بهترین رقاصان هنگام اجرا مسحور کننده هستند زیرا قادرند شما را با احساس و روحی که با حرکات خود ابراز می کنند جذب کنند. اما آنها چگونه این را انجام میدهند؟ در واقع موارد خاص و مشخصی وجود دارد که می توانید در مورد رقص خود تغییر دهید تا احساسی و روح انگیزتر شود ، و ما به شما نشان خواهیم داد که چگونه! مراحل زیر به شما آموزش می دهد که چگونه در هنگام گوش دادن به موسیقی بر احساسات خود تأثیر بگذارید و آنها را به رقص تبدیل کنید تا بتوانید عملکرد فوق العاده ای از خود به نمایش بگذارید.
مراحل
قسمت 1 از 2: انتخاب داستان و موسیقی مناسب
مرحله 1. مشخص کنید چه موضوعات یا احساساتی را می توان با رقص بیان کرد
هنگام تصمیم گیری در مورد اینکه چه آهنگ ، نمایشنامه یا کتابی را می خواهید اجرا کنید ، از خود بپرسید که آیا داستان مورد نظر شما می تواند به خوبی از طریق رقص منتقل شود؟ به عنوان مثال ، فقط به این دلیل که کتاب مورد علاقه شما Ulysses است ، به این معنی نیست که برای رقص بعدی شما انتخاب خوبی است. ممکن است شما را با انواع و اقسام احساسات سرشار کند ، اما بازی واژه و کیفیت شاعرانه رمان آن را تا حد زیادی به زبان وابسته می کند.
- به طور مشابه ، روایت های ژانر فانتزی یا علمی تخیلی اغلب بر عناصر بصری فوق العاده تکیه می کنند. حتی اگر عنصر احساسی و موسیقی متن فیلم علمی تخیلی خاص را دوست دارید ، ممکن است مخاطبان شما بدون داشتن اجزای بصری با داستان و احساسات همراه آن همذات پنداری کنند.
- در عوض به این فکر کنید که چه داستانهایی را دوست دارید و چندان به زبان یا جلوه های بصری وابسته نیستند. داستانهای عامیانه ، افسانه ها و افسانه ها اغلب انتخاب های خوبی هستند ، زیرا داستانها معروف هستند و احساسات روشن ، قوی و متغیری را بیان می کنند.
مرحله 2. موسیقی با نوسانات ریتم ها ، حالت ها و پویایی را انتخاب کنید
یک آهنگ پاپ پرانرژی می تواند شما را با موجی از احساسات مثبت پر کند ، اما احتمالاً این تنها احساسی است که به شما منتقل می کند. اگر می خواهید مخاطب خود را با تجربه احساسی پیچیده تری لمس کنید ، بهتر است آهنگی را انتخاب کنید که شامل مراحل و حالات مختلف باشد.
- به عنوان مثال ، به دنبال کرسندو و دسرسندو باشید ، زیرا این تغییرات تدریجی در حجم و کیفیت موسیقی می تواند به طور م inثر در حرکات شما منعکس شود.
- چند نمونه خوب از ترانه هایی با بافت ساختمان و پویایی متفاوت می توان به استیوی واندر سر دوک و کارواش رز رویس اشاره کرد.
مرحله 3. از خود بپرسید هنگام گوش دادن به آهنگ انتخابی چه احساسی دارید
قبل از شروع به آزمایش حرکت ، مدتی را برای گوش دادن به موسیقی و ثبت احساسات خود اختصاص دهید. به این فکر کنید که چه احساسات فیزیکی در بدن شما جریان دارد ، چه داستانها یا زمانهایی در زندگی شما به ذهن شما خطور می کند و چه احساساتی هنگام گوش دادن ظاهر می شود.
هنگامی که احساسات خود را تشخیص دادید ، سعی کنید آنها را با نقاط مختلف آهنگ مطابقت دهید. به عنوان مثال ، اگر آهنگ به مدت سی ثانیه غم انگیز و متفکرانه شروع شود ، این مورد را در یک قطعه موسیقی همراه مشخص کنید. اگر بعد از سی ثانیه حالت پرانرژی تر و نشاط آور تری به خود گرفت ، در نمره سی و دوم علامت گذاری کنید
قسمت 2 از 2: تبدیل احساس به رقص
مرحله 1. بدانید که چگونه حرکات و اشکال خاصی به طور کلی درک می شوند
در حالی که رقص یک شکل هنری بسیار ذهنی و بدون قوانین بیان ثابت است ، مطالعات نشان داده است که انواع خاصی از حرکات تمایل به ایجاد احساسات خاص دارند. به عنوان مثال ، اشکال منحنی و حرکات دایره ای معمولاً صلح آمیز و آرامش بخش تلقی می شوند ، در حالی که خطوط مستقیم و حرکات نامرتب به عنوان تاکیدی و حتی تهاجمی درک می شوند.
به طور مشابه ، حرکات سریع ، شتابزده و به ظاهر تکانشی تمایل به نشان دادن شادی یا احساسات شاداب دارند ، در حالی که حرکات کندتر غالباً غم یا اندیشه را به تصویر می کشند
مرحله 2. با حرکات و حرکات مختلف آزمایش کنید
هنگامی که می دانید چه حرکات و شکل هایی باعث ایجاد احساسات خاص می شوند ، به این فکر کنید که چگونه می توانید برداشت شخصی خود را اضافه کنید. اگر اولین دقیقه آهنگ شاد به نظر می رسد ، از چه حرکات دست و بازویی برای انتقال شادی استفاده می کنید؟ چه موقعیت سر و پاها می تواند این کار را انجام دهد؟ ایده های خود را در آینه امتحان کنید تا ببینید که چگونه حرکات اجرا شده با احساس مورد نظر مطابقت دارد ، و تمرین کنید تا بین حرکات با ظرافت جابجا شوید.
کلید موثر در این جلسه طوفان مغزی ، داشتن ذهن باز و آزمایش طیف گسترده ای از حرکات است. حتی اگر در این مرحله از هیچ حرکت خاصی که انجام می دهید استفاده نکنید ، می توانید ایده ها و الهامات ارزشمندی را برای رقص نهایی خود ایجاد کنید
مرحله 3. روی حرکات قفسه سینه خود تمرکز کنید
محققانی که نحوه تماشای تماشاگران از اجرای رقص را مطالعه کرده اند ، دریافتند که تماشاگران تمایل دارند به عنوان راهی برای رمزگشایی از محتوای احساسی به سینه رقصنده نگاه کنند. این بدان معنی است که شما باید به نحوه نگه داشتن و حرکت قفسه سینه خود هنگام رقص توجه ویژه ای داشته باشید.
به عنوان مثال ، حرکت های آه کشیدن یا آه کشیدن نشان دهنده اشتیاق یا مبارزه است ، در حالی که قفسه سینه پف کرده می تواند نشان دهنده قاطعیت و قدرت باشد
مرحله 4. حرکت بازوی خود را با حالت موسیقی مطابقت دهید
بازوها یکی دیگر از اعضای مهم بدن هستند که ناظران برای درک احساسات یک رقاص از آن استفاده می کنند. از نظر عاقلانه ، رقصندگان در یک مطالعه به آنها آموزش داده شد که شادی ، ناراحتی و خشم را فقط با تنظیم حرکات بازوی خود منتقل کنند. در هر مورد ، تماشاگران به درستی احساسات مورد نظر رقاص را تشخیص دادند.
به طور کلی ، قوس های عریض ، سریع و حرکات رو به افزایش نشان دهنده عصبانیت است ، بازوها به طرف جلو کشیده شده نشان دهنده شادی و حرکات آهسته با کمی حرکت در آرنج ها نشان دهنده اندوه است
مرحله 5. ابروهای خود را بالا بیاورید و فک خود را شل کنید
در حالی که مردم تمایل دارند احساسات خود را در زندگی روزمره از طریق حالات مختلف صورت بیان کنند-به عنوان مثال ، هنگام عصبانیت نالیدن یا هنگام ناراحتی اخم کردن-هنگام رقص باید چهره خود را متفاوت تنظیم کنید. به جای این که احساسات را در رقص خود به طور متحرک به تصویر بکشید ، باید برای بیان باز تلاش کنید-که معمولاً با ابروهای کم قوس و فک آرام مانند آن که هنگام گوش دادن به اعتماد به نفس یک دوست از آن استفاده می کنید ، مشخص می شود. این عبارت به شما این امکان را می دهد که مخاطب را بدون پانتومیمینگ درگیر کنید.
برخی از اشکال رقص مانند رقص ژیمناستیک یا تیم پوم نیاز به رقصنده دارد که در طول برنامه معمول خود پوزخندی ثابت داشته باشد
مرحله 6. با مخاطب تماس چشمی برقرار کنید
نگاه کردن به زمین هنگام رقص می تواند وسوسه کننده باشد ، یا به این دلیل که بر حرکت بدنی تمرکز کرده اید یا با ترس صحنه مبارزه می کنید. اما برای نشان دادن احساسات هنگام رقص ، باید به تماشاگران نگاه کنید و در صورت امکان ، تماس چشمی برقرار کنید. این به این دلیل است که چشمها یکی از گویاترین ویژگیهای صورت هستند و انسانها برای ارتباط معنادار به تماس چشمی تکیه می کنند.
مرحله 7. روال خود را برای مربی یا دوست تمرین کنید
اغلب اوقات ، آنچه از نظر یک رقصنده به اندازه کافی واضح یا تأکید کننده است به نظر ناظر نمی رسد ، بنابراین دریافت بازخورد از یک جفت چشم دیگر ضروری است. روتین خود را با یک دوست ، رقاص یا مربی تمرین کنید و از آنها بخواهید به طور خاص احساسات شما را تحت نظر داشته باشند.
