قبل از شروع نگرانی در مورد کپک ، درک کنید که اکثریت قریب به اتفاق تماس با کپک چیزی جز سوزش پوست و ریه ایجاد نمی کند. برای تعیین اینکه آیا شما در معرض مقدار زیادی کپک قرار گرفته اید یا خیر ، برای معاینه به پزشک مراقبت های اولیه یا پزشک خود مراجعه کنید. برای اطلاع از حساسیت یا عدم حساسیت به کپک ، جهت مراجعه به متخصص آلرژی درخواست مراجعه کنید. همچنین می توانید از آزمایش مایکوتوکسین برای تعیین اینکه آیا در معرض باکتری های خطرناکی که روی کپک رشد می کنند ، مطلع شوید. در نهایت ، خانه خود را آزمایش کنید تا مطمئن شوید که رسوبات زیادی از کپک در آن وجود ندارد.
مراحل
روش 1 از 3: گرفتن معاینه پزشکی
مرحله 1. در مورد قرار گرفتن در معرض کپک از پزشک خود سوال کنید و علائم خود را شرح دهید
پس از قرار گرفتن در معرض کپک ، نیازی به نگرانی در مورد شرایط تهدید کننده زندگی نیست-به خصوص اگر حساسیت ندارید. برای تعیین اینکه آیا قرار گرفتن در معرض کپک در واقع باعث آسیب شما می شود یا خیر ، با پزشک مراقبت اولیه خود قرار ملاقات بگذارید. ظاهر شوید و علائمی را که تجربه می کنید شرح دهید.
- تصور نکنید که به محض مشاهده کپک باید به پزشک مراجعه کنید. اگر هیچ علامتی را تجربه نکرده اید و حساسیت ندارید ، تا زمانی که قالب را برداشته اید هیچ دلیلی برای نگرانی جدی وجود ندارد.
- کپک (مانند کوکسیدیوئیدها) می تواند در خاکهای خاصی رشد کند و ممکن است اسپورها را استنشاق کرده و پنومونی ایجاد شود. این می تواند علائم شبه آنفولانزا را ایجاد کند که هفته ها تا ماه ها طول می کشد. این بیماری بیشتر در جنوب غربی ایالات متحده (کالیفرنیا و آریزونا) و همچنین بخش هایی از مکزیک ، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی رایج است و اگر در این مناطق زندگی نمی کنید ، لازم نیست نگران آن باشید.
- اگر به کپک حساسیت دارید ، علائم شما ممکن است شامل عطسه ، خارش چشم ، سرفه و خس خس سینه باشد.
- طبق CDC ، همه انواع کپک ها باید با همان درجه جدی برخورد شوند. در صورت بروز علائم حساسیت یا بیماری به پزشک خود مراجعه کنید و اقدامات لازم را برای تمیز کردن قالب انجام دهید ، صرف نظر از نوع کپک آن.
- در صورت احساس تنگی نفس ، درد قفسه سینه ، از دست دادن حافظه یا بی حالی پس از طولانی مدت قرار گرفتن در معرض کپک ، باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. در صورت قرار گرفتن طولانی مدت در معرض کپک ، برخی از باکتری ها می توانند در ریه های شما تجمع کرده و باعث عفونت شوند. اگرچه این عفونت ها بسیار نادر هستند. درمان عفونت های مبتنی بر کپک معمولاً استروئیدها یا آنتی بیوتیک ها است.
- شرکتهای خصوصی و آزمایشگاههایی که آزمایشات "قرار گرفتن در معرض کپک سمی" را انجام می دهند ، شبه علمی و غیرقابل اعتماد هستند. قبل از مراجعه به یک شرکت خصوصی برای آزمایش ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
نکته:
چیزی به عنوان "قالب سمی" وجود ندارد. قالب های سمی وجود دارد که می تواند رشد باکتری های خطرناک را افزایش دهد ، اما این قالب ها بسیار نادر هستند. اگر باکتری هایی که روی آن رشد می کنند بی خطر باشند ، خود این کپک خطرناک نیست. هیچ راهی برای تعیین اینکه آیا کپک باکتری های خطرناک را در خود جای می دهد یا خیر بدون آزمایش آن در آزمایشگاه وجود ندارد.
مرحله 2. معاینه شوید و نگرانی خود را در مورد قرار گرفتن در معرض کپک بیان کنید
به پزشک خود اجازه دهید تا شما را معاینه کند و به س questionsالات آنها پاسخ دهد. در طول معاینه ، به پزشک خود بگویید که نگران قرار گرفتن در معرض کپک هستید. این احتمال وجود دارد که شما به کپک حساسیت داشته باشید و پزشک شما بتواند به هر یک از سوالات شما پاسخ دهد و پوست ، چشم ها و مجاری بینی شما را دقیقتر بررسی کند.
در حالی که کپک می تواند در افرادی که به آن حساسیت ندارند تحریک کننده ریه باشد ، اما اجماع پزشکی این است که قرار گرفتن در معرض کپک تهدید کننده زندگی نیست. در بیشتر موارد ، می توانید قالب را از محیط خود بردارید و علائم شما برطرف می شود
مرحله 3. از پزشک مراقبت اولیه خود برای متخصص آلرژی به پزشک مراجعه کنید
اگر پزشک شما نسبت به حساسیت به کپک نگران است ، از شما بخواهید تا یک آزمایش برای تایید حساسیت خود انجام دهید. اگر پزشک معتقد باشد که مناسب است ، شما را به متخصص آلرژی ارجاع می دهد. دستورالعمل های پزشک خود را پس از مراقبت دنبال کنید تا مطمئن شوید علائم شما بدتر نمی شوند.
- ممکن است پزشک به شما بگوید که برای مهار علائم از آنتی هیستامین ها یا ضد احتقان ها استفاده کنید. بسته نگه داشتن پنجره ها و استفاده از دستگاه رطوبت گیر نیز می تواند علائم آلرژی به کپک را مهار کند.
- برخی از پزشکان مراقبت های اولیه می توانند آزمایش حساسیت را در مطب خود انجام دهند.
مرحله 4. یک آزمایش پوستی انجام دهید تا مشخص شود آیا به کپک حساسیت دارید یا خیر
به مطب متخصص آلرژی خود مراجعه کرده و توضیح دهید که برای آزمایش حساسیت به کپک نیاز به آزمایش پوست دارید. متخصص آلرژی مقدار کمی قالب غلیظ استفاده می کند و واکنش پوست شما را مطالعه می کند. در صورت حساسیت ، پزشک استروئید ، آنتی هیستامین یا ضد احتقان تجویز می کند تا به علائم شما کمک کند.
- اگر قالب در خانه شما است ، باید آن را با استخدام یک شرکت حرفه ای برای حذف قالب یا برداشتن قالب و تعمیر اتاق ها ، کف ها یا مناطق آسیب دیده حذف کنید.
- آزمایش خون برای قرار گرفتن در معرض کپک وجود دارد ، اما آزمایش پوست رایج ترین شکل این آزمایش است.
روش 2 از 3: انجام آزمایش مایکوتوکسین
مرحله 1. از پزشک یا متخصص آلرژی خود بخواهید آزمایش تشخیص مایکوتوکسین را انجام دهد
اگر واقعاً می خواهید تصویری عمیق تر از قرار گرفتن در معرض کپک خود داشته باشید ، از پزشک یا متخصص آلرژی خود بخواهید آزمایش مایکوتوکسین را انجام دهد. مایکوتوکسین ها ترکیبات سمی هستند که از کپک رشد می کنند و از آن تغذیه می کنند و اگر به مدت طولانی در معرض کپک قرار بگیرید ، ممکن است منبع علائم شما باشد.
- اگر در کشاورزی کار می کنید ، احتمال بیشتری وجود دارد که در معرض مایکوتوکسین ها قرار بگیرید و این یک خطر شغلی محسوب می شود. بهتر است اقدامات احتیاطی را برای محدود کردن نوردهی خود انجام دهید.
- تنها نوع کپک که مایکوتوکسین ها را در مقادیر زیاد تولید می کند ، استاکی بوتری است که معمولاً به عنوان کپک "سیاه" شناخته می شود. آنها اغلب می توانند روی غذای کپک زده نیز رشد کنند.
- 3 مایکوتوکسین اصلی وجود دارد: تری کوتوسن ، آفلاتوکسین و اکراتوکسین. آزمایش شما ممکن است نتایج شما را به این زیر شاخه ها تقسیم کند.
نکته:
پزشک شما ممکن است آزمایش مایکوتوکسین را توصیه نکند. آزمایشات مایکوتوکسین غیرقابل اعتماد بوده و تفسیر آنها دشوار است. همچنین بحث جدی در جامعه پزشکی وجود دارد که آیا مایکوتوکسین ها در صورت وجود مقادیر کم خطرناک هستند.
مرحله 2. آزمایش ادرار ، بینی یا بافت را انجام دهید تا قرار گرفتن در معرض آن مشخص شود
این آزمایش ممکن است توسط پزشک یا متخصص آلرژی شما تکمیل شود ، اما احتمالاً برای آزمایش به آزمایشگاه خصوصی یا مطب تشخیصی فرستاده می شوید. 3 شکل مختلف آزمایش وجود دارد ، بنابراین یا نمونه ادرار ، بافت بینی خود را ارسال کنید یا به پزشک اجازه دهید پوست و موهای شما را بررسی کند.
بین 3 آزمایش از نظر نتایج تفاوت عمده ای وجود ندارد
مرحله 3. منتظر بمانید تا نتایج خود را از آزمایشگاه دریافت کنید
پس از ارسال نمونه خود ، 1-6 هفته منتظر بمانید تا آزمایشگاه نتایج شما را پردازش کند. در عین حال ، دستورالعمل های مراقبت های بعد از پزشک را دنبال کنید و قرار گرفتن در معرض اتاق های مرطوب ، غذای تاریخ مصرف و رطوبت را محدود کنید.
ذرات کپک در همه جا هستند ، بنابراین ممکن است نتوانید نوردهی خود را به طور کامل محدود کنید. ماندن در مناطق خشک و رژیم غذایی سالم یک راه عالی برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض کپک است
مرحله 4. نتایج خود را برای مراحل بعدی به پزشک مراقبت های اولیه خود برسانید
وقتی نتایج خود را دریافت کردید ، یک قرار ملاقات دیگر با پزشک مراقبت های اولیه خود تعیین کنید. برای قرار ملاقات حاضر شوید و نتایج خود را با پزشک در میان بگذارید. آنها می توانند شما را به متخصص ارجاع داده و نتایج خود را با شما در میان بگذارند.
اگر در مواجهه با مایکوتوکسین مشکلی دارید ، درمانها شامل اکسیژن درمانی ، تغییرات تغذیه ای و ایمونوتراپی است
روش 3 از 3: آزمایش خانه برای قالب
مرحله 1. در خانه خود یک بازرسی بصری انجام دهید تا به دنبال کپک باشید
ماسک گرد و غبار و یک جفت دستکش لاستیکی بپوشید. به خانه خود بروید و دیوارها ، سقف ها و کف را بررسی کنید. به دنبال تخته های کف رنگ و دیوارهای گچی باشید. زیرزمین خود را کاملاً بررسی کنید و در صورت داشتن زیر فضای خزنده خود را نگاه کنید. به هر مکانی که در آن بقایای سیاه ، قرمز یا قهوه ای یافت می شود توجه کنید.
- حتماً پشت یخچال ، دریچه های هوا و پشت قطعات بزرگ مبلمان را بررسی کنید.
- قالب معمولاً شبیه آوار گرد و خاکی است که به سطوح مرطوب یا مرطوب می چسبد. ممکن است مبهم یا مرطوب به نظر برسد.
- به بوی هوا توجه کنید. کپک رایحه ای متمایز دارد و اغلب بوی برگ یا خاک مرطوب می دهد.
نکته:
اگر آزمایش مایکوتوکسین شما مثبت شد ، مراقب کپک های سیاه باشید. کپک سیاه تنها کپک متداول است که مایکوتوکسین تولید می کند.
مرحله 2. از دستگاه رطوبت سنج برای یافتن مناطقی در خانه خود که باعث جذب کپک می شوند استفاده کنید
رطوبت سنج نمی تواند به تنهایی قالب را تشخیص دهد ، اما در تنگ شدن محل رشد کپک بسیار عالی عمل می کند. رطوبت سنج را به صورت آنلاین یا از فروشگاه لوازم ساختمانی خریداری کنید. آن را روشن کرده و در اطراف خانه خود قدم بزنید تا میزان رطوبت هوا را بخوانید. نتایج رطوبت سنج دارای کد رنگی است و هر اتاقی که در رنگ سبز ظاهر شود بعید است که کپک را پرورش دهد.
- مقوله زرد به این معنی است که میزان رطوبت بیشتر از حد متوسط است. رنگ قرمز نشانه این است که شما مشکلات جدی رطوبت در منطقه دارید.
- برای کاهش رطوبت در اتاق ، با روشن کردن فن ، تهویه را بهبود بخشیده و دستگاه رطوبت گیر را در اتاق قرار دهید.
مرحله 3. برای تأیید تغییر رنگ مشکوک به عنوان قالب ، یک سرویس آزمایشگاهی حرفه ای استخدام کنید
برای تأیید وجود قالب در خانه خود ، یک شرکت حرفه ای برای آزمایش قالب استخدام کنید تا ساختمان شما را بازرسی کند. خدمات حرفه ای تنها راه مطمئن برای تعیین مشکل یا عدم وجود کپک در خانه شما است. در صورت یافتن کپک ، می توانند بهترین روش را برای از بین بردن قارچ مشکل ساز تعیین کنند.
هزینه یک سطح آزمایش حرفه ای 100-300 دلار است ، اما این تنها راهی است که می توانید مشکلات قالب خود را به طور دقیق تشخیص دهید
مرحله 4. برای آزمایش خانه خود ، یک کیت آزمایش قالب خریداری کنید
کیت های تست قالب DIY معمولاً بین 20 تا 60 دلار فروخته می شوند. کیت را به صورت آنلاین یا از فروشگاه لوازم ساختمانی خریداری کنید. برای استفاده از یکی از این کیت ها ، مواد را بسته بندی کنید و دستورالعمل ها را با دقت بخوانید. معمولاً یک ظرف پتری کوچک را به مدت 24-48 ساعت در یک اتاق سرپوشیده رها می کنید. ماده شیمیایی موجود در ظرف پتری ذرات کپک را از هوا جذب می کند. درب ظرف را بگذارید و آن را ببندید. بعد از 2-4 روز آن را بررسی کنید تا ببینید آیا قالب داخل ظرف رشد کرده است.
- کیت های DIY نسبت به خدمات حرفه ای در مورد شناسایی قالب کمتر قابل اعتماد هستند.
- اگر کپک داخل ظرف رشد کند ، درصد بالایی از کپک در هوای خود دارید. می توانید ظرف را برای آزمایش در آزمایشگاه سازنده ارسال کنید. آزمایش نمونه 20 تا 100 دلار اضافی هزینه خواهد داشت.
- اگر هیچ کپکی رشد نکند ، احتمال اینکه شما در خانه خود کپک دارید کم است.
مرحله 5. قالب را با آب و صابون بشویید یا سطوح کپک زده را جایگزین کنید
اگر یک شیء یا مبلمان کپک زده دارید ، آن را بیرون بیندازید. اگر عفونت کوچکی دارید ، دستکش و ماسک گرد و غبار بپوشید. سطح را با 1 قسمت صابون ظرف و 3 قسمت آب بشویید. بگذارید سطح زیر پنکه خشک شود و این روند را تکرار کنید تا قالب کاملاً از بین برود.
- کاشی های کپک زده یا چسباندن را با آب و صابون تمیز کنید.
- روی قالب نقاشی نکنید قالب پس از خشک شدن رنگ به سادگی ظاهر می شود.
مرحله 6. با استفاده از دستگاه رطوبت گیر برای از بین بردن رطوبت از ایجاد قالب جلوگیری کنید
کپک برای رشد نیاز به محیط مرطوب دارد ، بنابراین ممکن است بتوانید با خشک نگه داشتن خانه از ایجاد کپک جلوگیری کنید. از رطوبت گیر برای حذف رطوبت در خانه خود ، به ویژه در حمام و زیرزمین خود استفاده کنید. علاوه بر این ، مطمئن شوید که سیستم تهویه حمام شما کار می کند تا رطوبت در آن باقی نماند.
فرش را در حمام نگذارید زیرا رطوبت را به دام می اندازد و زمینه پرورش کپک را فراهم می کند
نکته:
در صورت سیلاب خانه استفاده از دستگاه رطوبت گیر بسیار مهم است. قالب می تواند ظرف 24-48 ساعت پس از وقوع سیل ایجاد شود.
