در کنار گیتار ، پیانو را می توان بهترین ساز برای نوشتن موسیقی دانست. اگرچه یادگیری در ابتدا دشوار است ، اما یک پیانو به شما امکان می دهد دو صدا را همزمان ، یکی با هر دست ، بنوازید. پیانو از زمان اختراع یکی از سازهای مهم بسیاری از بزرگترین آهنگسازان جهان بوده است. نوشتن موسیقی یک فرآیند دشوار و وقت گیر است ، اما پیانو این کار را آسان نمی کند مگر اینکه از قبل یک نوازنده پیشرفته باشید. حتی اگر در نوشتن با سازهای دیگر در گذشته موفق بوده اید ، آهنگسازی برای پیانو مجموعه روش های خاص خود را ارائه می دهد.
مراحل
روش 1 از 3: الهام گرفتن از نوشتن موسیقی پیانو
مرحله 1. به موسیقی پیانو گوش دهید
تعداد زیادی موسیقی باورنکردنی وجود دارد که مخصوص پیانو نوشته شده است. حتی اگر تصنیفی که می نویسید درنهایت برای پیانو شنیده نشود ، شنیدن سایر ساخته های تمام شده وقتی سعی می کنید از آن الهام بگیرید ، تنها چیزی است که به آن نیاز دارید.
- کلاسیک و جاز دو سبک قابل توجه نوازندگی پیانو هستند. حتی اگر قرار است فقط در یکی از این دو (یا در سبک معاصر تری مانند پاپ) بازی کنید ، ایده خوبی است که به این سبک های مختلف گوش دهید. آکوردهای مختلفی را که بازیکنان بسته به سبک استفاده می کنند ، گوش ندهید.
- آثار لیست ، شوپن یا ساتی را برای آثار پیانوی کلاسیک عالی بررسی کنید.
- برای موسیقی جاز ، بیل ایوانز ، دیو بروبک و چیک کوریا همه بازیکنانی هستند که ارزش بررسی دارند.
مرحله 2. ترازو را روی پیانو تمرین کنید
چه در ابتدای راه باشید و چه یک بازیکن پیشرفته ، گرم کردن انگشتان خود با ترازو می تواند خلاقیت را تشویق کند تا هنگامی که وارد قطعه آهنگسازی شدید ، آزادتر جریان یابد. اگر چند مقیاس را می شناسید ، سعی کنید با مقیاسی که تا آن اندازه با آن آشنا نیستید گرم شوید. شنیدن صدای متمایز یک ترازو ممکن است اولین ایده های یک ترکیب تازه را جرقه بزند.
ترازو چیز بسیار مفیدی است که باید بدانید هنگام نواختن ملودی ها فرا می رسد. در حالی که هیچ روش مطمئنی برای نوشتن یک ملودی عالی وجود ندارد ، اما دانستن اینکه از کدام مقیاس باید استفاده کنید به شما این ایده را می دهد که از کدام نت ها استفاده کنید و از کدام ها اجتناب کنید
مرحله 3. هرجا که می روید یک دفترچه یادداشت و دستگاه ضبط دستی همراه داشته باشید
شما هرگز نمی دانید چه زمانی قرار است گامی خلاقانه بردارید. متأسفانه ، در بسیاری از مواقع ، این اتفاق می افتد در کمترین زمانهایی که یا از ساز دور هستید یا در شرف به خواب رفتن هستید. به همین دلیل بهتر است هرجا که می روید یک دفترچه یادداشت و/یا دستگاه ضبط صدا با خود ببرید. اگر به یک ملودی یا ریتم عالی فکر می کنید ، می توانید آن را در میکروفون خود بچرخانید و هنگامی که دوباره پیانو خود را نواخته اید ، آن را تنظیم کنید.
اکثر تلفن های همراه دارای گزینه ضبط هستند. اگر برای این منظور تلفن همراه ندارید ، ضبط کننده های دستی معمولی بسیار مقرون به صرفه هستند
مرحله 4. به خودتان استراحت دهید
خلاقیت را نمی توان مجبور کرد. اگر سعی می کنید از قلم نویسنده عبور کنید و هیچ چیزی کار نمی کند ، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که از کارها استراحت کنید. برو کاری را انجام ده که ربطی به روند خلاقیت ندارد. خانه خود را تمیز کنید. با یک دوست تلفنی صحبت کنید. گربه را نوازش کنید بهتر است ، چرت بزنید. وقتی به آن برمی گردید ، نمی خواهید هیچ گونه سرخوردگی ای را تجربه کنید که قبلاً با آن دست و پنجه نرم می کردید. خلاقیت زمانی بهترین حالت را دارد که احساس آرامش کنید.
اگر ناامید شده اید پیاده روی ایده ایده آلی است. بسیاری از هنرمندان هنگامی که برای گردش قدم می زنند ، برخی از بهترین خلاقیت های خلاقانه خود را دارند
مرحله 5. به این فکر کنید که برای نوشتن موسیقی چه چیزهایی را دوست دارید
بیشتر موسیقی (حتی موسیقی دستگاهی) مستقیماً از چیزی یا شخصی الهام گرفته است. در برخی موارد ، آهنگساز توسط عشق و اشتیاق هدایت می شود. در موارد دیگر ، او سعی می کند احساسات بد را تخلیه کند. نگاهی به زندگی خود بیندازید و برخی از مواردی را که در گذشته بیشترین تأثیر را بر شما گذاشته اند ، مشخص کنید. آیا از هم جدا شده اید؟ آیا اخیراً به تعطیلات فراموش نشدنی رفته اید؟ هر چیزی که در شما جرقه می زند یک بازی عادلانه برای الهام از موسیقی است.
روش 2 از 3: پیروی از یک فرایند خلاقیت غیررسمی
مرحله 1. سعی کنید به موسیقی که در سر شما پخش می شود گوش دهید
بسیاری از آهنگسازان هنگام نشستن برای آهنگسازی گزارش می دهند که موسیقی را در سر خود می شنوند ، گویی قطعه ای که روی آن کار می کنند در حال حاضر کامل است و فقط باید به خاطر دیگران نوشته شود. شهود خلاق چیزی نیست که بتوان آن را مجبور کرد و بسیاری از آن به احساس شما در آن زمان بستگی دارد. با این حال ، اگر می توانید یک ایده موسیقی جالب را در ذهن خود انتخاب کنید ، در اجرای آن دریغ نکنید.
برای داور درونی ما بسیار آسان است که از ما بهترین ها را بگیرد و حتی قبل از اینکه آنها را آزمایش کنیم ، سانسور کنیم. وقتی در حال آهنگسازی هستید ، بهتر است این شک به خود را کنار بگذارید. حتی اگر فکر می کنید چیزی ایده بدی است ، این احتمال وجود دارد که وقتی شروع به بازی با آن می کنید به چیزی امیدوار کننده تر منجر شود
مرحله 2. هنگام بازی به تصورات ذهنی فکر کنید
تجربه تماشای فیلم ها بر نحوه ارتباط موسیقی با تصاویر بصری تأثیر زیادی داشته است. در ذهن خود ، سعی کنید صحنه ای را به تصویر بکشید که همان احساساتی را ایجاد کند که امیدوارید در این ترکیب ایجاد کنید. به عنوان مثال ، اگر می خواهید ترکیب ملایم و آرامش بخشی داشته باشید ، ممکن است در بهار دریاچه ای آرام را تصور کنید. به همین ترتیب ، اگر چیزی عصبانی و نمایشی می خواهید ، ممکن است به یک منطقه جنگی فکر کنید. از آنجا تصور کنید که چه نوع موسیقی ممکن است چنین تصویری را به ثمر برساند.
این تکنیک همیشه کار نمی کند ، اما اگر شما یک متفکر تصویری هستید ، مطمئناً ارزش امتحان کردن را دارد
مرحله 3. یک ایده پرشکن بسازید
اکثر آهنگسازی ها با یک ایده پرش آغاز می شوند ، یعنی اولین قسمت موسیقی که همه قطعات دیگر بر اساس آن نوشته شده اند. این ممکن است وقت گیرترین قسمت ترکیب شما باشد. همه چیز این است که به قسمت اول ترکیب خود چسبیده و هنگامی که آن را دریافت کردید با آن کار کنید. بازی با ترازو و آزمایش انواع مختلف آکورد می تواند این روند را به نوعی بازی لذت بخش تبدیل کند.
مرحله 4. ایده های بعدی را بنویسید
اگر با پیانو می نوازید و ایده خوبی به ذهن می رسد ، باید آن موتیف را در سر خود بزنید و تصور کنید چه چیزی ممکن است قبل یا بعد از آن بیاید. ایده های پیگیری به طور کلی باید همان لحن و جهت ایده اصلی شما را داشته باشند. برای اولین بار ، بر ایجاد ایده هایی که با هم کار می کنند تمرکز کنید. اگر می خواهید ترکیبی با پیچش های شگفت انگیز داشته باشید ، فقط زمانی باید ساختار آن را مشخص کنید که آن را محکم کنید.
مرحله 5. با حجم و پویا بازی کنید
هنگامی که ایده های محکمی دارید ، وقت آن است که با آنها بازی کنید. یکی از مهمترین اهداف یک پیانو ، حساسیت آن نسبت به حجم و پویایی است. بلندتر جلوه دادن برخی قسمت ها و ساکت تر کردن آن ها ابزاری است که اغلب آهنگسازان تازه کار از آن غافل می شوند. Dynamics می تواند دنیایی را در تأثیر احساسی یک قطعه موسیقی ایجاد کند.
پویایی به عنوان نمایش تغییر یا تفاوت در چیزی تعریف می شود. در مورد یک اجرای موسیقی ، به رفتار یک بازیکن با حجم اشاره دارد. برخی از پیانیست ها به طور طبیعی بلندتر از دیگران می نوازند ، اما یک مجری واقعاً با استعداد از سکوت و پایین به نفع خود استفاده می کند
مرحله 6: یک تکرار سالم را در ترکیب خود اعمال کنید
در برخی موارد ، لازم است که ساختار ایده های خود را ایجاد کنید. وقتی آهنگ خود را با هم ترکیب می کنید ، برخی از ایده ها مستحق تر از ساختن آهنگ در اطراف آنها خواهند بود. یک ترکیب معمولی حداقل دارای یک یا دو نقش مکرر در آن است. در حالی که از تکرار برای تأکید بر یک ایده استفاده می شود ، تکرار بیش از حد باعث جلب توجه موسیقی می شود. اگر ترکیب شما قبلاً تکرار زیادی دارد ، باید سعی کنید به تدریج این ایده را به نحوی تغییر دهید. افزودن یا تغییر یک یادداشت واحد می تواند پاسخ مخاطبان شما را نسبت به یک ایده تغییر دهد.
ایده تکیه بر تکرار و تغییر آهسته آن در طول زمان را مینیمالیسم می نامند
مرحله 7. در صورت تمایل آواز اضافه کنید
یک پیانو به تنهایی به زیبایی کار می کند ، اما مانند گیتار ، اگر بر روی آن آواز اضافه کنید ، می تواند کمک کند. آوازها برای بافت پیانو بسیار مناسب هستند. ملودی های آوازی می توانند از سمت راست ملودیک قسمت های پیانو شما کپی شوند ، یا می توانید یک قسمت کاملاً تازه برای اضافه کردن به تنظیم بنویسید. اگرچه در هنگام پیانو زدن موفقیت آمیز است ، اما می توانید هارمونی هایی را اضافه کنید که با دو دست روی پیانو امکان پذیر نبود.
اگر می خواهید صدا اضافه کنید ، در اغلب موارد اشعار ضروری است. اشعار به شما این فرصت را می دهد که با موسیقی خود داستان زنده تری را بیان کنید. البته ، اگر ترجیح می دهید ، می توانید بدون اشعار بخوانید. برخی از آهنگسازی ترجیح می دهند از صدا به عنوان یک ساز دیگر استفاده کنند و "oooohs" و "aaahs" جای اشعار را می گیرند
مرحله 8. از مشاوره دوستان خود کمک بگیرید
هنگامی که ترکیب شما شروع به جمع شدن می کند ، یک لحظه حقیقت وجود دارد که در نهایت آن را به شخص دیگری نشان می دهید. برای دوستی که به سلیقه اش احترام می گذارید ، ترکیب اجرایی خود را به صورت خشن اجرا کنید. پس از اتمام پخش آن ، از دوست خود بپرسید که به نظر او چه چیزی می تواند بر اساس آن بهبود یابد. این مهم است که این را بعنوان یک گام در روند خلاقیت در نظر بگیریم و نه زمانی برای قضاوت. آیا آنها دوست دارند یا نه مهم نیست تا زمانی که مهر نهایی تأیید را روی آن نزنید. آنچه آنها می گویند را در نظر بگیرید و آن را با احساسات خود نسبت به کار مقایسه کنید.
مرحله 9. تجدید نظر کنید
هنگامی که اولین مراحل به پایان رسید ، یک ترکیب به طور طبیعی شروع به جمع شدن می کند. حتی اگر از نسخه ای که تهیه کرده اید خوشتان می آید ، ایده خوبی است که آهنگ را مرور کنید و قضاوت کنید که کدام قسمت های ترکیب را می توان بهبود ، تغییر یا حذف کرد. درست مانند یک قطعه نوشتاری خوب که قبل از اتمام کار نیاز به ویرایش دارد ، یک آهنگساز بزرگ به دقت به یک قطعه نگاه می کند و قبل از اینکه آن را تمام شده بنویسد ، تمام تلاش خود را برای اصلاح آن انجام می دهد.
روش 3 از 3: آهنگسازی با استفاده از نظریه موسیقی
مرحله 1. در مورد تناژ تصمیم بگیرید
تنالیته یک ترکیب کلید و اصلی یا جزئی بودن آن را بیان می کند. در مراحل اولیه آهنگسازی ، یک کلید می تواند به سادگی انتخاب دلخواه باشد ، اما بیشترین تأثیر را بر روی صدای آهنگسازی شما خواهد داشت. اگر بعداً کار خود را به پایان رساندید و می خواهید آن را در کلیدهای مختلف امتحان کنید ، باید این کار را انجام دهید ، اما به شما هشدار داده شود که برای جابجایی یک یادداشت ترکیب به یادداشت به یک کلید دیگر ، کار قابل توجهی طول می کشد.
مرحله 1. پیشرفتهای وتر را که از آکورد ریشه منتهی می شوند کاوش کنید
صفحه کلید پیانو تا حد مرگ مورد بررسی قرار گرفته است. هر ترکیب احتمالی در این مرحله آزمایش و مطالعه شده است. با این کار ، نظریه می تواند مناسب ترین آکورد ها را پیشنهاد کند. معروف ترین آنها پیشرفت I-IV-V-vi است (حروف کوچک نشان دهنده یک آکورد مینور است). اعداد رومی نشان می دهد که چند کلید بالای ریشه آکورد داده شده است. ثابت شده است که این چهار آکورد بسیار خوب با هم هماهنگ هستند.
- سعی کنید از یک نقشه آکورد برای شروع استفاده کنید.
- اگرچه این ممکن است در ابتدا بسیار ریاضی به نظر برسد ، اما حقیقت این است که هنگامی که اصول اولیه نظریه را زیر پا می گذارید ، بدون فکر به نظر می رسد.
مرحله 2. آهنگهایی را از مقیاس انتخاب شده بسازید
مقیاس ها ابزارهای مفیدی در ایجاد ملودی هستند. اگرچه برای به یاد ماندنی و م effectiveثر بودن ملودی ها باید به درستی احساس شوند ، اما استفاده از ترازو نت هایی را که به طور معمول باید از آنها استفاده کنید محدود می کند.
- مطمئن شوید که مقیاس مورد استفاده شما مطابق آکورد و کلیدی است که انتخاب کرده اید.
- مقیاس استاندارد مقیاس C Major است. این مقیاس اغلب برای گرم کردن صوتی قبل از اجرا استفاده می شود.
مرحله 3. با تنظیم آزمایش کنید
برخی از آهنگسازان آوانگارد در قرن بیستم خود پیانو را باز می کردند و تنظیم تارها را تغییر می دادند ، اما قبل از اتخاذ مزاج یکسان برای سازهای صفحه کلید در قرن 18 ، کوک های متعددی در حال استفاده بود. تغییر همه کلیدها حتی در یک شانزده قدم می تواند منجر به تجربه جدیدی از پیانو شود. توجه داشته باشید که درهم آمیختن با پیانو فقط در صورت متخصص بودن انجام می شود. در غیر این صورت ، احتمالاً در پایان کار پیانو خود را برای استفاده منظم خراب می کنید.
مرحله 4. کار خود را از طریق نماد ضبط کنید
نت نویسی زبان فنی موسیقی است. اگر آهنگساز جدی هستید ، ضروری است که حداقل اطلاعاتی در زمینه نشانه گذاری و نحوه ایده پردازی دقیق خود بر روی کاغذ داشته باشید. اگرچه کمی طول می کشد تا به آن عادت کنید ، اما خوشبختانه منابع آنلاین رایگان زیادی وجود دارد که به شما کمک می کند تا با خواندن و نوشتن نماد خود مطابقت داشته باشید. اگر کاملاً با نت نویسی آشنا هستید ، باید چند آهنگ اصلی را در پیانو بخوانید تا زمانی که بیشتر به آن عادت کنید.
برنامه های نشانه گذاری دیجیتالی وجود دارد که کار با آنها بسیار ساده تر از قلم و کاغذ است
نکات
کتابهای زیادی برای آموزش اصول آهنگسازی و آهنگسازی در دسترس شماست. اگر برای شروع کار مشکل دارید ، مراجعه به استادان می تواند کمک بزرگی باشد
هشدارها
- اگر از پیانو به عنوان وسیله ای برای آهنگسازی سایر سازها ، به ویژه ارکستر استفاده می کنید ، سعی کنید تا آنجا که ممکن است در مورد سایر سازها قبلاً اطلاعاتی داشته باشید ، زیرا هر آهنگی که در ابتدا با پیانو ساخته شده باشد لزوماً برای آنها مفید نخواهد بود. سازهای دیگر
- پیانو یک ساز دشوار برای یادگیری است. اگر پخش کننده پیشرفته ای نیستید ، سعی نکنید موسیقی ای بسازید که تا زمانی که شخص دیگری را نمی شناسید قادر به اجرای آن نباشید.
