اگر همیشه تمایل داشتید بازیگر یا بازیگر باشید ، راه شروع داوطلبانه حضور در یک نمایش مدرسه است. اگر صدای شما چندان عالی نیست ، قسمت های صحبت کننده وجود دارد ، حتی اگر "موزیکال" باشد. بررسی کنید که چه زمانی برای نمایش مدرسه ممیزی می کنند و مطمئن شوید که ثبت نام کرده اید.
مراحل
مرحله 1. نام موزیکال را بیابید و یا یک فیلمنامه ، فیلم یا سی دی پیدا کنید تا درک کاملی از انواع شخصیت های درگیر داشته باشید
سعی کنید با کارگردان ملاقات کرده و علایق ، آموزش و خواسته های خود را به او بگویید.
مرحله 2. دو شخصیتی را انتخاب کنید که فکر می کنید می توانید خوب بازی کنید
لزوماً نیازی به دوست داشتن یک شخصیت برای بازی خوب آنها نیست.
مرحله 3. به یاد داشته باشید که خود را محدود به نقش های اصلی نکنید
آنها بیشتر تلاش می کنند و بیشتر به خاطر می سپارند ، و اگر شما مبتدی هستید ، شاید انجام آن برای شما خیلی زیاد باشد. بسیاری از بازیگران زن کوچک شروع کردند ، اما در نقش های جزئی مورد توجه استعدادیاب ها قرار گرفتند.
مرحله 4. از خود بپرسید چرا این دو شخصیت یا شخصیت اصلی را انتخاب کرده اید و پاسخ خود را در یک صفحه بنویسید
اگر هریک از قطعات را بدست آورید ، ممکن است بعداً برای شما مفید باشد.
مرحله 5. تاریخ/زمان خاص استماع خود و تاریخ های برنامه ریزی شده اجرا را بیابید تا بدانید آیا چیزی دارید که در نمایش ها تداخل داشته باشد
این همچنین به شما می گوید که چقدر باید تمرین کنید.
مرحله 6. بپرسید روند ممیزی چگونه پیش خواهد رفت
در اینجا چند س goodال خوب وجود دارد.
- آیا نیاز به تهیه آهنگ یا مونولوگ دارید؟
- ممیزی چقدر طول می کشد؟
- چه نقش هایی موجود است؟
- آیا همراهی وجود دارد یا باید CD کارائوکه همراه داشته باشید؟
مرحله 7. آهنگی را انتخاب کنید که مناسب نوع صدای شما باشد و نشان دهید که در حال تست آن هستید
چیزی مانند رپ یا آهنگ راک نخوانید زیرا این یک تغییر بزرگ برای مدیر بازیگران است (مگر اینکه این چیزی است که آنها به دنبال آن هستند). انجام یک آهنگ تئاتر موزیکال خوش بین ، نه تصنیف. معمولاً ، آنها حدود 16 اندازه را درخواست می کنند (آنها می توانند 16 اندازه متوالی باشند که دامنه شما را به بهترین شکل نشان می دهد). مطمئن شوید که با محدوده شما متناسب است.
در مواقع دیگر به شما آهنگ می دهند. در این صورت ، اگر نپرسید ، احتمالاً قبلاً آن را دریافت خواهید کرد
مرحله 8. اگر مونولوگ مورد نیاز است ، چیزی را بیابید که بتوانید با آن ارتباط برقرار کنید
لازم نیست معروف باشد ، و اگر به هم ریختید ، به کارگردانان اطلاع ندهید. چیزی درست کنید و وقتی خطوط صحیح را به خاطر می آورید ، شروع به بازگشت به مسیر کنید.
مرحله 9. رقص
اگر شما بهترین رقاص نیستید ، تظاهر کنید که هستید. گاهی اوقات شخصیت می تواند حرکات وحشتناک رقص شما را جبران کند. همیشه سعی خود را بکنید و اگر مردم واقعا سریع حرکت می کنند ناامید نشوید. لبخند!
مرحله 10. با اعتماد به نفس و دوستانه رفتار کنید
اغلب ، کارگردان (ها) واکنش چندانی به عملکرد شما نشان نمی دهند ، اما این بدان معنا نیست که آنها توجه نمی کنند. اگر آنها شما را در میانه راه از طریق یک آهنگ یا مونولوگ قطع کردند ، به این معنی است که آنها آنقدر شنیده اند که در مورد شما قضاوت می کنند ، نه اینکه شما بد باشید.
مرحله 11. هرگز کارهای زیر را انجام ندهید
- عذر خواهی کردن
- لکنت زبان
- تکان دادن
- تقلبی
- به چشمان کارگردان خیره شوید
- آب نبات
- سعی کنید گفتگو کنید
- گدایی کردن
- لاف زدن
- بوسیدن/تعریف کردن
- زیاده روی کنید
- سریع وارد شوید/بیرون بیایید
- بیش از حد هیجان زده یا بیش از حد عمل کنید
- سست یا بی حوصله رفتار کنید
- هرگونه رفتار ناپسند را نشان دهید
مرحله 12. همیشه خود را فردی مisedدب ، مطمئن ، آرام و شاد نشان دهید
با این حال ، زیاد فریبنده نباشید ، زیرا می تواند ناامید کننده و آزاردهنده باشد. آن را به عنوان ویترین استعداد خود یا نمایشی که قرار است اجرا کنید تصور کنید- که می تواند کمک کننده باشد.
مرحله 13. اگر در گروه کر یا گروه قرار گرفتید ، ناامید نشوید
خوش می گذرد! در نمایش های موزیکال ، گروه بیشتر بازیگران را تشکیل می دهند. کارهای اضافی به زمان تمرین کمتری نیاز دارند و رقص ، آواز ، لباس ، صحنه و رفاقت عمومی بیشتری دارند ، ناگفته نماند که نگران فراموش کردن هزار خط نیستند.
مرحله 14. به خاطر داشته باشید- گاهی اوقات ، این موارد ناعادلانه است
فقط به این دلیل که شما بخشی را دریافت نکرده اید همیشه به این معنا نیست که شما شایسته آن نیستید ، یا اینکه از استعداد کمتری نسبت به فردی که آن را دریافت کرده اید ، برخوردار نیست. هر اتفاقی که می افتد را با لطف بپذیرید و هرگز ممیزی دیگری را مطالبه نکنید. همیشه با کارگردانان و شخصی که به آن قسمتی که می خواستید رسید مهربان و محترم باشید ، حتی اگر در داخل به آنها فحش می دهید. اما سعی کنید از آن نیز اجتناب کنید.
مرحله 15. با شخصیت های اصلی تماس بگیرید
اکثر تمرینات فقط برای قسمتهای اصلی است - یعنی آنها از شما می خواهند که صحنه ای بین دو مرغ عشق یا یک مونولوگ برای شخصیت اصلی جنسیت خود انجام دهید.
مرحله 16. به جزئیات شخصیتی که بازی می کنید فکر کنید
- آیا شخصیت شما لهجه دارد؟ اگر چنین است ، آیا باید سعی کنید آن را تکرار کنید؟
- شخصیت آشفته است یا مرتب؟
- آیا او در چشمه خود قدم دارد یا در اطراف خود تمیز می کند؟
- آیا او شیطنت می کند؟
- آیا با اطمینان خطوط را می گوید یا اعتماد به نفس کمتری دارد؟
- هنگامی که از قبل پرسیده می شود ، این نوع سوالات می تواند سرآغاز شما باشد.
مرحله هفدهم: همیشه قبل از انجام ممیزی عصبی خواهید بود
این می تواند خوب باشد ، زیرا باعث افزایش آدرنالین مورد نیاز شما می شود. مهمترین چیز این است که این انرژی را به عملکرد خود هدایت کنید.
اگر بیش از حد عصبی هستید ، باید خودتان را آرام کنید. تنفس عمیق به برخی از افراد کمک می کند ، همچنین گاز گرفتن زبان یا تکان دادن خود. چیزهای مختلف برای افراد مختلف کار می کنند. مهم نیست چگونه شما عصبی هستید ، باید مطمئن شوید که سایر افرادی که در حال ممیزی هستند نمی توانند تشخیص دهند. بازیگر باشید و آن را پنهان کنید. مدیران "در نظر خواهند گرفت" که شما متحجر شده اید ، زیرا اگر آنها تصور کنند که اگر نتوانید در مقابل سه نفر بازی کنید ، نمی توانید این کار را در حضور صد نفر انجام دهید. اینکه آیا این درست است یا نه ، در یک محیط تست مهم نیست - آن را پنهان کنید.
مرحله 18. قبل از ممیزی ، چیزی را بیابید که به شما کمک می کند روی کارهایی که قرار است انجام دهید تمرکز کنید - چیزی به نام "شخصیت پردازی" ، که به این معنی است که باید بدانید کیستی ، کجا هستید و کجا هستید. یک شخصیت
مردم در رستوران های Hello Dolly متفاوت از کتابخانه در Music Man عمل می کنند. این موارد را در نظر داشته باشید و مراقب پروانه ها باشید. به جای به خاطر سپردن همه جزئیات ، فقط سناریوهایی را که تمرین کرده اید جذب کنید. خوب باش!
نکات
- اگر شما برای یک شخصیت تلاش می کنید و یک همکلاسی با تجربه تر برای همان شخصیت تلاش می کند ، انجام ندهید به آنها عقب نشینی کنید و تسلیم شوید. شاید کارگردان فکر کند که شما برای این نقش بیشتر از آن شخص با تجربه تر مناسب هستید.
- بسیار مهم است که بیش از حد خود را وسواس یا روان نکنید ، زیرا اگر همه چیز دقیقاً آنطور که شما تصور می کنید پیش نرود ، نتیجه آن عزت نفس شما را خرد می کند. مهمتر از همه ، از نقش اصلی یا نقشی که برای آن تلاش می کنید "انتظار" نداشته باشید. برای هر قسمتی باز باشید.
- اگر یک تمرین رقص وجود دارد ، مطمئن شوید که کشیده اید ، به اندازه کافی خوابیده اید و متوجه شده اید که با چه وسایلی می توانید حرکات بدنی را به خاطر بسپارید. به عنوان مثال ، آیا حرکات را به موسیقی یا اشعار متصل می کنید یا به نحوی آنها را بدون کمک خاصی به طور طبیعی به خاطر می آورید؟
- اگر قبل از نوبت عصبی هستید ، تصور کنید که با اطمینان در برابر تماشاگران ایستاده اید ، یک اجرای بی عیب و نقص را اجرا کرده و سپس با افتخار به صندلی خود باز گشته اید. اگر می توانید تصور کنید ، می توانید آن را انجام دهید!
- خود را در شخصیت خود قرار دهید ، این به شما کمک می کند.
- برخی از مدارس ممکن است موزیکال/نمایشنامه هایی را ارائه دهند که همه در آن سهیم باشند. انجام این کارها شما را برای ممیزی های واقعی آماده می کند.
- اطمینان حاصل کنید که با سرپرست گروه کر خود به خصوص اگر او فردی انتقادی است ، کنار بیایید ، زیرا این امر ممکن است بر نقش شما در موزیکال یا حتی در صورت موفقیت شما تأثیر بگذارد. اگر با سرپرست گروه کر خود سازگاری ندارید یا به اندازه کافی از او در یک روز برخوردار هستید. فقط فراموشش کن و به زندگی ادامه بده
- تمرکز بر خود و تبدیل شدن به یک شخصیت ، تمرکز شما را می گیرد و آن را روی شخصیتی که بازی می کنید قرار می دهد. به عبارت ساده تر ، اگر قسمت خوانندگی دارید به نظر برسد که نمی خوانید ، به نظر برسد که شخصیت خوانده می شود.
- حتی اگر فکر می کنید در خوانندگی ، رقص یا بازیگری چندان خوب نیستید ، آن را نشان ندهید. سعی کنید کاری کنید که کارگردان فکر کند شما هستید!
- قبل از ممیزی ، یک دقیقه وقت بگذارید تا وارد شخصیت شوید. شخصیت خود را تصور کنید. به ویژگی های او ، اقدامات لهجه و غیره فکر کنید. همچنین در مورد احساساتی که قرار است در مونولوگ خود ایجاد کنید فکر کنید.
- وانمود کنید که در آن مهارت دارید. شما هم مانند دیگران در ممیزی هستید و مثل بقیه عصبی هستید. افراد باتجربه تر ممکن است در مدیریت خود بهتر عمل کنند ، اما فقط به یاد داشته باشید که همه افراد در جلسه امتحان با شما قایق هستند.
- اگر قسمت خوانندگی دارید ، روز قبل آب زیادی بنوشید.
- عقب نشینی نکنید فقط به این دلیل که افراد زیادی تلاش خواهند کرد. مطمئن باشید! اگر میتوانی تصورش کنی، میتوانی انجامش دهی.
- هنگامی که برای اولین بار ممیزی را شروع می کنید ، با یک قسمت کوچک شروع کنید. سپس بعد از 2-3 نمایش یا نمایش موزیکال تجربه بازی در قسمت بزرگتری را خواهید داشت.
هشدارها
- اگر نقشی را امتحان می کنید که به آن دست نمی یابید و هنوز در حال بازی هستید ، عصبانی نشوید. از نقشی که به دست آوردید خوشحال باشید. اگر این کار را نکنید و سال آینده چیزی را امتحان کنید ، به احتمال زیاد کارگردان این بار شما را انتخاب نمی کند. سعی کنید همیشه در کاری که انجام می دهید اطمینان داشته باشید.
- این احتمال وجود دارد که در هنگام ممیزی هیچ قسمتی دریافت نکنید. آنها ممکن است احساس نکنند شما تجربه کافی دارید یا نوع صحیح آن را ندارید. دلسرد نشوید. به جستجو ادامه دهید ، به مطالعه ادامه دهید و به ممیزی ها ادامه دهید.
- در صورت کسب امتیاز ، آماده باشید تا با حفظ خطوط ، مداوم آواز خواندن ، حضور در تمرینات مصرف شوید. شما همچنین باید همه جنبه های دیگر زندگی خود را کنار بگذارید ، از جمله دوست پسر یا دوست دختر ، مهمانی ، کارهای مدرسه (تا حدی) ، بازی با رایانه ، آرامش … همه چیز. مدام کار خواهید کرد. اگر رهبر می خواهید ، مطمئن باشید که تئاتر را دوست دارید.
