ایستگاه فضایی بین المللی که در مدار صدها مایلی بالاتر از زمین قرار دارد ، توسط فضانوردان کشورهای مختلف زندگی می کند که ماه ها در یک زمان در کشتی زندگی می کنند. ایستگاه فضایی اغلب هنگام پرواز در بالای مکان شما برای چشم انسان قابل مشاهده است ، بنابراین این مراحل را دنبال کنید تا بدانید چه زمانی می توانید نیم نگاهی به این دستاورد شگفت انگیز داشته باشید.
مراحل
قسمت 1 از 2: انتخاب زمان مناسب برای نگاه کردن
مرحله 1. نمودار ظاهر شدن ایستگاه فضایی بین المللی در منطقه خود را جستجو کنید
می توانید یکی از پیوندهای ذکر شده در زیر را دنبال کنید ، یا "نمودار ماهواره ای ایستگاه فضایی بین المللی" را به صورت آنلاین جستجو کنید. این نمودارها حاوی چندین قطعه اطلاعات مفید هستند که به شما کمک می کند بفهمید چه زمانی امکان مشاهده وجود دارد. وب سایتی را انتخاب کنید که به شما اجازه می دهد آدرس ، نام شهر یا کد پستی خود را وارد کنید. اگر اطلاعات نادرستی وارد کنید ، ممکن است اطلاعات ذکر شده نادرست باشد.
- نمودارهای Heavens Above یا NASA را امتحان کنید.
- برخی از سایتها ممکن است سعی کنند موقعیت مکانی شما را بر اساس نزدیکترین سرور ارائه دهنده خدمات اینترنتی شما تشخیص دهند. این همیشه دقیق نیست ، بنابراین نام شهر یا مکان مورد استفاده را بررسی کنید و در صورت نادرست بودن به سایت دیگری بروید.
- برخی از وب سایت ها ممکن است ایستگاه فضایی بین المللی را به عنوان "ISS" مخفف کنند.
مرحله 2. چندین بار زمانی که ایستگاه فضایی برای چند دقیقه قابل مشاهده است را پیدا کنید
گاهی اوقات ، از مکان شما ، ISS تنها چند ثانیه طول می کشد تا از قسمت قابل مشاهده آسمان عبور کند. در موارد دیگر ، دو دقیقه یا بیشتر طول می کشد. به دنبال ظاهرهایی باشید که تا حد ممکن دوام بیاورند تا بهترین فرصت را برای مشاهده ایستگاه به خود بدهید. چندین مورد از این ظاهر را بنویسید.
- مشاهده شب ها ، در عرض چند ساعت پس از غروب یا طلوع آفتاب ، به آسانی قابل مشاهده است. اطلاعات بیشتر در مورد روشنایی در مرحله بعدی ارائه می شود تا به شما کمک کند تا دریابید که آیا ایستگاه در طول روز قابل مشاهده است یا خیر.
- برخی نمودارها طول ظاهر را در ستون خود فهرست می کنند ، در حالی که در برخی دیگر ممکن است لازم باشد طول ظاهر را خودتان با تفریق زمان شروع از زمان پایان محاسبه کنید. این زمانها معمولاً به صورت سه عدد در ساعت: دقیقه: قالب دوم نوشته می شوند. بررسی کنید که آیا سایت از ساعت 24 ساعته استفاده می کند یا صبح/بعد از ظهر. سیستم.
مرحله 3. از نمودار برای محدود کردن این زمانها تا درخشان ترین ظاهر استفاده کنید
اکثر نمودارها باید "روشنایی" یا "بزرگی" ایستگاه فضایی را لیست کنند. اگر اطلاعات شما شامل این اطلاعات نمی شود یکی دیگر پیدا کنید. مقیاس روشنایی کمی عجیب است: یک عدد منفی مانند -4 ، در واقع روشن تر از یک عدد مثبت است ، مانند +3! در اینجا چند دستورالعمل وجود دارد که به شما کمک می کند بفهمید چه میزان درجه روشنایی قابل مشاهده است:
- بزرگترین -4 تا -2 درخشان ترین درصدی است که ایستگاه فضایی به طور معمول می گیرد و حتی ممکن است در طول روز قابل مشاهده باشد.
- -2 تا +4 معمولاً در شب قابل مشاهده است ، اما اگر چراغ های روشن شهر در منطقه شما وجود داشته باشد ، ممکن است در دیدن آن مشکل داشته باشید.
- +4 تا +6 کم نور است و به محدوده چشم انسان نزدیک می شود. اگر آسمان شب روشن است و چراغ های زمینی کمی در منطقه شما وجود دارد ، ممکن است فقط بتوانید ایستگاه را ببینید. دوچشمی توصیه می شود.
- برای بدست آوردن تصور تقریبی از میزان روشنایی این ایستگاه ، آن را با این مقادیر تقریبی مقایسه کنید: بزرگی خورشید در طول روز حدود -26.7 است. ماه دارای قدر -12.5 است. و زهره ، یکی از درخشان ترین اجرام باقی مانده در آسمان ، قدر -4.4 دارد.
مرحله 4. پیش بینی آب و هوا را جستجو کنید
هنگامی که زمانی را انتخاب کردید که ایستگاه برای مدت نسبتاً طولانی روشن و قابل مشاهده باشد ، پیش بینی آب و هوا برای آن روز را جستجو کنید. سعی کنید در صورت امکان پیش بینی آب و هوا را ساعت به ساعت پیدا کنید تا ببینید آیا در این مدت پوشش ابری مانع دید شما می شود یا خیر. پیش بینی های آب و هوا اغلب بیش از یک روز قبل نادرست است ، بنابراین 24 ساعت قبل از اینکه ایستگاه به نظر برسد دوباره پیش بینی کنید تا پیش بینی به روز شود.
قسمت 2 از 2: یافتن ایستگاه در آسمان
مرحله 1. موقعیت ایستگاه فضایی را در نمودار ماهواره ای بیابید
به نمودار ظاهر ایستگاه های فضایی که در قسمت آخر پیدا کرده اید مراجعه کنید. باید دارای ستونی با برچسب یکی از موارد زیر باشد: "کجا باید نگاه کرد" ، "ظاهر می شود" ، "آزیموت" یا "Az". به محتویات این ستون نگاه کنید تا از مساحت کلی آسمان که ایستگاه فضایی در آن ظاهر می شود مطلع شوید:
- با توجه به حرف یا کلمه ذکر شده در آن ستون ، N (orth) ، E (ast) ، S (outh) ، یا W (est) را نگاه کنید. نمودار ممکن است دستورالعمل دقیق تری بین یکی از این چهار جهت ارائه دهد. به عنوان مثال ، شمال غربی (شمال غربی) به معنی نیمه راه بین شمال و غرب است. NNW (شمال-شمال غرب) به معنی نیمه راه بین شمال و شمال غربی است.
- اگر از نحوه یافتن جهت مطمئن نیستید ، درباره قطب نما بخوانید.
مرحله 2. بدانید که چقدر بلند به نظر برسید
همان نمودار باید دارای ستونی با عنوان "ارتفاع" باشد که اعداد زیر در آن به عنوان "درجه" (یا نماد درجه ،) ذکر شده است. ستاره شناسان آسمان را به قسمتهای زیادی به نام درجه تقسیم می کنند ، بنابراین می توانند به موقعیت خاصی در آسمان اشاره کنند. موقعیت 0º در افق ، 90º مستقیماً بالای سر شما و 45º دقیقاً بین 0º تا 90º است. برای یافتن موقعیت های ناهموار در بین این اعداد ، بازوی خود را کاملاً در مقابل خود دراز کنید و دست خود را در یک مشت ببندید. فاصله از افق تا بالای اولین مورد شما تقریباً 10 درجه است. به عنوان مثال ، اگر به دنبال 20 درجه هستید ، مشت خود را درست بالای افق قرار دهید ، سپس مشت دیگر خود را بالای اول قرار دهید. نقطه بالای مشت دوم شما حدود 20 درجه است. مشت های متناوب را برای یافتن موقعیت در درجات بالاتر نگه دارید.
شاید عجیب به نظر برسد که ایستگاه فضایی به طور ناگهانی در وسط آسمان "ظاهر" شود ، به جای آنکه به دور افق بیاید. این می تواند اتفاق بیفتد زیرا ایستگاه فضایی تنها زمانی قابل مشاهده است که نور خورشید از آن بازتاب می کند. وقتی ایستگاه فضایی از سایه زمین خارج می شود ، ناگهان قابل مشاهده می شود. همچنین ممکن است در نزدیک طلوع یا غروب آفتاب قابل مشاهده نباشد تا زمانی که به اندازه کافی در آسمان حرکت نکرده باشد تا از پس زمینه روشن تابش خورشید فرار کند
مرحله 3. در این موقعیت به دنبال ایستگاه فضایی باشید
در زمانی که در نمودار ستاره مشخص شده است ، به دنبال ایستگاه فضایی در جهت و ارتفاعی باشید که در مراحل قبل پیدا کرده اید. ایستگاه فضایی معمولاً شبیه یک نقطه متحرک یا یک کره کوچک ، سفید یا مایل به زرد است. بارها چشمک نمی زند یا چشمک نمی زند ، اما اگر خوش شانس باشید ، ممکن است برای لحظه ای روشن تر شود زیرا نور خورشید بر روی سطح بازتابنده می درخشد.
- چراغ های چند رنگی نخواهد داشت.
- هیچ مانعی وجود نخواهد داشت.
مرحله 4. در صورت لزوم از دوربین های دو چشمی استفاده کنید
دوربین های دو چشمی دیدن اجسام ضعیف تر را آسان تر می کند. یک دوربین دوچشمی 50 میلی متری معمولاً به شما امکان می دهد تا روشنایی تا +10 را در مقیاس بزرگی که در قسمت قبل توضیح داده شده مشاهده کنید. با این حال ، شاید پیدا کردن ایستگاه فضایی با دوربین دوچشمی دشوار باشد ، زیرا فقط می توانید قسمت کوچکی از آسمان را از طریق آنها مشاهده کنید. بهتر است ایستگاه را با چشم غیر مسلح بیابید ، سپس دوربین دو چشمی را بدون نگاه به ایستگاه به چشمان خود برسانید.
یک تلسکوپ به شما امکان می دهد اجسام ضعیف تری را نیز ببینید ، اما یافتن ایستگاه فضایی تقریبا غیرممکن است مگر اینکه راهی برای اندازه گیری دقیق محل تلسکوپ داشته باشید. از استراتژی مشابهی که برای دوربین های دو چشمی توضیح داده شده استفاده کنید ، اما زمانی را انتخاب کنید که ایستگاه برای چند دقیقه قابل مشاهده باشد اگر در استفاده از تلسکوپ خود تجربه ندارید
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اگر خوش شانس باشید ، ممکن است نقطه دیگری از نور را مشاهده کرده یا ایستگاه فضایی را ترک کنید. به احتمال زیاد این فضاپیمای دیگری است که مواد یا فضانوردان را بین ایستگاه و زمین حمل می کند.
- برای گرفتن عکس از حرکت ایستگاه فضایی ، از یک دوربین سه پایه با کیفیت بالا استفاده کنید ، آن را به جایی نشان دهید که شاتل فضایی در آنجا ظاهر می شود. هنگام ورود ، عکس بگیرید ، شاتر را برای 10-60 ثانیه باز کنید. هرچه شاتر بازتر باشد ، مسیر ایستگاه فضایی بیشتر روی عکس شما خواهد بود. (با توجه به مقدار کمی از نور ، اکثر دوربین ها نمی توانند از ایستگاه در یک موقعیت عکس بگیرند.)
