آشکارسازهای دود و آلارم ها می توانند ابزار بسیار مفیدی برای داشتن در خانه شما باشند و ممکن است زندگی شما را نجات دهند. با این حال ، بسیاری از مردم با آشکارسازهای دود هشدارهای کاذب را تجربه می کنند که در نهایت کارایی آنها را کمتر می کند. با تمیز و شارژ نگه داشتن دتکتور دود خود و اجتناب از قرار دادن دستگاه در مکانهایی که کمتر از حد مطلوب هستند ، می توانید از هشدارهای کاذب جلوگیری کرده و در صورت بروز آتش سوزی واقعی ، خود یا خانواده خود را نجات دهید.
مراحل
روش 1 از 2: جلوگیری از هشدارهای کاذب
مرحله 1. آشکارساز دود خود را مرتباً تمیز کنید
هرگونه گرد و غبار یا خاکی که آشکارساز دود یا محفظه حسگر داخلی آن را می پوشاند ، می تواند در مواقع عدم آتش سوزی ، آن را خاموش کند. با تمیز کردن دستگاه هر دو هفته ، ممکن است تعداد زنگ هشدارهای کاذب را به حداقل برسانید یا از آنها به طور کلی اجتناب کنید.
- اطمینان حاصل کنید که نه تنها پوشش بیرونی دستگاه خود را گردگیری یا تمیز کنید ، بلکه غلاف اغلب در آنجا تجمع می یابد.
- می توانید از برس گردگیری استفاده کنید یا زنگ هشدار را با ضمیمه برس نرم جاروبرقی بکشید.
- اگر در خانه جدیدی هستید یا در حال ساخت و ساز هستید ، مطمئن شوید که برقکاران از روکش گرد و غبار استفاده می کنند تا زنگ خطر از جمع آوری زباله جلوگیری کند.
مرحله 2. حشرات را از آلارم پاک کنید
حشرات ممکن است درگیر زنگ هشدار شما شوند زیرا جذب صدا یا حتی نوری می شوند که واحد ساطع می کند. اگر زنگ هشدار بدون دود یا آتش قابل مشاهده به صدا در می آید ، حشرات موجود روی قاب یا محفظه حسگر را بررسی و بررسی کنید.
مرحله 3. زنگ هشدارها را به عنوان واحدهای جداگانه وصل کنید
اگر سیستم هشدارهای آتش سوزی به هم متصل شده اید ، ممکن است واحدی در قسمت دیگری از خانه شما هشدارهای آتش سوزی متصل را فعال کند. برای جلوگیری از تحریک یکدیگر ، زنگ هشدارها را روی جریانهای الکتریکی جداگانه نگه دارید.
- اگر واحدهای شما متصل هستند و راهی برای جدا کردن آنها از منبع تغذیه وجود ندارد ، حتماً دود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که آتش سوزی وجود ندارد.
- قطع برق همچنین ممکن است زنگ هشدار را ایجاد کند ، به ویژه اگر در منطقه ای زندگی می کنید که شرکت های خدمات شبکه شبکه را تغییر می دهند.
مرحله 4. اتصالات الکتریکی را محکم کنید
اگر هشدار دود شما روی سیستم برق AC یا AC/DC است ، مطمئن شوید که اتصالات شل شده را محکم کرده اید. این می تواند به دستگاه کمک کند از جیغ زدن یا خاموش شدن کامل جلوگیری کند.
- اتصالات شل سیم داغ ممکن است گاهی اوقات برق را قطع کند و این همان تأثیر قطع برق را دارد.
- اگر از سیم کشی مطمئن نیستید ، با یک متخصص برق تماس بگیرید تا به شما کمک کند.
مرحله 5. دزدگیرهای آتش را دور از کوره ها و کوره ها نصب کنید
کوره ها و کوره ها نه تنها ذرات احتراق تولید می کنند که ممکن است باعث ایجاد زنگ خطر شود ، بلکه ممکن است به دلیل روغن و بقایای آن نیز دود کنند. نصب هشدارهای آتش نشانی در فاصله حداقل 10 فوتی از کوره یا کوره ممکن است تعداد زنگ هشدارهای کاذب را به حداقل برساند.
- دمنده های کوره می توانند بقایای ناشی از مجرای لوله را به دزدگیر دود شما منتقل کرده و باعث خاموش شدن آن شوند.
- هنگام شروع استفاده از کوره بعد از تابستان ، ممکن است در پاییز متوجه آلارم های کاذب بیشتری شوید.
مرحله 6. قرار گرفتن در معرض بازگشت هوای سرد را به حداقل برسانید
مناطقی که هوای سرد را باز می گردانند و هوای سرد را دوباره وارد کوره می کنند ، بیشتر مستعد زنگ خطر هستند. دور نگه داشتن زنگ هشدار از بازگشت هوای سرد ممکن است مانع از عبور هوای گرد و غبار در زنگ هشدار شده و مانع از ورود آن به حالت هشدار شود.
زنگ هشدار را حداقل 10 فوت از بازگشت هوای سرد قرار دهید
مرحله 7. زنگ هشدار را در مناطق خشک قرار دهید
مکانهایی در خانه شما که گهگاه رطوبت بالایی دارند ، مانند حمام یا آشپزخانه ، بیشتر مستعد زنگ خطر هستند. نصب دزدگیر حداقل 10 فوت از مناطق با رطوبت بالا.
زنگ هشدار را حداقل 10 پا از دوش ، اتاق های لباسشویی و سینک های آشپزخانه یا ماشین های ظرفشویی نصب کنید
مرحله 8. از مناطق دارای گازهای خروجی یا شعله های باز آگاه باشید
مکانهایی در خانه شما ، مانند گاراژ ، اتاق کار یا اتاق نشیمن ممکن است گازهای خروجی یا شعله هایی از خود منتشر کنند که می تواند زنگ خطر را ایجاد کند. اجتناب از قرار دادن هشدار دود در مناطقی که در معرض گازهای خروجی یا شعله های باز قرار دارند ممکن است به حداقل رساندن یا جلوگیری از هشدارهای کاذب کمک کند. توجه داشته باشید که در برخی مناطق آشکارسازهای حرارتی در گاراژها مورد نیاز است. برای اطلاعات بیشتر با آتش نشانی محلی خود تماس بگیرید.
آشکارسازهای دود را در نزدیکی شومینه یا سایر سیستم های گرمایش شعله باز مانند کوره های نفت و گاز قرار ندهید
مرحله 9. باتری ها را تعویض کنید
یکی از شایع ترین علل هشدار دهنده های دود کاذب ، ضعف باتری است. صدای جیر جیر به این معنی است که باتری ضعیف است و باید تعویض شود. باتری ها را به طور مرتب تعویض کنید ، مانند دو بار در سال ، برای جلوگیری از هشدارهای کاذب و آزار ناشی از جیغ زدن مداوم.
مرحله 10. آشکارسازهای دود را چندین بار در سال به درستی آزمایش کنید
دستگاه های الکترونیکی در هر زمان ممکن است خراب شوند ، بنابراین نگهداری و آزمایش آنها می تواند به اطمینان از عملکرد مناسب کمک کند. آزمایش منظم می تواند به جلوگیری از آتش سوزی یا آسیب رساندن به خانه یا خانواده شما کمک کند.
- دکمه تست روی آشکارساز دود را فشار دهید. ممکن است چند ثانیه طول بکشد ، اما در حالی که دکمه فشرده است باید صدای آژیر بلند و گوش را بشنوید. اگر هیچ صدا یا صدایی ضعیف وجود ندارد ، باتری های خود را تعویض کنید.
- از یکی از اعضای خانواده بخواهید به دورترین اتاق از زنگ هشدار وارد شود تا مطمئن شود که هر کسی در خانه می تواند آن را بشنود.
- کبریتی روشن کرده و مستقیماً زیر زنگ هشدار آن را منفجر کنید. پس از آن ، کبریت را در یک لیوان ساعت قرار دهید و مطمئن شوید که خاموش شده است. اگر زنگ هشدار خاموش نشود ، ممکن است به باتری های جدید ، سیم کشی جدید یا واحد جدید نیاز داشته باشید.
روش 2 از 2: پیدا کردن جایگزین های هشدار دهنده
مرحله 1. آشکارسازهای آتش دوگانه را در نظر بگیرید
از آنجا که هشدار دهنده های دود می توانند بسیار خطرناک باشند و در همه خانه های شما مطلوب نیستند ، ایده خوبی است که روشهای جایگزین را برای تشخیص دود یا آتش در نظر بگیرید. این می تواند به شما اطمینان دهد که خانه شما کاملاً در برابر آتش یا دود محافظت می شود و ممکن است تعداد هشدارهای کاذب ناخوشایند را به حداقل برساند.
- بیشتر سیستم های اعلام حریق در ایالات متحده به دو دسته مدل های فوتوالکتریک و یونیزاسیون تقسیم می شوند. مدل های یونیزاسیون در تشخیص آتش های شعله ور بهتر عمل می کنند ، در حالی که مدل های فوتوالکتریک سریعتر در برابر آتش های سوزان واکنش نشان می دهند.
- اگرچه اکثر خانه ها دارای مدل های یونیزاسیون هستند ، اما اکثر کارشناسان آشکارساز فوتوالکتریک را مثرتر می دانند.
- می توانید مدلهای دوگانه تهیه کنید که ممکن است آلارم های کاذب را به حداقل برساند.
مرحله 2. روی هشدارهای بی سیم سرمایه گذاری کنید
پیشرفت های تکنولوژیکی باعث ایجاد هشدارهای دود می شود که بی سیم هستند و در صورت وجود دود می توانند به همه افراد در خانه هشدار دهند. برای جلوگیری از هشدارهای مزاحم و جلوگیری از مشکلات منبع تغذیه ، زنگ هشدارهای بی سیم بخرید.
زنگ های بی سیم به ویژه برای خانه های چند سطحی مفید است
مرحله 3. از آشکارساز گرما استفاده کنید
برخی از ترموستات های جدید "هوشمند" هستند و شامل آشکارسازهای حرارتی هستند که می توانند تغییرات قابل توجهی در دما را احساس کنند که ممکن است نشانگر آتش سوزی باشد. این نوع آشکارساز را در مناطقی قرار دهید که تغییرات دما یا رطوبت را تجربه می کنند.
- آشکارساز گرما در اتاقهایی مانند آشپزخانه ، حمام و لباسشویی مفید است.
- برخی از آشکارسازهای حرارتی به شما این امکان را می دهند که با تکان دادن دست ، زنگ هشدار را خاموش کنید.
مرحله 4. از زنگ هشدار مونوکسید کربن استفاده کنید
مونوکسید کربن یک گاز خطرناک و بی رنگ است که می تواند شما را بکشد. اگرچه باعث آتش سوزی نمی شود ، اما مونوکسید کربن یا CO اغلب در نزدیکی مکان هایی است که آتش سوزی وجود دارد. برای کمک به جلوگیری از مرگ یا تشخیص شرایط احتمالی آتش سوزی ، از آشکارساز مونوکسید کربن در خانه خود استفاده کنید.
خرید یک آشکارساز ترکیبی CO/ دود را در نظر بگیرید
مرحله 5. نظارت بر کیفیت هوای داخل ساختمان
موارد زیادی مانند گرد و غبار یا آب و هوا وجود دارد که می تواند بر کیفیت هوای خانه شما تأثیر بگذارد و یا باعث ایجاد هشدارهای دود کاذب یا آتش سوزی شود. تماشای کیفیت هوا در خانه شما ممکن است از هشدارهای کاذب و تجمع مواد شیمیایی یا گازهایی که می توانند باعث آتش سوزی شوند جلوگیری کند.
اکثر مانیتورهای کیفیت هوای داخلی از نظر دما ، رطوبت نسبی و دی اکسید کربن یا CO2 آزمایش می شوند
مرحله 6. با آتش نشانی محلی خود تماس بگیرید تا مطمئن شوید که خانه شما دارای کد است
آنها می توانند اطلاعاتی را در مورد مکان قرارگیری دستگاه ها ، نوع دستگاه هایی که در هر مکان استفاده می کنند ، ارائه دهند و حتی برای انجام بازرسی به خانه شما بیایند.
