ساختمانها می توانند از نظر طراحی ، اندازه و جزئیات هیجان انگیز باشند. چه تاریخی ، چه مدرن ، چه متروک ، چه قد بلند و چه کوچک ، همه آنها داستانی درباره یک مکان و افراد آن مکان تعریف می کنند. گرفتن عکسهای نمایشی و هنری از ساختمانها می تواند به شما کمک کند تا تجربیات خود از معماری را با دیگران به اشتراک بگذارید.
مراحل
قسمت 1 از 7: انتخاب ساختمان
مرحله 1. ساختمانی پیدا کنید که داستانی منحصر به فرد برای گفتن داشته باشد
ساختمانهای قدیمی و جدید هریک داستان متفاوتی دارند و می توانند سوژه های عکاسی فوق العاده ای را ایجاد کنند. به طور مشابه ، ساختمانهای بزرگ و کوچک هر دو می توانند مواد چشمگیری برای عکاسی معماری ارائه دهند. ممکن است بخواهید از عکس ترین ساختمانهای جهان مانند لوور یا ساختمان امپایر استیت عکس بگیرید. اما بسیاری از انواع دیگر ساختمانها وجود دارند که موضوعات عالی را نیز ایجاد می کنند. از کوچکترین خانه شهر خود یا ساختمانی با طراحی معماری جسورانه و غیر معمول عکس بگیرید.
مرحله 2. حقوق خود را بشناسید
از محدودیت هایی که ممکن است در عکاسی از ساختمان انتخابی شما وجود داشته باشد آگاه باشید. عکاسی در مکان عمومی (برای مثال از پیاده رو) معمولاً هیچ محدودیتی ندارد. رفتن به خانه شخصی یا قدم زدن در ملک خصوصی ، با این حال ، به طور بالقوه می تواند محدودیت هایی داشته باشد. اگر در ملک خصوصی هستید ممکن است نیاز به اخذ مجوز برای عکس گرفتن داشته باشید ، اگرچه اگر یک فضای خصوصی برای عموم آزاد باشد ، از نظر فنی می تواند عمومی شمرده شود و بنابراین برای عکس ها باز است. به خاطر داشته باشید که ممکن است این حقوق برای مکانهای خارج از ایالات متحده اعمال نشود ، بنابراین هنگام عکاسی در جاهای دیگر باید از قوانین قانونی مطلع باشید.
- هنگام گرفتن عکس از ساختمانهای فدرال در ایالات متحده ، ممکن است توجه نگهبانان امنیتی را جلب کنید که ممکن است به شما بگویند عکس نگیرید. در واقع ، شما حق دارید از ساختمانهای فدرال از فضاهای عمومی ، از جمله پیاده روها ، میدان ها ، پارکها و خیابانها عکس بگیرید.
- اگر در حال عبادت در یک ساختمان عبادی مانند کلیسا ، کنیسه یا مسجد هستید ، به آداب و رسوم و روش هایی که در اینجا رعایت می شود احترام بگذارید.
مرحله 3. تاریخچه ساختمان را کشف کنید
اگر ساختمان یک بنای تاریخی یا فرهنگی است ، باید یک کارمند وجود داشته باشد که بتواند اطلاعات بیشتری در مورد ساختمان به شما بگوید. آنها همچنین ممکن است بتوانند ویژگیهای جذاب ساختمان را که برای اهمیت ساختمان معنی دار است ، ذکر کنند. اگر ساختمان رها شده است ، از عکاسی برای جذب روح ساختمان و کمک به بیننده برای درک شکوه قبلی ساختمان استفاده کنید.
در مورد یک ساختمان متروکه ، به تلاش های حفاظتی و همچنین ایمنی خود حساس باشید. ممکن است گروه هایی سعی کنند بخشی یا تمام ساختمان را نجات دهند ، بنابراین گذاشتن تخته های شل ، مصالح و سایر عناصر در مکان اصلی آنها مهم است. به طور مشابه ، با رنگ لایه برداری ، سیم کشی یا کف پوسیده ، ساختمانهای متروکه می توانند مکانهای خطرناکی باشند. به این نکات ایمنی توجه کنید
قسمت 2 از 7: مونتاژ تجهیزات خود
مرحله 1. دوربین خود را انتخاب کنید
-
از دوربین نقطه یا عکاسی یا دوربین تلفن استفاده کنید.
استفاده از دوربین نقطه یا عکاسی یا تلفن می تواند راحت باشد اما از نظر تنوع عکاسی شما نیز می تواند محدود کننده باشد. نقاط ضرب و شتم مطمئناً ارزانتر هستند (اگرچه قیمت DSLR ها منطقی تر می شوند). آنها سبک تر هستند و حمل آنها راحت تر است. آنها دارای لنز ثابت هستند ، بنابراین نیازی به نگرانی در مورد تصمیم گیری در مورد استفاده از لنز یا حمل لنزهای اضافی ندارید. همه چیز در عکسی که با این دوربین گرفته می شود در فوکوس قرار می گیرد. همچنین گرفتن نور ممکن است مشکل باشد ، به خصوص اگر در حال گرفتن عکس های شبانه هستید.
-
از دوربین DSLR درجه یک استفاده کنید.
یک دوربین DSLR (دیجیتال تک لنز رفلکس) به شما انعطاف پذیری و سازگاری بیشتری در عکاسی از ساختمان ها می دهد. می توانید تنظیمات کانونی و روشنایی را دستکاری کنید. آنها دارای لنزهای قابل تعویض هستند و سرعت شاتر بیشتری دارند. آنها همچنین از دوام بیشتری برخوردارند ، برای مقاومت در برابر شرایط آب و هوایی متغیر (عکاسی در سرما ، گرما ، گرد و خاک و غیره) طراحی شده اند و طول عمر آنها بیشتر از یک دوربین نقطه و عکاسی است. این دوربین ها از نظر قیمت بسیار متفاوت هستند ، DSLR های ارزان تر 200 تا 500 دلار و دوربین های گران قیمت 10 ، 000 دلار یا بیشتر هزینه دارند.
-
دوربین فیلمبرداری 35 میلی متری را امتحان کنید.
در حالی که امروزه دوربین های فیلم معمولی 35 میلی متری کمتر رایج هستند ، عکاسان پرشور هنوز هم می توانند از این رسانه استفاده کنند. دوربین های فیلم بر نور بهتر کنترل دارند و رنگ و نور با هم بهتر کار می کنند. همچنین می توانید حسی دانه دار در عکس های 35 میلی متری داشته باشید که می تواند احساس طبیعی و بافتی بیشتری را به تصاویر اضافه کند. یکی از معایب فیلم 35 میلی متری هزینه اضافی کار با فیلم 35 میلی متری است: شما باید فیلم خریداری کنید ، معمولاً با 24 یا 36 نوردهی در هر رول ، و باید این فیلم را توسعه دهید.
مرحله 2. لنز خود را انتخاب کنید
-
از لنزهای واید استفاده کنید.
یک لنز با زاویه دید وسیع دارای فاصله کانونی کوتاه است و دارای میدان دید وسیع تری است که بیشتر شبیه به دید چشم انسان است. یک لنز با زاویه دید گسترده می تواند مناظر و ساختمانهای عظیمی را در یک عکس ثبت کند. با این حال ، اغلب آنها اغلب منجر به عکس های مخدوش می شوند و خطوط عمودی تا حدودی خم می شوند تا تصویر کامل در قاب قرار گیرد.
-
از لنز چشم ماهی استفاده کنید.
لنز چشم ماهی یک دید وسیع را از 180 تا 220 درجه فراهم می کند. نتیجه یک اعوجاج شدید در تصویر است. این نوع لنزها یک ساختمان را به طور دقیق نشان نمی دهند ، اما درعوض جلوه ای دراماتیک و هنری را به ویژه در تصاویر ساختمانها با خطوط متقارن ارائه می دهند (نیمی از تصویر در نیمه دیگر تصویر آینه شده است).
-
از لنز تله فوتو استفاده کنید.
لنزهای تله فوتو به شما امکان می دهد از فاصله های دور عکس بگیرید. این موارد می توانند هنگام عکاسی از ساختمانها مفید واقع شوند ، زیرا می توانید برای دیدن کل ساختمان در تصویر به اندازه کافی دور باشید ، اما سپس می توانید برای بزرگنمایی عکس بزرگنمایی کنید. این نوع لنز همچنین می تواند به حداقل رساندن اعوجاج و خم شدن خطوط مستقیم کمک کند. لنزهای تله فوتو نسبت به حرکت بسیار حساس هستند ، بنابراین استفاده از سه پایه یا تثبیت دوربین به نحوی ضروری است.
-
یک لنز شیب دار را امتحان کنید.
لنزهای Tilt-shift به عکاس اجازه می دهد عمق میدان و چشم انداز را دستکاری کند. این لنزها مرکز دید لنز را از مرکز واقعی دور می کنند. اینها می توانند عکسهای وسیع تری مانند پانوراما را ایجاد کنند و خطوط عمودی را که اغلب در عکسهای موضوعات بلند مانند ساختمانها مخدوش می شوند ، راست کنند. لنزهای شیب دار نیز می توانند جلوه های کوچک جالب توجهی ایجاد کنند. این لنزها می توانند بسیار گران باشند (2 تا 000-3 ، 000 دلار) ، و جلوه های مشابه را می توان در برخی از برنامه های نرم افزاری ویرایش عکس تکرار کرد.
مرحله 3. دوربین خود را به سه پایه وصل کنید
این امر باعث می شود که تصویر شما متزلزل یا تار نشود. این امر به ویژه هنگام گرفتن عکس در نور کم یا در شب بسیار مفید است. اگر سه پایه در دسترس ندارید ، می توانید خود را در مقابل درخت یا چراغ چراغ قرار دهید ، یا دوربین خود را روی لبه ای قرار دهید تا ثابت بماند.
مرحله 4. سایر تجهیزات لازم را حمل کنید
با سایر تجهیزات مورد نیاز خود آماده باشید. بسته به مکان ، ممکن است متوجه شوید که به چیزهای دیگری احتیاج دارید که به شما در گرفتن عکس خوب کمک کند. اگر برای مثال از یک ساختمان متروکه عکس می گیرید ، چراغ قوه همراه داشته باشید. یک کوله پشتی یا قاب دوربین خوب می تواند تجهیزات شما را سازماندهی کرده و به راحتی در دسترس باشد ، در حالی که دستان شما برای کار با دوربین آزاد است.
قسمت 3 از 7: زمان بندی عکس خود
مرحله 1. زمان روز را در نظر بگیرید
جهت نور خورشید بر کیفیت عکس شما تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، آفتاب درخشان ظهر چندان گوشه ها و گوشه هایی را که باعث ایجاد یک تصویر جالب می شود ، کم می کند. بسیار بهتر است عکس هایی را صبح زود در جایی که نور طبیعی واضح و شفاف است ، یا در اوایل عصر ، هنگامی که گرم و پر کننده است ، بگیرید. در هر دو مورد ، نور نیز از طرف دیگر وارد می شود ، که ساختمان را به بیشترین مزیت برجسته می کند. صبح زود نیز ممکن است ایده آل باشد زیرا افراد کمتری در اطراف قدم می زنند. برای تعیین زمان برخورد خورشید با ساختمان ، از نقشه هوایی ساختمان دیدن کنید. آیا خورشید سایه ای از ساختمان دیگری بر ساختمان شما خواهد انداخت؟
مرحله 2. یک عکس شبانه بگیرید
اغلب ، ساختمانهای با ظاهر چشمگیر مانند درختان کریسمس در شب روشن می شوند و به نظر می رسد که عکس شگفت انگیزی را ایجاد می کنند. مراقب باشید که تنظیمات دوربین خودکار نباشد زیرا نور کم و کنتراست بالا گاهی اوقات می تواند عکس شما را خراب کند. چراغهای روشن تبدیل به هاله می شوند ، در حالی که قسمت های تیره مانند شب سیاه خواهند بود. در عوض ، تنظیمات ISO خود را به حالت شبانه تنظیم کنید. برای قرار دادن نور بیشتر در دوربین ، زمان نوردهی طولانی طولانی را تنظیم کنید (برای اطمینان از حداقل لرزش یا تار شدن می توانید از تایمر خودکار دوربین یا رهایش کابل استفاده کنید). هر گونه چراغ با زمان نوردهی طولانی تر ، پررنگ تر و روشن تر به نظر می رسد ، بنابراین سعی کنید این حالت را به درستی انجام دهید.
مرحله 3. زمان سال را در نظر بگیرید
عکاسی در فصول مختلف سال می تواند پرتره های متفاوتی از ساختمان ایجاد کند. ساختمان ممکن است در زمستان پوشیده از برف باشد یا در تابستان با درختان پر برگ احاطه شود. به همین ترتیب ، دیدن بالای ساختمان در یک روز مه آلود یا واقعاً بارانی ممکن است سخت باشد. اما این نیز ممکن است تأثیری باشد که می خواهید ثبت کنید.
مرحله 4. دریابید که در ساختمان چه می گذرد
در حال ساخت است یا در حال نوسازی؟ آیا در همان روزی که آنجا هستید رویداد مهمی در آنجا برگزار می شود؟ این می تواند لحظات مخربی برای عکس شما باشد ، اما می تواند ابعاد خاصی را برای عکس شما ایجاد کند. آنها به شما امکان می دهند برخی از تاریخ منحصر به فرد ساختمان را که ممکن است در یک عکس معمولی از آن ساختمان منتقل نشود ، ثبت کنید.
قسمت 4 از 7: انتخاب ترکیب خود
مرحله 1. نمای بیرونی و داخلی ساختمان را کاوش کنید
قبل از تمرکز بر روی فوکوس دقیق عکس خود ، مدتی وقت بگذارید تا زوایا و جزئیات منحصر به فردی پیدا کنید.
مرحله 2. دیدگاه خود را تعیین کنید
هنگام عکاسی از ساختمانهای بلند ، ممکن است متوجه شوید که دوربین خود را به سمت بالا متمایل کرده اید تا کل ساختمان را در قاب قرار دهید. این می تواند تصویری مخدوش ایجاد کند که در آن بنظر می رسد ساختمان در حال سقوط است. می توانید با گرفتن عکس از دورتر ، استفاده از لنزهای مختلف دوربین مانند لنزهای واید یا رفع اعوجاج با نرم افزار ویرایش دیجیتال ، این مورد را اصلاح کنید. متناوباً ، تصویر خود را بر روی عناصر مختلف ساختمان متمرکز کنید. یک عکس دراماتیک و خلاقانه از یک ساختمان همیشه به این معنی نیست که شما به کل ساختمان در تصویر نیاز دارید.
مرحله 3. تصمیم بگیرید که چه چیز دیگری را می خواهید اضافه کنید
نگاهی به آنچه ساختمان را احاطه کرده است بیندازید: این ممکن است آسمان ، ساختمانهای دیگر ، درختان یا آب باشد. همچنین ممکن است ماشین های پارک شده ، سطل زباله ، زباله ، پرندگان یا عابران پیاده ساختمان شما را احاطه کرده باشند. تعیین کنید که آیا این عناصر بر حس کلی مورد نظر شما می افزاید یا از آن کم می کند یا خیر. صبور باشید و منتظر بمانید تا عابران پیاده از آنجا عبور کنند تا عکس را بگیرند اگر نمی خواهید آنها در عکس شما باشند.
مرحله 4. در مورد چارچوب بندی خود تصمیم بگیرید
از عناصر اطراف برای ایجاد فریم هایی استفاده کنید که توجه را به موضوع اصلی عکس شما جلب کند: خود ساختمان. قاب بندی می تواند به عکس شما عمق و زمینه اضافه کند. برخی از عناصری که می توانید برای ایجاد یک قاب استفاده کنید شامل پنجره ها ، درها ، نرده ها ، مرکز راه پله ، شاخه های درختان یا افراد است.
مرحله 5. درباره عمق میدان خود تصمیم بگیرید
عمق میدان ناحیه ای در تصویر شما است که در فوکوس قرار می گیرد. عمق میدان کم به این معنی است که اشیاء در پیش زمینه در فوکوس قرار می گیرند و پس زمینه تار می شود. عمق میدان عمیق ، پیش زمینه و پیش زمینه را در فوکوس خواهد داشت. عمق میدان توسط دیافراگم دوربین شما کنترل می شود. دوربین خود را روی حالت AV (اولویت دیافراگم) قرار دهید. حالت AV به شما امکان می دهد دیافراگم را کنترل کنید (میزان نور به لنز وارد می شود) در حالی که دوربین بطور خودکار سایر کنترل ها را تنظیم می کند. داشتن عمق میدان بیشتر - یا داشتن طیف وسیع تری از آنچه در عکس شما متمرکز است - می تواند عکسی از ساختارهای معماری را بهبود بخشد. یک دیافراگم کوچک (f/16 یا بالاتر) تنظیم کنید تا مطمئن شوید پیش زمینه و پس زمینه همه در فوکوس شدید قرار دارند.
مرحله 6. بر جزئیات تمرکز کنید
از جزییات نزدیک مانند گارگویل ، الگوهای جالب روی دیوار ساختمان یا سایر ویژگی های منحصر به فرد ساختمان از نمای نزدیک استفاده کنید. اینها می توانند شخصیت ساختمان را به گونه ای منتقل کنند که عکس های گسترده تر نمی توانند.
مرحله 7. تمرکز بر عناصر تقارن
برجسته کردن گوشه ها یا خطوطی که آینه یکدیگر هستند می تواند بر منحصر به فرد بودن و طراحی معماری ساختمان تأکید کند.
مرحله 8. از آب برای بازتاب استفاده کنید
اگر در حال گرفتن عکس در نزدیکی آب هستید ، ممکن است تصویری از ساختمان منعکس شده در آب را در نظر بگیرید. آب آرام بازتاب واضح تری خواهد داشت.
قسمت 5 از 7: اطمینان از نور خوب
مرحله 1. در خارج از منزل شلیک کنید
از نور طبیعی خورشید برای روشنایی ساختمان خود استفاده کنید. عکس گرفتن در صبح زود یا اواخر بعد از ظهر ، شدت تابش آفتاب ظهر را از بین می برد و نور ملایم تری را برای روشن کردن جزئیات ساختمان فراهم می کند.
مرحله 2. تراز سفیدی خود را بررسی کنید
بررسی تعادل رنگ سفید راهی برای جلوگیری از تضاد رنگی است که خاموش است. دوربین ها اغلب سفیدها را با رنگ سبز ، آبی یا نارنجی تکثیر می کنند. DSLR ها معمولاً دارای عملکرد تعادل رنگ سفید در کنترل ها هستند. دفترچه راهنمای خود را برای تعیین و استفاده از عملکرد تعادل سفید بررسی کنید. تعادل رنگ سفید نیز اغلب با نرم افزار ویرایش عکس اصلاح می شود.
مرحله 3. نوردهی خود را تنظیم کنید:
طول نوردهی شما تعیین می کند که عکس چقدر روشن یا تیره باشد. تنظیم نور می تواند مشکلات نوردهی بیش از حد (نور زیاد در عکس ، و در نتیجه ظاهر ناخوشایند) یا نوردهی کم (نور کافی و در نتیجه تاریکی بیش از حد عکس) را برطرف کند. DSLR ها معمولاً دارای قابلیت اندازه گیری نور هستند که به تصحیح نوردهی کمک می کند. دوربین خود را به سوژه اصلی تصویر خود نشان دهید و مطمئن شوید که میزان نورسنج شما 0 باشد. اگر متر در سمت چپ 0 خوانده می شود ، نوردهی نامناسب خواهد بود. اگر متر در سمت راست 0 بخواند ، بیش از حد در معرض دید قرار می گیرد.
مرحله 4. با هیستوگرام دوربین خود مشورت کنید
هیستوگرام یک ویژگی در دوربین های DSLR است که یک نمودار ریاضی از قرار گرفتن در معرض عکس را نمایش می دهد. این درخشندگی (روشنایی) هر پیکسل را به تصویر می کشد و برای تعیین روشن بودن یا تاریک بودن مناطق عکس مفید است. این امر به ویژه هنگام گرفتن عکس از یک ساختمان سفید مفید است. [6]
قسمت 6 از 7: گرفتن عکس
مرحله 1. صبور باشید و موضوع و تنظیمات خود را دوباره بررسی کنید
قبل از گرفتن عکس صبر کنید تا پرندگان یا عابران قاب را ترک کنند. بررسی کنید که آیا دیافراگم ، فوکوس و نوردهی صحیح دارید. یک نفس عمیق بکشید و شاتر را فشار دهید.
مرحله 2. تصویر خود را مرور کنید
برای بررسی عکس خود به صفحه LCD دوربین نگاه کنید. تنظیمات جزئی ، نورپردازی و قاب را تعدیل کنید و چندین عکس دیگر بگیرید و هر یک را تنظیم کنید.
مرحله 3. تنظیمات خود را پیگیری کنید
تنظیمات دوربین و شرایط نور را در یک نوت بوک کوچک بنویسید تا بتوانید ببینید چگونه تنظیمات مختلف جلوه های متفاوتی ایجاد می کنند.
مرحله 4. از آزمایش کردن نترسید
برخی از شگفت انگیزترین عکس ها بیش از هر چیز تصادفی هستند.
قسمت 7 از 7: ویرایش عکس های خود
مرحله 1. بهترین عکس های خود را انتخاب کنید
در انتخاب عکس های برتر خود بی رحم باشید و بقیه عکس ها را در پوشه دیگری در رایانه خود قرار دهید. عکس هایی را انتخاب کنید که جالب ترین داستان ها را بیان می کنند ، بهترین نورپردازی و ترکیب را داشته باشند و نکته مهمی را در مورد ساختمان منتقل کنند.
مرحله 2. عکس های خود را روتوش کنید
استفاده از نرم افزار ویرایش عکس می تواند نقایص جزئی را در عکس برطرف کند ، مانند حذف عابری پیاده که به صورت مخفیانه وارد عکس شده یا جرثقیل ساختمانی در پس زمینه که اجتناب ناپذیر بود. اعوجاج ناخواسته را می توان - تا حدی - با نرم افزار ویرایش عکس برطرف کرد. این می تواند به راست شدن برخی از خطوط خمیده کمک کرده و تصویر را مستقیم بکشد تا خطوط عمودی یا افقی واقعی تری ایجاد شود. در حالی که PhotoShop استاندارد و شناخته شده ترین نرم افزار ویرایش تصویر است ، اما می تواند بسیار گران باشد. گزینه های ارزان تر - و حتی رایگان - برای تغییر دیجیتالی تصاویر وجود دارد. جستجو در اینترنت برای "نرم افزار ویرایش رایگان عکس" تعدادی گزینه و توصیه را به ارمغان می آورد.
مرحله 3. بازخورد بگیرید
از سایر عکاسان بخواهید عکس های شما را نقد کنند. حتی پرسیدن از یک فرد معمولی می تواند بازخورد روشنی را در مورد عناصری که بیشتر در مورد یک عکس قابل توجه هستند یا تاثیرگذار هستند به شما ارائه دهد.
