بازی های نقش آفرینی راهی سرگرم کننده برای ساختن جهان فانتزی خود و کشف آن از طریق شخصیتی است که خودتان ساخته اید. با RPG اختراع خود ، نیازی به نگرانی در مورد جمع آوری پول برای راهنمای بازی یا اشتراک آنلاین نیست. اما برای ایجاد RPG شخصی خود ، به مجموعه ای از مکانیک ها که نحوه انجام بازی را مشخص می کند و تنظیماتی که در آن بازی خود را انجام دهید ، نیاز دارید.
مراحل
قسمت 1 از 3: توسعه مکانیک اصلی خود
مرحله 1. نوع RPG مورد نظر خود را انتخاب کنید
انواع مختلفی از RPG وجود دارد که ممکن است تصمیم بگیرید آنها را ایجاد کنید. نسخه های رایج شامل رومیزی یا نقش آفرینی زنده (LARP) است. شما باید تصمیم بگیرید که کدام یک از اینها را برای ساختن برنامه ریزی می کنید ، قبل از اینکه در سفر RPG خود دورتر شوید.
- بازی های رومیزی عمدتا ، اگر نه به طور کامل ، مبتنی بر متن هستند. این بازی ها ممکن است از مطالب تکمیلی مانند نقشه ها یا تصاویر استفاده کنند ، اما برای پیش بردن بازی به متن نوشته شده و توضیحات گفتاری متکی هستند. RPG های رومیزی غالباً شامل یک رهبر بازی می شوند که غالباً Dungeon master یا DM نامیده می شود و سناریوهایی را طراحی می کند که بازیکنان با قوانین برخورد می کنند و بی طرفانه قوانین را راهنمایی می کند.
- LARP بازیکنان را مجسم می کند که گویی زندگی واقعی است. بازیکنان سپس شخصیت یک شخصیت را برای تکمیل وظایف مربوط به بازی انتخاب می کنند.
مرحله 2. آمار اصلی خود را مشخص کنید
آمار و ارقام یک شخصیت بازیکن به آن می دهد که چگونه می تواند انجام دهد و چگونه عمل می کند. آمار عمومی شامل قدرت ، هوش ، خرد ، جذابیت و مهارت است. برای مثال اینکه چگونه آمارها بر شخصیت ها تأثیر می گذارد ، یک شخصیت با قدرت بالا اما جذابیت کم احتمالاً در نبرد قدرتمند اما در موقعیت های دیپلماتیک بی دست و پا خواهد بود.
- در بسیاری از RPG ها ، بازی با ایجاد شخصیت و استفاده از تعداد مشخصی امتیاز برای سرمایه گذاری در آمارهای مختلف شروع می شود. در شروع بازی ، ممکن است هر بازیکن با 20 امتیاز آماری شروع کند تا در دسته های مختلف آمار اعمال شود.
- برخی از RPG های محبوب از 10 به عنوان پایه برای همه آمار استفاده می کنند. نمره 10 نشان دهنده توانایی متوسط انسان در رده آمار است. بنابراین 10 قدرت می تواند قدرت متوسط انسان باشد ، 10 هوش شخصیتی از هوش متوسط را به همراه خواهد داشت و غیره.
- با کسب تجربه در طول زمان ، از طریق رویدادهای درون بازی یا از طریق نبردها ، معمولاً امتیازهای اضافی به شخصیت ها داده می شود. تجربه معمولاً در قالب امتیاز ارائه می شود ، با تعداد معینی از امتیازات برابر با "سطح بالا" ، که نشان دهنده افزایش آمار است.
- اطمینان حاصل کنید که آمار شما با توصیف شخصیت شما مطابقت دارد. به عنوان مثال ، شخصیتی که در کلاس تکاور است به احتمال زیاد حیله گر خواهد بود و بی سر و صدا حرکت می کند ، بنابراین اغلب از مهارت بالایی برخوردار است. از طرف دیگر ، جادوگران به دانش خود در مورد جادو متکی هستند ، بنابراین این نوع شخصیت ها اغلب دارای هوش بالایی هستند.
مرحله 3. مکانیک استفاده از وضعیت خود را برنامه ریزی کنید
اکنون که آمار اصلی خود را دارید ، می توانید تصمیم بگیرید که چگونه از آنها در بازی خود استفاده کنید. برخی از بازی ها از بررسی محدودیت آمار استفاده می کنند ، جایی که وظایف دارای رتبه ای هستند که آمار شخصیت ها باید با آنها مطابقت داشته باشد یا انجام دهد. بازی های دیگر از یک عدد برای نشان دادن دشواری یک کار استفاده می کنند ، یک تاس برای نشان دادن تلاش یک شخصیت در عمل و آمار برای ارائه تعدیل کننده های پاداش به تاس استفاده می شود.
- مکانیک اصلاح تاس/اصلاح stat برای RPG های رومیزی بسیار رایج است. به عنوان مثال ، یک بازیکن ممکن است مجبور شود از طناب بالا برود. این ممکن است دارای رتبه چالشی 10 برای یک رول یک قالب 20 طرفه باشد. این بدان معناست که یک بازیکن برای بالا رفتن از طناب باید 10 یا بالاتر بکشد. از آنجایی که صعود مستلزم مهارت است ، بازیکن ممکن است به دلیل داشتن مهارت بالا به پادگان صعود با طناب امتیاز اضافه کند.
- برخی از بازی ها از آمار به عنوان راهی برای تعیین مجموعه های امتیاز استفاده می کنند که می تواند برای اقدامات "صرف" شود. به عنوان مثال ، برای هر نقطه قدرت ، یک بازیکن ممکن است 4 امتیاز سلامتی را بدست آورد. این موارد به طور کلی هنگامی که آسیب از دشمنان گرفته می شود کاهش می یابد یا هنگامی که یک ترمیم کننده ، مانند معجون سلامتی ، توسط یک شخصیت گرفته می شود ، افزایش می یابد.
- مکانیک های دیگری برای استفاده از stat وجود دارد که ممکن است برای RPG خود ارائه دهید ، یا ممکن است دو مکانیک معمول را ترکیب کنید ، مانند مکانیک اصلاح کننده تاس و رول/تاس.
مرحله 4. کلاسهای احتمالی کاراکتر را ترسیم کنید
کلاسها به شغل یا تخصص یک شخصیت در RPG شما اشاره دارد. کلاسهای متداول شامل جنگجویان ، پالادین ، دزد ، سرکش ، شکارچی ، کشیش ، جادوگران و موارد دیگر است. اغلب اوقات ، کلاسها برای فعالیتهای مربوط به کلاس خود پاداش داده می شوند. به عنوان مثال ، یک رزمنده احتمالاً برای مانورهای رزمی پاداش دریافت می کند.
- پاداش ها معمولاً به یک تاس اضافه می شوند تا احتمال وقوع یک رویداد بیشتر شود. اگر یک رزمنده برای انجام عمل خود نیاز به زدن 10 یا بیشتر در قالب 20 طرفه داشته باشد ، ممکن است 2 امتیاز جایزه به بازی خود اضافه کند.
- شما می توانید کلاس های خود را برای سناریوهای مختلف در RPG خود ایجاد کنید. اگر در حال بازی RPG آینده با عناصر فانتزی هستید ، می توانید کلاسی مانند "Technomage" را برای کلاسی که هم از فناوری و هم از جادو استفاده می کند ، اختراع کنید.
- برخی از بازی ها شامل نژادهای مختلفی می شوند که گاهی اوقات دارای ویژگی های نژادی خاصی هستند. برخی از نژادهای متداول در RPG ها جن ها ، جن ها ، کوتوله ها ، انسان ها ، اورک ها ، پری ها/فی ها ، ناتنی ها و موارد دیگر هستند.
مرحله 5. یک طرح رشد ایجاد کنید
اکثر RPG ها از مکانیک رشد نقطه تجربه استفاده می کنند. این بدان معناست که برای هر یک از دشمنان که یک شخصیت در RPG شما می زند ، شخصیت "امتیاز تجربه" ویژه ای دریافت می کند. پس از به دست آوردن تعداد معینی از امتیازهای تجربی ، کاراکترها سطح خود را بالا می برند و برای سطح کسب شده امتیازات اضافی داده می شوند. این نشان دهنده رشد توانایی های آنها در طول زمان است.
- شما ممکن است توسعه شخصیت ها را در حوادث مهم RPG خود قرار دهید. به عنوان مثال ، می توانید پس از هر نبرد بزرگ در مبارزات انتخاباتی خود به بازیکنان بازیکن سطح بالا و امتیاز دهید.
- همچنین ممکن است در نظر داشته باشید که پس از اتمام ماموریت ها یا اهداف خاص ، به کاراکترها امتیاز امتیاز بدهید.
مرحله 6. سبک بازی را تعیین کنید
سبک بازی به ساختار بازی در RPG شما اشاره دارد. اکثر RPG ها از یک ساختار مبتنی بر نوبت استفاده می کنند ، جایی که بازیکنان مرتباً اقدامات را انجام می دهند. همچنین ممکن است از یک "فاز آزاد" زمان بندی شده استفاده کنید ، جایی که بازیکنان می توانند آزادانه برای یک بازه زمانی خاص اقداماتی را انجام دهند.
- شما می توانید ترتیب را با یک رول یک قالب 20 طرفه تعیین کنید. از هر بازیکن بخواهید یک قالب بکشد. بالاترین عدد اولین نوبت را می گیرد ، دومین مرتبه نوبت دوم را می گیرد و به همین ترتیب.
- تساوی را با رول آف انجام دهید. وقتی دو یا چند بازیکن تعداد یکسانی را رول می کنند ، از این بازیکنان بخواهید دوباره بین خودشان بچرخند. بالاترین غلطک در این رول آف ابتدا انجام می شود ، و پس از آن دومین غلتک بلندتر و غیره.
مرحله 7. در مورد مکانیک حرکت بازیکن تصمیم بگیرید
شخصیت های موجود در RPG شما باید در محیط بازی حرکت کنند ، بنابراین شما باید تصمیم بگیرید که چگونه این کار را انجام می دهند. بسیاری از بازی ها حرکت را به دو مرحله تقسیم می کنند: رزمی و زمینی. ممکن است از این مراحل استفاده کنید یا مکانیک حرکتی خود را اختراع کنید.
- حرکت رزمی معمولاً مبتنی بر نوبت است و هر یک از شخصیت های بازیکن و شخصیت های غیر بازیکن هر کدام نوبت می گیرند. در آن نوبت ، هر شخصیت به طور کلی می تواند فاصله معینی را حرکت داده و یک عمل را انجام دهد. حرکات و عملکرد به طور کلی به مواردی مانند کلاس شخصیت ، وزن تجهیزات و نژاد بستگی دارد.
- معمولاً حرکت Overworld برای مسافت های طولانی ترجیح داده می شود. برای نشان دادن این موضوع ، بسیاری از RPG ها از مجسمه هایی که روی نقشه یا نقشه حرکت کرده اند استفاده می کنند. در این مرحله معمولاً بازیکنان هر مسافتی را که بخواهند به صورت نوبتی حرکت می دهند.
- حرکت شخصیت معمولاً با توجه به وزن و ملاحظات طبقاتی تعیین می شود. به عنوان مثال ، شخصیتی که زره های سنگین بر تن دارد ، بیشتر درگیر می شود و کندتر حرکت می کند. طبقات ضعیف جسمانی ، مانند روحانیون ، جادوگران و کشیشان ، معمولاً کندتر از کلاسهای قوی جسمی ، مانند محیط بانان ، رزمندگان و بربرها حرکت می کنند.
مرحله 8. برای RPG خود صرفه جویی کنید
اگرچه همه RPG ها از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیستند ، اما شخصیت ها معمولاً از طریق دشمنان افتاده یا از طریق تکمیل مأموریت ها ارزهایی را بدست می آورند یا نوعی ارز پیدا می کنند. سپس می توانید این ارز را با کاراکترهای غیر پخش کننده برای اقلام یا خدمات معامله کنید.
- اعطای ارز بیش از حد به شخصیت ها گاهی اوقات باعث عدم تعادل بازی می شود. هنگام تصور اقتصاد RPG خود این را در نظر داشته باشید.
- اشکال رایج ارز در RPG ها شامل طلا ، الماس ، مواد معدنی گرانبها و سکه است.
مرحله 9. مکانیک اصلی خود را بنویسید
گاهی اوقات به راحتی می توان یک مرحله را کنار گذاشت یا اعمال مجازات یا اصلاح کننده پاداش را فراموش کرد. داشتن توصیفی واضح از نحوه انجام بازی توسط بازیکنان به جلوگیری از اختلاف نظرها و ایجاد دستورالعمل های مشخص در حین بازی کمک می کند.
شما ممکن است یک نسخه از مکانیک اصلی را برای هر بازیکن چاپ کنید. به این ترتیب ، بازیکنان می توانند قوانین را در صورت لزوم به خود یادآوری کنند
قسمت 2 از 3: حسابداری شرایط شخصیت
مرحله 1. لیستی از جلوه های وضعیت ارائه دهید
در طول ماجراهای شما ، شخصیت ها ممکن است بیمار شوند یا با حمله ای که بر توانایی بدنی آنها تأثیر می گذارد مورد حمله قرار گیرند. انواع متداول بیماری وضعیت شامل سم ، فلج ، مرگ ، نابینایی و بیهوشی است.
- جادوهای جادویی اغلب علت تأثیرات وضعیت هستند. ممکن است تهیه لیستی از جادوهایی که بر وضعیت فیزیکی شخصیت ها تأثیر می گذارد برای شما مفید باشد.
- سلاح های مسموم شده یا مسحور یکی دیگر از جلوه های رایج وضعیت مسیر است که روی شخصیت های بازیکن اعمال می شود.
مرحله 2. در صورت وجود ، آسیب و مدت اثرات را تعیین کنید
همه اثرات وضعیت منجر به آسیب نمی شود ، اگرچه بیشتر با گذشت زمان از بین می روند. در صورت فلج شدن ، ممکن است شخصیت بازیکن قبل از از بین رفتن اثر ، یک یا دو دور را از دست بدهد. از سوی دیگر ، سم کشنده می تواند ماندگار شده و با گذشت زمان باعث آسیب شود.
- شما ممکن است مبنایی برای آسیب برخی اثرات ایجاد کنید. در مورد سم ، ممکن است تصمیم بگیرید که سم ضعیف 2 آسیب در هر نوبت ، سم متوسط 5 آسیب و سم قوی 10 آسیب می رساند.
- همچنین می توانید با یک تاس بر روی آسیب تصمیم بگیرید. با استفاده از سم به عنوان مثال ، ممکن است در هر نوبت یک قالب چهار طرفه بچرخانید تا میزان آسیب ناشی از سم مشخص شود.
- مدت زمان اثر وضعیت ممکن است به شکل یک حد استاندارد باشد یا می توان با یک رول یک قالب تعیین کرد. اگر سم ممکن است بین 1 تا 6 دور بماند ، می توانید قالب 6 طرفه را بچرخانید تا طول این اثر مشخص شود.
مرحله 3. با یک وسیله احیا کننده ، نیش را از مرگ بردارید
پس از صرف وقت و تلاش برای ایجاد شخصیت برای RPG خود ، اگر شخصیت بمیرد و هیچ راهی برای بازگشت نداشته باشد ، می تواند دلسرد کننده باشد. بسیاری از بازی ها از یک آیتم ویژه احیا کننده برای جلوگیری از این اتفاق استفاده می کنند. دو مورد مشترک که شخصیت های افتاده را احیا می کنند ankhs و پرهای ققنوس هستند.
برای اینکه مرگ شخصیت به یک وضعیت جدی تر تبدیل شود ، ممکن است برای شخصیت های افتاده مجازات تعیین کنید. شخصیت هایی که زنده شده اند ممکن است در حالت ضعیف ظاهر شوند و فقط بتوانند نصف مسیری را که به طور معمول طی می کنند حرکت کنند
مرحله 4. داروهای درمانی را در دسترس شخصیت ها قرار دهید
اگرچه برخی از عوارض ممکن است غیرقابل درمان باشند ، اما در بیشتر RPG ها داروهای موضعی ، معجون های جادویی و گیاهان ترمیمی وجود دارند که می توانند شخصیت را شفا دهند. شرایط نادر ، مانند یک بیماری خاص ، اغلب نیاز به یک مورد جستجوی ویژه برای درمان دارد.
- شما می توانید ایجاد این راه حل ها را بخشی از بازی خود قرار دهید. شما می توانید این کار را با الزام شخصیت ها به جستجوی اجزای سازنده قبل از تهیه آنها انجام دهید.
- درمانهای رایج اغلب در مغازه های شهرها یافت می شود و با نوعی ارز که در طول بازی پیدا شده یا برنده شده است ، پرداخت می شود.
قسمت 3 از 3: از RPG خود استفاده کنید
مرحله 1. تعارض RPG خود را مشخص کنید
بسیاری از RPG ها از یک شرور استفاده می کنند ، که به آن آنتاگونیست نیز گفته می شود تا دشمن مشخصی به بازیکنان بدهد. با این حال ، تعارض RPG شما ممکن است کاملاً چیز دیگری باشد ، مانند یک بلای طبیعی یا شیوع بیماری. در هر صورت ، تضاد به ایجاد انگیزه در شخصیت شما برای انجام بازی کمک می کند.
تعارض می تواند فعال یا منفعل باشد. یک مثال از درگیری فعال می تواند چیزی شبیه صدراعظم برای سرنگونی پادشاه باشد ، در حالی که درگیری غیرفعال ممکن است چیزی شبیه سد باشد که با گذشت زمان ضعیف شده و یک شهر را تهدید می کند
مرحله 2. نقشه ها را برای کمک به تجسم ترسیم کنید
تصور یک محیط بدون نقطه مرجع دشوار است. لازم نیست هنرمندی درخشان باشید ، اما طرح کوتاهی از ابعاد یک محیط به بازیکنان در جهت گیری کمک می کند. بسیاری از سازندگان RPG نقشه ها را به دو نوع تقسیم می کنند: overworld و نمونه.
- نقشه جهان ماورا به طور کلی نقشه ای است که جهان را به طور کلی به تصویر می کشد. این ممکن است فقط شامل یک شهر و منطقه حومه شود ، اما می تواند شامل کل جهان یا قاره نیز شود.
- یک نقشه نمونه معمولاً مرزهای یک رویداد بازیکن خاص را مشخص می کند ، مانند نبرد یا اتاقی که در آن یک معما باید حل شود.
- اگر چندان هنرمند نیستید ، سعی کنید از اشکال ساده مانند مربع ، دایره و مثلث برای نشان دادن اشیاء و مرزهای یک محیط استفاده کنید.
مرحله 3. خلاقیت پشت بازی خود را خلاصه کنید
در RPG ها ، lore معمولاً به اطلاعات پس زمینه بازی شما اشاره دارد. این ممکن است شامل مواردی مانند اساطیر ، تاریخ ، دین و فرهنگ باشد. این موارد می تواند به RPG شما حس عمق بدهد و به شما کمک کند تا بدانید شخصیت های غیر بازیکنی ، مانند مردم شهر چگونه با شخصیت های بازیکن تعامل خواهند داشت.
- Lore همچنین می تواند برای توسعه تعارض در RPG شما مفید باشد. به عنوان مثال ، ممکن است قیامی ایجاد شود که در شهر شما هرج و مرج ایجاد کند.
- ممکن است بخواهید برای RPG خود یادداشت هایی بنویسید تا به شما کمک کند جزئیات را در هنگام ایفای نقش حفظ کنید.
- برای آگاهی عمومی که شخصیت های بازیکن باید بدانند ، ممکن است یک برگه جداگانه حاوی این اطلاعات برای بازیکنان بنویسید.
مرحله 4. اطلاعات صدا را ردیابی کنید تا بازیکنان صادق باشند
وسوسه تقلب می تواند بسیار عالی باشد ، به خصوص اگر تنها 10 طلا با خرید آن کالای جدید شیک فاصله دارید. برای صادق نگه داشتن کسانی که بازی شما را انجام می دهند ، ممکن است بخواهید یک فرد اصلی ، مانند هماهنگ کننده بازی ، در طول بازی شما در مورد بازیکنان و موارد یادداشت کند.
این نوع حسابداری در بازی نیز راه خوبی برای واقعی نگه داشتن بازی شما است. اگر یک شخصیت دارای تعداد بیشتری از مواردی باشد که آنها می توانند حمل کنند ، این شخصیت ممکن است مستحق یک مجازات حرکتی برای تحمل بار باشد
نکات
- انواع مختلفی از برگه ایجاد شخصیت وجود دارد که می توانید بصورت آنلاین برای ایجاد شخصیت و حفظ آمار خود پیدا کنید.
- برای مبتدیان ، ممکن است راحت ترین کار را با مکانیک های مبتنی بر یک بازی از قبل ایجاد شده ، مانند Dungeons و Dragons انجام دهید.
- سعی کنید با استفاده از صداهای مختلف برای NPC ، بازیکنان را بیشتر در این بازی غرق کنید. این ممکن است در ابتدا احمقانه به نظر برسد ، اما می تواند به تنظیم لحن و تمایز شخصیت های بازی کمک کند.
- RPG ها بر جنبه نقش آفرینی تمرکز می کنند. این ممکن است به این معنی باشد که شخصیت ها هدف برنامه ریزی شده بازی شما را نادیده می گیرند و تصمیم می گیرند کار دیگری انجام دهند. این یک نتیجه قابل قبول برای RPG ها است ، اگرچه گاهی اوقات برای برنامه ریز بازی دردسرساز است.
