اندازه متوسط چمن در ایالات متحده تقریباً 1/5 هکتار یا کمی کمتر از 9000 فوت مربع است و برای استفاده از 1 اینچ آب روی 1 ، حداقل 624 گالن (2 ، 362.1 لیتر) آب لازم است. ، 000 فوت مربع چمن. در نتیجه بیش از 67،000 گالن طول می کشد تا 1 اینچ آب در هفته به مدت سه ماه در طول یک تابستان به یک چمن معمولی در هفته بمالید. حتی اگر این مقدار را تنها بگذارید و اجازه دهید چمن خود را به خواب برسانید ، همچنان مقدار زیادی آب را ذخیره می کنید-آب کافی برای تامین نیازهای خانواده سه نفره از آب آشامیدنی به مدت 61 سال.
این که آیا می خواهید به صرفه جویی در مصرف آب کمک کنید یا وقت کافی برای آبیاری منظم چمنزار خود ندارید ، گذاشتن چمن در گرم ترین ماه های سال می تواند به شما کمک کند. چمن خفته یا "خوابیده" قهوه ای می شود ، اما با مراقبت مناسب تاج زیرزمینی گیاه علف زنده می ماند. در حقیقت ، هنگامی که علف دوباره آب فراوانی دریافت می کند (چه از بارش طبیعی و چه از یک آبپاش) ، شروع به سبز شدن و رشد برگهای جدید می کند. این باعث می شود چمن های خوابیده برای آب و هوایی با زمستانهای معتدل انتخابی عالی باشد ، جایی که می توانید در بیشتر سال از چمن سرسبز و سرسبز لذت ببرید و در عین حال نیاز آبی تابستان چمنزار خود را به شدت کاهش دهید.
مراحل
مرحله 1. علف های مقاوم به خشکی را پرورش دهید
بیشتر علف هایی که معمولاً در چمنزارها استفاده می شوند می توانند دوره های خواب را به خوبی تحمل کنند ، اما برخی از آنها بهتر از بقیه هستند. علف بوفالو ، علف زویزیا ، آبسه های برگ ریز ، کپسول های بلند و انواع قدیمی تر "رایج" بلوگراس کنتاکی (به این ترتیب) مقاوم ترین تنش خشکی هستند. گیاه چاودار چند ساله و انواع جدیدتر ، "بهبود یافته" آبی نیاز به آب بیشتری برای زنده نگه داشتن گیاهان خفته دارد. هرچه علف شما مقاوم به خشکی باشد ، بیشتر بدون آبیاری سبز می ماند و کمتر باید آن را آبیاری کنید تا در زمان خواب زنده بماند.
مرحله 2. مطمئن شوید چمن شما سالم است
چمنزارهای تازه نوشیده یا کاشته شده نباید به حالت خوابیده درآیند ، زیرا آنها به اندازه کافی برای زنده ماندن در شرایط خشکسالی ایجاد نشده اند. علاوه بر این ، علف هایی با تجمع بیش از حد کاهگل ، علف هایی که در اثر حشرات یا بیماری آسیب دیده اند ، یا چمنزارهایی در خاک فقیر عموماً خواب خواب ناشی از خشکسالی را به خوبی تحمل نمی کنند. در همه این موارد ، شما باید مرتباً چمنزار خود را آبیاری کنید تا سبز شود.
مرحله 3. تیغه ماشین چمن زن خود را بالا نگه دارید
وقتی علف هنوز سبز است و در بهار رشد می کند ، با تیغه ای تیز در ارتفاع 3 اینچ تا 3-1/2 اینچ (7.6 - 8.9 سانتی متر) بچینید. اگر اجازه دهید چمن شما نسبتاً بالا برود ، تحمل خشکی را افزایش می دهد. در نتیجه ، قبل از خواب چمن سبز سبزتر می ماند.
مرحله 4. به چمن خود اجازه دهید بخوابد
در مناطق با زمستانهای معتدل ، چمن ممکن است در تمام طول زمستان سبز باشد ، در حالی که در مناطق دیگر از خواب زمستانی بیرون می آید و با افزایش دمای بهار و بارندگی سبز می شود. تا زمانی که بارندگی کافی باشد ، علف شما بدون نیاز به آبیاری سبز می ماند. هنگامی که بارندگی کاهش می یابد و/یا درجه حرارت افزایش می یابد ، مزارع قهوه ای می شود و به خواب می رود مگر اینکه آن را آبیاری کنید. در این مرحله ، می توانید آبیاری را در هر زمان متوقف کنید تا علف ها بخوابند. هنگامی که آبیاری را متوقف کردید ، به طور کلی می توانید به گونه های مقاوم در برابر خشکسالی بالا اجازه دهید تا قبل از نیاز به آبیاری مجدد ، 4-6 هفته بدون آب باقی بمانند. علف چاودار و گونه های جدیدتر چمن آبی معمولاً نباید بیش از دو هفته بدون آب بماند.
مرحله 5. نیازهای آب چمن خفته را درک کنید
خوابیدن پاسخ طبیعی گیاه علف به زنده ماندن در دوره های آب نامناسب است. اگر چمن خفته چند هفته یا یک ماه بدون آب بگذرد ، معمولاً بهبود نمی یابد ، حتی اگر بعداً کاملاً آبیاری شود. مقدار دقیق آب مورد نیاز برای تامین چمن خواب شما بستگی به دما ، رطوبت و میزان بارندگی طبیعی دارد ، اما به عنوان یک قاعده کلی باید حداقل 1/2 اینچ را اعمال کنید (1 ، 27 سانتی متر) آب پس از 4-6 هفته اولیه خشکسالی. سپس باید حداقل 1/2 اینچ (1 ، 27 سانتی متر) آب را در هر 2-3 هفته پس از آن تا زمانی که خشکسالی ادامه دارد ، بمالید. اگر تابستانهای شما به ویژه گرم و خشک است ، به عنوان مثال در مناطق بیابانی جنوب غربی ایالات متحده ، برای بیشتر علفها به آب بیشتری برای زنده ماندن نیاز است. با این حال ، علف بوفالو و علف زویزیا به طور کلی به آب کمتری نسبت به بلوگراس و فسکو نیاز دارند و علف چاودار تا دو برابر بیشتر نیاز دارد. توجه داشته باشید که این آبیاری ها فقط برای زنده نگه داشتن قسمت های زیرزمینی گیاه است و شما معمولاً متوجه سبز شدن چمنزار روی زمین نمی شوید.
مرحله 6. میزان بارش را اندازه گیری کنید
برای تعیین میزان بارندگی چمنزار خود یک باران سنج بگیرید یا بسازید و این بارش را پیگیری کنید. به گزارش آب و هوای محلی خود اعتماد نکنید ، زیرا ممکن است میزان بارندگی که واقعاً روی چمنزار شما باریده است را دقیق اندازه گیری نکند.
مرحله 7. چمنزار را آنقدر آبیاری کنید تا چمن زنده بماند
در حالی که باید مطمئن شوید که چمن خواب شما حداقل 1/2 اینچ (1 ، 27 سانتی متر) آب در هر 2-3 هفته (همانطور که در بالا گفته شد) آب می گیرد ، این لزوما به این معنی نیست که باید آنقدر آبیاری کنید. چمن در حال بارندگی بسیار زیادی است (اندازه گیری شده توسط باران سنج شما) ، شما نیازی به آب دادن به چمن ندارید. شما فقط باید به اندازه کافی آبیاری کنید تا تفاوت بین نیازهای چمنزار و بارندگی طبیعی که دریافت می کند را جبران کنید. به
مرحله 8. تردد در چمن خود را به حداقل برسانید
چمن خفته قبلاً تحت فشار قرار گرفته است و تردد سنگین پیاده یا وسایل نقلیه ممکن است باعث کشته شدن چمن و ایجاد لکه های برهنه در چمنزار شود. اگر تردد در منطقه خاصی اجتناب ناپذیر است ، مرتباً آن را آبیاری کنید تا علف سبز و سالم بماند.
مرحله 9. علفهای هرز بدون علف کش را کنترل کنید
در حالی که چمن خوابیده است ، علف های هرز بومی هنوز هم بیدار هستند. برای کنترل علف های هرز در هر چمن بهتر است از سیستم مدیریت یکپارچه آفات (IPM) پیروی کنید. اگر به طور خاص نگران علف های هرز در چمنزار خفته خود هستید ، به سادگی علف های هرز را بکشید و مطمئن شوید که ریشه ها را بیرون می آورید. چمن های خفته علف کش ها را به خوبی تحمل نمی کنند.
مرحله 10. چمنزار را کاملاً آبیاری کنید تا "بیدار شود
اگر چمن در طول خواب سالم نگه داشته شود ، باید با ظهور دمای سردتر و بارندگی بیشتر سبز شود. برای شروع سریع این روند ، هنگامی که گرمای شدید تابستان سپری شد ، چمنزار را کاملاً آبیاری کنید و از آب کافی برای در ناحیه ریشه 6 تا 12 اینچ (15 - 30.5 سانتی متر) زیر زمین نفوذ کنید. پس از 2-6 هفته دمای خنک تر و بارندگی کافی ، چمن دوباره سرسبز و سبز می شود. با کمی کمک ، گاهی اوقات می توان این امر را تسریع کرد - مشخص شده است که گیاه چاودار دائمی در 4 روز با آبیاری کامل از حالت کامل خاموش به سبز تبدیل می شود.
مرحله 11. نقاط خالی را پر کنید
تا زمانی که چمن خوابیده به اندازه کافی آبیاری شده و به درستی نگهداری می شود ، چمنزار اغلب هنگامی که از خواب خارج می شود ، بهبودی کامل پیدا می کند (برای اطلاعات بیشتر به قسمت نکات زیر مراجعه کنید). اگر ، در پاییز ، متوجه لکه های برهنه یا تکه های نازک شدید ، فقط یک پوشش سبک از کمپوست را بمالید و چمن را در آن مناطق بکشید.
نکات
- انواع چمن را انتخاب کنید که مناسب آب و هوا و محیط شما باشد. به عنوان مثال ، در حالی که علف زویسیا به طور قابل توجهی مقاوم به خشکی است ، به طور کلی در آب و هوای شمالی خوب عمل نمی کند و به نور زیاد خورشید نیاز دارد.
- اگر شرایط خشک برای چند هفته ادامه یابد ، چمن هایی که در زمستان به خواب می روند نیز از آبیاری گاه به گاه سود خواهند برد. با تأمین آب کافی برای چمنزار خفته برای زنده نگه داشتن تاج گیاهان علفی ، می توانید از مشکلات نازک شدن یا بهبود ضعیف در بهار جلوگیری کنید. با این حال ، هنگامی که درجه حرارت زیر 40 درجه فارنهایت (10 درجه سانتیگراد) است ، آبیاری نکنید.
- همانطور که در بالا ذکر شد ، چمنزارهای دارای کاه بیش از حد (بیش از 1/2 "-3/4") نسبت به خشکسالی حساسیت بیشتری دارند و نباید اجازه داده شوند که به حالت خوابیده بروند. در عوض ، کاهگل اضافی را با استفاده از نیرو یا برش عمودی در اوایل بهار یا پاییز ، زمانی که چمن سالم ، سبز و فعال در حال رشد است ، حذف کنید. هوادهی همزمان خاک می تواند به رشد ریشه های عمیق چمن کمک کند و آن را مقاوم به خشکی کند.
- بررسی کنید تا مطمئن شوید خاک شما پتاسیم کافی دارد. افزودن پتاسیم در بهار و تابستان باعث می شود چمنزار شما مقاوم تر به خشکی شود. در بهار یا تابستان نیتروژن اضافه نکنید ، زیرا این اثر معکوس خواهد داشت.
- بهتر است برای تعیین دقیق نیاز آبی به انواع خاصی از چمن ها در آب و هوای محلی خود ، با خدمات توسعه محلی یا آژانس حفاظت از آب مشورت کنید.
- اگر در منطقه ای زندگی می کنید که می توانید علف بوفالو و علف زویسیا پرورش دهید ، در نظر داشته باشید که معمولاً می توانید این چمن ها را با آب کم یا بیشتر از آنچه برای زنده نگه داشتن علف بلوغ خوابیده یا چاودار لازم است سبز نگه دارید.
- آبیاری منظم ، همانطور که در بالا توضیح داده شد ، برای برخی از انواع چمن ها اهمیت کمتری نسبت به انواع دیگر دارد. به عنوان مثال ، چمنزارهای متشکل از چمن گاومیش ، علف گندم ، علف برمودا ، چمن زویزیا و انواع قدیمی تر چمن آبی ، گاهی اوقات می توانند ماهها بدون آب دوام بیاورند و هنوز به طور کامل بهبود می یابند. مدفوع ، اگر برای مدت طولانی آبیاری نشود ، ممکن است به طور کامل بهبود یابد ، اما اغلب نازک می شود یا لکه های برهنه ای ایجاد می کند ، در حالی که چمن چاودار دائمی حتی با آبیاری منظم نیز از خواب کمی لکه دار بیرون می آید.
هشدارها
- از علف چاودار یکساله یا "ایتالیایی" اجتناب کنید ، زیرا این نوع چمن ها پس از خوابیدن دوباره بر نمی گردند. از آنجا که این گیاه یکساله است و نه چند ساله ، بدون در نظر گرفتن رژیم آبیاری شما ، برای اکثر چمنزارها مناسب نیست.
- اجازه ندهید چمنزار شما اغلب بین خواب و رشد فعال متناوب شود. در حالی که اکثر علف ها می توانند به راحتی چرخه سالانه دوره های رشد فعال را که در یک دوره خواب شکسته می شود ، تحمل کنند ، توصیه نمی شود چمنزار خود را آنقدر آبیاری کنید تا از خواب خارج شود و فقط اجازه می دهد بلافاصله به عقب برگردد ، زیرا این امر کاهش می یابد. مواد مغذی ذخیره شده در چمن و بهبود آن را از خواب دشوار می کند.
- مخلوطی از 5٪ علف چاودار چند ساله در واحد علف سالانه چاودار به وزن (950 گرم/50 گرم = 1 کیلوگرم بذر) ، برای تثبیت نقاط برهنه مناسب است. ریشه های چاودار یکساله خاک را نگه می دارد تا چند ساله گسترش یابد.
