دمیدن آتش ، همچنین به عنوان تنفس آتش شناخته می شود ، ترفندی است که اغلب توسط هنرمندان سیرک ، جادوگران و هنرمندان نمایش جانبی استفاده می شود. یک دمنده آتش از تکنیکی استفاده می کند که شامل بیرون راندن شدید یک منبع سوخت مایع است که از دهان به شعله (معمولاً در انتهای مشعل دستی) اسپری می شود تا توهم تنفس آتش ایجاد شود. دمیدن آتش بسیار خطرناک است ، بنابراین تمرین کنندگان این هنرهای نمایشی باید با احتیاط و تمرین منظم و منظم تمرین کنند تا بتوانند با خیال راحت بر این تکنیک مسلط شوند.
مراحل
قسمت 1 از 3: انتخاب و استفاده از مواد مناسب
مرحله 1. سوخت را انتخاب کنید
شما دو انتخاب در زمینه سوخت دارید که هر کدام نتایج متفاوتی را به همراه دارند. موارد زیر را در نظر بگیرید: نقطه اشتعال (اشتعال) ، طعم ، بو و دود. گزینه های محبوب عبارتند از سوخت های مخصوص آتش سوزی (مانند Safex Pyrofluid FS) ، نفت سفید و پارافین (روغن لامپ سنتی). هرگز نباید از نفتا (گاز سفید) ، مایع فندک ، بنزین یا اتیل الکل استفاده کنید.
- در نهایت ، سوخت انتخابی شما باید آن چیزی باشد که برای حواس شما کمتر توهین آمیز باشد. هر کس ترجیحات شخصی خود را برای سوخت دارد ، بنابراین برای یافتن مورد نیاز شما کمی آزمایش و خطا لازم است.
- سوخت هایی مانند نفت سفید و پارافین دارای نقاط اشتعال بالایی هستند ، به این معنی که به راحتی مشتعل نمی شوند. این برای دمیدن آتش مطلوب است زیرا می خواهید خطر "بازگرداندن" یا احتراق گازهای سوخت را هنگام اجرا به حداقل برسانید.
- نفت سفید دود زیادی تولید می کند و همچنین خطرناک ترین (به دلیل کیفیت بیشتر تصفیه نشده) سوختهای نقطه اشتعال بالا است. بسیاری از مردم می گویند طعم و بوی وحشتناکی دارد!
- همه سوختهای نفتی بسیار سمی و سرطان زا هستند (سرطان زا). اینها هرگز نباید به دهان شما نزدیک شوند!
- حتی سوختهای غیر سمی مانند پارافین را نباید استنشاق کرد. حتی استنشاق جزئی این سوخت ها می تواند باعث مشکلات تنفسی جدی مانند ذات الریه لیپوئید شود.
مرحله 2. مشعل بخرید یا بسازید
بسیاری از دمنده های مبتدی از مشعل ساده و خانگی ساخته شده از دسته غیرقابل اشتعال (اغلب فلزی) و پارچه ای جاذب که در انتهای آن پیچیده شده است استفاده می کنند. باید مواد فتیله ای را با استفاده از بند ناف مقاوم در برابر آتش به دسته بچسبانید تا در حین روشن شدن باز نشود یا از بین برود.
- پیدا کردن اتصال مخصوص برای دمنده های آتش یا که به طور خاص برای مقاومت در برابر سوزش طراحی شده است. این را می توان از طریق بازی آنلاین خرده فروشان تخصصی (مانند در Dube.com) پیدا کرد. از بند نخی یا طناب معمولی دور بمانید ، زیرا اینها به راحتی می سوزند!
- برای قسمت چوب مشعل می توانید از هر چیزی که قابل اشتعال نیست استفاده کنید. بسیاری از مردم از چوب لباسی خم شده برای این کار استفاده می کنند زیرا قابل اشتعال نیستند ، وزن کمی دارند و گرما را به راحتی منتقل نمی کنند. طول چوب باید حداقل 12 اینچ باشد.
- مواد فتیله ای را انتخاب کنید که سریع نسوزد. در غیر این صورت مشعل شما خیلی زود خودش را می سوزاند.
- برای اولین تمرینات خود نوک فتیله خود را کوچک کنید. هنگامی که متوجه شدید که آیا شعله مناسبی دارید ، می توانید اندازه فتیله های بعدی را برای کاهش یا بزرگ شدن شعله خود تنظیم کنید.
- فتیله را در قسمت پایه مواد فتیله ای وصل کرده و به اندازه کافی مواد در معرض دید بگذارید تا به راحتی با سوخت خیس بخورد و اجازه دهید مدتی بسوزد.
مرحله 3. فتیله مشعل را در سوخت خیس کنید
می توانید فتیله را در ظرف سوخت فرو کنید یا سوخت را روی فتیله بریزید. در هر صورت ، مطمئن شوید که فتیله با سوخت خیس شده است اما قطره قطره نمی ریزد. به منظور خارج کردن سوخت اضافی از فتیله قبل از روشن کردن آن (برای جلوگیری از پخش شدن آتش بر روی خود یا زمین) ، آن را به شدت روی یک مخزن سوخت تکان دهید تا دیگر قطره نریزد.
اطمینان حاصل کنید که هنگام فرو رفتن مشعل هیچگونه سوختی به دسته (چوب) مشعل نمی رسد. اگرچه این ماده نباید قابل اشتعال باشد ، اما اگر سوخت روی آن باشد ، همچنان روشن می شود
مرحله 4. مشعل را روشن کنید
این کار را با منبع احتراق مانند کبریت یا فندک انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که مشعل را در دست غالب خود نگه دارید ، یا راست یا در بازو. فتیله را در پایه آن (نزدیکترین به دسته) روشن کنید تا بتوانید پس از روشن شدن دست خود را به سرعت از آن دور کنید.
- قبل از روشن کردن فتیله مطمئن شوید که هیچ سوختی روی دست شما وجود ندارد.
- منبع احتراق را انتخاب کنید که به راحتی با یک دست روشن شود ، زیرا مشعل را با دست دیگر خود نگه می دارید.
- یک منبع احتراق را انتخاب کنید که به شما اجازه می دهد هنگام روشن کردن دست خود را حداقل چند اینچ از فتیله فاصله دهید. چیزی با دسته بلند یا نازل ، مانند فندک باربیکیو ، گزینه خوبی است.
قسمت 2 از 3: تنفس آتش
مرحله 1. تا جایی که می توانید نفس عمیق بکشید
هرچه هوای بیشتری تنفس کنید ، اثر دمیدن آتش بیشتر یا طولانی تر خواهد بود ، زیرا شعله به محض توقف دمیدن فروکش می کند. شما باید عادت داشته باشید که هنگام دم ، سر خود را از مشعل خود دور کنید ، به طوری که از دود یا دود ناشی از سوختن خفه نشوید.
به منظور جلوگیری از استنشاق تصادفی بخار سوخت ، سعی کنید از طریق بینی استنشاق کنید. اگر بتوانید بین هر ضربه ، ریتم تنفس بینی را وارد کنید ، در نهایت طبیعی می شود
مرحله 2. سوخت را به دهان خود بریزید
این کار را سریع انجام دهید (آن را ننوشید). بسیار مهم است که شما (حتی بخار) را استنشاق نکنید و هیچگونه سوختی را قورت ندهید! به همین دلیل ، شما نباید مکعب سوخت را از ظرف آن بکشید ، زیرا این کار به تنفس همزمان نیاز دارد و می تواند باعث خفگی شما شود.
- ظرف سوخت خود را در حالی که کف دست در پشت است نگه دارید ، در حالی که انگشت شست و انگشتان دست خود را به سمت شما نشان می دهند. این امر از ریختن سوخت روی بازوی شما هنگام ریختن آن جلوگیری می کند.
- مطمئن شوید که سوخت شما در ظرفی است که به راحتی می توانید از آن بریزید. داشتن دهانه یا دهانه کوچک به این امر کمک می کند.
- قبل از استفاده از سوخت ، این کار را با آب تمرین کنید تا بدانید چقدر می توانید در دهان خود نگه دارید بدون خفگی یا بلعیدن تصادفی مقداری.
مرحله 3. چانه و لب های خود را پاک کنید
هنگام ریختن سوخت به دهان ، ممکن است متوجه شوید که مقداری از آن به صورت شما می ریزد. برای پوشاندن سوخت اضافی بلافاصله پس از ریختن آن در دهان ، از یک پارچه کوچک و جاذب پنبه ای ضخیم استفاده کنید. با این کار از سوختن اضافی روی صورت خود جلوگیری می کنید.
- این پارچه را در دست غیر مشعل خود نگه دارید. به این ترتیب می توانید مشعل را تا آنجا که ممکن است از صورت خود دور کرده و سوخت اضافی را پاک کنید.
- در صورت اشباع شدن اولین پارچه ، پارچه های یدکی در دسترس داشته باشید.
مرحله 4. سوخت را با قدرت از دهان خود اسپری کنید
این کار را به گونه ای انجام دهید که سوخت به صورت مه خارج شود. هرچه سوخت را با قدرت بیشتری اسپری کنید ، اثر تنفس آتش بهتر است. مشعل را در طول بازو نگه دارید و سعی کنید اسپری سوخت خود را به سمت بالا و دور بدن خود قرار دهید تا از پاشیدن سوخت بر روی خود و یا اجسام نزدیک خودداری کنید.
- این کار را بدون مشعل (بدون آتش) تمرین کنید تا زمانی که به روش اسپری سوخت تسلط پیدا کنید. باید مطمئن شوید که سوخت باعث خفگی یا گاز گرفتن شما نمی شود. همچنین ، اطمینان حاصل کنید که می توانید تمام سوخت را به سرعت و بدون مشکل از دهان خود پاشیده و هیچ چیزی را پشت سر نگذارید.
- حتی پس از خروج تمام سوخت موجود در دهان ، بازدم را با قدرت ادامه دهید. این کار از باقی ماندن بخار در دهان شما جلوگیری می کند و مانع از بازگشت شعله به سمت صورت شما می شود.
- پس از بازدم چند ثانیه صبر کنید تا دوباره نفس بکشید تا از خوردن سوخت جلوگیری کنید.
مرحله 5. مشعل را خاموش کنید
هنگامی که عملکرد شما به پایان رسید ، مشعل را می توان عمداً با استفاده از یک حوله ایمنی ، پارچه مرطوب یا پارچه شعله ور خاموش کرد. برای انجام این کار ، به سادگی حوله یا پارچه را روی قسمت روشن شده مشعل بکشید. این شعله را خفه کرده و خاموش می کند.
- اگر برای این کار از یک پارچه مرطوب استفاده می کنید ، یک سطل آب در نزدیکی خود داشته باشید که می توانید در صورت نیاز پارچه را خیس کنید.
- اطمینان حاصل کنید که پارچه ای که استفاده می کنید قابل اشتعال یا احتمال ذوب شدن نباشد. به عنوان مثال ، پنبه یک انتخاب ضعیف از مواد است زیرا اگر کاملاً خیس نشود می تواند به راحتی بسوزد.
قسمت 3 از 3: اتخاذ تدابیر ایمنی هنگام اجرا
مرحله 1. نگهبان تماشاچی داشته باشید
یک نگهبان وظیفه دارد تماشاگران را هنگام کار با آتش در فاصله ایمن از شما (مجری) نگه دارد. این امر ضروری است ، زیرا اکثر تماشاچیان هرگز تنفس آتش را ندیده اند و نمی دانند شعله تا کجا می تواند برسد. این شخص باید با تمرین تنفس آتش آشنا باشد.
آموزش ایمنی آتش برای نگهبانان ایده خوبی است. با این حال ، از آنجا که وظیفه اصلی نگهبان این است که تماشاگران را در فاصله ایمن از شما و تجهیزات شما نگه دارد ، مهم نیست که آنها در این زمینه به طور گسترده آموزش ببینند
مرحله 2. از یک اسپیتر استفاده کنید
یک ناظر یک شخص (یا افراد) است که در حین اجرای شما مسئول ایمنی آتش سوزی است. این فرد باید از عملکرد شما ، هنر تنفس آتش آگاه باشد و همچنین باید در زمینه خاموش کردن فتیله آموزش ببیند. در صورت لزوم باید یک کپسول آتش نشانی در دست داشته باشد.
- Spotters باید به نیازهای ایمنی مخاطبان ، محل اجرا و شما (مجری) توجه داشته باشد.
- مهم است که فرد جاسوس کننده خود را در جلسات تمرینی خود قرار دهید تا بتواند قبل از اجرای آن با تماشاگران به روال عادی شما عادت کند.
مرحله 3. یک لباس مقاوم در برابر شعله انتخاب کنید
بسته به ماهیت روال زندگی خود ، ممکن است بخواهید یک لباس خاص داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که موادی که می پوشید در برابر شعله مقاوم است (به این معنی که پس از برداشتن منبع احتراق به سوختن خود ادامه نمی دهد) یا حداقل ، قابل اشتعال نیست. پنبه و مواد مصنوعی که به راحتی ذوب می شوند توصیه نمی شود.
- لباس شما باید بتواند دمای 800 درجه را بیش از سه ثانیه بدون آتش گرفتن تحمل کند تا در برابر شعله مقاوم تلقی شود.
- اگر لباس شما قبلاً مقاوم در برابر شعله نیست ، می توانید مواد را با یک ماده مقاوم در برابر شعله که برای لباس ساخته شده است ، درمان کنید.
- قبل از پوشیدن لباس برای اجرا ، با لباس برنامه ریزی شده خود تمرین کنید.
- اطمینان حاصل کنید که لکه ها و محافظان نیز دارای لباسهای مقاوم در برابر شعله هستند.
مرحله 4. آموزش کمکهای اولیه را فرا بگیرید
تنفس آتش بسیار خطرناک است ، و شانس شما برای تصادف در اولین یادگیری بیشتر است. قبل از اقدام به دمیدن آتش ، با آموزش کمکهای اولیه آماده برخورد با جراحات باشید.
- آموزش کمکهای اولیه شما باید شامل CPR و تکنیکهای مناسب برای درمان فوری سوختگی باشد. هنگام تمرین یا انجام دمیدن آتش ، همیشه باید جعبه کمک های اولیه در دست داشته باشید.
- نگهبانان و لکه داران نیز باید آموزش کمک های اولیه را داشته باشند.
- اگر در حال انجام یک رویداد بزرگ و سازماندهی شده هستید ، در صورت صدمه دیدن شما یا شخص دیگری در حین اجرا ، آمبولانسی را آماده کنید.
نکات
- قبل از تلاش برای آتش زدن ، ابتدا به طور گسترده با آب به جای سوخت تمرین کنید تا بدانید چگونه می توانید اسپری ایده آل را برای اثر مورد نظر خود ایجاد کنید.
- هدف اصلی تمرین شما باید این باشد که با روش ها و حرکات دمیدن آتش بسیار راحت باشید قبل از شما از آتش واقعی استفاده می کنید ؛ به این ترتیب ، اشتباهات در طول دوره یادگیری شما را به بیمارستان نمی رساند!
- در صورت امکان زیر نظر یک دمنده آتش با تجربه تمرین کنید. این امر تا حد زیادی خطر شما را برای یادگیری تکنیک مناسب از راه سخت کاهش می دهد.
هشدارها
- هرگز هیچ گونه سوختی را بلعیده یا استنشاق نکنید. در این صورت فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
- سوخت ها حاوی مواد سرطان زا هستند و افرادی که آتش می زنند در معرض خطر بیشتری از سرطان قرار می دهند.
- مشکلات مهمی در زمینه سلامتی با دمیدن آتش همراه بوده است. این ترفند را با مسئولیت خود انجام دهید!
- در نزدیک خطوط برق یا شاخه های کم آویزان آتش نزنید.
- وقتی تنها هستید هرگز آتش نزنید.
- هرگز در داخل خانه آتش نزنید.
- هرگز در شرایط وزش باد آتش نزنید ، زیرا جهت شعله غیرقابل پیش بینی است و می تواند اجسام نزدیک (یا افراد!) را در آتش روشن کند.
