اگر سرخس شما دیگر برگ تولید نمی کند ، برگهای آن کوچکتر از حد معمول می شوند ، یا مرکز سرخس مرده است ، زمان تقسیم سرخس فرا رسیده است. حتی اگر سرخس شما هیچ یک از این علائم گویا را نشان نمی دهد ، باز هم باید آن را تقسیم کنید تا رشد جدید تشویق شود. چه در حال پرورش سرخس در داخل خانه و چه در فضای باز باغ خود باشید ، باید آنها را هر سه تا پنج سال یکبار تقسیم کنید. با این حال ، تقسیم سرخس ها بر اساس ساختار ریشه ای آنها و در زمان مناسب سال ، گام های اساسی برای رشد بخش های جدید شما است.
مراحل
قسمت 1 از 2: تعیین ساختار ریشه سرخس شما
مرحله 1. دو روز قبل از کندن سرخس ، آن را سخاوتمندانه آبیاری کنید
اطمینان حاصل کنید که سرخس شما به خوبی هیدراته شده است زیرا توانایی جذب رطوبت گیاه برای یک یا دو هفته پس از تقسیم کاهش می یابد زیرا سیستم ریشه آن به خطر می افتد.
مرحله 2. یک سرخس در فضای باز را با بیل حفر کنید
بیل را مستقیماً به سمت پایین و در فاصله 6 اینچی از ساقه های سرخس به طرف خاک بکشید ، تا سرخس. سپس ، بیل را دوباره به داخل فشار دهید و سرخس را از نوک بیل به بیرون از خاک بلند کنید.
مرحله 3. با استفاده از انگشتان خود سرخس سرپوشیده ای را از گلدان خارج کنید
از آنجا که بیرون آمدن از سرخس سرپوشیده ممکن است دشوار باشد ، می توانید برگ های سرخس را به آرامی بین انگشتان خود بگیرید و ظرف را وارونه کنید. سرخس باید از گلدان خارج شود.
اگر سرخس به راحتی بیرون نمی رود ، ظرف را به لبه پیشخوان یا میز ضربه بزنید تا شل شود
مرحله 4. خاک را از روی ریشه به آرامی با شلنگ یا زیر شیر آب بشویید
شما می خواهید از پاره شدن یا پاره شدن ریشه ها جلوگیری کنید ، بنابراین آنها را با دقت و روی جریان ملایم یا کم آب بشویید.
مرحله 5. ریشه ها را بررسی کنید تا مشخص شود ریزوماتیک هستند ، توده ای هستند یا پهن می شوند
بسته به ساختار ریشه سرخس ، روشهای متفاوتی برای تقسیم صحیح سرخس وجود دارد.
- ریشه های ریزوماتیک ساقه های ضخیم و زیرزمینی هستند که ریشه های فیبری کوچکتر از آنها رشد می کنند. سرخس شما ممکن است دارای بخش هایی از ریشه های ضخیم و گوشتی باشد که ریشه های ریز آن از آن رشد کرده است. سرخس های شترمرغ (Matteuccia struthiopteris) معمولاً سرخس هایی هستند که ریشه های ریزوماتیک دارند.
- هنگامی که خاک شسته می شود ، ریشه های سرخس ممکن است به صورت توده ای از ریشه های ریز و فیبری از مرکز سرخس ظاهر شوند. اینها ریشه های توده ای هستند. سرخس رویال (Osmunda regalis) یکی از گونه های سرخس است که دارای سیستم ریشه ای توده ای است.
- یک سیستم ریشه در حال گسترش تا حدودی شبیه به یک سیستم ریشه ای متراکم است اما ریشه ها از سراسر قسمت زیرین سرخس سرچشمه می گیرند نه فقط از مرکز. سرخس شمشیری (Polystichum munitum) گونه ای است که معمولاً رشد می کند و دارای سیستم ریشه ای گسترده ای است.
قسمت 2 از 2: تقسیم سرخس
مرحله 1. با جدا کردن ریزوم ها سرخس با ریشه های ریزوماتیک را تقسیم کنید
هر بخش باید حداقل یک ریزوم با ریشه های فیبری سالم و چندین برگ داشته باشد.
مرحله 2. یک سرخس را با یک سیستم ریشه ای توده ای تقسیم کنید و آنها را با یک چاقوی تیز به قسمت هایی برش دهید
چاقو را بین برگها روی تاج ضخیم و گوشتی قرار دهید و چاقو را از طریق تاج به پایین فشار دهید. هر بخش باید دارای قسمتی از تاج محل ریشه ها و چندین برگ سالم باشد.
مرحله 3. سرخس را با سیستم ریشه ای گسترده با جدا کردن انگشتان آن تقسیم کنید
هر بخش جدید باید دارای چند برگ با توده سالم ریشه باشد. اگر چند ریشه بین دو قسمت متصل است ، ریشه های اتصال را با قیچی بکشید.
مرحله 4. بخشهای جدید را فوراً جایگزین یا کاشته کنید
مطمئن شوید که فقط قسمتهای سالم را جایگزین یا کاشته اید.
- مراکز مرده سرخس های توده ای و ریزومهای آسیب دیده یا بیمار را با قسمتهای تیره ، غلیظ و دارای ظاهر ناسالم دور بیندازید.
- قسمتهای تازه کاشته شده یا گلدانی را بلافاصله پس از کاشت به طور سخاوتمندانه آبیاری کنید. آب را به طور مساوی روی خاک گلدان بریزید تا زمانی که آزادانه از کف تخلیه شود. اطمینان حاصل کنید که دوباره سطح مخلوط گلدان شروع به خشک شدن می کند.
مرحله 5. هر روز صبح به مدت یک ماه بخشهای جدید را غبارروبی کنید تا از رطوبت کافی آنها اطمینان حاصل کنید
زمان لازم است تا ریشه های سرخس بهبود یابند و رطوبت کافی را جذب کنند ، بنابراین غبارپاشی آنها هر روز صبح به گیاه شما کمک می کند تا از مرحله بارگذاری عبور کند.
اگر سرخس شما شروع به ریختن برگ های خود می کند ، این نشان می دهد که آب کافی ندارند. بنابراین اگر این اتفاق می افتد ، دفعات آبیاری آنها را افزایش دهید
مرحله 6. همیشه سرخس های فضای باز را در پاییز یا اوایل بهار تقسیم کنید
بهترین زمان برای تقسیم سرخس در فضای باز پاییز است که پس از اولین یخبندان سخت برگهای خود را از دست می دهند یا در اوایل بهار که شروع به ارسال شاخه های جدید می کنند.
مرحله 7. همیشه سرخس سرپوشیده را در بهار هنگامی که ظرف آن پر از ریشه است تقسیم کنید
این نشان می دهد که سرخس شما به گلدان بسته شده یا از ظرف خود بزرگتر شده است. تقسیم سرخس به شما این امکان را می دهد که سرخس های جدیدی را جایگزین درختان بسته شده در گلدان کنید.
در صورت انجام هرگونه تقسیم بندی بهاره سرخس خود بسیار محتاط و ملایم باشید زیرا نمی خواهید به برگهای لطیف سرخس آسیب برسانید
مرحله 8. به خاطر داشته باشید که نوع سرخس شما مقاومت آن را تعیین می کند
در حالی که سرخس ها به طور کلی در مناطق مقاومتی USDA 3 تا 12 مقاوم هستند ، میزان مقاومت آنها در انواع مختلف بسیار متفاوت است.
