جفت گیری یک تکنیک قدیمی و حتی قدیمی مدیریت جنگل است. این شامل بریدن برخی درختان به کنده یا مدفوع است که سپس شاخه های جدیدی را برای برداشت شما رشد می کند. بسته به میزان بزرگ شدن شاخه ها ، آنها می توانند به هیزم ، حصار ، کاهگل سقف ، بافت ، زغال یا مبل تبدیل شوند. بسیاری از درختان می توانند به طور نامحدود در برابر تکه تکه شدن مقاومت کنند و چوب را برای نسل ها بدون مرگ تهیه کنند.
مراحل
قسمت 1 از 3: آشنایی با جبران خسارت
مرحله 1. گونه های مناسب را انتخاب کنید
بیشتر درختان پهن برگ بعد از جفت گیری جوانه می زنند ، اگرچه گونه هایی که مقاومت خوبی در برابر بیماری ها دارند به احتمال زیاد سالم می مانند. اکثر درختان مخروطی (درختان دارای برگ سوزنی) پس از جفت گیری مجدد رشد نمی کنند.
- برخی از درختان معمولی و قابل اعتماد عبارتند از بلوط ، خاکستر ، فندق ، شاه بلوط شیرین ، چنار ، بید ، بیشتر گونه های توسکا و آهک.
- سرخدار ، پازل میمون ، و ساحل سرخ می تواند با وجود مخروطی ها جفت شود.
- راش ، توس ، گیلاس وحشی ، توسکا ایتالیایی و برخی از گونه های صنوبر گزینه های چندان مطلوبی نیستند ، یا ضعیف جوانه می زنند یا فقط جوانه می زنند در حالی که تنه نسبتاً کوچک است.
مرحله 2. در صورت امکان با درختان جوان شروع کنید
درختان جوان پس از هرس شدید به احتمال زیاد سالم و قوی رشد می کنند. شما می توانید درختان بالغ را به صورت یخ بچکانید ، اما احتمال مرگ آنها بیشتر است یا اینکه دو فصل رشد مجدد طول می کشد.
هنگامی که یک درخت یکبار جفت گیری شد ، می توانید به طور نامحدود به چوب زدن آن ادامه دهید. در حقیقت ، درختی که به طور منظم به صورت قطعه قطعه شده است ، بسیار طولانی تر-صدها یا حتی هزاران سال-نسبت به خویشاوند دست نخورده خود زندگی می کند. این به این دلیل است که رشد جوان در برابر بیماری ها و مشکلات مربوط به سن مقاوم است
مرحله 3. زمان بین برداشت را تعیین کنید
جفت گیری یک تکنیک انعطاف پذیر است ، زیرا می توانید شاخه ها را در هر اندازه برداشت کنید. بسته به نوع مورد استفاده یا تقاضای بازار ، ممکن است تصمیم بگیرید که شاخه های خود را به صورت ساقه ، پست در اندازه های مختلف یا هیزم برداشت کنید. موارد زیر فقط بر اساس کاربردهای معمول هر چوب ، دستورالعمل های خشن هستند:
- فندق می تواند چوب لوبیا و محصولات مشابه را در 7 تا 10 سال تولید کند.
- درختان چنار و شاه بلوط شیرین می توانند در عرض 15 تا 20 سال تولید حصار کنند.
- بلوط و خاکستر اغلب 25 تا 35 سال قبل از برداشت ، برای چوب گرد یا هیزم رشد می کنند.
- به طور کلی ، هرچه بیشتر و بزرگتر برای رشد درختان خود برنامه ریزی کنید ، فاصله بیشتری از آنها خواهید داشت. (رشد کنده ها همچنان ادامه خواهد داشت.)
قسمت 2 از 3: محاصره جنگل
مرحله 1. درختان را در اواخر زمستان یا اوایل بهار قطع کنید
این زمانی است که ریشه ها بیشترین ذخیره قند و نشاسته را برای رشد جدید دارند. ممکن است بعداً در بهار یا اوایل تابستان جفتی شود ، اما نتایج ممکن است کاهش یابد. آن را دیرتر رها نکنید ، در غیر این صورت پوست بریده و شاخه های جدید قبل از زمستان زمان سفت شدن ندارند.
- جابجایی بسیار دیر در بهار نیز اختلال در گیاهان و جانوران را افزایش می دهد.
- گونه های درختچه درخت بید و درخت بید پس از جفت گیری ساقه های زمستانی با رنگ روشن رشد می کنند. اگر هدف شما این است ، این گونه ها را در بهار ، کمی بعد از ظهور رشد جدید قطع کنید.
مرحله 2. ابزارهای برش خود را تیز و تمیز کنید
شما باید تمیز کنید ، حتی برش هایی که پوست را نمی شکند ، و به وسایل تمیزی نیاز دارید که بیماری را از درختان دیگر منتقل نمی کند. اره برقی ممکن است در مقایسه با برش تبر رشد کمی را کاهش دهد ، اما این ضایعه کوچک ممکن است برای تنه های ضخیم ارزش داشته باشد. مهمترین عامل در انتخاب ابزار ، توانایی ایجاد برش تمیز است.
مطمئن شوید که می دانید چگونه با خیال راحت یک درخت را قبل از جفت گیری درختان بالغ ، یا قبل از پاکسازی درختان موجود برای ایجاد فضای مناسب برای یخچال ، بیفتید
مرحله 3. قسمتی از کنده را روی زمین بگذارید
در مورد میزان کوتاه قطع درخت اختلاف نظر وجود دارد. به طور سنتی ، برش بسیار کم روی زمین (مثلاً 3 سانتی متر / 1.2 اینچ) گفته می شود که با تشویق شاخه های جدید به تشکیل سیستم ریشه خود ، عملکرد را بهبود می بخشد. با این حال ، در برخی مطالعات ، کنده های بالاتر (15 سانتی متر در 6 اینچ) شاخه های بیشتری تولید می کردند و در برابر پوسیدگی ناشی از رطوبت زمین آسیب پذیرتر بودند. ارتفاع ایده آل برای برش بستگی به گونه و ارزش چوب برش دارد. ممکن است بخواهید ارتفاع های مختلف را آزمایش کنید یا از مشاوره محلی استفاده کنید.
در عوض می توانید درخت را گرده افشان کنید ، یعنی آن را در نقطه ای بالاتر از تنه ببرید. هدف سنتی گرده افشانی این است که شاخه ها را از دام دور نگه دارد. امروزه گاهی از آن به عنوان بادگیر یا به دلایل زیبایی استفاده می شود. به استثنای ارتفاع ، پوشش دهی یکسان با جفت گیری است
مرحله 4. کنده ها را به صورت زاویه ای برش دهید تا جریان آب جاری شود
این یک روش سنتی برای کاهش پوسیدگی و بیماری های قارچی است. مشخص نیست که این تا چه اندازه تأثیر دارد ، اما گام ساده ای است. زاویه ای در حدود 15 تا 20 درجه را هدف بگیرید.
برای دریافت نور بیشتر خورشید ، زاویه را قطع کنید تا بعد از باران سریعتر خشک شود. (این معمولاً در نیمکره شمالی رو به جنوب است.)
مرحله 5. تصمیم بگیرید که آیا درختان بالغ را ترک می کنید یا خیر
بسیاری از پرورش دهندگان برخی از درختان دست نخورده یا "استانداردها" را در بین مدفوع چپپه باقی می گذارند. این امر جنبه های زیبایی شناختی و اکولوژیکی جنگل را حفظ می کند. در حالت ایده آل ، درختان بالغ باید فاصله زیادی داشته باشند (بیش از 40 درصد پوشش سایه بان) ، و شامل سنین مختلف می شود.
- استانداردها نیازی به یکسان بودن مدفوع ندارند. بلوط و خاکستر استانداردهای رایج هستند و اغلب برای چوب برداشت می شوند (در چرخه بسیار کندتر از حصار). راش به دلیل سایبان متراکم توصیه نمی شود.
- سیستم جایگزین "ساده جورج" همه درختان یک منطقه را همزمان به هم جفت می کند. این بیشتر برای شاه بلوط شیرین استفاده می شود ، یک درخت کم نگهداری که می تواند به طور نامحدود با همان سرعت دوباره شاخه کند.
مرحله 6. یک چرخش برنامه ریزی کنید
جنگل را به بخش هایی یا "کوپه" تقسیم کنید تا در یک چرخش تکان خورده به هم جفت شوند. با داشتن هر بخش در مرحله رشد متفاوت ، زیستگاههای متنوعی را برای گونه های مختلف جنگلی فراهم می کنید. این همچنین باعث می شود منافع اقتصادی پایداری داشته باشید ، بنابراین مقدار چوبی که قصد دارید از آن استفاده کنید یا هر سال بفروشید ، بر اندازه کوپه های شما تأثیر می گذارد.
مرحله 7. ناحیه ای را که به تازگی بریده شده است ، حصار کشی کنید
شاخه ها غذای خوشمزه ای برای گوزن ها و سایر حیوانات هستند ، بنابراین قبل از بهار منطقه را ایمن کنید. اگر حصار بی اثر به نظر می رسد ، می توانید مدفوع را با بقایای گیاهی یا بریده های پرچین بپوشانید ، اما این ممکن است بر شکل رشد شاخه جدید تأثیر بگذارد.
اگر حیوانات مشکل ساز می شوند ، ممکن است بخواهید بجای آن از گردنبند استفاده کنید
قسمت 3 از 3: برداشت ساقه های کوچک
مرحله 1. در اواخر زمستان به بخش برداشتن برگ چپ برگردید
با این حال ، به خاطر داشته باشید که ممکن است این مدت 7 تا 25 سال پس از ایجاد برش اصلی نباشد. زمانی برداشت می شود که شیره برای کیفیت بالای چوب و کمترین آسیب به درخت کاهش یابد.
مرحله 2. تیغه های خود را تیز کنید
برای شاخه های بزرگتر ، از تبر تیز استفاده کنید. برای شاخه های کوچکتر ، از قلاب یا اره دستی استفاده کنید.
مرحله 3. شاخه ها را با زاویه ای نزدیک به پایه خود برش دهید
پایین ترین نقطه برش باید به سمت بیرون باشد تا رواناب باران ترویج شود. از شاخه های خارجی شروع کرده و به سمت مرکز حرکت کرده و نزدیک پایه شاخه برش بزنید.
مرحله 4. چوب را با گذاشتن آن در یک منطقه خوب تهویه ، مزه دار کنید
چوب های بریده شده سنتی در یک "طناب" چیده شده بود. شاخه های کوچک را می توان در حدود یک سال به اندازه کافی چاشنی کرد.
مرحله 5. با تکرار چرخه ، جنگل ها را حفظ کنید
جنگل های بریده شده می توانند به طور نامحدود دوام بیاورند. تعمیر و نگهداری کم است ، اما در بلند مدت مهم است:
- با از بین رفتن کنده ها درختان جدید بکارید. مرگ برآمدگی در بیشتر گونه ها با تعداد دفعات قطع درخت ارتباط ندارد ، بنابراین نیازی به جایگزینی کنده های قدیمی نیست.
- "استانداردهای" بالغ را بریده یا کاهش دهید (در صورت استفاده) برای کاهش پوشش سایبان تا 30 درصد در ابتدای هر چرخه جفت.
- باروری خاک در نهایت کاهش می یابد ، اما شما می توانید به طور معمول برای چندین دهه یک جفت کوه بدون کود پرورش دهید.
نکات
- فاصله ایده آل برای جفت گیری بستگی به میزان بزرگی دارد که قبل از برداشت درختان را پرورش می دهید.
- نگران نباشید زیرا شاخه ها در طول سالها می میرند. این یک روند طبیعی است زیرا شاخه ها بزرگتر می شوند. ممکن است خودتان شاخه ها را نازک کنید تا رشد باقیمانده را به حداکثر برسانید ، اما اکثر پرورش دهندگان از این فرایند سخت کار صرف نظر می کنند.
- گرده افشانی (برش تنه به خوبی در بالای زمین) برگهای بزرگتر یا رنگ متفاوتی در برخی از گونه ها ایجاد می کند.
