انتشارات موسیقی بخشی از صنعت موسیقی است که به آهنگسازی موسیقی - اشعار و موسیقی نوشته شده - و حق امتیازهای حاصل از ترانه سرای مربوط می شود. هر زمان که آهنگی در جایی مورد استفاده قرار می گیرد ، از جمله زمانی که در رادیو پخش می شود یا از طریق خدمات پخش ، ترانه سرا حق امتیاز دریافت می کند. قراردادهای انتشار موسیقی بین ترانه سرا و ناشر منعقد می شود. ناشر از جوامع مختلف حقوق اجرا حق امتیاز دریافت می کند و آنها را به ترانه سرا تقسیم می کند ، مگر هزینه هایی که ناشر دریافت می کند.
مراحل
قسمت 1 از 3: پوشش اصول اولیه
مرحله 1. طرفین را مشخص کنید
در قسمت اول قرارداد انتشار موسیقی نام آهنگساز و ناشر طرف قرارداد است. به طور معمول به آنها عنوانی می دهید ، مانند "هنرمند" یا "ترانه سرا" و "ناشر" ، که در بقیه موافقتنامه استفاده می شود.
- پاراگراف اول قرارداد شما علاوه بر شناسایی طرفین با نام ، تاریخ لازم الاجرا شدن قرارداد را نیز ارائه می دهد. این ممکن است همان روزی باشد که طرفین قرارداد را امضا می کنند ، یا ممکن است بعدا باشد.
- ناشران مستقر معمولاً از یک قرارداد استاندارد استفاده می کنند و به سادگی جزئیات خاصی مانند نام ترانه سرا ، آهنگهای تحت پوشش و مدت قرارداد را وارد می کنند.
- ممکن است بتوانید نمونه قراردادهایی را پیدا کنید که می توانید از آنها برای نوشتن و درک بهتر بندها و شرایط مندرج در قرارداد استاندارد انتشار موسیقی استفاده کنید.
- پس از اولین پاراگراف که طرفین را مشخص می کند ، یک قرارداد استاندارد انتشار موسیقی معمولاً شامل تعدادی از بندهای "در حالی" است. این بندها با کلمه "در حالی که" شروع می شود و هدف کلی را که دو طرف در حال توافق با یکدیگر هستند ، توصیف می کند.
مرحله 2. مدت زمان توافق را مشخص کنید
برخی از قراردادهای انتشار موسیقی به ناشر حق انتشار انحصاری می دهند که مربوط به کل خروجی ترانه سرا در طول مدت قرارداد است. دیگران فقط برای یک مدت خاص دوام می آورند.
- جایی که یک قرارداد انتشار برای مدت مشخصی طول می کشد ، معمولاً چندین سال ادامه می یابد.
- قراردادهایی که پس از چندین سال به پایان می رسند ، معمولاً شامل گزینه هایی برای تمدید نیز می شوند. این دوره های اختیاری در یک تاریخ خاص شروع می شوند و ممکن است ناشر را از اولین امتناع کند - به این معنی که هنگام پایان قرارداد ، آهنگساز باید به ناشر این فرصت را بدهد که قبل از خرید برای ناشر دیگری قرارداد را تمدید کند.
- به خاطر داشته باشید که مدت قرارداد جدا از واگذاری حق چاپ است. برخی از قراردادها ممکن است شامل شرایط خاصی نباشند زیرا حق چاپ برای عمر حق چاپ (عمر ترانه سرا به اضافه 70 سال) تعیین شده است. با این توافقنامه ها ، "مدت" قرارداد زمانی به پایان می رسد که ترانه سرا آهنگها یا حق چاپ را به ناشر تحویل دهد.
مرحله 3. مشخص کنید که کدام ترکیب ها پوشش داده شده اند
اگر قرارداد انتشار موسیقی فقط به آهنگهای خاصی در کارنامه ترانه سرای مربوط می شود ، نه همه آهنگهایی که در یک بازه زمانی نوشته شده اند ، قرارداد انتشار موسیقی شما باید آن آهنگها را فهرست کند.
- با قراردادهای انتشار که به "قراردادهای انحصاری ترانه سرایان" معروف است ، همچنین قراردادهای "نویسنده ستادی" نیز خوانده می شود ، یک ترانه سرا حق ناشر را برای کلیه آهنگهایی که در یک بازه زمانی خاص می نویسد ، اعطا می کند.
- ناشری که قرارداد انحصاری ترانه سرایی را امضا می کند مسئول بهره برداری از آن آهنگ است ، به این معنی که ناشر یک هنرمند ضبط کننده برای ضبط آهنگ پیدا می کند. این توافقات بیشتر با ترانه سرایانی که خود مجری یا هنرمند ضبط نیستند رایج است.
- هنرمندان ضبط کننده که آهنگهای خود را نیز می نویسند ممکن است قرارداد انتشار را با آهنگهای خاص یا آهنگهای تمام آهنگهای ضبط شده در یک آلبوم خاص منعقد کنند.
مرحله 4. مسئولیت های طرفین را مشخص کنید
هنگام تنظیم قرارداد انتشار موسیقی ، هم ناشر و هم ترانه سرا وظایف و مسئولیت هایی در قبال یکدیگر دارند که باید به طور خاص مشخص شود.
- به طور کلی ، ترانه سرا مسئول تحویل آهنگها به ناشر است و ناشر نیز مسئول سوء استفاده از آن آهنگها برای کسب درآمد برای ترانه سرا و ناشر است.
- ممکن است به نظر برسد که ناشر به عنوان عامل آهنگ در نظر گرفته می شود. در حالی که نماینده یک هنرمند با به دست آوردن برنامه های خوب و فرصت های تبلیغاتی از حرفه هنرمند ، از حرفه او استفاده می کند ، ناشر از آهنگ استفاده می کند و آن را در بهترین موقعیت قرار می دهد تا برای ترانه سرای پول درآورد.
- به عنوان مثال ، ناشر ممکن است آهنگ را به یک هنرمند ضبط محبوب معرفی کند و او را مجبور کند آهنگ را ضبط کرده و آن را به یک موفقیت تبدیل کند.
مرحله 5. به ناشر وکالت بدهید
برای انجام وظایف خود بر اساس قرارداد ، ناشر باید حق قانونی داشته باشد که اسناد به نام ترانه سرا را امضا کند ، از جمله اسناد مربوط به ثبت و حمایت از حق چاپ.
- به طور معمول بند وکالت شامل یک بند است که به آهنگساز باید اولین فرصت داده شود تا اسناد مورد نیاز را امضا کند ، اما اگر ترانه سرا نتواند این کار را انجام دهد ، ناشر می تواند پس از مدت معینی آنها را امضا کند.
- قراردادهای انتشار موسیقی نیز به طور کلی به ناشر این حق را می دهد که از نام و شباهت آهنگساز در ارتباط با چاپ ، فروش و توزیع آهنگ استفاده کند.
قسمت 2 از 3: اختصاص حق چاپ
مرحله 1. زمان و محدوده ای را که ناشر بر آن حق چاپ آهنگهای ترانه سرا را کنترل می کند ، تعیین کنید
حق چاپ کپی نشر موسیقی به طور م effectivelyثری به ناشر این امکان را می دهد که حق چاپ را در ترانه های آهنگهای نوشته شده در طول مدت قرارداد توسط آهنگساز تنظیم کند. قرارداد انتشار محدودیت های واگذاری حق چاپ را شرح می دهد.
- ناشر غالباً حق دارد از حق چاپ در ترکیبات مندرج در قرارداد در سراسر جهان استفاده کند.
- با این حال ، برخی از قراردادهای انتشار ممکن است مشخص کنند که حقوق ناشر فقط به یک منطقه جغرافیایی خاص می رسد. برای مثال ، یک ترانه سرا ممکن است یک ناشر برای اروپا و ناشر دیگری برای آمریکای شمالی داشته باشد.
- ناشر ممکن است این توانایی را داشته باشد که تا آخر عمر حق چاپ را به عنوان عمر ترانه سرا به اضافه 70 سال اداره کند. با این حال ، این توافقنامه فقط می تواند چند سال مشخص طول بکشد.
- چندین حق مختلف در حق چاپ وجود دارد ، و ممکن است قرارداد به ناشر این اجازه را ندهد که از همه این حقوق استفاده کند.
- به عنوان مثال ، بسیاری از ترانه سرایان حقوق همگام سازی خود را محاسبه می کنند که هزینه ای است که هنگام استفاده از آهنگ در ارتباط با تصویر بصری پرداخت می شود - مانند آهنگی که در پس زمینه در یک تبلیغ تجاری پخش می شود یا آهنگی که در موسیقی متن فیلم قرار می گیرد.
- ترانه سرای همچنین می تواند قرارداد انتشار جداگانه ای را منعقد کند که فقط حقوق همگام سازی در آهنگهای موسیقی را پوشش دهد. این قراردادهای انتشار بسیار محدودتر است ، معمولاً فقط آهنگهای خاصی را پوشش می دهد و اغلب غیر انحصاری است.
مرحله 2. نرخ حق امتیاز را ارائه دهید
نرخ حق امتیاز مقدار پولی است که ترانه سرا هنگام استفاده از آهنگ خود توسط شخص دیگری به دست می آورد. ناشر معمولاً مسئول جمع آوری این مبالغ و پخش آنها به ترانه سرا است.
- این قرارداد ممکن است نرخ های متفاوتی را برای انواع مختلف استفاده توضیح دهد. به عنوان مثال ، آهنگساز ممکن است یک نرخ حق امتیاز برای فروش نت موسیقی و نرخ دیگری برای فروش مجوز همگام سازی یا مجوز اجرا دریافت کند.
- برخی از نرخ ها استاندارد هستند و قابل مذاکره نیستند. به عنوان مثال ، اگر هنرمندی بخواهد آهنگی را که قبلاً توسط شخص دیگری ضبط شده بود ، پوشش دهد ، مجوز مکانیکی می پردازد ، که میزان آن در قانون کپی رایت ایالات متحده تعیین شده است.
- طبق قرارداد استاندارد انتشار موسیقی ، آهنگساز 50 درصد حق امتیاز را دریافت می کند و ناشر 50 درصد دیگر را دریافت می کند.
مرحله 3. یک برنامه پرداخت ایجاد کنید
در قرارداد شما باید مشخص شود که ناشر هر چند وقت یکبار چک های پرداخت حق امتیاز را به ترانه سرا ارسال می کند ، از جمله تاریخ پرداخت ها و مدت زمانی که تحت هر پرداخت قرار می گیرد.
- بر اساس اکثر قراردادهای انتشار موسیقی ، ناشر پیش پرداختی به آهنگساز در قبال درآمدهای بعدی این آهنگ می پردازد. این پیش پرداخت معمولاً با اجرایی شدن قرارداد انتشار پرداخت می شود.
- این مبلغ بابت حق امتیاز حاصل از آهنگسازی های ترانه سرا در طول مدت قرارداد قابل جبران است ، بدین معنا که ترانه سرا نباید منتظر چک حق امتیاز از ناشر باشد تا زمانی که آهنگها مبلغ بیشتری از حق امتیاز دریافتی از ترانه سرای اولیه دریافت کنند.
- با این حال ، آهنگساز در هر تاریخی که قرار است چک تحت قرارداد صادر شود ، بیانیه ای دریافت می کند - معمولاً ماهانه یا سه ماهه. در این بیانیه آمده است که آهنگساز چقدر حق امتیاز دریافت کرده است و چه مقدار پیش پرداخت بازپرداخت شده است.
- برای مثال ، فرض کنید ناشر 100 هزار دلار پیش پرداخت به ترانه سرا می دهد. در سه ماهه اول قرارداد ، آهنگ های تحت پوشش قرارداد 20،000 دلار حق امتیاز برای ترانه سرا دارد. بنابراین ترانه سرا بیانیه ای دریافت می کند مبنی بر اینکه 20،000 دلار از پیش پرداخت بازپرداخت شده و 80،000 دلار موجودی در حساب باقی مانده است که باید بازپرداخت شود.
- هنگامی که آهنگساز 100،000 دلار حق امتیاز دریافت کرد ، یک چک با بیانیه همراه می شود.
مرحله 4. روشهای حسابداری و حسابرسی را شرح دهید
ممیزی های منظم از ترانه سرا محافظت می کند و به شما اطمینان می دهد که نرخ حق امتیاز به طور دقیق محاسبه می شود. قرارداد انتشار موسیقی شما باید شامل روشهای اساسی حسابداری باشد و مشخص کند که چه زمانی ترانه سرا (یا حسابدار ترانه سرا) می تواند کتابهای ناشر را ممیزی کند.
- قراردادهای استاندارد انتشار موسیقی معمولاً به ترانه سرا (یا حسابدار ترانه سرا) اجازه می دهد که در هر زمان کتابهای ناشر را بازرسی کند.
- انجام حسابرسی کامل ممکن است مستلزم اطلاع قبلی ناشر باشد.
- هر بیانیه ای که با پرداخت ماهانه یا سه ماهه به ترانه سرا همراه است ، تجزیه ای از حق امتیاز به دست آمده و تقسیم آن حق امتیاز بین آهنگساز و ناشر را ارائه می دهد.
قسمت 3 از 3: شامل مقررات متفرقه
مرحله 1. تعیین آنچه که نقض قرارداد است
قراردادهای انتشار موسیقی به طور معمول شامل یک بند متفرقه است که نحوه نقض قرارداد را توضیح می دهد و قبل از اقدام بیشتر مانند تشکیل پرونده ، به طرف دیگر اطلاع می دهد.
- به طور معمول ، اگر هم آهنگساز یا ناشر معتقد باشند که دیگری در انجام وظایف خود بر اساس قرارداد کوتاهی کرده است ، باید اطلاع کتبی را به این منظور ارسال کنند.
- با دریافت آن اخطار کتبی ، طرفی که ادعا می شود قرارداد را نقض کرده است ، زمان مشخصی دارد - معمولاً 10 تا 15 روز - تا مشکل را برطرف کند یا توضیح دهد که چرا اقدامات آنها نقض قرارداد نبوده است.
- برای مثال ، فرض کنید یک ترانه سرا معتقد است ناشر او حق امتیاز بدهی را پرداخت نکرده است. او اخطار را به ناشر می فرستد و به او می گوید که به او بدهکار است. وقتی ناشر آن اخطار را دریافت می کند ، کتاب های خود را بررسی می کند و تشخیص می دهد که ترانه سرا درست است ، بنابراین برای او چک ارسال می کند.
- به طور معمول ، این روش اطلاع رسانی باید قبل از آنکه هر یک از طرفین بتوانند شکایتی مبنی بر نقض قرارداد ارائه دهند ، دنبال شود.
مرحله 2. روش رسیدگی به اختلافات را شرح دهید
یک قرارداد انتشار موسیقی به طور معمول تعیین می کند که کدام انجمن برای رسیدگی به اختلافات مربوط به قرارداد مناسب است و از قانون کدام ایالت باید برای تفسیر خود قرارداد استفاده شود.
- قراردادهای انتشار موسیقی ممکن است به دعاوی در دادگاه اجازه دهد ، یا داوری را به عنوان وسیله انحصاری حل و فصل اختلافات ارائه دهد. اگر قرارداد نیاز به داوری داشته باشد ، معمولاً روش های درخواست داوران را مشخص می کند و یک سازمان داوری را که باید استفاده شود ، نامگذاری می کند.
- این قرارداد همچنین باید مشخص کند که قانون کدام ایالت بر آن حاکم است. معمولاً یک قرارداد انتشار موسیقی تحت قوانین ایالتی که ناشر در آن قرار دارد تنظیم می شود.
مرحله 3. ارائه ضمانت نامه های استاندارد و جبران خسارت
این بندها مقررات استاندارد یا "boilerplate" هستند که در همه قراردادها گنجانده شده است. آنها معمولاً موضوع مذاکره نیستند زیرا حفاظت اولیه را برای هر دو طرف ارائه می دهند.
- ترانه سرا تضمین می کند که او دارای حق کپی رایت در ترکیبات تحت قرارداد است و این آهنگها حق کپی رایت دیگران را نقض نمی کند.
- او همچنین ناشر را در برابر هرگونه ضرر و زیانی که ناشر متحمل می شود ، جبران می کند یا از آن محافظت می کند ، در صورتی که معلوم شود ترانه سرا مالک حق چاپ نیست یا یکی از آهنگها حق کپی رایت شخص دیگری را نقض می کند.
- این مقررات جبران خسارت اساساً به این معنی است که اگر مشخص شود یکی از ترکیبات حق کپی رایت شخص دیگری را نقض می کند ، ناشر پاسخگو نخواهد بود یا مجبور به پرداخت خسارت به شخصی که حق چاپ آن نقض شده است ، نخواهد شد.
- ناشر همچنین ضمانت و خسارت مربوط به توانایی خود را برای قراردادن قرارداد و سوء استفاده از حقوق کپی رایت مطابق توافق می کند.
