تلسکوپ ها نور را جمع آوری کرده و دیدنی ترین تجربیات مشاهده را ایجاد می کنند. هیجان مشاهده کهکشان های دور ، خوشه های درخشان ستاره ای ، سحابی های منحصر به فرد ، سیارات منظومه شمسی و ویژگی های ماه تقریباً غیرقابل توصیف است.
مراحل
قسمت 1 از 3: تهیه تلسکوپ
مرحله 1. نوع تلسکوپ را در نظر بگیرید
تلسکوپ های مختلف برای انواع مختلف مشاهده بهتر است. در واقع سه نوع تلسکوپ اصلی وجود دارد: بازتابنده ، بازتابنده و کاتادیوپتریک. اینکه کدام را انتخاب می کنید بر اساس آنچه می خواهید مشاهده کنید ، کجا هستید و غیره است.
- اساساً یک لوله نازک بلند با یک عدسی شیئی در جلو است که نور را جمع آوری و متمرکز می کند. این یکی برای مشاهده ماه و سیارات بهتر است ، معمولاً تصویری زیبا و واضح ارائه می دهد. به خوبی حرکت می کند و نیازی به تعمیر و نگهداری ندارد. متأسفانه ، دیدن اجسام ضعیف مانند کهکشان ها و سحابی ها بسیار سخت است.
- بازتابنده به منظور تجمع و تمرکز نور ، از یک آینه مقعر بزرگ به جای لنز استفاده می کند. این یکی از بهترین تلسکوپ های مبتدی است و معمولاً از دید بسیار خوبی برخوردار است ، اگرچه آب تمایل دارد روی اپتیکال تلسکوپ متراکم شود که می تواند آزاردهنده باشد. همچنین ، نمی توانید اجسام زمینی را با این تلسکوپ مشاهده کنید.
- کاتادیوپتریک یک تلسکوپ ترکیبی است که هر دو عدسی و آینه را ترکیب می کند. آنها تلسکوپ های عکاسی خوبی هستند و حمل آنها بسیار راحت تر از بازتابنده است. این یکی چند منظوره است ، اما گران تر از انواع دیگر است.
مرحله 2. محل زندگی خود را در نظر بگیرید
شما با توجه به جایی که هستید به سطوح مختلف قدرت نیاز دارید. اگر منطقه ای دارید که آلودگی نوری در آن بهتر یا بدتر است. اگر در منطقه ای هستید که بیشتر باران می بارد و غیره
- اگر می خواهید با تلسکوپ خود (به عنوان مثال) تماشا کنید ، بهتر است تلسکوپ بازتابنده را انتخاب نکنید زیرا اجسام زمینی را به شما نشان نمی دهد.
- اگر در مکانی هستید که مرتباً شبنم می کند و قصد استفاده از تلسکوپ خود را در شب دارید ، باید در نظر بگیرید که آیا انتخاب تلسکوپ شکستن یا کاتادیوپتریک بهترین گزینه شما است.
مرحله 3. آنچه را که می خواهید به آن توجه کنید در نظر بگیرید
اجسامی مانند سیارات ، ماه و ستارگان نزدیکتر نیاز به قدرت بالا ، کنتراست خوب و وضوح بالا در تلسکوپ دارند. بنابراین اگر این چیزی است که می خواهید به آن نگاه کنید ، بهترین گزینه این است که با یک بازتاب کننده یا یک بازتابنده بروید. اگر به اجسام ضعیفی مانند کهکشان ها و سحابی ها نگاه می کنید ، به دیافراگم بزرگتری نیاز دارید و یک تلسکوپ بازتابنده بزرگ انتخاب می کنید.
مرحله 4. قابلیت های قدرت تلسکوپ خود را در نظر بگیرید
مردم به طور کلی این تصور اشتباه را دارند که قدرت بیشتر به طور خودکار به معنای وضوح بالاتر و مشاهده بهتر است ، اما این در واقع درست نیست. قدرت بالا به سادگی روشنایی تصویر را کم می کند و هرگونه تیرگی را تقویت می کند.
- برای هر تلسکوپ ، حداکثر مقدار بزرگنمایی معادل 50 قدرت در اینچ دیافراگم است. بنابراین بگویید که یک بازتابنده 6 اینچی دارید. قدرت 300 به اندازه ای است که باید (برای یک بازتابنده 3 اینچی حدود 150 قدرت است).
- حتی اگر از لنز بارلو استفاده می کنید ، بزرگنمایی بیش از حد آن فقط باعث تار شدن تصویر می شود. تصویر تلسکوپ را فقط می توان تا یک نقطه مشخص منفجر کرد.
قسمت 2 از 3: درک تلسکوپ خود
مرحله 1. Finderscope را بیاموزید
این به طور معمول در کنار تلسکوپ متصل شده است. آسمان را بیشتر از خود محدوده به نمایش می گذارد. به عنوان مثال ، یک تلسکوپ قدرتمند 50 ناحیه ای به اندازه ناخن انگشت کوچک شما را پوشش می دهد ، در حالی که یک یاب 8x مساحتی به اندازه یک توپ گلف را پوشش می دهد.
مرحله 2. کوه را بیاموزید
تلسکوپها به طور معمول در دو نوع استوایی یا آلتازیموت وجود دارند. شما باید بدانید چه نوع تلسکوپی دارید تا بتوانید نحوه کار با تلسکوپ خود را بیاموزید.
- کوه Altazimuth حرکت بالا و پایین و پهلو به پهلو را انجام می دهد و کار را برای مبتدیان آسان تر می کند. ساده تر از تلسکوپ استوایی است.
- کوه استوایی از آسمان به شمال و جنوب و شرق به غرب می چرخد. محور قطبی (که قسمت چرخشی نزدیک به پایه تلسکوپ است) باید با قطبی ، ستاره شمالی تراز شود. سپس حرکت آسمان را در اطراف این نقطه دنبال می کند و از شرق به غرب (با حرکت ستارگان) حرکت می کند.
- هر زمان که بخواهید به ستاره یا سیاره دیگری نگاه کنید ، باید زمان بیشتری را صرف کنید تا به کوه استوایی عادت کنید ، باید محور را باز کرده و بدن آسمانی را با استفاده از یاب یاب نشانه رفته و هنگامی که مکان کلی را پیدا کرده اید قفل کنید. از آنجا از کنترل های کابل حرکت آهسته یا کنترل های panhandle برای انجام حرکات کوچکتر استفاده می کنید. کوه استوایی عموماً مفیدتر است.
مرحله 3. سه پایه را بیاموزید
شما باید مطمئن شوید که سه پایه تلسکوپ شما به درستی تعادل دارند در غیر این صورت تلسکوپ می تواند سقوط کرده و آسیب ببیند. وقتی در حال جستجوی مکان ها هستید ، همیشه به دنبال مناطقی باشید که مساحت مسطح و مساوی برای تلسکوپ شما دارند.
قسمت 3 از 3: اسکن آسمان
مرحله 1. آسمان را بیاموزید
قبل از شروع به حرکت در تاریکی با تلسکوپ گران قیمت خود ، باید بدانید که به دنبال چه چیزی هستید. شاید شما می خواهید در ماه گشتی بزنید ، یا می خواهید سیارات را بررسی کنید. شاید به بارش شهابی علاقه دارید. باید زمان ، مکان ، آب و هوا و غیره را بیابید.
- به عنوان مثال ، اگر می خواهید ستاره ها را رصد کنید ، بیرون رفتن در یک شب مهتابی شما را چندان دور نمی کند.
- به کتابهای ستاره ها و صورت های فلکی نگاه کنید. این موارد به شما می گوید که بهترین زمان مشاهده و زمان مشاهده سیارات به آسانی است.
- نمودارهای آسمان را بررسی کنید تا وقتی در تاریکی هستید بدانید که تلسکوپ خود را کجا نشان دهید.
- چشم خود را تربیت کنید. برای انجام این کار ، طرح هایی از ماه و سیارات تهیه کنید. نیازی نیست که هنرمند بزرگی باشید تا بتوانید آنها را تا حد ممکن دقیق ثبت کنید. این به شما کمک می کند تا بیشتر به آسمان نگاه کنید و جزئیات را مشاهده کنید.
مرحله 2. نقطه خود را انتخاب کنید
هنگامی که تصمیم گرفتید به دنبال چه چیزی هستید و کجا خواهد بود ، باید مکان خود را با دقت انتخاب کنید. لازم است شب در دسترس باشد و مکانی برای سطح سه پایه تلسکوپ شما با سطح محکم داشته باشد.
- شما باید آلودگی نوری را در نظر بگیرید. به عنوان مثال ، اگر در یک شهر بزرگ هستید ، بالا رفتن از یک سقف بلند (تا زمانی که ایمن باشد) می تواند شما را از بدترین آلودگی نوری دور کند و به شما اجازه می دهد وضوح بیشتری را ببینید.
- سعی کنید از عرشه ها و مسیرهای بتنی سیاه و سفید خودداری کنید. رد پای روی عرشه می تواند باعث ارتعاش در تصویر شود. بزرگراه های بتنی و بتن می تواند مشکلات حرارتی را برای تلسکوپ شما ایجاد کند.
مرحله 3. تمرین کنید
شما باید راه اندازی تلسکوپ خود و اشاره به قسمت صحیح آسمان را قبل از شروع بازی در شب تمرین کنید. در غیر این صورت بسیار آسان است که تکه های تلسکوپ خود را از دست بدهید و نحوه انجام کاری را فراموش کنید.
برای تمرین ، تلسکوپ خود را راه اندازی کنید و با استفاده از کمترین چشمی قدرت ، محدوده اصلی را به چیزی در حدود 30 فوت (30.5 متر) دورتر مانند درخت (نه خورشید!) نشان دهید. جسم را در نمای متقابل خود قرار دهید و مطمئن شوید که واضح است. به چشمی با قدرت بیشتر بروید و دوباره امتحان کنید
مرحله 4. راحت باشید
اطمینان حاصل کنید که هنگام گذراندن شب بزرگ خود با ستاره هایی که لباس مناسب پوشیده اید. اگر قرار است هوا سرد شود ، مطمئن شوید که لباس مناسب بر تن دارید و یک قوطی گرم گرم همراه خود ببرید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- چشمی چشم بزرگنمایی تلسکوپ را کنترل می کند. تعدادی چشمی چشمی راه زیادی را برای ایجاد جلسات مشاهده فوق العاده پیش می برند. در ابتدا ، از کمترین چشمی با قدرت (یکی با بیشترین فاصله کانونی روی آن ، به عنوان مثال ، 25 میلی متر) استفاده کنید تا مکان یابی اجسام را آسان تر کنید.
- با راه اندازی و عملکرد تلسکوپ آشنا شوید. این کار راحت تر در ساعات روز در آسایش خانه شما انجام می شود. همچنین ، در حالی که بیرون هنوز روشن است ، اطمینان حاصل کنید که موهای متقاطع محدوده یاب در همان نقطه لوله اصلی قرار گرفته اند. برای بررسی تراز بودن از یک شیء دور مانند نوک یک ستون تلفن استفاده کنید. محدوده یاب را در صورت نیاز تنظیم کنید ، زیرا برای مکان یابی اشیا ضروری است. بعد از غروب آفتاب سرد است و وقت آن نیست که با کتابچه راهنمای کاربر اشتباه کنید.
- برای موفقیت لباس بپوشید شب ها سرد می شوند ، حتی بعد از غروب آفتاب بسیار سرد می شوند. لباسهای چند لایه متناسب با فصل بپوشید تا جلسه مشاهده شما تا حد امکان راحت باشد.
- ایمنی شخصی باید در نظر گرفته شود. اطمینان حاصل کنید که از صاحبان املاک برای جلوگیری از اتهام تجاوز جنسی مجوز بگیرید. همچنین به حیات وحش محلی توجه کنید و مطمئن شوید که اقدامات احتیاطی مناسبی را برای جلوگیری از ایجاد مزاحمت انجام داده اید.
