسئولیت قانونی دفع زباله های خطرناک را بر عهده دارند.
شرکت هایی که به قوانین پایبند نیستند مشمول جریمه و سایر اقدامات قانونی می شوند
مرحله 3. در مورد قوانین محلی خود تحقیق کنید
بسیاری از شهرستانها در ایالات متحده پروتکل خاصی برای دفع زباله های خطرناک دارند. هر شهرستان می تواند مراحل و مقررات متفاوتی برای دفع زباله های خطرناک داشته باشد. دفع واقعی زباله های خطرناک در سطح محلی توسط آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) تصویب می شود.
مرحله 4. محصولات خطرناک روزمره را بشناسید
تماس با زباله های خطرناک بدون اطلاع از آنها معمول است. به لیست زیر از محصولات رایجی که نباید به طور معمول دور ریخته شوند ، توجه کنید:
- محصولات خودرو. این شامل ضدیخ ، مایعات ، روغن موتور و بنزین است.
- باتری ها
- لامپهای فلورسنت. بسیاری از مدلهای قدیمی حاوی جیوه هستند.
- نظافتچی های خانگی. این شامل آمونیاک ، پاک کننده تخلیه ، دستگاه جدا کننده (به عنوان مثال کلرید کلسیم) و پاک کننده زنگ است.
- محصولات رنگ آمیزی.
- مواد شیمیایی باغ
- مواد شیمیایی استخر.
روش 2 از 3: دفع زباله های خانگی
مرحله 1. پسماندهای خطرناک خانگی را بشناسید
زباله های خطرناک می توانند به اکثر خانه ها راه پیدا کنند. شایع ترین زباله های خطرناکی که در خانه با آنها تماس می گیرید عبارتند از:
- پاک کننده های شیمیایی سخت
- رنگ/رقیق کننده
- ضد یخ
- علف های هرز قاتل
- حشره کش/آفت کش
مرحله 2. از خدمات وانت خانه استفاده کنید
بسیاری از جوامع سیستم پیکاپ خانگی آسان را دنبال کرده اند. هرگز زباله های خطرناک را با زباله های معمولی مخلوط نکنید. جامعه شما از جداسازی این دو سود خواهد برد. متأسفانه سیستم های پیکاپ در سطح فدرال اجباری نیستند ، بنابراین این احتمال وجود دارد که به این خدمات دسترسی نداشته باشید. در بسیاری از موارد این سرویس هزینه ای دریافت می کند.
- ردیاب مکان مدیریت پسماند را بررسی کنید تا ببینید آدرس شما واجد شرایط است یا خیر.
- انواع مختلفی از ظروف وجود دارد که می تواند برای زباله های مختلف استفاده شود. برای مثال می توانید ظروف مخصوص باتری های استفاده شده ، سرنگ ها و کیسه های با دوام اضافی را برای ضایعات سنگین تر درخواست کنید.
مرحله 3. یک مرکز رها کردن را تعیین کنید
برای کسانی که نمی توانند از خدمات تحویل گرفتن استفاده کنند ، رها کردن زباله های خود به یک مرکز دیگر گزینه دیگری است. اکثر وب سایت های دولت محلی می توانند شما را به مخاطبین مناسب راهنمایی کنند تا به دفع زباله های خطرناک کمک کنند. معمولاً روزی از هفته وجود دارد که در آن تاسیسات زباله هایی مانند: محصولات رنگ ، روغن موتور و دیگر زباله های معمولی خانگی را می پذیرند.
مرحله 4. بازیافت زباله های خطرناک
شاید بتوانید برخی از زباله های خطرناک خود را بازیافت کنید. بسیاری از سایت ها موادی مانند باتری و تلفن های همراه استفاده می کنند تا به طور روزانه بازیافت شوند. مراقب سایر فرصت های بازیافت باشید. بسیاری از مدارس و گروه های اجتماعی لوازم رنگ باقی مانده را می پذیرند و به افرادی می دهند که هنوز می توانند از آنها استفاده کنند.
در صورت پذیرش مایعات استفاده شده یا ذخیره خودرو از اتومبیل خود ، با گاراژ اتومبیل خود تماس بگیرید. برخی حتی ضد یخ را پذیرفته و بازیافت می کنند
مرحله 5. کیت های پستی را درخواست کنید
برخی از سازمانها ، مانند مدیریت پسماند ، یک کیت نامه برای زباله های شما ارسال می کنند. پس از تأیید مکان خود ، یک فرم را به صورت آنلاین پر می کنید. در این فرم اطلاعات خاصی در مورد زباله و آدرس خود را نشان می دهید. شما یک کیت بازیافت دریافت می کنید که هزینه پست دارد. بسته به اطلاعات موجود در مورد زباله هایی که در فرم خود قرار داده اید ، بسته ها متفاوت خواهند بود.
مرحله 6. سازماندهی یک خروج از جامعه
بسته به نحوه مدیریت پسماند در جامعه شما ، آنها بیرون می آیند و با شما همکاری می کنند. اگر قبلاً در جامعه شما زباله ای وجود نداشته باشد ، می توانید یک زباله خطرناک مرتب کنید. برای کسب اطلاعات در مورد راه اندازی یا حضور در جمع آوری زباله های خطرناک با مدیریت پسماند تماس بگیرید.
- اینها می توانند یک رویداد مکرر یا یک بار بازنشستگی باشند.
- شما همیشه باید در مورد زباله های خطرناک احتمالی با مدیریت پسماند مشورت کنید. توصیه نمی شود که زباله های خطرناک را به صورت دستی دفع کنید.
مرحله 7. از محصولات غیر خطرناک استفاده کنید
به عنوان یک قاعده کلی ، فقط آنچه را که نیاز دارید بخرید و در صورت وجود جایگزین ها را در نظر بگیرید. به جای استفاده از پاک کننده شیمیایی تخلیه ، از صافی استفاده کنید تا زباله هایی را که ممکن است لوله های شما را مسدود کند ، بگیرید. هر هفته تخلیه های خود را با آب گرم یا سرکه گرم بشویید.
- به جای استفاده از پاک کننده های قوی ضد جوش ، از جوش شیرین و پد پشمی فولادی استفاده کنید.
- استفاده از محصولات غیر آئروسل مانند محصولات دارای اسپری پمپ را در نظر بگیرید. به جای استفاده از پاک کننده هوا ، یک جعبه جوش شیرین در اتاق نگه دارید یا از پوست پرتقال ضایعاتی پاپ پوری تهیه کنید.
روش 3 از 3: دفع زباله های خطرناک تجاری
مرحله 1. استخدام یک مشاور متخصص
شرکت ها می توانند از مزایای گروه هایی مانند مدیریت پسماند استفاده کنند. کارشناسان مدیریت پسماند می توانند در تجارت شما ظاهر شوند تا پسماندهای خطرناک شما را بررسی کرده و نظر خود را به شما اعلام کنند. آنها می توانند نشان دهند که شما در طبقه بندی EPA در مورد میزان زباله تولیدی مشاغل کوچک قرار می گیرید:
- معافیت شرطی تولید کننده مقدار کمی (CESQG). این بدان معناست که شما از مقررات مدیریت پسماند خطرناک معاف هستید. شما باید کمتر از 220 پوند در ماه درآمد داشته باشید تا بتوانید در این دسته قرار بگیرید.
- تولید کننده های کم حجم (SQG). اگر موسسه شما بین 220 تا 2 ، 200 پوند در ماه درآمد داشته باشد ، SQG در نظر گرفته می شود. این طبقه بندی باید با الزامات EPA برای مدیریت زباله های خطرناک مطابقت داشته باشد.
- ژنراتورهای مقادیر زیاد (LQG). EPA هر مشاغلی را که ماهیانه 2 ، 200 پوند یا بیشتر زباله خطرناک تولید کند ، LQG می داند. این طبقه بندی باید سختگیرانه ترین قوانین را که EPA تصور می کند ، رعایت کند.
مرحله 2. به WasteWise بپیوندید
هر نوع کسب و کار ، سازمان غیر انتفاعی یا دفتر دولتی واجد شرایط پیوستن به برنامه WasteWise EPA است. شرکت کنندگان می توانند از کمک فنی رایگان برای دفع و مشاوره در مورد زباله های خطرناک استفاده کنند. حتی فرصت هایی برای WasteWise وجود دارد که به پایداری و تأثیرات زیست محیطی کسب و کار شما کمک کند.
فرصت هایی در زمینه شبکه سازی و به رسمیت شناختن عمومی برای تلاش های زیست محیطی شرکت های شما وجود دارد
مرحله 3. کاهش را به عنوان یک تاکتیک دفع در نظر بگیرید
بسیاری از صنایع به دنبال راه هایی برای کاهش میزان استفاده از مواد شیمیایی خطرناک هستند که این امر به نوبه خود میزان زباله های خطرناک تولید شده را کاهش می دهد. آژانس حفاظت از محیط زیست روشهای مختلفی را برای انجام این کار برای مشاغل ذکر می کند:
- تولید ناب یک تاکتیک کاهش است که بر حذف ضایعاتی که ارزش افزوده ندارند تأکید می کند.
- بازیابی انرژی از طریق گاز رسانی تصویب می شود. گازسازی مواد حاوی کربن را به گاز مصنوعی تبدیل می کند. از این نوع گاز می توان به عنوان سوخت برای تولید برق و سایر ویژگی ها استفاده کرد.
- سیستم های مدیریت محیط زیست (EMS) سیستمی برای ارزیابی ردپای محیطی شرکت است.
- شیمی سبز یک چشم انداز طراحی است که در تلاش برای ایجاد محصولات و مواد شیمیایی است که مواد خطرناک را کاهش یا حذف می کند.
مرحله 4. کاهش و بازیافت مواد خطرناک
بسیاری از اقلامی که می توانند به مشکل زباله های خطرناک تبدیل شوند ، قابل بازیافت یا در برخی موارد ، بازیابی هستند. این فرآیندی است که از محصول قابل استفاده باقی می ماند. برخی از فرآیندهای احیای استون را از حلالهای مصرف شده و سرب را از فلزات بازیابی می کنند.
- روی را می توان از کوره های ذوب جمع آوری کرد.
- روغن استفاده شده ، مایعات هیدرولیک ، کمپرسورهای یخچال و موارد دیگر را می توانید در اتومبیل ها و یخچال ها بازیابی کنید.
- باتری ها نیز قابل بازیافت هستند.
مرحله 5. دفع زمین را بررسی کنید
دفع زباله های خطرناک شامل پسماندهای موجود در محل دفن زباله ، شمع زباله ، چاه تزریق یا سایر مناطق دفع زمین است. این مناطق تحت حمایت مقررات قرار می گیرند تا به محافظت از خانواده های اطراف خود و همچنین کاهش تأثیرات زیست محیطی کمک کنند.
مرحله 6. با مجوزهای خود به روز باشید
قانون حفاظت و بازیابی منابع (RCRA) یک برنامه مجوز برای اطمینان از رعایت الزامات خاص در درمان ایمن ، ذخیره سازی و دفع زباله های خطرناک است. مجوزها توسط ایالت های مجاز یا دفاتر منطقه ای EPA صادر می شوند. مجوزهای الکترونیکی نیز موجود است.
