خانه هایی که دارای آب و هوای سردتر هستند مقدار زیادی گرما را از طریق دیوارهای زیرزمین از دست می دهند. یک زیرزمین کم مصرف می تواند به جلوگیری از بیشتر این ضرر کمک کند ، در حالی که در قبوض انرژی صرفه جویی می کند. اگر می دانید چگونه دیوارهای زیرزمین را عایق بندی کنید ، می توانید به راحتی انرژی زیرزمین خود را با گرم و خشک تر از زیرزمین غیر عایق نگه دارید.
مراحل
روش 1 از 3: انتخاب نوع عایق
مرحله 1. مقدار R را انتخاب کنید
مقدار R معیاری است برای اینکه میزان عایق در کاهش جریان هوای گرم یا سرد چقدر خوب است. مقدار R بالاتر ، در اینچ ضخامت ، عایق بهتری را نشان می دهد. ارزش R مورد نیاز شما به آب و هوایی که خانه شما در آن قرار دارد بستگی دارد و اینکه چقدر می خواهید خانه خود را عایق بندی کنید.
- به عنوان مثال ، اگر در آب و هوای گرم زندگی می کنید ، حداقل مقدار R-30 را می خواهید.
- آب و هوای سرد به حداقل مقدار نزدیک به R-60 نیاز دارد.
مرحله 2. گزینه های عایق بندی خود را ارزیابی کنید
R-value به شما کمک می کند تا سطح عایق مورد نیاز خود را انتخاب کنید. انواع عایق زیرزمین زیاد است. سه مورد از محبوب ترین انواع عایق ها عبارتند از: bat-and-roll (پتو) ، شل کننده و فوم اسپری شده.
- برای عایق روتختی یا روتختی ، کافی است عایق را در قاب چوبی خود بچسبانید یا ثابت کنید. عایق پتو معمولاً در اندازه های استاندارد قاب دیوار موجود است.
- برای عایق کاری شل ، قبل از افزودن عایق سست پر ، دیوار گچی را روی ناودانی نصب کنید.
-
عایق فوم اسپری با صرفه جویی در مصرف انرژی مناسب ترین گزینه برای عایق بندی زیرزمین است. ممکن است برای عایق بندی زیرزمین با سلولز مرطوب اسپری شده اجاره تجهیزات لازم باشد. این تجهیزات در اکثر فروشگاه های سخت افزاری عمده موجود است. فوم پاشیده می تواند سلول باز یا سلول بسته باشد.
- سلول باز به سادگی به این معنی است که بین حباب های زیادی که توسط فوم پاشیده شده هوا وجود دارد.
- سلول بسته ، گرچه کمی گرانتر است ، اما با مواد شیمیایی غیر هوایی پر شده است که در عایق کاری کارآمدتر هستند.
مرحله 3. درمانهای اضافی را برای عایق کاری خود در نظر بگیرید
درمان های اضافی می تواند به محافظت در برابر رطوبت کمک کند و می تواند بیشتر در برابر آتش مقاوم باشد.
- عایق روبرو از موانع بخار استفاده می کند که حرکت رطوبت بین دیوارها را کنترل می کند.
- عایق بدون روکش مانع بخار ندارد ، اما اگر برای مثال از نصب موجود استفاده می کنید یا اگر کنترل رطوبت غیر ضروری است ، ممکن است نیازی به مانع بخار نداشته باشید.
- پوششهای دارای درجه حرارت اغلب ضروری هستند ، زیرا بسیاری از انواع عایقها هنگام احتراق گازهای سمی آزاد می کنند. با کد ساختمان محلی خود مشورت کنید تا ببینید آیا این مورد ضروری است.
روش 2 از 3: نصب عایق ترکیبی فوم و فایبرگلاس
مرحله 1. دیوار را با چوب قاب کنید
(اگر قصد نصب یک مانع بخار را دارید ، اکنون با آن قسمت مشورت کنید ، زیرا برخی از موانع بخار بین قاب چوبی و دیوار بتنی قرار می گیرند.) برای محافظت بیشتر در برابر رطوبت ، از کفپوش طبقه زیرزمین استفاده کنید. تخته پایین 2x4 تحت فشار. در غیر این صورت ، از تکنیک های استاندارد قاب بندی دیوار برای ساخت ناودانی دیوار استفاده کنید. برای صاف کردن دیوار قاب از یک سطح استفاده کنید و حدود یک اینچ فاصله بین دیوار میخ و بلوک های سیلندر خود بگذارید تا فضای زیادی برای عایق کاری فراهم شود.
مرحله 2. یک تخته عایق را انتخاب کنید
تخته ها می توانند شامل پلی استایرن منبسط شده (MEPS) ، پلی استایرن منبسط شده اکسترود شده (XEPS) یا اورتان هایی مانند پلی اورتان باشند. برای دیوار زیرزمین ، XEPS معمولاً توصیه می شود زیرا محکم تر است و ارزش R بالاتری نسبت به MEPS دارد ، که کم هزینه ترین گزینه است اما قوی نیست. یورتان ها ، گزینه دیگر ، جامد هستند و اغلب با تخته سه لا استفاده می شوند. معمولاً حداقل 1.5 اینچ ضخامت تخته توصیه می شود.
مرحله 3. تخته را ببرید و در جای خود قرار دهید
تخته را برش دهید تا بین ناودانی از یک طرف به طرف دیگر و در برابر دیوار بتنی قرار گیرد. از چسب سازنده برای چسباندن تخته به دیوار و استفاده از چسب یا کف منبسط کننده در لبه های تخته و در برابر ناودانی استفاده کنید. به یاد داشته باشید که از پایین تا انتهای دیوار نصب کنید.
مرحله 4. درزهای تخته را ببندید
این بخش مهمی از ایمن سازی سد بخار است. نمونه های سیلانت شامل نوارهایی مانند Tyvek Tape و Dow Construction Tape یا فوم کنسرو شده مانند Great Stuff است. درزها یا ترک های بین تخته ها و بین تخته ها و ناودانی یا بتن را بپوشانید.
مرحله 5. فایبرگلاس را نصب کنید
فایبرگلاس در حفره های دیواری ایجاد شده بین قاب شما و تخته عایق فوم قرار می گیرد. رول ها یا ورق ها را به قاب چوبی میخ بزنید یا منگنه کنید. تفنگ میخ می تواند یک روش کارآمد برای میخ کوبیدن در رول ها یا ورق ها باشد. به یاد داشته باشید که در اینجا نکات ایمنی را رعایت کرده و از عینک و دستکش محافظ استفاده کنید.
مرحله 6. یک مانع بخار اضافه کنید
این یک مرحله اختیاری است ، اما برخی از افراد دوست دارند که بین پشم شیشه و دیوار خشک دیوارهای بخار ایجاد کنند. این امر به ویژه توصیه می شود اگر تخته عایق فومی که در ابتدا نصب کرده اید ضخامت آن کمتر از 1.5 اینچ باشد. دیوارهای بتنی یا بلوکی مانند یک اسفنج رطوبت را جذب می کنند و به صورت دوره ای رطوبت را به سمت دیوار خشک ، میخ ها و تیرچه ها آزاد می کنند. مانع بخار از ایجاد رطوبت در ایجاد عایق جلوگیری می کند ، که تعمیر آن بسیار گران تمام می شود.
مرحله 7. عایق را با یک سطح دیوار بپوشانید
چه از عایق بت و اند رول ، عایق شل شده یا عایق فوم اسپری استفاده کنید ، نمی خواهید عایق را در معرض دید قرار ندهید. شما گزینه های زیادی برای سطوح دیوار دارید. دیوار پوش معمولاً برای پوشش عایق زیرزمین استفاده می شود ، اما اگر زیبایی نگران کننده نیست ، می توانید عایق را با تخته سه لا نیز بپوشانید.
- عایق خود را با دیوار گچ بپوشانید. دیوار خشک معمولاً در ورق های 4 x 8 اینچ عرضه می شود که برای اندازه گیری دیوارها باید اندازه گیری و برش دهید. هنگام آویزان کردن گچ ، از گوشه ای شروع کنید. ناخن ها ، تیرچه ها یا تسمه ها را با چسب زدن به سطح بلافاصله قبل از اینکه بخواهید دیوار گچ را آویزان کنید ، آماده کنید. سپس ، از پیچ یا تفنگ میخ برای میخکوب کردن دیوار خشک استفاده کنید. پس از آویزان کردن تمام دیوار خشک ، گل خود را مخلوط کنید و آن را با یک چاقوی بتونه در امتداد درزها بین صفحات دیوار خشک و در گوشه ها بمالید. این نواحی را با نوار چسب خشک نیز بپوشانید. پس از خشک شدن گل ، روی هر منطقه گل آلود ماسه بزنید و صاف کنید.
- از طرف دیگر ، از تخته سه لا روی عایق خود استفاده کنید. تخته سه لا ممکن است نیاز به خم شدن داشته باشد تا تمام عایق شما را بپوشاند. این ممکن است شامل لمینیت چند تکه تخته سه لا باشد. بخارپز یا خیساندن تخته سه لا ؛ یا برش سرخ (یعنی شیارها) و تقویت آنها با چسب چوب. همچنین ، سعی کنید تخته سه لا را بدون گره پیدا کنید ، به ویژه در مناطقی که قرار است خم شوید.
روش 3 از 3: نصب عایق فوم اسپری
مرحله 1. عایق فوم اسپری مورد نظر خود را انتخاب کنید
عایق فوم اسپری گرانتر از عایق فوم و فایبرگلاس است ، اما می تواند ترجیح داده شود زیرا مقدار R بالاتری را ارائه می دهد. به یاد داشته باشید ، می توانید از سلول باز ، سلول بسته یا ترکیبی استفاده کنید.
مرحله 2. از تجهیزات ایمنی استفاده کنید
حداقل باید یک کت و شلوار یکبار مصرف با پوشش دست و پا و همچنین دستگاه تنفس بپوشید. (در حالی که یک ماسک ساده ممکن است برای نصب فایبرگلاس کار کند ، هنگام کار با فوم به یک ماسک تنفسی احتیاج دارید.) همچنین باید یک کاپوت و عینک مناسب برای دور چشم و شقیقه خود داشته باشید.
مرحله 3. بین قاب و دیوار فاصله بگذارید
اطمینان حاصل کنید که قاب شما از دیوار حدود 4 اینچ فاصله دارد. این به شما این امکان را می دهد که یک مانع فوم پیوسته در پشت 2x4s که در سراسر زیرزمین یکنواخت است بپاشید. با گسترش فوم و اسپری کردن ، باید دیوارها را بررسی کنید تا از یکنواختی آن اطمینان حاصل کنید.
مرحله 4. فوم سلول بسته را اسپری کنید
پاشش عایق فوم معمولاً برای حرفه ای ها یک کار است ، اما اگر خودتان این کار را انجام دهید ، به دو ماده اصلی عایق بندی سلول های بسته نیاز دارید ، که غالباً اجزای A و B نامیده می شوند. واکنش بلافاصله پس از مخلوط شدن آغاز می شود) ، و روی سطوحی که باید عایق شوند اسپری کنید.
حدود 2 اینچ (5 سانتی متر) روی دیوارها اسپری کنید. در صورت وجود ، با کدهای انرژی خود مشورت کنید ، اما معمولاً 2 اینچ (5.1 سانتی متر) روی دیوارها و 3 اینچ در خطوط سقف معمول است. بررسی نقاط در مناطق مختلف برای اطمینان از یکنواخت بودن ضخامت کف در سراسر
مرحله 5. به یاد داشته باشید که اسپری را کم کنید
فوم سلول بسته تا حدود 25 برابر اندازه مایع خود منبسط شده و مانع رطوبت می شود. از آنجا که دارای ارزش R بالاتری نسبت به فوم سلول باز است ، با مقدار کمتری قدرت عایق بیشتری خواهید داشت.
مرحله 6. روش دیگر ، از فوم سلول باز یا ترکیبی استفاده کنید
اگر قصد دارید با فوم سلول باز سمپاشی کنید ، که به میزان قابل توجهی گسترش می یابد ، ابتدا می خواهید تخته نوار و تیرچه زیرزمین خود را عایق بندی کنید.
- در اینجا ، می توانید با استفاده از فوم سلول بسته فقط روی تخته ها و تیرچه های باند صرفه جویی کنید. قبل از سمپاشی فوم سلول باز ، مقدار کمی فوم سلول بسته را روی این نواحی اسپری کنید. شما فقط سعی می کنید شکاف ها را محکم کنید تا عایق را تقویت کنید. سپس فوم سلول باز را روی قسمت های عایق بپاشید.
- از طرف دیگر ، می توانید از چوب یا Great Stuff ، فوم عایق بر پایه پلی اورتان ، بر روی تخته ها و تیرچه ها استفاده کنید. باز هم ، شما فقط سعی می کنید مهر و موم ایجاد کنید تا از نفوذ هوا و رطوبت به داخل شکاف ها جلوگیری شود.
مرحله 7. فوم سلول باز را اسپری کنید
پس از عایق بندی تخته ها و اتصالات نوار ، آماده اسپری هستید. فوم سلول باز را به همان روشی که از فوم سلول بسته استفاده می کنید استفاده کنید: با شلنگ گرم شده و تفنگ مخلوط کن. با این حال ، احتمالاً از لایه ضخیم تری از فوم سلول باز استفاده خواهید کرد زیرا مقدار R سلول کم بازتر است. حدود یک لایه فوم سلول باز به ضخامت 3 تا 5.5 اینچ استفاده کنید. خوشبختانه فوم سلول باز بهتر از فوم سلول بسته منبسط می شود و حفره های قاب را پر می کند. بنابراین ، پیگیری پیشرفت سمپاشی شما آسان تر خواهد بود.
نکات
- کدهای محلی را بررسی کنید تا مشخص شود آیا شما ملزم به محافظت در برابر آتش بر روی عایق هستید یا خیر. حتی در صورت عدم نیاز به کد ، افزودن پوشش درجه حرارت می تواند حفاظت بیشتری را اضافه کند.
- از آنجا که زیرزمین به بقیه خانه شما متصل است ، عایق بندی سقف زیرزمین به اندازه عایق بندی دیوارهای زیرزمین از نظر مصرف انرژی صرفه جویی نمی کند. عایق کاری دیوارها بیشتر از خانه شما در برابر درجه حرارت و رطوبت محافظت می کند. عایق کاری دیوارها نیز راحت تر است و عایق کمتری نیاز دارد.
- اگر در حال ساخت یک خانه جدید هستید ، از پیمانکار در مورد عایق بلوک بتنی یا فرم های بتنی عایق ، که می تواند در هنگام ساخت نصب شود و بهره وری انرژی اضافی را در زیرزمین شما ایجاد کند ، بپرسید.
