دوربین های دوچشمی دستگاه های ساده ای هستند که استفاده از آنها به اندازه کافی آسان است ، اما اگر نحوه تنظیم آنها را نمی دانید ، پیدا کردن تنظیمات مناسب دشوار است. چه برای تماشای پرنده از دوربین های دو چشمی استفاده می کنید و چه درست در هنگام پیاده روی از مناظر طبیعی استفاده می کنید ، پس از تنظیم بشکه ها و چشمان چشمی و اصلاح دیوپتر بهترین نتیجه را خواهید گرفت. خوشبختانه وقتی اصول اولیه را می دانید ، انجام این کار آسان است!
مراحل
قسمت 1 از 3: تنظیم بشکه و چشمی
مرحله 1. فاصله بین بشکه های دو چشمی را تنظیم کنید
بشکه ها را با دست بگیرید و آنها را به سمت داخل فشار دهید تا فاصله بین آنها کاهش یابد. برعکس ، آنها را به سمت خارج از یکدیگر بکشید تا این فاصله افزایش یابد. همچنان فاصله لوله خود را تنظیم کنید تا نمای شما یک دایره کامل شود. اگر لبه های مشکی را در میدان دید خود می بینید ، بشکه ها خیلی از هم فاصله دارند-آنها را به سمت پایین فشار دهید.
- هر دو دوربین دو چشمی از دو بشکه تشکیل شده است که هر دو شامل یک چشم چشمی با منشور در داخل و یک عدسی شیئی در انتها می باشد.
- اگر دوربین دو چشمی شما دارای مقیاس فاصله بین دوبلاری (IPD) است ، پس از تنظیم بشکه ها برای مرجع بعدی ، به مقدار آن توجه کنید.
مرحله 2. چشمان خود را برای یک میدان دید وسیع تر جمع کنید
اگر قصد دارید به یک منطقه وسیع و وسیع نگاه کنید یا روی شیئی که در حاشیه تصویر شما قرار گرفته است ، تثبیت کنید ، با فشار دادن آنها تا جایی که ممکن است ، چشمان خود را به طور کامل جمع کنید. این حالت همچنین برای افرادی که چشمانشان عمیق است مناسب است ، زیرا به شما امکان می دهد فنجان های جمع شده را روی ابروهای برجسته خود قرار دهید.
- مراقب ریزگردها و گرد و غبار باشید ، زیرا این موقعیت بیشتر در معرض عناصر قرار دارد.
- اگر از عینک استفاده می کنید از حالت جمع شده استفاده کنید.
مرحله 3. چشمان خود را برای یک نمای متمرکزتر گسترش دهید
کشیدن کامل چشمان شما چشم شما را به لنزهای نوری نزدیک می کند ، نور محیطی را مسدود می کند و از لنزها در برابر خاک و گرد و غبار محافظت می کند. با کشیدن آنها تا حد امکان از بشکه ها آنها را گسترش دهید. اگرچه میدان دید شما را محدود می کند ، اما بهترین انتخاب برای نگاه دقیق به یک شیء خاص در مرکز دید شما است.
- مراقب مه گرفتگی در هوای سرد هنگامی که چشمان شما باز شده است باشید.
- اگر از عینک استفاده نمی کنید ، از موقعیت کشیده استفاده کنید.
مرحله 4. برای بیشترین انعطاف ، چشمان خود را در موقعیت وسط قرار دهید
اگر قرار است با دید و شرایط مختلف به جایی سفر کنید ، موقعیت چشم میانی ایده آل است. آنها را فشار داده یا بکشید تا در وسط کاملاً کشیده و کاملاً جمع شوند. این یک میدان دید خوب به شما می دهد ، مقدار زیادی از نور محیطی را مسدود می کند و از لنز چشم در برابر خاک و گرد و غبار محافظت می کند.
قسمت 2 از 3: اصلاح دیوپتر
مرحله 1. تنظیم دوپتر را روی دوربین دو چشمی خود قرار دهید
دیوپتر یک واحد قدرت بزرگنمایی است و بسیاری از لنزها دارای تنظیم دیوپتر بر روی یک لنز خاص هستند که به شما امکان می دهد اگر از یک چشم خود به خوبی نمی بینید ، جبران کنید. تنظیم دیوپتر در مقیاسی با "+" در طرف و "-" در طرف دیگر اجرا می شود.
در بیشتر دوربین های دو چشمی ، تنظیم دیوپتر روی چشمی سمت راست قرار دارد. در سایرین ، تنظیم دیوپتر در چشمی چپ قرار دارد
مرحله 2. روی لنز خود روی قسمت غیر دیوپتری تمرکز کنید
اول ، یک شیء دور را پیدا کنید که حاوی جزئیات زیادی باشد ، مانند یک درخت. پس از انجام این کار ، با استفاده از دست یا روکش لنز ، لنز را با تنظیم دیوپتر بپوشانید و بپوشانید. اکنون ، چرخ فوکوس مرکزی را بچرخانید تا جایی که می توانید شی را تا حد ممکن با جزئیات ببینید.
تنظیم دیوپتر را هنوز تنظیم نکنید
مرحله 3. تنظیم دیوپتر را روی لنز دیگر تنظیم کنید
دست یا روکش لنز خود را بردارید و آن را روی لنز عینی که فقط روی آن تمرکز کرده اید ، قرار دهید. اکنون ، با استفاده از چشم دیگر خود ، دوباره روی لنز دیوپتر روی درخت تمرکز کنید. تنظیم دیوپتر را تا زمانی که جزئیات درخت تا حد امکان واضح و واضح باشد تنظیم کنید.
- پس از اتمام تنظیم دیوپتر ، لنز را با چشم دیگر خود آزمایش کنید-درخت هنوز باید تیز به نظر برسد. اگر نه ، روند را تکرار کنید.
- برای مراجعه بعدی به مقیاس نهایی دیوپتر توجه کنید.
- هنگام تنظیم دیوپتر ، چرخ فوکوس مرکزی را تنظیم نکنید.
مرحله 4. برای آزمایش وضوح ، هر دو لنز را به طور همزمان نگاه کنید
پس از تنظیم چرخ فوکوس مرکزی و اندازه گیری دیوپتر ، تصویر باید به وضوح در هر دو چشم متمرکز شود. اگر هنوز تار بودید ، چرخش مرکز تمرکز و سپس دیوپتر را تنظیم کنید تا تصویر کاملاً شفاف شود.
- نمای نهایی از طریق دوربین دو چشمی شما باید سه بعدی به نظر برسد.
- اگر در چشم خود احساس فشار می کنید ، ممکن است دوربین دو چشمی از هم تراز باشد. اگر تنظیمات تغییری ایجاد نکرد ، با سازنده خود تماس بگیرید.
قسمت 3 از 3: یادگیری تکنیک مناسب
مرحله 1: تمرین دوربین دوچشمی خود را بر روی اجسام و مکان های دور انجام دهید
بزرگترین چالش با دوربین دو چشمی ، به ویژه اگر حیوانات کوچک مانند پرندگان را تماشا می کنید ، هدف گیری صحیح آنها است. پیاده روی کنید و به دنبال اجسام دور برای تمرین باشید ، مانند برگهای روشن روی درختان دور یا پنجره شکسته روی ساختمان. با قفل کردن چشمان خود به جسم شروع کنید و سپس بدون نگاه به دور ، دوربین شکاری خود را بالا بیاورید. این کار را تا زمانی ادامه دهید که مشکلی با هدف قرار دادن دوربین دوچشمی خود به سمت شی مورد نظر نداشته باشید.
- هر چه بهتر می شوید ، روی حیوانات متحرک مانند سنجاب ، خرگوش و پرندگان تمرین کنید.
- وقتی چشمان خود را بر روی یک حیوان دور قفل می کنید ، به ویژگی ها یا نقاط دیدنی اطراف آنها توجه داشته باشید و وقتی به دوربین دوچشمی خود نگاه می کنید از آنها به عنوان نقطه مرجع استفاده کنید.
مرحله 2. پرندگان و حیوانات را بدون دوربین دوچشمی هدف قرار دهید
بسیاری از مبتدیان مرتکب این اشتباه می شوند که بعد از مشاهده حیوان ، دوربین دوچشمی خود را مستقیماً روی چشمان خود قرار می دهند-این کار را نکنید! همیشه با چشم غیر مسلح بدنبال حرکت حیوانات باشید و برای چند ثانیه بر روی آنها قفل شوید تا میدان دید کاملی به شما دست دهد. تنها پس از دنبال کردن هدف برای چند ثانیه باید دوربین دوچشمی خود را به سمت چشمان خود بلند کنید.
هر پرنده ای را که تشخیص می دهید در جستجوی پرندگان دیگر در شرکت خود اسکن کنید. سعی کنید در مسیر پرواز خود به عقب و جلو نگاه کنید تا بهترین شانس را داشته باشید
مرحله 3. گاهی اوقات مناطق باز را با دوربین دو چشمی خود اسکن کنید
وقتی به منطقه ای باز-مانند یک میدان بزرگ-می رسید و هنوز یک حیوان خاص را پیدا یا هدف قرار نداده اید ، گاهی اوقات اسکن با دوربین دوچشمی شما مفید است. بر روی لبه ها ، مانند خطوط درخت ، حصارها ، تپه های گل و پرچین تمرکز کنید ، زیرا اینها بهترین نقاط نشیمن و استراحت برای پرندگان و حیوانات هستند. اگر در حال جستجوی پرندگان هستید ، می توانید آسمان را نیز اسکن کنید. برای انجام این کار ، با تمرکز بر روی یک درخت درختی دور شروع کنید و سپس به راست یا چپ در امتداد افق حرکت کنید.
- آسمان را مستقیماً اسکن نکنید-پرندگان بیشتر در منطقه وسیعی پراکنده می شوند.
- بر ابرها تمرکز کنید تا پرندگان در پس زمینه آشکارتر شوند.
