با رواج بازی های ویدئویی در سال های گذشته ، بسیاری از موسسات آموزشی اجرای آنها را به عنوان وسیله ای برای آموزش آغاز کرده اند. بازیها بازخورد فوری را به کاربران خود ارائه می دهند به نحوی که اکثر روشهای آموزشی دیگر نمی توانند. بسیاری از افراد ، از طراحان بازی گرفته تا معلمان ممکن است علاقه مند به ایجاد بازی های آموزشی خود باشند. در حالی که ایجاد یک بازی از هر نوع قرار نیست یک شبه اتفاق بیفتد ، مطمئناً برای هر کسی که مایل به صرف زمان در این روند باشد ، یک کار عملی است.
مراحل
قسمت 1 از 4: تجزیه و تحلیل
مرحله 1. آنچه را که سعی می کنید آموزش دهید تعیین کنید
موضوع یک بازی آموزشی می تواند از طرز تهیه یک غذای ساده گرفته تا فیزیک ذرات پیشرفته باشد. اولین کاری که باید انجام دهید این است که تعیین کنید موضوعی که می خواهید بازی شما نشان دهد ، چیست. هر آنچه که در اینجا تصمیم بگیرید ، پایه بازی شما خواهد بود.
مرحله 2. عمق دانش خود را در مورد موضوع انتخابی خود تعیین کنید
آموزش چیزی که عمیقا با آن آشنایی ندارید بسیار دشوار است. وقت بگذارید و از خود بپرسید ، "آیا می توانم این موضوع را در کلاس درس به مخاطبان هدفم آموزش دهم؟" در حالی که شما نیازی به دانش نهایی در هر زمینه ای ندارید که مربوط به موضوع بازی شما باشد ، اما باید مفاهیمی را که می خواهید آموزش دهید درک کنید. در صورت لزوم مدتی را برای تحقیق در مورد موضوع خود اختصاص دهید.
مرحله 3. عمق دانش خود را در زمینه طراحی بازی تعیین کنید
اشکالی ندارد اگر قبلاً بازی طراحی نکرده اید. بسیاری از آموزش های عمیق در مورد بیشتر جنبه های طراحی بازی های ویدئویی ، برنامه نویسی و ایجاد دارایی ها در YouTube وجود دارد. حتی اگر برای ساخت یک بازی به تجربه زیادی احتیاج ندارید ، ایجاد یک بازی خوب مستلزم درک روش طراحی و خود بازی های ویدئویی است.
مرحله 4. تفاوت بین یک بازی آموزشی و یک بازی که به نظر می رسد آموزشی است را درک کنید
در حالی که هیچ تعریف مشخصی از یک بازی ویدئویی خوب وجود ندارد ، هیچ کس با تجربه بازی کردن از ذکر یک بازی بد دریغ نخواهد کرد. بازیهای آموزشی دهه 90 عمدتا بر آموزش موضوعی متمرکز بود و بعداً عملکردهایی مانند گیم پلی را اضافه کرد. مهم نیست که بازی شما از نظر فنی دقیق و آموزشی باشد ، اگر توجه بازیکن را به اندازه کافی برای جلب توجه موضوعات شما به خود جلب نکند ، هیچ فایده ای نخواهد داشت. یک بازی آموزشی خوب باید بر گیم پلی تمرکز کرده و آموزش را در سیستم ایجاد کند.
مرحله 5. در مورد بازیها و مفاهیم مشابه تحقیق کنید
آیا بازیهای موجود در مورد موضوع شما وجود دارد؟ چه مطالب آموزشی دیگری در این زمینه وجود دارد؟ توجه به هنرهای قبلی بسیار مهم است زیرا به شما این امکان را می دهد که بدون دستکاری آگاهانه (یا عدم) هیچ گونه حق چاپ ، از آن الهام بگیرید.
قسمت 2 از 4: طراحی
مرحله 1. طوفان فکری
هرکس به طرق مختلف طوفان فکری می کند. برخی از افراد این کار را به تنهایی با کارت های فهرست یا دفترچه یادداشت انجام می دهند ، در حالی که برخی دیگر ترجیح می دهند در گروهی با تخته سفید یا نرم افزار مشارکتی طوفان فکری کنند. نکته این مرحله این است که بیش از اندازه کافی ایده های مرتبط با موضوع خود ایجاد کنید تا بتوانید با آنها کار کنید. اگر به نظر می رسد برخی از ایده های شما در مسیر خوبی قرار دارند نگران نباشید ، زیرا بعداً آنها را محدود خواهید کرد.
مرحله 2. محدوده موضوع خود را مشخص کنید
موضوعی که می خواهید آموزش دهید باید آنقدر وسیع باشد که بازیکنان بدون دانش قبلی همچنان بتوانند از آن سود ببرند ، اما نه آنقدر وسیع که تکه های آموزشی در باز بودن بازی گم شود. سعی کنید بین یک بازی همه جانبه و یک بازی که بر روی جزئیات خاص یک موضوع خاص قرار دارد تعادل پیدا کنید.
مرحله 3. سبک/سبک بازی را انتخاب کنید
این انتخاب باید بر اساس چیزی باشد که سعی می کنید آموزش دهید. به عنوان مثال ، یک بازی استراتژی زمان واقعی یا تیرانداز اول شخص برای آموزش فیزیک مناسب نیست. به همین ترتیب ، یک پلتفرم ساز پیمایشکنار در انتقال جزئیات جبر برایش مشکل خواهد بود. توجه: در این مورد استثنائاتی وجود دارد ، مانند بازی Portal Valve Software برای آموزش دروس فیزیک.
مرحله 4. مخاطبان خود را درک کنید
آیا مخاطب موردنظر شما اتاقی پر از دانش آموزان کلاس سوم یا بزرگسالانی خواهد بود که سعی می کنند تحصیلات تکمیلی را ادامه دهند؟ درک مخاطب در مراحل اولیه به شما کمک می کند تا بازی را در سطحی تنظیم کنید که آنها را سرگرم کند. تماشاگران جوان در طول بازی خود به احتمال زیاد به کمک نیاز خواهند داشت ، در حالی که اگر شما همین کار را انجام دهید ، ممکن است مخاطبین بزرگتر احساس توهین کنند. سعی کنید مخاطبان خود را تا آنجا که ممکن است محدود کنید.
مرحله 5. ایده هایی را که مناسب یا احساس درستی ندارند رها کنید
مهم نیست که یک ایده چقدر عالی است ، اگر با موضوع بازی شما مطابقت نداشته باشد ، منابع ارزشمند (مانند زمان ، انرژی و پول) برای آن هدر می رود. احساس نکنید که موظف هستید هر ایده خوبی را که در بازی شما به وجود می آید وارد کنید. شما فرصت های دیگری خواهید داشت تا از این ایده ها در پروژه های بعدی استفاده کنید. یک ضرب المثل قدیمی در فیلم وجود دارد ، "اگر می توانید صحنه ای را کوتاه کنید و فیلم هنوز هم منطقی باشد ، آن را قطع کنید."
قسمت 3 از 4: پیاده سازی
مرحله 1. نرم افزار انتخابی خود را آماده کنید
اکنون که مراحل تجزیه و تحلیل و طراحی به پایان رسیده است ، زمان آمادگی برای اقدام فرا رسیده است. اطمینان حاصل کنید که به یک کامپیوتر قابل اعتماد (و متصل به اینترنت) با تمام نرم افزارهای مورد نیاز خود دسترسی دارید. بسته به گستردگی پروژه شما و اینکه از چه چیزی راحت هستید ، نرم افزار از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است.
مرحله 2. دیگران را سوار هواپیما کنید
مگر اینکه خودتان با این پروژه مقابله کنید (که دشوار خواهد بود ، اگرچه غیرممکن نیست) ، با خیال راحت از دیگران کمک بگیرید. بسته به اینکه از کجا آمده اید یا محدوده پروژه خود ، این افراد می توانند دوستان یا اعضای خانواده با مهارت های کد نویسی یا هنری یا متخصصان پولی باشند که دقیقاً می دانند چه کار می کنند. شرم آور نیست که خودتان در این مورد کار کنید ، فقط منابعی را که در اختیار دارید درک کنید و دامنه توانایی های خود را بیش از حد پیش نبرید. از منابعی که دیگران در اختیار دارند استفاده کنید.
مرحله 3. یک نمونه اولیه کاغذ ایجاد کنید
این مرحله اختیاری است و اغلب نادیده گرفته می شود ، اما می تواند برای تشخیص مشکلات احتمالی و ایجاد ایده های بهتر قبل از هرگونه کدگذاری مورد استفاده قرار گیرد. به هر مکانیک و سیستم بازی خود فکر کنید ، سپس نسخه کاغذی آن را بسازید. این به شما این امکان را می دهد که چگونه می خواهید قطعات کلیدی بازی شما با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و به شما امکان می دهد قبل از نوشتن هرگونه کد ، ایده خود را تغییر دهید.
مرحله 4. قسمت پایانی خود را برنامه ریزی کنید
جزئیات این امر بسته به موتور و IDE (محیط توسعه یکپارچه) که استفاده می کنید بسیار متفاوت خواهد بود ، اما توصیه یکسان است. شروع با یک قسمت پشتی محکم ، تعداد مشکلاتی را که بعداً در پروژه خود با آن روبرو می شوید کاهش می دهد. قبل از پیاده سازی موارد دیگر ، مطمئن شوید که همه سیستم های شما به درستی با هم کار می کنند.
مرحله 5. تعامل و/یا شخصیت کاربر خود را برنامه ریزی کنید
همه انواع بازی ها بازیکن را در کنترل یک شخصیت قرار نمی دهند. اگر ژانری را انتخاب کرده اید که به بازیکن امکان می دهد مستقیماً محیط خود را دستکاری کند ، اکنون آن را برنامه ریزی کنید. اگر شخصیت قابل بازی دارید ، زمان خوبی برای کار روی کنترل ها و انیمیشن های اولیه است.
مرحله 6. رابط کاربری (UI) خود را طراحی کنید
حتی اگر این به طور کلی آخرین مرحله در اجرای یک بازی است ، باید به رابط کاربری توجه ویژه ای شود. این گونه است که بازیکن بیشتر وقت خود را صرف تعامل با بازی شما می کند و اگر برای بازیکن بصری نباشد ، آنطور که دوست دارید از بازی لذت نمی برند.
قسمت 4 از 4: آزمایش
مرحله 1. افرادی را پیدا کنید که مایل به انجام بازی شما هستند
دوستان و خانواده ممکن است برای پروژه های کوچکی کار کنند ، اما اگر به وضوح مشخص نکنید که به بازخورد صادقانه در مورد بازی خود نیاز دارید ، ممکن است به شما بگویند که می خواهید برای محافظت از احساسات خود چه چیزی را بشنوید. بسیاری از کالج ها و دانشگاه ها دارای باشگاه بازی هستند که بازی شما را به صورت رایگان آزمایش می کنند. پروژه های بزرگتر ممکن است به آزمایش کننده های حرفه ای بازی نیاز داشته باشند.
مرحله 2. تعیین کنید که آیا بازیکن منظور شما را یاد گرفته است یا خیر
این سوال را مستقیماً از آنها نپرسید ، بلکه در مورد موضوع مورد نظر از آنها سوال بپرسید. باید با پاسخ های آنها مشخص شود که آیا مطالب موضوعی شما به آنها رسیده است یا خیر. ممکن است بخواهید برخی از سوالات مسابقه را برای ارزیابی اینکه آیا موضوع به طور کامل درک شده است ، آماده کنید.
مرحله 3. تعیین کنید که آیا بازیکن از بازی لذت می برد یا خیر
می توانید مستقیماً این س themال را از آنها بپرسید ، اما اکثر مردم نمی توانند دلیل مستقیمی ارائه دهند. تماشای نحوه بازی آنها و نظارت بر بیان آنها ایده بسیار دقیق تری به شما می دهد. نکته ایجاد یک بازی آموزشی لذت بخش این است که بازیکن از آن لذت می برد ، بنابراین این مهمترین مرحله در مرحله آزمایش است.
مرحله 4. تعیین کنید که آیا بازیکن در انجام بازی با مشکل روبرو شده است یا خیر
اگر آنها در یک پازل یا با بخشی از UI یا طرح کنترل شما گیر کرده اند ، آنها را در بازی راهنمایی نکنید. این موارد را به عنوان مناطق مشکل دار که باید برطرف شوند علامت گذاری کنید. هنگام بازی و آنچه که فکر می کنند/تلاش می کنند انجام دهند ، بازخورد بخواهید.
مرحله 5. مراحل اصلی قبلی (در صورت نیاز) را تا زمانی که راضی هستید تکرار کنید
اکنون که اولین تکرار بازی خود را به پایان رساندید ، تعیین کنید که آیا راضی هستید یا خیر. آیا بازیکنان از بازی ای که خلق کرده اید لذت برده اند؟ آیا آنها چیزی از آن یاد گرفتند؟ اگر چنین است ، شما یک بازی آموزشی لذت بخش ایجاد کرده اید. در غیر اینصورت ، می توانید به قسمت 1 برگردید و مجدداً با تمام اطلاعاتی که از آزمایش جمع آوری کرده اید ، فرآیند را آغاز کنید. از طریق این فرایند تکراری ، بازی شما بهتر می شود و بسیاری از مشکلات برطرف می شود.
