در حالی که کلارینت یک ساز فوق العاده و زیبا است ، این یک واقعیت زندگی است که گاهی اوقات بدون هیچ دلیلی صدای جیر جیر نفرت انگیزی ایجاد می کند. با این حال ، اگر بیش از "گهگاه" جیغ زده اید ، ممکن است مشکلی داشته باشید. ممکن است به دلایل مختلف ایجاد شود ، اما احتمالاً مشکل راحت تر از آنچه فکر می کنید برطرف می شود. می توانید با روشهای عیب یابی آسان شروع کنید ، یا در صورتی که به نظر می رسد هیچ نتیجه ای ندارد ، از متخصصان بیشتری کمک بگیرید. به زودی ، متخصص خواهید شد که چگونه کلارینت خود را زیبا جلوه دهید.
مراحل
قسمت 1 از 2: بررسی کلارینت خود
مرحله 1. مطمئن شوید که کلارینت شما به درستی کنار هم قرار گرفته است
بسته به نوع کلارینت که می نوازید ، معمولاً چندین قسمت وجود دارد که با چوب پنبه به هم متصل می شوند. شما باید اطمینان حاصل کنید که دهانه ، بشکه ، مفاصل بالا و پایین و زنگ به درستی در کنار هم قرار می گیرند.
اگر بازیکن جدیدی هستید ، مطمئن شوید که مفاصل بالا و پایین به درستی برای دستان شما قرار گرفته اند. مفصل فوقانی برای چپ شما است و باید در سمت چپ شما باشد و برعکس با دست راست و مفصل تحتانی شما
مرحله 2. بررسی کنید که آیا نی شما مرطوب است یا خیر
یک نی خشک می تواند مقصر صدای جیغ کلارینت شما باشد. نی شما باید محکم باشد ، اما مانند یک سنگ سخت نباشد. اگر نی شما جدید است ، ممکن است به زمان بیشتری برای خیساندن در آب نیاز داشته باشد تا مقدار مناسب رطوبت را دریافت کند.
نی شما همچنین باید در سطح رطوبت مناسب نگهداری شود تا کار با آن آسان باشد. آن را در جعبه مخصوصی که تغییرات محیطی را کنترل می کند نگهداری کنید
مرحله 3. نی خود را در قسمت دهان با زاویه 45 درجه قرار دهید
فقط یک دهانه باریک باید بین خود نی و دهانه دهان باقی بماند تا بهترین صدای ممکن را ایجاد کند. اگر مشکلی دارید یا از صحت زاویه مطمئن نیستید ، از مربی خود بپرسید. این می تواند درس آزمون و خطا باشد.
مرحله 4. کلارینت خود را برای پیچ های شل شده بررسی کنید
حتی کوچکترین پیچ می تواند مانع از توانایی بازی شما شود. برخی از آنها به سختی قابل مشاهده هستند ، بنابراین یک معاینه بصری کامل انجام دهید تا عاملان آن مشخص شوند.
اگر یک پیچ شل را تشخیص دادید ، یک پیچ گوشتی مناسب پیدا کنید و آن را دوباره پیچ کنید. بسیار مراقب باشید که پیچ را جدا نکنید. اگر نمی توانید پیچ گوشتی مناسب را پیدا کنید ، ممکن است لازم باشد از فروشگاه موسیقی محلی خود دیدن کنید
قسمت 2 از 2: ارزیابی فرم خود
مرحله 1. مطمئن شوید که دهان را گاز نمی گیرید
ممکن است با دندانهای بالا بسیار محکم به هم فشار بیاورید ، نی را با دندانهای پایینی خود گاز بگیرید ، یا فقط فشار زیادی را به طور کلی اعمال کنید ، که برای دندانها یا نی خوب نیست. سعی کنید کمی شل شده و گردن و فک خود را شل کنید.
مرحله 2. از گذاشتن زیاد یا خیلی کم دهان بر روی دهان پرهیز کنید
ممکن است از دهان دهان به اندازه کافی استفاده نکنید (بنابراین فضای کافی را برای ارتعاش به نی نمی دهید) ، یا ممکن است بیش از حد مصرف کنید. دهان خود را طوری تنظیم کنید تا بهبودی را بشنوید. همچنین باید مطمئن شوید که دهان شما یک "کیسه" محکم در اطراف دهانه ایجاد می کند.
مرحله 3. قرار دادن زبان خوب یا "زبان آموزی" را تمرین کنید
تکنیک های غلط زبانی می تواند فشار زیادی به نی وارد کند و جریان هوا را به طور ناهموار برای مدت طولانی قطع کند ، که می تواند باعث جیغ زدن شود. بالای نوک زبان خود را در انتهای نی قرار دهید و این تکنیک را تمرین کنید تا شاهد بهبود آن باشید.
مرحله 4. مطمئن شوید که دهان خود را به درستی در اطراف دهانه نگه داشته اید
برای بررسی اینکه آیا فرم دهان صحیح دارید ، با یک G بالا (آن چیزی که روی خط بالای ستون نشسته است) انگشت بگذارید و سپس کلید G# را فشار دهید. شما باید یک یادداشت altissimo E واضح بشنوید.
مرحله 5. موقعیت یابی دست را آزمایش کنید
اگر انگشتان دست شما کوچک هستند یا بازیکن جدیدی هستید موقعیت دست می تواند یک مسئله رایج باشد. انگشتان شما ممکن است آنقدر بزرگ نباشند که حفره های تن را بپوشاند ، ممکن است نتوانند وزن ساز را تحمل کنند ، یا ممکن است هنوز هماهنگی مناسب انگشتان را بیاموزند.
اگر کودک خردسالی هستید که با کلارینت بزرگ کار می کند ، سرمایه گذاری روی بند گردن را در نظر بگیرید. بند گردن می تواند وزن ساز را از روی بازوها به گردن منتقل کند. این می تواند به شما این امکان را بدهد که استراحت کرده و بر تمرین تمرکز کنید
مرحله 6. در مورد کلارینت های کوچکتر تحقیق کنید
اگر انگشتان شما هنوز خیلی نازک یا خیلی کوتاه هستند ، خرید کلارینت کوچکتر را در نظر بگیرید. برخی از انواع کلارینت های کوچک شامل کلارینت Eb و کلارینت Kinder-Klari است. برخی مارک ها همچنین کلارینت هایی با کلیدهای فلات می فروشند تا حتی انگشتان کوچک آنها را ببندد.
نکات
- به یاد داشته باشید که موسیقی یک سرمایه گذاری است. اگر با جیغ زدن مشکل جدی دارید ، بهتر است در اسرع وقت با تکنیک تعمیر سازهای موسیقی واجد شرایط آن را برطرف کنید. شکستن خط عادت های بد می تواند دشوارتر باشد و سال ها نواختن روی یک ساز دست دوم قدیمی می تواند بر توانایی شما در رسیدن به اهداف شما نیز تأثیر بگذارد.
- تسلیم نشو! یادگیری هر آلات موسیقی می تواند دشوار باشد ، اما اگر به آن پایبند باشید ، همه چیز ممکن است.
- خرید کلارینت Eb اشکالاتی دارد. در نهایت ، دانش آموز باید به کلارینت Bb عادت کند ، که کمی متفاوت بازی می کند و کلارینت های Eb معمولاً بسیار گران هستند.
- واقع بینانه ، اگر شما به تازگی بازی را شروع کرده اید ، احتمالاً مدتی جیر جیر می کنید. در نهایت با تمرین اختصاصی و شاید یک ساز بهتر یا نی با کیفیت بالاتر بهتر می شود. یک درس تک نفره با مدیر گروه یا معلم خصوصی شما نیز می تواند به شما کمک کند.
- اغلب تمرین کنید! تمرین واقعاً عالی است و موسیقی نیز از این قاعده مستثنی نیست. به خاطر داشته باشید که شما هنوز هم گاهی اوقات جیغ می زنید ، اما باید پیشرفت چشمگیری داشته باشید. سعی کنید حداقل 15-30 دقیقه در روز تمرین کنید. هرچه بیشتر تمرین کنید ، کمتر جیغ می زنید و بهتر خواهید شد.
- اطمینان حاصل کنید که هنگام بازی وضعیت بدنی خوبی دارید.
- این ضرب المثل را به خاطر بسپارید ، "نشت باعث جیغ می شود." همیشه مطمئن شوید که انگشتان شما همیشه سوراخ ها را به طور کامل می پوشانند.
