بسیاری از افرادی که به سمت عکاسی دیجیتال رفته اند تعدادی عکس با ارزش در قالب چاپ یا اسلاید قدیمی خواهند داشت. خوشبختانه وارد کردن این تصاویر قدیمی به دامنه دیجیتال نسبتاً آسان است. دو روش اصلی وجود دارد که می توان آنها را انجام داد: با اسکنر یا با دوربین دیجیتال. این نحوه اسکن را پوشش می دهد.
مراحل
مرحله 1. تصمیم بگیرید که کدام روش برای شما بهتر است
اسکنرهای تخت بسیار ارزان هستند (شما می توانید اسکن مناسب را با قیمت زیر 100 دلار خریداری کنید) و اکثر آنها قابلیت اسکن عکس ها و اسلایدها را خواهند داشت. اگر در درجه اول به اسکن اسلایدها علاقه دارید ، به دنبال اسلایدهای ضمیمه شده باشید.
مرحله 2. مطمئن شوید که اسکنر با رایانه شما کار می کند
اگر از Mac استفاده می کنید ، مطمئن شوید که اسکنر با Mac سازگار است. به همین ترتیب در رایانه ای که از Microsoft Windows یا Linux استفاده می کند.
مرحله 3. اگر اسکنر دارای نرم افزار است ، باید بتوانید اسکن را فوراً شروع کنید ، در غیر این صورت باید نرم افزار اسکن را تهیه کنید
یکی از بهترین و با قیمت مناسب ، VueScan است. این هم با مک و هم با ویندوز کار می کند.
مرحله 4. قبل از شروع اسکن ، زمان را برای کالیبره کردن اسکنر اختصاص دهید
برخی از اسکنرها دارای برگه کالیبراسیون هستند ، در غیر این صورت می توان آنها را با قیمت مناسب خریداری کرد. اگرچه آنها کاملاً ضروری نیستند ، کالیبراسیون صفحه و اسکنر شما یک محصول نهایی دقیق تر را ایجاد می کند. به خصوص اگر نسخه های اصلی گم شده یا آسیب ببینند.
مرحله 5. برخی از تمرینات اسکن را انجام دهید
اسکنر را با تصاویر مختلف کنترلی آزمایش کنید. از عکسهای سیاه و سفید استفاده کنید تا اطمینان حاصل کنید که به طیف گسترده ای رسیده اید ، و رنگ سیاه مشکی است ، نه خاکستری ، و سفیدها واقعا سفید هستند ، و نه سفید ، یا بدتر ، رنگ آمیزی شده اند.
مرحله 6. اکنون لحظه ای که منتظر آن بوده اید
اسکن واقعی سازماندهی مهمترین بخش در اینجا است. یک ساختار درخت فهرست ایجاد کنید که قرار است داده های اسکن شده را در آن قرار دهید. با تفکر خوب قبل از شروع ، می توانید اطمینان حاصل کنید که اسکن های شما در آینده بعداً آسان تر خواهد شد. نحوه سازماندهی آنها به شما بستگی دارد ، اما طرحی را انتخاب کنید که برای شما منطقی باشد. شما می توانید آنها را بر اساس سال ، سپس بر اساس موضوع و یا می توانید انتخاب کنید که آنها را بر اساس موضوع سازماندهی کنید ، سپس سال. با این حال اگر این کار را انجام دهید ، بهتر از ریختن آنها در یک فهرست بزرگ است.
مرحله 7. وقتی برای اسکن تصویر می آیید ، باید برخی پارامترهای اساسی را تنظیم کنید تا به نرم افزار اسکن کننده بگویید چه نوع تصویری را اسکن می کنید
مهمترین آنها رنگی یا سیاه/سفید بودن است و می خواهید با چه وضوح اسکن کنید. رنگ یا B/W کاملاً واضح است. از اسکن رنگی B/W هیچ سودی نخواهید برد. این کار می کند ، اما معمولاً منجر به حجم فایل بسیار بزرگتر می شود و هیچ فایده ای ندارد. بهتر است اسکن مقیاس خاکستری را انتخاب کنید. با یک تصویر رنگی ، گزینه ها اغلب پیچیده تر می شوند و حول و حوش جزئیات رنگی که می خواهید حفظ کنید ، می چرخند. بسیاری از اسکنرها قادر به اسکن از 256 رنگ تا چندین میلیون خواهند بود. در عمل ، چشم برای تشخیص بیش از چند هزار سطح رنگ مشکل دارد ، اما به عنوان یک قاعده کلی هرچه بیشتر بهتر. استفاده از رنگ های بیشتر جنبه منفی آن چیست؟ حجم فایلش هست هرچه رنگ بیشتر باشد ، فایل بزرگتر است. با وجود رایانه های مدرن با هارد دیسک صدها گیگابایتی ، این واقعاً خالی از لطف نیست.
مرحله 8. پس از اسکن تصویر ، باید آن را در هارد دیسک ذخیره کنید
در اینجاست که باید تصمیم دیگری گرفته شود ، زیرا تعدادی فرمت مختلف وجود دارد که می توان تصویر را روی دیسک ذخیره کرد. دو نوع اصلی بدون ضرر و ضرر هستند. بدون ضرر همان چیزی است که بر آن دلالت دارد. داده های تصویر دقیقاً همانطور که اسکن شده اند ذخیره می شوند ، هیچ چیز تغییر نمی کند یا از بین نمی رود. اگر تصویر را از روی دیسک بارگذاری کنید دقیقاً همانطور که اسکن شده است خواهد بود. روش دیگر ، روش ضرر ، تصویر را ذخیره می کند ، اما اگر آن را دوباره بارگذاری کنید ، دقیقاً مانند اسکن قبلی نخواهد بود. چرا میخواهی چنین کاری بکنی؟ خوب پاسخ این است که فضای دیسک را ذخیره کنید. با فشرده سازی تصویر می توانید کمی (یا مقدار زیادی) از جزئیات تصویر را با اندازه فایل کوچکتر مبادله کنید. این بدان معنی است که هنگام فشرده سازی می توانید تصاویر بیشتری را در یک دیسک مشخص نسبت به زمانی که فشرده نشده دریافت کنید. متداول ترین شکل فشرده سازی JPEG (یا JPG) است که به میزان فوق العاده ای از فشرده سازی دست می یابد در حالی که تنها مقدار کمی از جزئیات را از دست می دهد.
