بادام گل دار (Prunus triloba و Prunus glandulosa) درختچه های برگریز با ساقه های بلند ، ویسکی و ظاهری ظریف است. درختچه های Prunus triloba در مناطق سختی USDA 3 تا 7 به خوبی رشد می کنند ، جایی که می توانند در دمای زمستان تا -40 درجه فارنهایت (-40 درجه سانتیگراد) زنده بمانند و به عنوان درختچه های بزرگتر ظاهر می شوند که تا ارتفاع 10 تا 20 فوت رشد می کنند. درختچه های Prunus glandulosa ، که معمولاً به عنوان بادام کوتوله یا آلو چینی شناخته می شوند ، در مناطق 4 تا 8 به خوبی رشد می کنند و فقط به ارتفاع 4 تا 5 فوت می رسند. یک بادام گلدار سالم و مناسب کاشته شده در اوایل بهار از بین می رود و حتی ممکن است اولین بهار پس از کاشت شکوفا شود ، اگرچه ممکن است شکوفه سال اول به اندازه سالهای بعد زیاد نباشد.
مراحل
قسمت 1 از 3: ایجاد یک محیط رشد ایده آل
مرحله 1. منطقه کاشت را با شش ساعت یا بیشتر آفتاب انتخاب کنید
بادام های گلدار وقتی در نور کامل آفتاب کاشته شوند بیشتر شکوفا می شوند. با این حال ، می توان آنها را در مناطقی با سایه جزئی و حداقل چهار ساعت تابش مستقیم نور خورشید در روز کاشت.
- آنها را در مناطقی که آب به گودال تمایل دارد و یا جایی که خاک به آرامی تخلیه می شود ، نکارید زیرا بادام های گلدار معمولاً در خاک با زهکشی کند پوسیدگی ریشه ایجاد می کنند.
- درختچه های بادام گلدار تقریباً در هر نوع خاکی رشد می کنند ، اما برای رشد و نمو باید به درستی کاشته شوند. آنها در مرزهای بوته ای و مناطق طبیعی به خوبی عمل می کنند و می توانند به عنوان پرچین های غیررسمی ، گیاهان نمونه یا گیاهان برجسته کاشته شوند.
مرحله 2. به بادام های گلدار فضای کافی برای رشد دهید
باید حداقل 1 فوت فاصله بین آنها و بوته ها یا سازه های دیگر پس از رسیدن به عرض بالغ وجود داشته باشد.
- بادام گل کوتوله می تواند به عرض 4 فوت برسد بنابراین باید حداقل 3 فوت دورتر از خانه و بوته های دیگر کاشته شود.
- بادام گلدار با اندازه کامل می تواند تا 15 فوت عرض داشته باشد بنابراین باید حداقل 8 فوت از درختچه ها و ساختمانها کاشته شود.
مرحله 3. سعی کنید بوته های گلدار خود را در اسرع وقت پس از خرید بکارید
اگر نمی توانید آنها را در همان روز کاشت کنید ، هر چند وقت یکبار آنها را آبیاری کنید تا ریشه ها همیشه مرطوب بمانند تا زمانی که بتوان آنها را در زمین کاشت.
مرحله 4. ظرف ، B&B و بوته های گلدار ریشه دار را در پاییز درست بعد از اولین یخبندان بکارید
این بهترین زمان برای کاشتن بوته های گلوله دار و چروکیده (B&B) و ریشه های برهنه است. همچنین می توان آنها را در بهار ، تابستان یا پاییز کاشت.
- بوته های گلدار ریشه ای بدون برگ ، در حالت خواب هستند و خاکی روی ریشه خود ندارند. آنها به طور کلی کوچکتر از گیاهانی هستند که در ظروف فروخته می شوند اما معمولاً 40-70 less ارزان تر از گیاهان ظرف هستند.
- کاشت در این زمان به درختچه اجازه می دهد تا به جای رشد ساقه و برگ ، انرژی خود را برای گسترش ریشه های خود اختصاص دهد ، در نتیجه درختچه ای بهتر در بهار ایجاد می شود.
مرحله 5. از خاک لومی که دارای مواد آلی زیاد است استفاده کنید
با وجود اینکه بادام گلدار در هر نوع خاک از جمله خاک رس یا خاک شنی رشد می کند ، افزودن مواد آلی قبل از کاشت بافت خاک را بهبود می بخشد. همچنین مواد مغذی را به خاک اضافه می کند و استقرار بوته پس از کاشت راحت تر می شود.
- کودهای گاوی مسن ، کمپوست ، پیت ماس ، اسفناجوم ، پوست کاج کمپوست شده و کپک برگ همه مواد آلی خوبی هستند که می توانید از آنها استفاده کرده یا با هم ترکیب کرده و طیف وسیعی از مواد مغذی و بافت را برای گیاهان تهیه کنید.
- عمق 2 اینچی مواد آلی را در کل سطح کاشت پخش کنید و آن را به طور کامل در عمق 8 تا 10 اینچی با یک روتوتیلر در خاک مخلوط کنید.
- فقط مواد آلی را به خاک اضافی اضافه نکنید زیرا این امر باعث می شود که بادام گلدار به جای رشد در خاک اطراف ، ریشه های خود را درون سوراخ کاشت نگه دارد و در نتیجه یک بادام گلدار با عمق کم رشد کند.
- pH خاک می تواند اسیدی ، خنثی یا قلیایی باشد.
قسمت 2 از 3: کاشت
مرحله 1. یک سوراخ کاشت که دو برابر عرض توده ریشه بادام گلدار است حفر کنید
نباید عمیق تر از ارتفاع توده ریشه باشد. کاشت آن در عمق بیشتر از رشد قبلی ، احتمالاً منجر به پوسیدگی ریشه یا سوزش می شود.
برای حفر سوراخ از بیل خاکی استفاده کنید
مرحله 2. درختچه را از ظرف خارج کرده و آن را در سوراخ قرار دهید
بوته های مسطح شده و چروکیده (B&B) باید در سوراخ کاشت قرار داده شوند و روکش یا پوشش پلاستیکی روی ریشه ها باقی بماند.
- اگر توده ریشه با سنباده طبیعی پوشانده شده است ، سیم یا ریسمان را که روی آن را در بالا بسته نگه دارید. پارچه را از بالا و کناره های توده ریشه بیرون بیاورید اما آن را در انتهای سوراخ بگذارید. با گذشت زمان به طور طبیعی تجزیه می شود. کشیدن آن تا ریشه ها می تواند باعث آسیب شود.
- اگر توده ریشه در یک پلاستیک بسته بندی شده است ، سیم یا نخ را در قسمت بالا بردارید و پلاستیک را به آرامی از زیر توده ریشه بیرون بیاورید ، پس از قرار دادن بوته در سوراخ. پلاستیک تجزیه نمی شود و از رشد ریشه ها در خاک جلوگیری می کند.
مرحله 3. سوراخ را تا نیمه از خاک پر از خاک پر کنید
1 تا 2 گالن (3.8 تا 7.6 لیتر) آب روی خاک بریزید تا در اطراف ریشه ته نشین شود.
مرحله 4. پر کردن سوراخ را تمام کنید
سپس بوته را با 2 تا 3 گالن (7.6 تا 11.4 لیتر) آب آبیاری کنید تا ته نشینی خاک به پایان برسد و یک نوشیدنی سخاوتمندانه به بادام گلدار بدهید.
مرحله 5. در اطراف لبه بیرونی توده ریشه یک برآمدگی 3 اینچی از خاک ایجاد کنید
این به آب اضافی کمک می کند تا به جای خاک اطراف ، به توده ریشه نفوذ کند.
عمق 2 تا 3 اینچی مالچ ارگانیک را روی خاک اطراف بوته پهن کنید اما آن را چند اینچ از ساقه ها دور نگه دارید تا از سوزاندن ساقه جلوگیری شود
قسمت 3 از 3: آبیاری
مرحله 1. به بادام گلدار 2 تا 3 بار در هفته 2 تا 3 گالن (7.6 تا 11.4 لیتر) آب بدهید
اگر باران می بارد یا وقتی زمستان فرا می رسد و زمین یخ می زند ، باید این مقدار را تنظیم کنید.
مرحله 2. درخت را با کوزه گالن یا قوطی آبیاری آبیاری کنید
همچنین می توانید در قسمت زیرین یک سطل 5 گالنی (18.9 لیتر) سوراخی ایجاد کرده و آن را در کنار بوته قرار دهید تا آب از سوراخ مستقیماً بالای توده ریشه به خاک تخلیه شود. سپس می توانید هر بار که درختچه به آب نیاز دارد سطل را تا نیمه پر کنید.
توده ریشه باید همیشه مرطوب باشد اما خیس نشود
مرحله 3. با فشار دادن یک انگشت به مرکز ، توده ریشه را بررسی کنید
اگر خاک خیس است ، چند روز دیگر صبر کنید تا درختچه آبیاری شود. اگر خاک خشک است ، بلافاصله آن را آبیاری کنید.
- در طول فصل رشد بعدی نیز خاک یکنواخت مرطوب را حفظ کنید. بادام های گلدار به خاک کمی مرطوب نیاز دارند تا در خاک مستقر شوند ، که معمولاً حدود یک سال به طول می انجامد.
- بوته در پاییز بلافاصله پس از کاشت علائم واضحی از آبیاری بیش از حد یا زیر آب نشان نمی دهد. با این حال ، در بهار و تابستان بعدی ، اگر بوته آب کافی دریافت نکند ، برگها پژمرده ، فر می شوند ، قهوه ای یا زرد می شوند و از شاخه ها بیرون می آیند.
- اگر درختچه بیش از حد آبیاری شود ، برگهای جدید زرد یا سبز کم رنگ می شوند ، ساقه های جدید پژمرده می شوند و برگهایی که سبز می مانند ممکن است شکننده شوند.
