تصور بازی در نمایشنامه ممکن است قریب به اتفاق یا حتی ترسناک به نظر برسد. اگرچه کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد ، اما نیازی به نگرانی نیست-اگر تمام نمایشنامه را بخوانید و بفهمید که در نیمه راه قرار دارید! برای ساختن شخصیت خود وقت بگذارید تا بتوانید نقش را به طور قانع کننده ایفا کنید. در هر تمرین شرکت کنید ، بلوک مرحله را تمرین کنید و سخت کار کنید تا همه خطوط خود را حفظ کنید. لذت بردن را نیز فراموش نکنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: ایجاد شخصیت خود
مرحله 1. کل اسکریپت را بخوانید
حتی اگر فقط یک خط دارید یا فقط در یک صحنه هستید ، باز هم باید کل فیلمنامه را بخوانید. برای کمک به شما در تعیین نحوه بهترین برخورد با نقش خود ، ژانر ، طرح ، درگیری ها و تحولات شخصیت را مطالعه کنید.
اگر سوالی دارید ، با نویسنده یا کارگردان صحبت کنید و اطلاعات بیشتری در مورد فیلمنامه کسب کنید
مرحله 2. وارد شخصیت شوید
با نقش شخصیت خود در نمایش آشنا شوید و به همه چیزهایی که درباره شخصیت به شما گفته می شود ، از جمله سن ، تربیت ، وضعیت اجتماعی ، دوست داشتن و دوست نداشتن و دیدگاه های سیاسی یا مذهبی توجه کنید. به این فکر کنید که چه چیزی باعث می شود شخصیت شما بگوید و آنچه را انجام می دهند انجام دهد ، از چه چیزی می ترسد و به چه چیزی امیدوار است.
اطلاعاتی را که به شما داده نشده است تا شخصیت را به طور کامل مشخص کنید ، تشکیل دهید. به عنوان مثال ، به این فکر کنید که دوران کودکی آنها چگونه بوده است ، کدام روابط در زندگی آنها مهمتر است ، چگونه آنها با مشکلات یا ناامیدی کنار آمده اند و غیره
مرحله 3. از لحاظ احساسی با شخصیت خود ارتباط برقرار کنید
حتی اگر رفتار شخصیت را دوست ندارید ، برای ایفای نقش در بهترین شکل ممکن باید با آنها ارتباط برقرار کنید. کار کنید تا بفهمید شخصیت در کجا قرار دارد و با چه دوراهی روبرو هستند. به این فکر کنید که آنها چه می خواهند و چرا. سپس ، تجربیات احساسی مشابهی را در زندگی خود بیابید که می توانید از آنها برای باورپذیری شخصیت استفاده کنید.
به عنوان مثال ، اگر بیوه نیستید ، ارتباط با مرگ همسر شخصیت خود برای شما دشوار خواهد بود. با این حال ، به فقدان دیگری که تجربه کرده اید ، مانند مرگ پدربزرگ و مادربزرگ ، فکر کنید تا به شما در ارتباط با احساسات شخصیت کمک کند
مرحله 4. مانند شخصیت خود صحبت کنید
اگر شخصیت شما لهجه دارد ، وقت بگذارید و یاد بگیرید که چگونه به درستی از آن تقلید کنید. فیلم ها ، برنامه های تلویزیونی یا کلیپ های ویدئویی از افرادی را که با لهجه مورد نیاز برای یادگیری صحبت می کنند ، تماشا کنید. همچنین ، لحن و سرعت صحبت کردن صدای خود را تنظیم کنید تا شخصیت شما زنده شود.
- به عنوان مثال ، اگر نقش مدیرعامل یک شرکت بزرگ را بازی می کنید ، ممکن است بخواهید سریع و با قدرت صحبت کنید تا نشان دهید که شخصیت هم مشغول است و هم مهم.
- برعکس ، اگر نقش کودک خردسال را بازی می کنید ، ممکن است بخواهید با صدای آواز بخوانید تا بی گناهی و تخیل شخصیت را نشان دهد.
مرحله 5. از زبان بدن برای نشان دادن شخصیت استفاده کنید
فقط بیان سطرها با لحن مشخصی کافی نیست. شما همچنین باید از بدن خود برای نشان دادن شخصیت شخصیت خود استفاده کنید. به نحوه حرکت شخصیت خود فکر کنید (به عنوان مثال ، یک جوان ممکن است سریع حرکت کند و انرژی زیادی داشته باشد ، در حالی که یک شخصیت مسن حرکتهای کندتر و متوقف تری دارد). حرکات خود را کمی بزرگتر از حد معمول انجام دهید تا از هر نقطه ای از بینندگان قابل مشاهده باشد.
- به عنوان مثال ، اگر شخصیت شما قاطع است ، تماس چشمی برقرار کنید ، یا اگر خجالتی هستند نگاه خود را از او دور کنید.
- به عنوان مثال ، اگر شخصیت شما مضطرب است ، با بازی با سجاف پیراهن خود یا گاز گرفتن لب نشان دهید. از طرف دیگر ، اگر شخصیت شما شاد است ، لبخند روشن بزنید و با انرژی عمل کنید.
قسمت 2 از 3: آماده سازی برای مرحله
مرحله 1. با همبازیان خود ارتباط برقرار کنید
ایجاد رابطه خوب با سایر افراد در نمایش بسیار مهم است ، به خصوص اگر شخصیت شما با شخصیت آنها نزدیک باشد. وقت خود را بیرون از تمرین بگذرانید- نمایش دیگری را ببینید ، برای غذا خوردن بیرون بروید ، از گالری هنر یا موزه دیدن کنید ، یا به پیاده روی یا طبیعت گردی بروید. اگر در کنار آنها احساس راحتی می کنید ، برای مخاطب آشکار می شود و روابط شما روی صحنه را باورپذیرتر می کند.
مرحله 2. در هر تمرین شرکت کنید
اولین تمرین شما ممکن است در واقع یک میز خوانده شده باشد ، جایی که همه در آن حضور دارند و کل نمایشنامه را می خوانند. شما باید نمایشنامه را خوانده باشید و درک اساسی از شخصیت خود و خطوط آنها در این مرحله داشته باشید. قبل از اولین اجرای شما تمرینات زیادی وجود خواهد داشت و شما باید در هر یک از آنها شرکت کنید ، حتی اگر در صحنه های در حال تمرین نیستید.
از وقت خود برای تماشای نمایش استفاده کنید تا درک قوی تری از اتفاقات و دلایل آن داشته باشید ، یا خطوط خود را تمرین کنید تا نوبت شما روی صحنه برسد
مرحله 3. بلوک مرحله را تمرین کنید
در طول تمرینات فنی ، شما روی مسدود کردن صحنه ، یا نحوه و زمان حرکت شخصیت ها در صحنه و استفاده از فضا تمرکز خواهید کرد. گاهی اوقات ، نشانگرهایی به شکل نوار ماسک روی زمین قرار می گیرند تا به شخصیت ها در پیدا کردن نقاط خود کمک کنند. به یاد داشته باشید که در مورد نحوه حرکت و حرکت شخصیتی که بازی می کنید در زندگی واقعی فکر کنید. ورودی و خروجی های خود را از روی صحنه نیز تمرین کنید.
به عنوان مثال ، اگر شخصیتی که بازی می کنید دست و پا چلفتی است ، به میز یا اثاثیه دیگر برخورد کنید ، یا در حین حرکت روی صحنه تظاهر به سفر کنید
مرحله 4. خطوط خود را حفظ کنید
بسیار مهم است که قبل از اجرای نمایش همه خطوط خود را بدانید. خطوط خود را برجسته کرده و هر روز در خارج از تمرین تمرین کنید. خطوط را با صدای بلند بخوانید تا بتوانید لحن و تحویل را آزمایش کنید. از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده بخواهید به شما در تمرین صحنه های مشکل کمک کند.
مرحله 5. یادداشت های کارگردان را جدی بگیرید
از مشاجره با کارگردان یا نادیده گرفتن توصیه های او خودداری کنید. کارگردان وقت گذاشته است تا عملکرد شما را یادداشت کند تا مطمئن شود نمایش در بهترین حالت ممکن است. اگر چیزی را که آنها به شما می گویند نمی فهمید ، س Askال بپرسید یا توضیح دهید. توصیه های آنها را جدی بگیرید و تمام تلاش خود را کنید تا آن را در نقش خود وارد کنید.
قسمت 3 از 3: اجرای نمایش
مرحله 1. به موقع حاضر شوید و آماده باشید
آخرین چیزی که همکاران و کارگردان شما به آن احتیاج دارند کسی است که دیر یا زود برای اجرا آماده نیست. زودتر روی صحنه بروید تا چین و چروک های لحظه آخری را از بین ببرید و به خودتان زمان دهید تا گرم شود. در صورت نیاز به آوردن هر چیزی ، این کار را انجام دهید و هرگونه دستورالعمل ارائه شده از کمد یا بخش آرایش را رعایت کنید (به عنوان مثال ، قبل از نمایش از سوتین بدون بند استفاده کنید یا از کوتاه کردن موهای خود خودداری کنید).
مرحله 2. قبل از نمایش خود را آرام کنید
گاهی اوقات اعصاب می توانند بهترین بازیگران را تجربه کنند. قبل از شروع نمایش ، مدتی را برای شرکت در فعالیتهای آرامش بخش اختصاص دهید. تنفس عمیق را تمرین کنید ، چند دقیقه مدیتیشن کنید یا در مجله خود بنویسید.
مرحله 3. در لحظه حضور داشته باشید
به تماشاگران و اجراهای قبلی یا آینده فکر نکنید. همه اتفاقاتی را که در تمرین افتاده است کنار بگذارید و فقط روی اجرا تمرکز کنید. به خود اجازه دهید طوری درگیر بازی شوید که گویی رویدادها در زمان واقعی در حال وقوع هستند. شخصیت خود شوید و تمام تلاش خود را بکنید تا احساسات را مانند آنها تجربه کنید.
مرحله 4. صدای خود را نشان دهید و کلمات خود را بیان کنید
بسیار مهم است که همه مخاطبان بتوانند شما را بشنوند و درک کنند. از شکم خود نفس عمیق بکشید تا هوای کافی برای رساندن خطوط بلند و واضح داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که هر هجا از هر کلمه ای را که می گویید به وضوح بیان کنید تا دچار سردرگمی نشوید. فراموش نکنید که سرعت و لحن صحبت خود را بر اساس خطوطی که می گویید تغییر دهید.
مرحله 5. با اشتباهات شخصیتی برخورد کنید
اگر مشکلی پیش آمد ، فقط مشکل را نادیده نگیرید. به این فکر کنید که شخصیت شما چگونه با این چالش روبرو می شود و مطابق آن عمل کنید.
- به عنوان مثال ، اگر چاقویی که برای بریدن طناب نیاز دارید از مجموعه خارج شده است ، فقط تظاهر نکنید که طناب را بریده اید. چیزی شبیه این بگویید: "چاقوی من رفته است!" و به دنبال یک وسیله دیگر از مجموعه باشید تا در محل آن مانند پوکر آتش بازی استفاده شود.
- از طرف دیگر ، اگر چیزی را که شخصیت شما قرار است هدیه دهد ، رها کنید و بشکنید ، به مخاطب نشان دهید که از تصادف ناراحت هستید. چیزی شبیه این بگویید ، "من نمی توانم باور کنم که آن گلدان 400 ساله را شکسته ام. حالا برای تولد مادربزرگ چه چیزی می دهم؟"
مرحله 6. از آن لذت ببرید
تمام زحمات شما و زمانی که برای بازی گذاشتید بالاخره نتیجه می دهد. وقتی تماشای جادوی نمایش را مشاهده می کنید از خود لذت ببرید. پس از اجرا از هم تیمی ها و همکاران خود تعریف کنید و به خاطر انجام کار خوب به خودتان تبریک بگویید.
نکات
- یک قانون خوب برای کار ، قانون سه ثانیه ای است. این زمانی است که اگر کسی خطوط خود را فراموش کند و در عرض سه ثانیه آنها را به خاطر نیاورد ، بازیگر دیگری مسئولیت را بر عهده می گیرد. اگر شما هستید که خط آنها را فراموش کرده اید ، از کسی که برای شما پر کرده ترش نکنید و هرگز خط را تکرار نکنید.
- پشت صحنه صحبت نکن هر چیزی بیش از یک زمزمه در جمعیت شنیده می شود. سیلی ها را برای وقفه یا استراحت ذخیره کنید. سکوت در پشت صحنه ، صدای خارج از صحنه.
- هنگام لباس پوشیدن ، سریع عمل کنید ، اما مطمئن شوید که همه چیز درست است. در صورت امکان ، از یک بازیگر دیگر کمک بگیرید تا مطمئن شوید همه چیز خوب است.
