بیابان ها مناطقی هستند که کمتر از 10 اینچ (250 میلی متر) بارندگی در سال دریافت می کنند. آنها در طول روز گرم و خشک و در شب سرد هستند. مهمترین چیزی که در بیابان به آن نیاز دارید آب است. دمای خشک و گرم به سرعت آب بدن شما را کم می کند ، به ویژه اگر نمی توانید از آفتاب و فشارهای بدنی فرار کنید. بلافاصله بدنبال آب باشید ، اما از حرکت در گرم ترین قسمت روز خودداری کنید تا از کم آبی بدن جلوگیری شود.
مراحل
قسمت 1 از 3: جستجوی مناطق مرطوب
مرحله 1. میزان اتلاف آب خود را کند کنید
ورزش و قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث کاهش آب بدن می شود. هنگام جستجوی آب هوشمند باشید. در صورت امکان ، گرم ترین قسمت های روز را در مکانی سایه دار و دور از باد بگذرانید. پوست خود را پوشانده تا آب از تبخیر عرق کم شود.
مرحله 2. حیات وحش را دنبال کنید
گروهی از حیوانات تقریباً همیشه به این معنی است که آب در این نزدیکی است. به دنبال علائم زیر باشید:
- به آواز پرندگان گوش دهید و آسمان را برای حلقه پرندگان تماشا کنید.
- اگر با انبوهی از مگس ها یا پشه ها روبرو شدید ، به دنبال آب در همان حوالی باشید.
- زنبورها اغلب در خطوط مستقیم بین منابع آب و کندو پرواز می کنند.
- مراقب مسیرها یا مسیرهای حیوانات ، به ویژه مسیرهایی باشید که به سراشیبی می روند.
مرحله 3. به دنبال پوشش گیاهی باشید
پوشش گیاهی متراکم و اکثر درختان بدون منبع آب ثابت نمی توانند زنده بمانند.
- اگر با پوشش گیاهی محلی آشنا نیستید ، به دنبال سبزترین گیاهانی باشید که می توانید ببینید. درختان برگریز و برگ پهن معمولاً نشانه بهتری نسبت به درختان کاج هستند ، زیرا به آب بیشتری نیاز دارند. اگر می توانید گیاهان محلی را شناسایی کنید ، به گونه های زیر مراجعه کنید.
- در آمریکای شمالی به دنبال درختان پنبه ، بید ، چنار ، هک بری ، سرو نمک ، علف هرز تیر و کتایل بگردید.
- در استرالیا به دنبال kurrajong صحرایی ، بوته سوزنی ، بلوط صحرایی یا بوته آب باشید. مراقب اوکالیپتهای مخروطی یا اوکالیپتهایی باشید که با ساقه های متعددی که از یک غده زیرزمینی بیرون بیرون می آیند رشد می کنند.
مرحله 4. دره ها و دره ها را جستجو کنید
بهترین گزینه شما دره ای است که در بعدازظهر گرم ، در بالادست دهان سایه می ماند. این بدان معناست که اگر در نیمکره شمالی هستید یک دره رو به شمال است یا در نیمکره جنوبی یک دره رو به جنوب است. اگر نقشه ای دارید ، آنها را با یک نقشه توپوگرافی پیدا کنید یا چشم انداز اطراف را مشاهده کنید.
بارش برف یا بارندگی در این دره های سردتر بیشتر احتمال دارد گاهی اوقات تا ماه ها پس از طوفان شدید باران حفظ شود
مرحله 5. رودخانه خشک یا بستر رودخانه را پیدا کنید
گاهی اوقات می توانید آب را فقط در زیر سطح پیدا کنید. بهترین مکان برای تماشا ، پیچ در رودخانه ، در لبه بیرونی است. آب جاری ممکن است این ناحیه را فرسوده کرده و فرورفتگی ایجاد کند که آخرین کثافات آب را به خود بگیرد.
مرحله 6. ویژگی های امیدوار کننده راک را شناسایی کنید
آبهای زیرزمینی تمایل به جمع آوری در خطوط جداکننده چشم انداز ، در دامنه کوهها یا برآمدگیهای بزرگ سنگی دارند. در حالت ایده آل ، جایی را که یک سنگ سخت و غیرقابل نفوذ در زیر سطح شیب دارد ، حفاری کنید.
سنگ نرم تر مانند ماسه سنگ می تواند جیب هایی ایجاد کند که آب را برای مدتی پس از طوفان باران نگه می دارد. اگر باران نسبتاً تازگی باریده است ، در امتداد وسعت این سنگها یا در بالای تخته سنگها و برآمدگیهای گنبدی جدا شده جستجو کنید
مرحله 7. تپه های شنی را در نزدیکی ساحل پیدا کنید
اگر در نزدیکی اقیانوس هستید ، تپه های شنی در امتداد ساحل ممکن است آب دریا را به دام بیندازند و تصفیه کنند. حفاری در بالای جزر و مد ممکن است یک لایه نازک از آب شیرین را نشان دهد که بر روی آب شور سنگین تر نشسته است.
مرحله 8. اگر گزینه دیگری را نمی بینید ، ارتفاع بالایی پیدا کنید
پیاده روی در ارتفاعات به شما این امکان را می دهد که به دنبال ویژگی های ذکر شده در بالا باشید. این را به عنوان آخرین راه حل امتحان کنید ، زیرا ورزش شما را کم آب می کند - و احتمالاً در بالای تپه آب پیدا نمی کنید.
- هنگامی که خورشید در آسمان کم است ، به دنبال درخشش بازتاب بر روی زمین باشید. این ممکن است یک توده آب باشد. اگر در منطقه ای هستید که برای گاو استفاده می شود ، ممکن است ویژگی های جمع آوری آب مصنوعی را در زیر زمینی با شیب ملایم مشاهده کنید.
- هر زمان که در صحرا هستید ، یک جفت دوربین دو چشمی همراه داشته باشید. این می تواند به شما کمک کند مناطقی را که ممکن است آب را از راه دور پیدا کنید ، تشخیص دهید.
قسمت 2 از 3: حفاری برای آب
مرحله 1. نقطه احتمالی را انتخاب کنید
پس از رسیدن به منطقه ای که امیدوار کننده به نظر می رسد ، نگاهی به اطراف بیندازید تا سطح آب را مشاهده کنید. در بیشتر موارد ، شما خوش شانس نخواهید بود و به جای آن باید حفاری کنید. در اینجا بهترین مکان ها برای انجام این کار آمده است:
- در پایه ویژگی های سنگ شیب دار.
- در نزدیکی جیبهای گیاهی متراکم ، به ویژه در جایی که برآمدگی و ترک ممکن است ریشه درخت را نشان دهد.
- در هر نقطه ای که سطح خاک مرطوب باشد ، یا حداقل بیشتر شبیه خاک رس باشد تا ماسه ای.
- در پایین ترین نقطه منطقه.
مرحله 2. صبر کنید تا قسمت خنک تری از روز (توصیه می شود)
حفاری بعد از ظهر خطرناک است ، زیرا عرق را در معرض قرار گرفتن از دست می دهید. اگر می توانید منتظر بمانید ، زیر سایه بمانید تا دما شروع به کاهش کند.
آبهای زیرزمینی در اوایل صبح نزدیکترین سطح به سطح زمین هستند ، به ویژه در مناطقی با پوشش گیاهی
مرحله 3. به دنبال رطوبت حدود یک پا در زیر سطح باشید
یک سوراخ باریک به عمق 1 فوت (30 سانتی متر) حفر کنید. اگر زمین هنوز خشک است ، به نقطه دیگری بروید. اگر متوجه خاک مرطوب شدید ، به مرحله بعدی بروید.
مرحله 4. سوراخ را بزرگ کنید
سوراخ را تا جایی که قطر آن حدود 1 فوت (30 سانتی متر) باشد ، باز کنید. ممکن است متوجه نفوذ آب از پهلوها شوید ، اما حتی اگر این کار را نکنید ، حفاری را تمام کنید.
مرحله 5. صبر کنید تا آب جمع شود
بعد از چند ساعت یا در پایان روز به سوراخ خود بازگردید. اگر آب در خاک وجود داشت ، باید در انتهای سوراخ شما جمع شود.
مرحله 6. آب را جمع کنید
اگر دسترسی به آب دشوار است ، آن را با یک پارچه خیس کرده و در یک ظرف فشار دهید. تمام آب را فوراً جمع آوری کنید ، در صورت لزوم از ظروف موقت استفاده کنید. حفره های آب می توانند سریع در بیابان خالی شوند.
مرحله 7. آب را ضد عفونی کنید (توصیه می شود)
در صورت امکان ، آب را قبل از نوشیدن تصفیه کنید. جوشاندن آب ، استفاده از قرص های ید یا ریختن آن در فیلتر ضد میکروبی تقریباً همه آلودگی های بیولوژیکی را از بین می برد.
عفونت ناشی از آب آلوده ممکن است باعث استفراغ یا اسهال شود که به سرعت آب بدن شما را کم می کند. با این حال ، اغلب این عفونت ها چند روز یا چند هفته طول می کشد تا علائم جدی ایجاد شود. اگر در شرایط اضطراری هستید آب بنوشید و وقتی به تمدن بازگشتید به پزشک مراجعه کنید
قسمت 3 از 3: مکان های دیگر برای یافتن آب
مرحله 1. جمع آوری شبنم
قبل از سحر به دنبال قطره شبنم روی پوشش گیاهی باشید. برای جمع آوری آن ، یک پارچه جاذب را روی شبنم بگذارید ، سپس آن را در یک ظرف فشار دهید.
اگر پارچه جاذب ندارید ، یک توده چمن را به شکل توپ درآورید و به جای آن از آن استفاده کنید
مرحله 2. در حفره های درخت جستجو کنید
درختان پوسیده یا مرده ممکن است حاوی آب داخل تنه باشند. برای رسیدن به سوراخ های کوچک ، پارچه ای را به دور چوب ببندید و آن را در سوراخ قرار دهید تا آب جذب شود.
ورود حشرات به سوراخ درخت ممکن است نشانه آب باشد
مرحله 3. به دنبال آب در اطراف و زیر صخره ها باشید
سنگها تبخیر کندی دارند ، بنابراین شبنم یا آب باران ممکن است کمی بیشتر در اطراف آنها بماند. سنگ های نیمه مدفون را در بیابان درست قبل از سپیده دم بچرخانید و شبنم روی سطح آنها ایجاد شود. (این کار به این دلیل است که پایه سنگ سردتر از هوای اطراف است.)
قبل از رسیدن به زیر سنگها ، عقربها و سایر حیوانات را بررسی کنید
مرحله 4. میوه کاکتوس بخورید
خوردن این میوه های آبدار بی خطر است و دارای رطوبت کافی برای مکمل منابع دیگر است. میوه ها را با احتیاط جمع آوری کنید تا آسیب نبینید ، سپس آنها را به مدت 30-60 ثانیه در آتش تفت دهید تا خارها و موها از بین بروند.
می توانید پد کاکتوس گلابی را نیز بخورید. بهتر است وقتی جوان در بهار جمع شوند ، سپس پخته شوند. در فصول دیگر ممکن است سخت باشد و خوردن آنها سخت باشد
مرحله 5. آب ریشه های اکالیپتوس (استرالیا) را جمع آوری کنید
در بیابان های استرالیا ، اکالیپتوس مخروطی منبع سنتی آب است ، هرچند دسترسی به آن برای افراد آموزش دیده دشوار است. هر اکالیپتوس شبیه نخلستان از درختان کوچک تا متوسط است که از بیرون از یک گیاه زیرزمینی رشد می کند. اگر اوکالیپتوس را مشاهده می کنید که با این توصیف مطابقت دارد ، سعی کنید آب آن را به صورت زیر دریافت کنید:
- در جایی که برآمدگی یا شکافی در زمین مشاهده می کنید ، ریشه ای را بیرون بیاورید ، یا آنها را در فاصله 2 تا 3 متری درخت بین 6.5 تا 10 فوت (6-3 متر) جستجو کنید. ضخیم ترین ریشه ها به اندازه مچ دست مردان است.
- طول ریشه را بیرون بکشید ، آن را در نزدیکی تنه جدا کنید.
- ریشه را به قطعات 1.5 تا 3 فوت (50 تا 100 سانتی متر) تقسیم کنید.
- ریشه ها را در انتها در ظرفی قرار دهید تا آب آن گرفته شود.
- به دنبال ریشه های اضافی باشید. معمولاً 4-8 در نزدیکی سطح در اطراف هر اکالیپتوس نر وجود دارد.
مرحله 6. آب کاکتوس بشکه ای را تنها به عنوان آخرین راه حل (آمریکای شمالی) بنوشید
اکثر کاکتوس های بشکه ای سمی هستند. نوشیدن مایع داخل آنها می تواند باعث استفراغ ، درد و یا حتی فلج موقت شود. فقط یک نوع کاکتوس بشکه ای حاوی آب آشامیدنی است و حتی آن آخرین راه حل است. در اینجا نحوه دسترسی به آن آمده است:
- تنها کاکتوس بشکه ایمن ، کاکتوس بشکه ماهی ماهی است که فقط در جنوب غربی ایالات متحده و شمال غربی مکزیک واقع شده است. این قطر معمولاً حدود 6 فوت (0.6 متر) است ، با خارهای بلندی که به منحنی یا قلاب ختم می شوند. ممکن است دارای گلهای قرمز یا زرد در بالا یا میوه زرد رنگ باشد. در زهکشی و دامنه های ماسه ای رشد می کند.
- قسمت بالای کاکتوس را با یک قلم ، اتوی لاستیک یا ابزار دیگر برش دهید.
- قسمت داخلی سفید و شبیه هندوانه را به صورت خمیر درآورده و مایع را خارج کنید.
- میزان نوشیدنی خود را به حداقل برسانید. حتی این گزینه نسبتاً بی خطر طعم تلخی دارد و حاوی اسید اگزالیک است که می تواند باعث مشکلات کلیوی یا درد استخوان شود.
مرحله 7. کیسه های پلاستیکی را دور گیاهان بپیچید
گیاه را تکان دهید تا آلودگی های احتمالی کاهش یابد ، سپس یک کیسه پلاستیکی به دور آن ببندید و آن را در اطراف ساقه ببندید. انتهای بسته کیسه را با سنگ وزن کنید تا محل جمع آوری آب برای جریان ایجاد شود. در پایان روز برگردید تا ببینید آیا آب جمع شده است یا خیر ، زیرا بخار گیاه آزاد می شود.
مرحله 8. یک گیاه ناشناس را با احتیاط کامل آزمایش کنید
اگر گزینه های شما تمام شده است ، ممکن است نیاز به جستجوی مایعات در گیاهانی داشته باشید که نمی توانید آنها را شناسایی کنید. در صورت امکان این اقدامات احتیاطی را دنبال کنید:
- فقط یک قسمت از گیاه را در یک زمان آزمایش کنید. برگها ، ساقه ، ریشه ، جوانه ها و گلها ممکن است اثرات متفاوتی داشته باشند. قطعه ای را انتخاب کنید که هنگام شکستن مایع تولید کند.
- اگر گزینه های دیگری دارید ، گیاهان با بوی قوی یا اسیدی را رد کنید.
- هشت ساعت قبل از آزمایش غذا نخورید.
- گیاه را در داخل مچ یا آرنج خود لمس کنید تا واکنش آن آزمایش شود.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- هرچه آب بیشتری ذخیره کنید ، به آب کمتری احتیاج خواهید داشت. سعی کنید در گرم ترین ساعات روز زیر سایه بمانید.
- اگر آب آلوده یا خطرناک است ، از آن برای خیساندن لباس های خود استفاده کنید تا بتوانید خنک بمانید.
- بیابانهای مرتفع ممکن است به اندازه کافی سرد باشند تا برف یا یخ را تحمل کنند. در صورت برخورد با آن ، آن را در ظرفی بگذارید و با پیچاندن آن در لباس ، یا قرار دادن آن در نزدیکی آتش (نه بیش از آن) ذوب کنید. برف یا یخ را بدون ذوب شدن نخورید.
- نقشه ها می توانند بسیار مفید باشند ، اما کورکورانه به آنها اعتماد نکنید. رودخانه ها و نهرها اغلب در بیشتر سال خشک می شوند.
هشدارها
- عمداً خود را در موقعیتی قرار ندهید که نیاز به یافتن آب خود دارید. حتي بازماندگان باتجربه نيز نمي توانند آب پيدا كنند.
- وقتی در وضعیت بقا نیستید ، با اطرافیان خود با احترام رفتار کنید. برخی از گیاهان ممکن است توسط قانون محافظت شوند. سعی کنید منابع آب را با استحمام یا شستن ظروف آلوده نکنید.
- حفر کردن گاهی اوقات باعث می شود که بیش از آنکه آب پیدا کنید ، عرق خود را از دست دهید ، حتی اگر آب پیدا کنید. فقط در مکانهای امیدوار کننده حفاری کنید. برای جمع آوری آب از زمین خشک ، سعی نکنید "سکوی خورشیدی" داشته باشید. در شرایط بیابانی ، می توان روزها طول بکشد تا آب از دست رفته توسط دیجگین جبران شود.
- ادرار ننوشید. نمک و مواد معدنی زیاد می تواند تشنگی را افزایش دهد.
