اگر بازیگر ، خواننده ، موسیقیدان یا هر نوع مجری دیگری هستید ، ممیزی برای نقش ها بخش بزرگی از حرفه شما خواهد بود. بیشتر ممیزی ها شامل نوعی مصاحبه است تا تهیه کنندگان بتوانند با شما و سبک شما آشنا شوند. این می تواند اعصاب خردکن برای هنرمندان جدید و مجرب باشد. در حالی که هرگز نمی دانید مصاحبه کنندگان دقیقا از چه چیزی درخواست خواهند کرد ، اما می توانید خود را برای تحت تأثیر قرار دادن تهیه کنندگان آماده کنید. از قبل برنامه ریزی کنید ، برخی داستانها و تجربیات را آماده کرده و به همه پاسخهای خود اطمینان داشته باشید. به این ترتیب ، می توانید ممیزی را میخکوب کرده و نقش را دریافت کنید.
مراحل
روش 1 از 3: آموزش و تجربه خود را نشان دهید
مرحله 1. تمام پاسخ های خود را با رزومه خود مطابقت دهید
برای اکثر ممیزی ها ، باید رزومه خود را ارسال کنید و تهیه کنندگان آن را هنگام مصاحبه با شما در اختیار خواهند داشت. اطمینان حاصل کنید که تمام اطلاعات رزومه شما دقیق است و همه پاسخ های شما با آن اطلاعات مطابقت دارد. اگر پاسخهای متفاوتی با آنچه در رزومه شما آمده است بدهید ، در این صورت ناصحیح به نظر خواهید رسید.
- اطمینان حاصل کنید که اطلاعات اولیه مانند جایی که به مدرسه رفته اید و محصولات قبلی که در آن بوده اید ، کاملاً واضح و آسان است.
- قبل از مصاحبه رزومه خود را چند بار مرور کنید. اگر عصبی هستید ، ممکن است مواردی را که در آن وجود دارد فراموش کنید ، بنابراین برای یادآوری خود به آن نگاه کنید.
مرحله 2. درباره نحوه و محل آموزش شما به کارگردانان بگویید
اکثر مصاحبه کنندگان با شروع تحصیلات خود در مورد سوابق کلی شما سوال خواهند کرد. در مورد جایی که به مدرسه رفته اید ، چه آموزش هایی دیده اید ، هنگام شروع کار و اینکه چگونه این برنامه ها شما را برای یک حرفه اجرا آماده کرده است ، صحبت کنید.
- اگر در برنامه تئاتر یا موسیقی شرکت کرده اید ، توضیح دهید که دقیقاً در چه زمینه ای تخصص دارید. همچنین برنامه های درسی اضافی خود را ذکر کنید و نحوه آماده سازی آنها برای این ممیزی را ذکر کنید.
- تا آنجا که می توانید به عقب برگردید تا نشان دهید که مدت زیادی است آماده می شوید. به عنوان مثال ، اگر از سن 8 سالگی شروع به آموزش صدا کرده اید ، به آن اشاره کنید.
- اگر در این زمینه قابل توجه و مورد احترام هستند ، از مربیان خاصی که با آنها تحصیل کرده اید نام ببرید.
- اگر آموزش رسمی ندارید ، می توانید با آن کار کنید. می توانید بگویید: "من هرگز برای موسیقی به مدرسه نرفتم ، اما هر چهارشنبه در سن 14 سالگی شروع به اجرا کردم." نشان دهید که تجربه شما از عدم آموزش رسمی شما بیشتر است.
مرحله 3. به طور خلاصه کارها و نمایش های گذشته خود را مرور کنید
علاوه بر تحصیلات ، تجربه عملکرد قبلی شما مهمترین بخش رزومه شما است. با ارائه خلاصه ای سریع از کارهایی که برای اثبات تجربه خود انجام داده اید ، شروع کنید.
- اگر سابقه عملکرد بسیار طولانی دارید ، سعی نکنید هر نمایش را فهرست کنید. عمومی تر باشید و چند مورد برجسته را برجسته کنید. می توانید بگویید: "من از دبیرستان هر سال در چند نمایش اجرا کردم. اولین نمایش حرفه ای من در 17 سالگی با ارکستر شهر بود. اولین صندلی من در 20 سالگی در آن ارکستر بود."
- خشمگین نشوید ، اما سعی کنید کمی بیشتر از لیستی از کارهای قبلی خود اطلاعات ارائه دهید. به عنوان مثال ، اگر یک سال در علاءالدین اجرا کردید ، می توانید بگویید این نقش مورد علاقه شما قبل از ادامه کار بود.
- اگر تجربه زیادی ندارید ، بر آمادگی و مهارتهای خود واقعاً تأکید کنید. بگویید ، "این اولین ممیزی حرفه ای من است ، اما من در سراسر دانشگاه روی صحنه اجرا کرده ام و بازخورد بسیار خوبی در مورد مهارت هایم دریافت کرده ام. امیدوارم در نمونه عملکرد خود ، صلاحیت خود را به شما نشان دهم."
- صادق باشید. هنگام بحث در مورد تجربیات گذشته خود ، از دروغ گفتن و اغراق بپرهیزید.
مرحله 4. آماده شوید تا توضیح دهید که چرا نقش های خاصی برای شما معنی دار بودند
بر اساس آنچه در مورد سابقه کار خود می گویید ، آماده سوالات بعدی باشید. ممکن است کارگردان بپرسد که چرا نقش خاصی مورد علاقه شما بوده یا چه چیزی آن را خاص کرده است. چند نمایش یا اجرایی برجسته داشته باشید که در صورت درخواست آنها را با جزئیات بیشتری به تهیه کنندگان بگویید.
در سابقه کاری خود ، ممکن است بگویید: "من واقعاً آموختم که چگونه یک موسیقیدان بزرگ باشم وقتی در کالج به ارکستر پیوستم." این باعث می شود که تولیدکنندگان درخواست جزئیات بیشتری کنند ، و شما می توانید توضیح دهید که چرا این امر اینقدر بر شما تأثیر گذاشته است
مرحله 5. پروژه های فعلی که روی آنها کار می کنید را شرح دهید
تهیه کنندگان معمولاً مجری هایی می خواهند که فعال باشند و مهارت های خود را تیز نگه دارند. از برنامه هایی که در حال حاضر در آنها هستید یا به تازگی به پایان رسیده اند ، هر ممیزی که اخیراً در آن شرکت کرده اید ، یا کلاس هایی که شرکت می کنید یا سازمان هایی که عضو آن هستید اشاره کنید. به تولیدکنندگان نشان دهید که متعهد به تقویت مهارت ها و رزومه خود هستید تا مطمئن شوند از شما حمایت می کنند.
- حتی اگر در حال حاضر در هیچ برنامه ای حضور ندارید ، می توانید ثابت کنید که در حال فعالیت هستید. اگر در یک باشگاه بازیگری هستید که هر هفته برای تمرین با یکدیگر ملاقات می کنید ، این نشان می دهد که متعهد به ارتقای مهارت های خود هستید.
- کلاسها به عنوان فعالیتهای فعلی شما نیز حساب می شوند. اگر در حال حاضر به طور فعال ممیزی نمی کنید اما در کلاس ویولن پیشرفته ثبت نام کرده اید تا مهارت های خود را تقویت کنید ، این را ذکر کنید.
مرحله 6. اهداف شغلی خود را توضیح دهید و اینکه چگونه این نمایش به شما کمک می کند
تهیه کنندگان همچنین می خواهند برنامه های آینده شما را بدانند تا بدانند شما چه نوع فردی هستید. اگر بازیگری رویای شماست ، پس بگویید این نقش به شما کمک می کند تا در آن رویا زندگی کنید. اگر می خواهید سرانجام وارد مرحله تولید شوید ، بگویید حضور در این نمایش باعث افزایش دانش شما در اجرای یک نمایش می شود. همه اینها به تصمیم تهیه کنندگان مربوط می شود.
توضیح برنامه های آینده شما نیز مهم است زیرا ممکن است تولیدکنندگان شما را برای تولیدات آینده ای که قرار است در نظر داشته باشند ، در نظر داشته باشند. اگر می خواهید در این صنعت بمانید و به عملکرد خود ادامه دهید ، حتماً این را بگویید
مرحله 7. از پرسیدن س questionsالاتی که در فراخوان بازیگری توضیح داده شده است خودداری کنید
اکثر ممیزی ها زمانی خواهند داشت که می توانید س ownالات خود را بپرسید. در اینجا مراقب باشید و چیزی را که قبلاً توضیح داده شده نپرسید. این نشان می دهد که شما تحقیقات خود را برای آماده شدن برای قسمت انجام نداده اید و می توانید روی شما تأثیر منفی داشته باشد. س questionsالات تامل برانگیزی بپرسید که نشان می دهد نقش را جدی گرفته اید.
- سعی کنید س questionsالاتی را مطرح کنید که نشان می دهد سعی می کنید خود را برای آن قسمت آماده کنید. چیزی شبیه به این بپرسید: "من می دانم که این نمایشنامه برای دوران مدرن رومیو و ژولیت است. آیا می توانید کمی بیشتر در مورد نحوه تصور ژولیت در آن سناریو توضیح دهید؟"
- اگر به جز اجرا آرزوهای دیگری دارید ، می توانید بپرسید که آیا در این تولید نیز فرصت هایی برای پشت صحنه وجود دارد یا خیر.
روش 2 از 3: توصیف شیوه عملکرد خود
مرحله 1. انواع نقش های مورد علاقه خود را به مصاحبه کنندگان بگویید
تهیه کنندگان می خواهند سبک شما را بهتر بشناسند ، بنابراین آماده باشید تا توضیح دهید که چه نقش هایی را دوست دارید و چرا. یک داستان سریع درباره چگونگی کشف عشق خود به این نوع نقش ها و دلیل مناسب بودن آن برای شما بیان کنید.
- اطمینان حاصل کنید که نقشی که توصیف می کنید با قسمتی که برای آن ممیزی می کنید مطابقت داشته باشد. اگر قصد دارید یک قهرمان دراماتیک را امتحان کنید ، ترجیح می دهید نقش شرور را بازی کنید.
- راه دیگر برای پاسخ به این س sayingال این است که شما نقش های مختلفی را دوست دارید که شما را به چالش می کشد تا خارج از محدوده راحتی خود بروید. این شما را در یک نوع نقش قرار نمی دهد.
مرحله 2. در مورد تجربیاتی صحبت کنید که مهارت های رهبری یا کار گروهی شما را نشان می دهد
مصاحبه کنندگان علاوه بر علاقه به مهارت های خود ، می خواهند بدانند که آیا شما فردی آسان برای کار و کنار آمدن هستید. شما می توانید این موضوع را با صحبت درباره زمان هایی که با موفقیت در یک تیم کار کرده اید یا دیگران را هدایت کرده اید ، نشان دهید. مهارت های کار گروهی و رهبری بر شخصیت و اخلاق کاری شما تأثیر مثبت می گذارد.
- کارهای گذشته شما می تواند مهارت های کار گروهی شما را نشان دهد. در مورد نحوه هدایت یک باشگاه بازیگری که به عنوان مثال به بازیگران جدید کمک می کند صحبت کنید.
- اینها لزوماً نباید نقشهای خلاقانه داشته باشند. به عنوان مثال ، گفتن اینکه در یک شغل قبلی در کمیته رهبری خدمت کرده اید ، مهارت های شما را نیز نشان می دهد.
مرحله 3. توضیح دهید که چرا قطعه یا آهنگی را که در حال امتحان کردن هستید انتخاب کرده اید
اکثر ممیزی ها شامل نوعی نمونه اجرا می شود ، خواه مونولوگ باشد ، رقص یا قطعه موسیقی. مصاحبه گران ممکن است بپرسند چرا این قطعه خاص را انتخاب کرده اید. پاسخی را آماده کنید که نشان دهد با قطعه ارتباط عاطفی دارید یا شما را به چالش می کشد. این به مصاحبه کنندگان این احساس را می دهد که شما چه نوع مجری هستید.
- قطعه ای را انتخاب نکنید که کاملاً بی ارتباط با نمایش موردنظر شما باشد. اگر در حال تست باله هستید ، رقص جاز انجام ندهید.
- همچنین قطعه ای را انتخاب کنید که با دشواری نقش مورد نظر شما مطابقت داشته باشد. شما ممکن است با یک موسیقی خاص ارتباط عاطفی داشته باشید ، اما اگر این کار بسیار آسان باشد ، تهیه کنندگان نمی توانند مهارت های شما را ببینند.
مرحله 4. درباره آثار یا قطعاتی که بر شما تأثیر گذاشته اند صحبت کنید
سلیقه شخصی شما نیز می تواند نشان دهد که شما چه نوع مجری هستید. اگر مصاحبه کنندگان در مورد تأثیرات شما س askال می کنند ، در مورد آنچه شما را به اجرا علاقه مند کرده است و سعی می کنید بر اساس آن اجراهای خود را بر چه اساسی بنا کنید ، صحبت کنید.
- اینجا صادق باشید. لازم نیست همه تأثیرات شما با نقشی که برای آن ممیزی می کنید کاملاً مطابقت داشته باشد. اگر برای یک درام درخواست می کنید ، بد نیست بگویید که کارگردان مورد علاقه شما کوئنتین تارانتینو است. طیف وسیعی از سلیقه ها را نشان می دهد.
- چند نوع مختلف از تأثیرات را ذکر کنید. به عنوان مثال ، می توانید بگویید که شنیدن جیمی هندریکس برای اولین بار شما را وادار به نواختن گیتار کرد ، گوش دادن به موسیقی کلاسیک باعث شد تا سبک های مختلف را بیاموزید و تماشای The Ramones بر نحوه اجرای شما روی صحنه تأثیر گذاشت.
مرحله 5. اگر از انجام کاری ناراحت هستید صادق باشید
برخی از تولیدات صحنه ای شامل عناصری مانند نفرین یا برهنگی است. اگر از چنین چیزهایی یا هر چیز دیگری در نمایش ناراحت هستید ، صادق باشید. این نقش ممکن است برای شما هزینه داشته باشد ، اما مانع از آن می شود که در موقعیتی قرار بگیرید که از آن ناراحت هستید.
- اگر از چیزی ناراحت هستید ، نگران نباشید. این نمایش فقط ممکن است برای شما مناسب نباشد. بسیاری از نقش های دیگر وجود دارد که می توانید برای مطابقت بیشتر با سبک خود آنها را امتحان کنید.
- شما ممکن است برای یک نقش متفاوت در همان تولید مناسب باشید که شامل هیچ کاری که از انجام آن راحت نیستید ، نباشد. اگر برای یک نقش مناسب نیستید ، بپرسید آیا نقش دیگری برای شما وجود دارد.
روش 3 از 3: نشان دادن نگرش مثبت
مرحله 1. پاسخهای خود را کوتاه اما جامع بنویسید تا از دست و پا زدن جلوگیری کنید
تولیدکنندگان پاسخ های خوبی می خواهند ، اما نمی خواهند شما با آنها برخورد کنید. به تمام نکات اصلی که به س questionsالات آنها پاسخ می دهد ضربه بزنید و سپس پاسخ های خود را جمع بندی کنید. این باعث می شود تمرکز و آمادگی بیشتری به نظر برسید.
- به عنوان یک قاعده کلی ، همه پاسخ های شما باید کوتاهتر از 2 دقیقه باشد. سعی کنید در زمان تعیین وقت به برخی از سوالات در خانه پاسخ دهید تا بدانید این محدودیت زمانی چه حسی دارد.
- این امر به ویژه برای س “ال "درباره خودت به ما بگو" اهمیت دارد. کل داستان زندگی را بیان نکنید چند نکته اصلی در مورد اینکه چرا شروع به اجرا کرده اید ، چه چیزی به شما انگیزه می دهد ، سرگرمی ها و اهداف آینده خود را مورد توجه قرار دهید.
مرحله 2. با همه پاسخ های خود دوستانه و مشتاق باشید
تهیه کنندگان می خواهند بدانند شما فردی هستید که می توانید با او کار کنید ، بنابراین نشان دادن شخصیت خوب شما مهم است. با همه کارکنان مودب و دوستانه رفتار کنید و با پاسخ های خود اشتیاق خود را نشان دهید. پاسخ دادن با اطمینان نشان می دهد که شما آماده و متعهد به تولید هستید و تولیدکنندگان متوجه می شوند که شما می توانید با آنها کار کنید.
ممکن است با س questionsالات سخت یا تهیه کنندگان روبرو شوید که دوست ترین افراد نیستند. تمام تلاش خود را بکنید تا از طریق ممیزی صمیمی و مودب باشید
مرحله 3. وقتی به سوالات پاسخ می دهید ، مخاطب را ذکر کنید
به یاد داشته باشید که همه اجراها برای تماشاگران است. تهیه کنندگان مجری هایی می خواهند که این را درک کنند تا بتوانند نمایش خوبی را به نمایش بگذارند. سعی کنید مخاطب را در پاسخهای خود وارد کنید ، حتی اگر مستقیماً از شما خواسته نشده باشد ، تا نشان دهید که از این واقعیت آگاه هستید.
- به عنوان مثال ، می توانید بگویید که نقش های مورد علاقه شما نقش های کمدی هستند زیرا در تجربه شما ، این نقش ها بهترین پاسخ را از سوی مخاطب دریافت می کنند.
- مصاحبه گران حتی ممکن است مستقیماً بپرسند که به نظر شما مخاطب می خواهد چه نوع نمایشی را ببیند یا س questionsالاتی از این دست. نشان دهید که از زمان و حضور مخاطبان قدردانی می کنید.
مرحله 4. از کارگردانانی که بعد از مصاحبه وقت گذاشتند تشکر کنید
حتی اگر این قسمت را دریافت نکرده اید ، همیشه روابط خوبی با تهیه کنندگان داشته باشید. پس از مصاحبه با آنها تماس بگیرید یا به آنها ایمیل بزنید و از آنها برای زمان و فرصت تشکر کنید. این رفتار خوبی را نشان می دهد و می تواند آنها را برای نقش های آینده به خاطر بسپارد.
