بازی تخیلی یا تصور ، یکی از لذت های بزرگ دوران کودکی است. بازی تظاهرآمیز نیز بخش مهمی از رشد کودک شما است-به او کمک می کند مهارت های اجتماعی ، حل مسئله ، خلاق و زبانی را توسعه دهد! برای تشویق کودک خود به بازی تخیلی ، به دنبال فعالیت های متناسب با سن خود باشید و اسباب بازی هایی را انتخاب کنید که خلاقیت او را برانگیزد.
مراحل
روش 1 از 3: پیدا کردن فعالیت های سرگرم کننده بازی
مرحله 1. به فرزندان خود اجازه دهید با جعبه های مقوایی کاوش کرده و بسازند
یک جعبه مقوایی بزرگ با کمی تخیل می تواند به هر چیزی تبدیل شود! به کودکان خود چند جعبه بدهید و آنها را تشویق کنید تا خلاق شوند. آنها می توانند از آنها برای ساختن دژ ، ساختن کشتی دزدان دریایی یا ایجاد شاتل فضایی استفاده کنند. جعبه ها همچنین پایه ای عالی برای ساخت لباس ، ماسک یا مدل هستند.
به کودکان خود مقداری کاردستی متناسب با سن خود بدهید تا بتوانند جعبه ها را تزئین کنند. به عنوان مثال ، آنها می توانند روی چند دستگیره یا دکمه سرپوش شیر چسب بزنند تا یک روبات یا یک صفحه کنترل بسازند ، یا آن را با ماهی های کاغذی ساختمانی تزئین کنند تا صحنه ای در آکواریوم یا صخره ایجاد شود
مرحله 2. برای تشویق بازی نقش آفرینی سازماندهی شده ، یک نمایش عروسکی ترتیب دهید
چند عروسک دستی یا حیوانات شکم پر تهیه کنید و با استفاده از یک جعبه مقوایی ، یک میز یا حتی پشت نیمکت یک "مرحله" ساده بسازید. اگر ترجیح می دهند صحنه ای را به تنهایی یا با دوست یا خواهر یا برادر خود انجام دهند ، با کودک خود صحنه بازی کنید یا مخاطب او باشید.
- با ساخت عروسک های خود یک قدم جلوتر بروید! می توانید از وسایل ساده خانگی مانند جوراب یا کیسه های ناهار کاغذی استفاده کنید.
- بازی نقش آفرینی راهی عالی برای پرورش خلاقیت است ، بلکه به کودک کمک می کند موقعیت های اجتماعی واقعی و سناریوهای حل مشکل را کشف کند.
مرحله 3. لباسهای آراسته بیرون بیاورید تا به بچه های خود کمک کنید تا خود را دوباره تصور کنند
بیشتر بچه ها عاشق لباس پوشیدن هستند. این به آنها فرصتی می دهد تا تظاهر کنند که شخص دیگری هستند یا همه چیزهایی را که می توانند تبدیل شوند تصور کنند! چند کلاه ، شنل ، ماسک ، بال ، یا حتی برخی از لباس ها و لوازم جانبی بزرگ خود را جمع کنید و بگذارید آنها لباس های خود را جمع کنند. آنها را تشویق کنید داستان ها یا صحنه ها را به عنوان شخصیت هایی که برای خود اختراع می کنند ، بازی کنند.
- همچنین می توانید برخی وسایل سرگرم کننده مانند چوب های جادویی ، کیت پزشکی اسباب بازی یا شمشیر و سپر اسباب بازی ارائه دهید.
- لباس پوشیدن همچنین راهی سرگرم کننده برای پرورش مهارت های اولیه مراقبت از خود است ، مانند بستن بند ، بستن دکمه ها یا بستن بندهای Velcro.
مرحله 4. صحنه هایی از کتاب های مورد علاقه فرزندتان را برای زنده کردن داستان ها اجرا کنید
خواندن با کودک در حال حاضر راهی فوق العاده برای تقویت خلاقیت و تخیل اوست. شما می توانید با تشویق آنها به بازی در داستان ، این تجربه را برای آنها خاص تر کنید. از اسباب بازی استفاده کنید یا به سادگی نقش های مختلف را خودتان بازی کنید. شما حتی می توانید لباس یا وسایلی برای نشان دادن شخصیت ها و اشیاء مختلف داستان بسازید!
برای اینکه واقعاً روی عضلات تخیلی فرزند خود کار کنید ، می توانید "دنباله" داستان خود را بسازید یا سناریوی جایگزین را اجرا کنید. برای مثال ، چیزی شبیه این بگویید: "اگر مادر به خانه می آمد و گربه کلاه دار هنوز در خانه بود ، چه اتفاقی می افتاد؟"
مرحله 5. در اتاق نشیمن خود یک مسیر موانع یا قلعه بسازید
با کمی خلاقیت و چند وسیله خانگی ، شما و فرزندتان می توانید خانه خود را به سرزمینی ماجراجویی تبدیل کنید! با بالش ، کوسن های کاناپه یا چند صندلی با یک پتو روی آنها یک دژ بسازید. همچنین می توانید اشیایی مانند صندلی ، زیرپایی و کوسن ها را تنظیم کنید تا یک دوره کوتاه مانع برای بازی "کف گدازه است" یا "اژدها را بیدار نکنید" بسازید.
این نوع بازی ها برای کمک به بچه ها برای تقویت مهارت های حرکتی و درک اصول اولیه مهندسی عالی است. به عنوان مثال ، آنها ممکن است نیاز به حل مشکلاتی مانند چگونگی استحکام بخشیدن به بالش خود یا بهترین راه برای رفتن از کاناپه به عثمانی بدون لمس کردن "گدازه" داشته باشند
مرحله 6. برای ایجاد مهارت های اجتماعی ، رستوران ، فروشگاه یا مطب پزشک بازی کنید
بچه ها با مشاهده بزرگسالان و تقلید از رفتار بزرگسالان یاد می گیرند. با انجام سناریوهای آشنا در دنیای واقعی ، مانند رفتن به مطب پزشک یا خواربارفروشی ، فرزندان خود را تشویق کنید تا مهارت های بزرگسالی را توسعه داده و علایق خود را کشف کنند. اجازه دهید کودک شما خود را در نقش بزرگسال تصور کند در حالی که شما نقش بیمار یا مشتری را ایفا می کنید.
- به عنوان مثال ، اگر شما در حال بازی در مطب پزشک هستید ، می توانید تظاهر کنید که کودکی است که برای معاینه و چند عکس می آید ، در حالی که فرزند شما وانمود می کند که پزشک است.
- این نوع نقش آفرینی حتی می تواند به ایجاد موقعیت هایی مانند رفتن به پزشک برای کودک شما کمک کند.
روش 2 از 3: حفظ زمان بازی و ایمن نگه داشتن آنها
مرحله 1. یک زمان بازی منظم تعیین کنید تا به بخشی از برنامه معمول شما تبدیل شود
پیدا کردن زمان برای بازی وقتی مشغول مسئولیت های زیادی هستید دشوار است ، اما بازی خیالی بخش مهمی از پیوند با فرزند شما و تقویت رشد او است. هر روز زمان خاصی را برای بازی در نظر بگیرید ، حتی اگر هر شب فقط 20 دقیقه قبل از شام باشد.
- سعی کنید زمانی را انتخاب کنید که دیگر چیزها مانند کارهای روزمره یا کارهای مربوط به کار شما را قطع نکند.
- در حالی که زمان بازی برنامه ریزی شده و سازماندهی شده مهم است ، همچنین ضروری است که گاهی به فرزند خود اجازه دهید کارهای خود را انجام دهد. به آنها زمان وقفه بدهید تا بازی خلاقانه را به تنهایی انجام دهند و گاهی اوقات از بازی خودجوش نترسید.
مرحله 2. حواس پرتی مانند تلویزیون یا تلفن خود را خاموش کنید
زمان بازی زمان خاصی برای ارتباط با فرزند است. تلفن خود را کنار بگذارید ، تلویزیون را خاموش کنید و هرگونه حواس پرتی دیگری را که ممکن است زمان شما را با هم مختل کند ، کنار بگذارید. سعی کنید تمرکز خود را کاملاً بر وارد شدن به لحظه و به اشتراک گذاشتن سرگرمی و هیجان کودک بگذارید.
تمرکز بر فرزندتان به او می گوید که گذراندن وقت با او برای شما مهم است. همچنین یک روش خوب برای مدل سازی مهارت های ارتباطی مهم مانند گوش دادن فعال است
مرحله 3. رو به روی فرزند خود در سطح چشم بنشینید تا به او کمک کنید احساس تعامل کند
وقتی با کودک خود بازی می کنید ، تمام تلاش خود را بکنید تا در سطح او بمانید. اگر شما بر آنها مسلط نباشید ، راحت تر می توانند با شما ارتباط برقرار کنند. برای انجام این کار ، می توانید هنگام بازی با آنها روی زمین یا تشک بنشینید.
اگر نشستن مستقیم روی زمین برای شما دشوار است ، سعی کنید روی مدفوع یا کوسن کم بنشینید یا زانو بزنید. یا ، می توانید فرزند خود را با قرار دادن اسباب بازی های خود روی میز و قرار دادن آنها در کنار شما روی صندلی یا صندلی تقویت کننده ، به سطح خود برسانید
مرحله 4. اجازه دهید کودک شما جلسه بازی را هدایت کند
اگر به کودک اجازه دهید مسئولیت آن را بر عهده بگیرد ، بازی تخیلی برای او سرگرم کننده تر خواهد بود. همچنین فرصتی است برای آنها که خلاقیت و مهارت های رهبری خود را توسعه دهند. ارائه پیشنهادات اشکالی ندارد ، اما اجازه دهید فرزند شما "کارگردان" عمل باشد.
- وقتی با کودک خود بازی می کنید ، انتظار تکرار زیاد داشته باشید. ممکن است برای شما خسته کننده باشد که بارها و بارها همان سناریو را اجرا کنید ، اما به خاطر داشته باشید که تکرار بخش مهمی از نحوه یادگیری کودکان است.
- اگر فرزند شما برای ارائه ایده مشکل دارد ، همیشه می توانید به او دستوراتی بدهید. به عنوان مثال ، "بیایید وانمود کنیم که ما شاهزاده خانمهایی هستیم که اژدها را از دست یک شوالیه شرور نجات می دهند!" سپس ، به فرزند خود اجازه دهید نحوه اجرای سناریو را کنترل کند.
- خلاقیت کودک خود را تحسین کنید تا او را تشویق کند تا به ایده های خود ادامه دهد. به عنوان مثال ، "وای ، ما باید با یک بوقلمون غول پیکر و جادویی بجنگیم؟ خنده دار است! من عاشق چیزهایی هستم که به آنها می رسید."
گام پنجم: فقط 2-3 اسباب بازی به کودک خود هدیه دهید تا از فشار بر فرزند خود جلوگیری کنید
این مهم است که بتوانید چیزهایی را برای بازی با فرزند خود انتخاب کنید ، اما ارائه بیش از حد اسباب بازی می تواند تمرکز یا انتخاب چیزی را برای آنها دشوار کند. وقتی برای بازی آماده شدید ، فقط تعدادی از اسباب بازی های مورد علاقه آنها را بیرون بیاورید یا وسایل بازی کنید.
با دوچرخه سواری در میان مجموعه های مختلف اسباب بازی یا گهگاه آوردن وسایل جدید ، همه چیز را هیجان انگیز نگه دارید
مرحله 6. اسباب بازی های مناسب سن را انتخاب کنید تا از خطرات و ناامیدی جلوگیری کنید
هنگام انتخاب اسباب بازی و بازی برای فرزند خود ، به توصیه های سنی روی بسته بندی توجه کنید. استفاده از اسباب بازی هایی که برای کودک شما "خیلی قدیمی" هستند ممکن است برای آنها دشوار یا حتی خطرناک باشد. مواردی را انتخاب کنید که فکر می کنید با سن یا سطح رشد کودک شما مناسب است.
- به عنوان مثال ، آجرهای لگو برای تشویق بازی های خیال انگیز عالی هستند ، اما قطعات کوچک می توانند خطر خفگی را ایجاد کنند یا برای کودکان خردسال که هنوز بر مهارت های حرکتی خوب خود تسلط دارند ، ناامیدی ایجاد کند. برای کودکان نوپا و خردسالان ، به بلوک های چوبی ساده یا آجرهای بزرگتر مانند Duplos یا Mega Bloks بچسبید.
- در صورت لزوم ، قوانینی را برای بازی ایمن وضع کنید. به عنوان مثال ، "ما می توانیم با این چوب ها با شمشیر مبارزه کنیم ، اما باید به آرامی حرکت کنیم و از ضربه های ملایم استفاده کنیم. با چوب خود دوید."
مرحله 7. اسباب بازی های الکترونیکی را که از بازی رایگان دلسرد می شوند محدود کنید
اسباب بازی های الکترونیکی پر زرق و برق و هیجان انگیز هستند ، اما می توانند خلاقیت کودک شما را خفه کرده و باعث شوند بسیاری از مزایای بازی خیالی را از دست بدهند. اگر سعی می کنید بازی های تخیلی را تشویق کنید ، به اسباب بازی هایی که دارای نور زیاد ، صداها یا حالت های از پیش تعیین شده خاصی از بازی نیستند ، پایبند باشید. در عوض ، به سراغ اسباب بازی های ساده و سنتی بروید که بچه ها را تشویق می کند کارهای خود را انجام دهند ، مانند:
- بلوک های ساختمان
- عروسک ها ، حیوانات شکم پر و چهره های اکشن
- لباس و وسایل برقی
- ماشین های اسباب بازی و کامیون
- خمیر بازی و سایر مواد مدل سازی
- غذای اسباب بازی ، ظروف ، لوازم و ابزار
مرحله 8. اگر کودک شما در خلق و خوی نیست از اجبار بازی اجتناب کنید
آخرین چیزی که می خواهید این است که زمان بازی مانند یک کار خسته کننده باشد! اگر کودکتان حوصله سر می رود یا خسته است یا اگر می گوید حوصله بازی ندارد ، بار دیگر دوباره امتحان کنید.
به دنبال نشانه های ناامیدی نیز باشید. این همچنین می تواند نشانه ای از زمان حرکت به فعالیت دیگر باشد
روش 3 از 3: تشویق بازی مناسب از نظر توسعه
مرحله 1. با کودکان نوپای جوان بازی اکتشافی انجام دهید
هنگامی که نوزادان و کودکان نوپا برای اولین بار شروع به بازی می کنند ، علاقه اصلی آنها این است که اسباب بازی ها و سایر اشیاء را بررسی کنند تا نحوه عملکرد آنها را ببینند. اسباب بازی های متنوعی را به کودک نوپا ارائه دهید و نشان دهید که آنها چه کار می توانند انجام دهند. به عنوان مثال ، به آنها نشان دهید که چگونه می توانید چند فنجان لانه را روی هم بگذارید یا یک توپ را داخل سطل بیندازید.
انتظار نداشته باشید که کودک شما در این مرحله بازی های زیادی با شما انجام دهد-آنها بیشتر علاقه مند هستند که به تنهایی بازی کنند. با این حال ، شما می توانید علاقه آنها را با نشان دادن روش های مختلف بازی تقویت کنید
مرحله 2. کودکان نوپا را تشویق کنید تا بازی نمادین را امتحان کنند
تا زمانی که کودک نوپا شما به 2 سالگی برسد ، احتمالاً بر اساس مواردی که مشاهده کرده است ، انواع جدیدی از بازی های تظاهری را امتحان می کند. به عنوان مثال ، آنها ممکن است وانمود کنند که از راه دور تلویزیون تماس تلفنی دارند یا از کلیدهای پلاستیکی برای باز کردن قفل ایمنی خود استفاده می کنند. انواع مشابهی از بازی را برای آنها نشان دهید و وقتی این نوع بازی را به تنهایی انجام می دهند ، آنها را تحسین کنید.
- به عنوان مثال ، می توانید به آنها نشان دهید که چگونه وانمود می کنند که با یک بطری اسباب بازی یا قاشق پلاستیکی بچه عروسک را تغذیه می کنند ، یا با استفاده از غذای اسباب بازی غذا آماده می کنند.
- در این مرحله ، ممکن است فرزند شما همچنان علاقه بیشتری به تماشای بازی دیگران یا بازی در کنار آنها بدون بازی مشترک داشته باشد. اگر کودک نوپای شما ترجیح می دهد در کنار شما بنشیند و بازی کند نه اینکه با شما بازی کند!
مرحله 3. کودک 3-4 ساله خود را دعوت کنید تا نقش آفرینی تخیلی را امتحان کند
با بزرگتر شدن فرزندتان ، انتظار داشته باشید سناریوهای بازی او پیچیده تر شود. آنها ممکن است با خیالپردازی هایی در زمان بازی شروع کنند که بر اساس ایده های آشنا است ، اما فراتر از چیزهایی است که خود تجربه کرده اند. به آنها نشان دهید که چگونه می توانند به اسباب بازی های خود صدا بدهند و موقعیت های مختلف را بازی کنند ، یا آنها را تشویق کنید تا شخصیت های مختلف را بپوشند و نقش های متنوعی را ایفا کنند.
- به عنوان مثال ، کودک شما ممکن است صحنه هایی را از کتاب یا برنامه تلویزیونی مورد علاقه خود شروع کند یا با استفاده از عروسک ها یا اسباب بازی های خود داستان هایی را ارائه دهد. آنها همچنین در این مرحله بیشتر در مورد سناریوهای بازی خود برنامه ریزی کرده و صحبت می کنند (به عنوان مثال ، "من وانمود می کنم که بچه گربه های من جشن تولد دارند!").
- همچنین ممکن است فرزند شما در این مرحله سطح پیشرفته تری از تفکر انتزاعی یا نمادین را توسعه دهد. به عنوان مثال ، آنها ممکن است وانمود کنند که یک بلوک یک حیوان است یا یک جعبه مقوایی یک صندوقچه گنج است.
مرحله 4. سعی کنید تا 4 سالگی با کودک خود بازی کنید
هنگامی که فرزند شما 4 ساله می شود ، به احتمال زیاد شروع به ارائه سناریوهای نقش آفرینی دقیق و برنامه ریزی شده می کند. آنها همچنین ممکن است در این مرحله به همکاری بیشتر با شما علاقه مند شوند. این زمان بسیار خوبی برای شروع ماجراهای خیالی با فرزندتان است!
به عنوان مثال ، ممکن است یک نمایش عروسکی را با هم اجرا کنید ، داستانی را با اسباب بازی های مورد علاقه آنها اجرا کنید ، یا لباس بپوشید و با هم تظاهر کنید که شخصیت های متفاوتی هستند
نکات
- به خاطر داشته باشید که همه کودکان به طور متفاوتی رشد می کنند و شخصیت ها و شیوه های ترجیحی بازی خود را دارند. اگر نگران این هستید که آیا فرزند شما به مراحل مهم بازی دست پیدا می کند یا خیر ، با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید.
- تا زمانی که محدودیت ها و محدودیت های مناسب را تعیین می کنید ، مدت زمان تماشای صفحه می تواند بخشی سالم از زندگی تخیلی فرزند شما باشد. به عنوان مثال ، ممکن است به کودک 3 ساله خود اجازه دهید یک قسمت از کارتون مورد علاقه خود را تماشا کند ، سپس او را تشویق کنید تا سناریویی را شامل شود که شامل شخصیت های نمایش می شود.
