Scrabble و بازی های مشابه (مانند Words with Friends یا Boggle) ابزارهای عالی برای افزایش کلمات به طور کلی هستند. با این حال ، شما همچنین می توانید از Scrabble برای هدف قرار دادن و برجسته کردن بخشهای خاصی از گفتار ، مانند اسامی ، افعال و حروف ربط استفاده کنید. این کار می تواند برای سرگرم کننده یادگیری برای دانش آموزان جوان و/یا غیر مادری ، یا چالش برانگیزتر برای یادگیرندگان پیشرفته تر یا افراد قدیمی باشد. با این حال ، ممکن است بخواهید قوانین رسمی را برای یادگیرندگان جدید در اینجا و آنجا تغییر دهید تا تمرکز خود را بر آموزش و نه رقابت بگذارید.
مراحل
روش 1 از 4: درک بخشهایی از گفتار
مرحله 1. اسم ها و ضمایر را از یکدیگر متمایز کنید
اسامی را به عنوان کلماتی که یک چیز یا شخص را نشان می دهند ، مشخص کنید (مانند انسان ، آسمان ، لباس ، معلم ، دوست). ضمایر را به عنوان کلماتی بشناسید که جای اسامی را می گیرند (او ، او ، آنها ، آن ، برخی ، دیگران). مثلا:
- جمله "مرد هم معلم و هم دوست من بود" را در نظر بگیرید. انسان ، معلم و دوست همه اسم هستند.
- با این حال ، اگر بخواهید بگویید: "او هم معلم و هم دوست من بود" ، معلم و دوست همچنان اسم خواهند بود ، در حالی که او ضمیر است زیرا آن را جایگزین انسان می کند.
مرحله 2. افعال را مشخص کنید
اینها را به عنوان کلماتی بشناسید که یا یک عمل را نشان می دهند یا حالتی را در یک جمله نشان می دهند. هنگامی که یک فعل فعال است ، آنچه را که یک اسم انجام می دهد توصیف می کند. وقتی حالتی از هستی را توصیف می کند ، اسم را به کلمه دیگری پیوند می دهد که وضعیت اسم را توصیف می کند. برای مثال:
در جمله "مرد تعلیم می دهد" تعلیم فعل فعالی است که کارهایی را که انسان انجام می دهد توصیف می کند. در "مرد معلم است" ، مرد را به معلم پیوند می دهد تا نشان دهنده وضعیت هستی خود باشد
مرحله 3. بین اصلاح کننده ها تمایز قائل شوید
اینها شامل قیدها ، صفت ها و تعیین کننده ها هستند که بخش دیگری از گفتار را تغییر داده یا توصیف می کنند. قید نقطه ای آن دسته از کلمات است که فعل را در یک جمله تغییر می دهد ، در حالی که صفات و تعیین کننده ها اسامی را توصیف می کنند. با صفت ها و تعیین کننده ها ، تفاوت بین این دو را با چه صفتی بر اسم اعمال می کنید. تعیین کننده ها همیشه یک اسم را کمی می کنند ، در حالی که صفات ویژگی های دیگر را مشخص می کنند.
- قیدها: در جمله "معلم جایگزین ما با اشتیاق در مورد چند موضوع صحبت کرد" ، قید با اشتیاق نحوه صحبت معلم را توصیف می کند و فعل صحبت کردن است.
- صفات: در همان جمله ، جایگزین صفت بیشتر معلم اسمی را توصیف می کند تا آن معلم خاص را از مربی معمول کلاس متمایز کند.
- تعیین کننده ها: در عین حال ، موضوعات اسمی توسط تعداد کمی تعیین می شوند تا نشان دهد که معلم جایگزین در مورد بیش از یک موضوع صحبت کرده است.
مرحله 4. پیوندهای نقطه ای
این بخش از گفتار دو کلمه یا بند جداگانه را در یک جمله به هم پیوند می دهد. همچنین می تواند دو جمله کامل را در یک جمله طولانی تر ترکیب کند. مثلا:
- کلمات: جمله "مرد با اشتیاق و کامل آموزش می دهد" را در نظر بگیرید. پیوند و مشتاقانه و کاملاً متصل می شود ، نشان می دهد که هر دو قید در حال تغییر فعل آموزش می دهند.
- بندها: در جمله "مرد با اشتیاق تعلیم می دهد ، که در درس امروز مشهود بود" ، پیوندی که بند مستقل "مرد با اشتیاق آموزش می دهد" را به بند وابسته متعاقب آن پیوند می دهد.
- جملات: در "مرد علاقه زیادی به تدریس دارد ، و شما می توانید این را در درس امروز مشاهده کنید" ، این جمله را به هم پیوند می دهد و دو جمله جداگانه را به هم متصل می کند. اما با پیوستن آنها به یکدیگر ، بر پیوند بین معنای هر یک تأکید می کند.
مرحله 5. حروف اضافه را بشناسید
این کلمات یک اسم را به دیگری پیوند می دهند که به آن اسم معنا می بخشد. به عنوان مثال ، جمله "معلم ما در مورد زیست شناسی امتحان داد" را در نظر بگیرید. در اینجا ، حرف اضافه اسم مسابقه را به زیست شناسی پیوند می دهد ، که به نوبه خود مشخص می کند که مسابقه در چه موضوعی بوده است.
روش 2 از 4: طراحی بازی برای مبتدیان
مرحله 1. تمرکز بر یک قسمت از گفتار
برای هر بازی انجام شده ، یک قسمت از گفتار را انتخاب کنید تا روی آن تمرکز کنید. به همه بازیکنان آموزش دهید که فقط کلمات متعلق به این نوع پذیرفته شوند. این شیوه بازی را در ابتدا با مبتدیانی که با گرامر آشنا نیستند ترجیح دهید تا بتوانند کلمات مربوط به هر گروه را شروع کنند.
مرحله 2. در صورت تمام شدن کلمات به بیش از یک قسمت از گفتار اجازه دهید
هرکسی که Scrabble را بازی کرده است می داند که گاهی اوقات شما با حروف به پایان می رسانید که هیچ کلمه ای را تشکیل نمی دهند. وقتی تعداد کلمات قابل قبول را محدود می کنید ، انتظار داشته باشید خطر این امر به طور بالقوه افزایش یابد. برای اجتناب از این امر ، یک قسمت از گفتار را برای تمرکز روی آن تنظیم کنید ، اما زمانی که بازیکنان قادر به بیان کلماتی نیستند که تمرکز اصلی بازی را برآورده می کنند ، دیگران را بپذیرید.
- از به هم ریختن صفحه با تمام نه قسمت گفتار خودداری کنید. با اجازه دادن به تنها یک یا دو مورد به عنوان جایگزین ، همه چیز را مختصر نگه دارید. به کسانی که قبلاً آنها را پوشش داده اید ، احترام بگذارید تا بتوانید بدون درس خارج از موضوع با درسهای جدید ، آن حوزه مطالعه را تقویت کنید.
- تكليفي كه هر بازيكن بايد هنگامي كه قصد دارد بخشي از سخنراني را بجز آنچه كه تصور مي شود بر آن تمركز دارد ، اعلام كند. از گیج کردن سایر بازیکنان که ممکن است متوجه نشوند چه زمانی قسمت اصلی بازی به جای قسمت اصلی پخش می شود ، خودداری کنید.
مرحله 3. بازیکنان را مجبور به استفاده از هر کلمه کنید
به خاطر داشته باشید که برخی از کلمات بیش از یک قسمت از گفتار را برآورده می کنند. به عنوان مثال ، "فقیر" را بگیرید ، که می تواند هم به عنوان اسم ("فقرا") و هم به عنوان صفت ("زن فقیر") استفاده شود. برای اطمینان از این که بازیکنان نحوه صحیح بکارگیری و شناسایی قسمتهای گفتار را بیاموزند ، از آنها بخواهید از هر کلمه پخش شده در یک جمله استفاده کنند. شما می توانید یا:
- تنها در صورتی می توانید یک کلمه را بپذیرید که شخصی که آن را به درستی بازی کرده است ، بخشی از گفتار آن را تشخیص دهد (در صورتی که به بیش از یک اجازه می دهید) و/یا از آن در یک جمله به درستی استفاده کرده است.
- کاغذ و وسایل نوشتاری را برای همه بازیکنان تهیه کنید تا همه بتوانند با استفاده از آن کلمه جمله بسازند.
روش 3 از 4: به چالش کشیدن زبان آموزان پیشرفته
مرحله 1. تمرکز بر "دو برابر
”به یاد داشته باشید که بسیاری از کلمات را می توان در دو یا چند قسمت گفتار استفاده کرد. برای مثال ، کلمه "بگو" را در نظر بگیرید ، که می تواند به عنوان یک اسم ("همه ما در این مورد حرفی داریم") ، یک فعل ("چه می گویی؟") ، یا یک جمله ("بگو ، آیا این را می شنوی؟ ») با قرار دادن چنین کلماتی در بازی به این موضوع بپردازید.
- به جای تعیین یک بخش واحد از گفتار به عنوان تمرکز ، به بازیکنان دستور دهید فقط کلماتی را که می توانند برای بیش از یک مورد استفاده شوند ، بنویسند.
- از هر بازیکن بخواهید تا جایی که می تواند برای هر کلمه ای که پخش می کند ، قسمت های مختلف گفتار را مشخص کند.
- به دیگران اجازه دهید هر قسمتی از گفتار را که ممکن است بازیکن از دست داده باشد ، تشخیص دهند.
مرحله 2. همه نه قسمت گفتار را پخش کنید
به همه اجازه دهید هر کلمه ای را که می توانند تلفظ کنند بنوازند. با این حال ، برای جلوگیری از تبدیل شدن آن به یک بازی معمولی قدیمی Scrabble ، شناسایی را به یکی از اجزای کلیدی بازی تبدیل کنید. فقط در صورتی کلمات را بپذیرید که بازیکن بتواند به درستی قسمتی از گفتار را که به آن تعلق دارند ، تشخیص دهد. از آنجا که برخی از کلمات بیش از یک راضی هستند ، تصمیم بگیرید که آیا:
- تا زمانی که یک قسمت از گفتار به درستی مشخص شده است ، هر کلمه را بپذیرید.
- اصرار داشته باشید که تمام قسمتهای ممکن گفتار برای هر کلمه نامگذاری شود.
- به دیگران اجازه دهید قسمت هایی از گفتار را که پخش کننده آنها را ذکر نکرده تشخیص دهند.
مرحله 3. قسمت های مناسب گفتار را جفت کنید
یک قسمت از گفتار را به عنوان پایه بازی تعیین کنید. علاوه بر این ، قسمتهای دیگر گفتار را که توصیف یا اصلاح می کنند نیز مجاز کنید. برای مثال ، بگویید که صفت را به عنوان پایه انتخاب می کنید. هنگامی که یک صفت روی تخته است (بگذارید بگوییم این کلمه "نوشته شده") ، به بازیکنان اجازه دهید با قیدهایی که آن صفت را تغییر داده یا توصیف می کنند (مانند "خوب" یا "عجولانه") روی آن بنشینند.
- فقط در صورتی که قسمتهای اضافی گفتار را مستقیماً با کلمه ای که توصیف می کنند مرتبط شوند ، بپذیرید. به عنوان مثال ، اگر هر دو عبارت "گسترده" و "نوشته شده" روی تخته هستند ، تنها زمانی "خوب" را بپذیرید که از کلمه "نوشته شده" ساخته شده باشد ، زیرا عبارت "خوب عرض" هیچ معنایی ندارد.
- از هر بازیکن بخواهید بخشی از گفتار را برای هر کلمه ای که بازی می کند مشخص کند. از اشتباه گرفتن سایر بازیکنانی که ممکن است متوجه نشوند که قید به جای صفت چگونه پخش می شود ، خودداری کنید.
مرحله 4. در هر قسمت از صحبت بیشتر صحبت کنید
همانند یک بازی برای مبتدیان ، یک قسمت از گفتار را برای تمرکز روی آن تعیین کنید. با این حال ، به جای پذیرش فوری هر کلمه ای که آن بخش از گفتار را برآورده می کند ، فقط در صورتی که پخش کننده بتواند زیرگونه آن را به درستی تشخیص دهد ، این کار را انجام دهید. برای مثال ، بگویید که شما حروف ربط را انتخاب می کنید. اینها به سه نوع اصلی تقسیم می شوند:
- پیوندهای هماهنگ کلمات ، عبارات و بندها را به هم متصل می کنند ("پسر و دختر از تپه دویدند" ، "پسر از تپه بالا رفت و به عقب برگشت" ، "پسر از تپه بالا رفت ، و سپس دوباره به پایین برگشت.”)
- حروف ربط یک بند وابسته را به یک جمله مستقل پیوند می دهد ("اگر باران ببارد ، من داخل خانه می مانم" ، "وقتی باران می بارد ، من به داخل می روم ؛" "چون باران بارید ، من به داخل رفتم.")
- پیوندهای همبستگی شامل یک جفت است که فقط با یکدیگر کار می کنند. به عنوان مثال ، "آیا" فقط با "یا" کار می کند ("نمی دانم می رویم یا می مانیم") ، هرگز "و" یا "اما". بسته به اینکه کدام کلمه را بازی می کنید ، ممکن است بیش از یک نوع را برآورده کند (برای مثال ، "یا" ، همچنین یک ترکیب هماهنگ است).
روش 4 از 4: تأکید بر آموزش
مرحله 1. قوانین را مطابق صلاحدید خود تنظیم کنید
بازی Scrabble یک ابزار عالی برای یادگیری است ، اما توجه داشته باشید که قوانین رسمی ممکن است مفید بودن آن را محدود کند. قوانین را از قبل مشورت کرده و هر طور که می خواهید آنها را تغییر دهید تا بتوانید پتانسیل آن را گسترش دهید. برای مثال:
- قرار است هر بازیکن فقط هفت کاشی حرف در نوبت داشته باشد. با این حال ، به منظور افزایش واژگان ، ممکن است مایل باشید تعداد کاشی ها را در هر بازیکن افزایش دهید.
- قوانین رسمی اختصارات ، کلمات خط دار و آنهایی که همیشه با حروف بزرگ نوشته می شوند را ممنوع کرده است. اما بگویید که شما صفت بازی می کنید. صفت "فرسوده" می تواند بر اساس صفت "فرسوده" ساخته شود ، مانند "یک جفت کفش فرسوده".
- شما فقط باید واژه نامه را در صورت به چالش کشیدن کلمه ای بررسی کنید. اما بگذارید بگوییم که از بازیکنان می خواهید تمام قسمتهای گفتار را که یک کلمه راضی است ، شناسایی کنند. در این مورد ، ممکن است بخواهید آن را بدون در نظر گرفتن بررسی کنید ، فقط در صورتی که موردی وجود داشته باشد که هیچ کس به تنهایی به آن فکر نکرده باشد.
مرحله 2. نحوه امتیاز دهی را تعیین کنید
به طور سنتی ، نمرات Scrabble با جمع کردن نقاط هر کاشی حرفی که برای تشکیل یک یا چند کلمه در نوبت استفاده می شود ، تعیین می شود ، و امتیازهای اضافی برای استفاده از هر هفت کاشی و/یا قرار دادن کاشی در مربع های رنگی که امتیاز بیشتری به دست می آورند ، تعیین می شود. با این حال ، مانند سایر قوانین رسمی ، انتظار داشته باشید که این استاندارد به طور بالقوه مزایای آموزشی بازی را محدود کند. در عوض در نظر بگیرید:
- حذف کل امتیاز (مخصوصاً برای مبتدیان) یا فقط اعطای یک امتیاز واحد برای هر کلمه تشکیل شده در نوبت.
- اعطای یک امتیاز اضافی برای شناسایی قسمتهای اضافی گفتار که یک کلمه معین ممکن است دو برابر آن باشد.
- اجازه دادن به همه بازیکنان برای ساختن یک جمله با استفاده از هر کلمه پخش شده با توجه به قسمت گفتار آن ، و اعطای یک امتیاز اضافی برای استفاده صحیح.
مرحله 3. کلمات را به روش های جدید بسازید
از نظر فنی ، تنها دو روش برای ساختن کلمات در Scrabble وجود دارد: یا با افزودن حروف به کلمه ای که روی صفحه است (مانند تبدیل "walk" به "walk") ، یا با استفاده از یک حرف در آن کلمه برای ساختن یک کلمه جدید. در کنار آن ، به شرطی که این دو یا موازی با یکدیگر یا در زاویه راست باشند. اگر با مبتدیان بازی می کنید ، سعی کنید این قوانین را طوری تنظیم کنید که بازی بیشتری انجام شود. در نظر گرفتن:
- قرار دادن کاشی های جدید بر روی کاشی های موجود ، مانند قرار دادن "T" در بالای "W" برای تبدیل "راه رفتن" به "صحبت".
- اجازه دهید کاشی ها به جای عمودی و افقی به صورت مورب روی تخته قرار گیرند.
مرحله 4. کاشی های اضافی را به کیسه اضافه کنید
انتظار می رود که هر کیسه Scrabble حاوی 100 کاشی حرف باشد و تعداد مشخصی کاشی برای هر حرف داشته باشد. برای مثال ، دوازده عدد E در هر کیسه وجود دارد ، اما فقط یک س Qال. بسته به قسمتی از گفتاری که در حال پخش آن هستید ، تعداد محدود حروف خاص ممکن است تعداد کلمات قابل پخش را بیشتر محدود کند. برای رفع این مشکل ، یک یا چند کیسه جایگزین خریداری کنید تا تعداد کل کاشی های موجود را تقویت کنید. سپس یا:
- قبل از بازی گروه های کلیدی را از کیف جایگزین به کیف اصلی اضافه کنید (برای مثال ، صفات اغلب از پسوند "-ive" استفاده می کنند ، در حالی که قیدها اغلب از "-ly" استفاده می کنند).
- قبل از شروع بازی به هر بازیکن تعداد اضافی گروه حروف اعطا کنید تا همه از فرصت مساوی برای استفاده از آنها برخوردار شوند.
- کاشی های خالی اضافی را به کیف اصلی اضافه کنید. در صورت مجاز بودن کلمات و علامت اختصاری ، می توانید به این خطوط و خطوط و همچنین حروف متصل شوید.
