آسمان شب پر از نور است که بیشتر آن توسط اجرام آسمانی مانند ستارگان و سیارات ایجاد می شود. اگر نمی توانید تشخیص دهید که یک جسم در آسمان یک ستاره است یا یک سیاره ، باید یاد بگیرید که چگونه ویژگی های فیزیکی این دو جرم آسمانی را تشخیص دهید و چه زمانی بهتر است آنها را مشاهده کنید.
مراحل
چارت مقایسه
نمودار مقایسه سیاره در مقابل ستاره
قسمت 1 از 3: مشاهده تفاوت های فیزیکی
مرحله 1. بررسی کنید که آیا جسم چشمک می زند یا خیر
یکی از ساده ترین راه های تمایز بین ستاره ها و سیارات در آسمان شب این است که ببینیم آیا جسم چشمک می زند یا برق می زند. معمولاً اگر چشم انداز واضحی از آسمان داشته باشید و اگر آسمان را به مدت طولانی تماشا کنید ، معمولاً با چشم غیر مسلح قابل تشخیص است.
- ستاره ها چشمک می زنند و می درخشند - از این رو ، آهنگ "Twinkle، Twinkle Little Star" (چشمک می زنم ، چشمک می زنم ستاره کوچک).
- سیارات چشمک نمی زنند. آنها در روشنایی و ظاهر کلی خود در آسمان شب ثابت می مانند.
- اگر از طریق تلسکوپ مشاهده شود ، ممکن است به نظر برسد که سیاره ها در امتداد لبه ها "تکان می خورند".
- هر جسمی که پلک بزند ، چشمک بزند یا برق بزند به احتمال زیاد یک ستاره است. با این حال ، اگر به سرعت در آسمان شب حرکت کند ، می تواند هواپیما باشد.
مرحله 2. توجه کنید که آیا جسم بالا و پایین می رود یا خیر
اجرام آسمانی در آسمان شب ثابت نیستند. همه اجرام آسمانی حرکت می کنند ، اما نحوه حرکت این اجسام می تواند نشانه خوبی از ستاره یا سیاره بودن آنها باشد.
- سیارات در شرق طلوع کرده و در غرب غروب می کنند. آنها تمایل دارند از مسیر آسمانی مشابه آسمان ما مانند خورشید و ماه پیروی کنند.
- ستارگان در آسمان شب حرکت می کنند ، اما نه بالا می روند و نه غروب می کنند. در عوض ، آنها به صورت مدور به دور پلاریس (ستاره شمالی) می چرخند.
- اگر به نظر می رسد جسم آسمانی که می بینید در یک خط کمابیش مستقیم در آسمان شب حرکت می کند ، به احتمال زیاد یک سیاره است.
- ماهواره ها نیز در آسمان شب حرکت می کنند ، اما این کار را بسیار سریعتر از سیارات انجام می دهند. عبور از آسمان شب ممکن است ساعت ها یا هفته ها طول بکشد ، در حالی که ماهواره می تواند در عرض چند دقیقه از بالای سر عبور کند.
مرحله 3. دایرl البروج را شناسایی کنید
سیارات همیشه در امتداد یک کمربند خیالی در آسمان شب به نام دایرl البروج یافت می شوند. این کمربند در واقع یک شی قابل مشاهده نیست ، اما مشاهده دقیق به شما کمک می کند تا محل تجمع اجرام آسمانی را پیدا کنید. در حالی که ممکن است ستارگان در امتداد این کمربند نامرئی ظاهر شوند ، اما باید با ظاهر درخشان خود قابل تشخیص باشند.
- از اجرام آسمانی در امتداد دایرl البروج ، عطارد ، زهره ، مریخ ، مشتری و زحل به طور قابل توجهی درخشان تر از ستارگان اطراف هستند. این به دلیل مجاورت آنها با خورشید است زیرا "روشنایی" آنها فقط نور خورشید منعکس شده است.
- ساده ترین راه برای یافتن دایرl البروج این است که به مکان و مسیر خورشید و ماه در آسمان نسبت به موقعیت خود در زمین توجه داشته باشید. مسیر خورشید در آسمان ما بسیار نزدیک به مسیر سیارات در طول دایر ec البروج است.
مرحله 4. رنگ را مشاهده کنید
همه سیارات رنگارنگ نیستند. با این حال ، به نظر می رسد بسیاری از برجسته ترین سیارات در آسمان شب ما دارای نوعی رنگ هستند. این می تواند به تمایز سیارات از ستارگان کمک کند. در حالی که برخی از افراد با بینایی فوق العاده خوب ممکن است بتوانند رنگ ظریف را تشخیص دهند ، این رنگ معمولاً در محدوده سفید مایل به آبی تا سفید مایل به زرد قرار می گیرد. برای اکثر مردم ، ستاره ها با چشم غیر مسلح سفید به نظر می رسند.
- تیر معمولاً خاکستری یا تا حدودی قهوه ای رنگ است.
- زهره به رنگ زرد کم رنگ ظاهر می شود.
- مریخ معمولاً در جایی بین صورتی کم رنگ و قرمز روشن ظاهر می شود. روشنایی یا تاریکی نسبی مریخ ، که در یک چرخه دو ساله تغییر می کند ، تحت تأثیر قرار می گیرد.
- مشتری نارنجی با نوارهای سفید ظاهر می شود.
- زحل معمولاً به رنگ طلایی کم رنگ به نظر می رسد.
- اورانوس و نپتون آبی کم رنگ به نظر می رسند. با این حال ، آنها معمولاً با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند.
مرحله 5. روشنایی نسبی را مقایسه کنید
در حالی که سیارات و ستاره ها هر دو آسمان شب را روشن می کنند ، معمولاً سیارات بسیار درخشان تر از بسیاری از ستارگان به نظر می رسند. ستاره شناسان میزان روشنایی نسبی اجرام آسمانی را با استفاده از مقیاس قدر نجومی اندازه گیری می کنند و اکثر سیارات در محدوده اجرامی قرار می گیرند که به راحتی با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند.
- سیارات نور منعکس کننده خورشید منظومه شمسی ما را نشان می دهند ، که نسبتا نزدیک به زمین است. در مقابل ، ستارگان نور خود را ساطع می کنند.
- در حالی که برخی از ستارگان ممکن است بسیار درخشان تر و بزرگتر از خورشید ما باشند ، این ستارگان از زمین بسیار دورتر از سیارات منظومه شمسی ما هستند. به همین دلیل ، سیارات (که نور خورشید ما را منعکس می کنند) معمولاً از زمین روشن تر به نظر می رسند.
قسمت 2 از 3: مشاهده اجرام آسمانی
مرحله 1. نمودارهای ستاره ای و راهنماهای سیاره ای را بیاورید
این که آیا دید شب شما ضعیف است یا به سادگی در مورد مکان اجرام آسمانی گیج شده اید ، یک نمودار یا راهنما می تواند به شما در تعیین محل جستجو کمک کند. می توانید نمودارهای ستاره ای و راهنماهای سیاره ای را از یک کتابفروشی خریداری کنید ، راهنمای رایگان را از اینترنت چاپ کنید یا یک برنامه راهنمای ستاره ای/سیاره ای را در تلفن هوشمند خود بارگیری کنید.
- به یاد داشته باشید که نمودارهای ستاره ای معمولاً فقط برای یک دوره محدود (معمولاً حدود یک ماه) معتبر هستند. این به این دلیل است که موقعیت ستارگان در آسمان با گذشت زمان با ادامه حرکت زمین در مدار خود تغییر می کند.
- اگر از نمودار ستاره یا راهنمای سیاره ای در زمینه مشورت می کنید ، مطمئن شوید که از چراغ قوه قرمز کم نور استفاده می کنید. این چراغ قوه ها به گونه ای طراحی شده اند که نور را تحت تأثیر قرار دهند و بر توانایی چشم شما در تنظیم تاریکی تأثیر نگذارد.
مرحله 2. یک تلسکوپ یا دوربین دو چشمی خوب تهیه کنید
اگر مشاهده چشم با چشم غیر مسلح به اندازه کافی منظره آسمانی را برای شما به ارمغان نمی آورد ، ممکن است بخواهید از تلسکوپ یا دوربین دو چشمی استفاده کنید. این ابزارها می توانند با بزرگنمایی ناحیه ای که به آن نگاه می کنید به شما کمک کند. این می تواند اجسام قابل رویت را واضح تر کرده و حتی می تواند اجسام نامرئی را با چشم غیر مسلح به چشم شما بیاورد.
- برخی از کارشناسان توصیه می کنند که با اجسام آسمانی با چشم غیر مسلح آشنا شوید ، سپس دوربین دوچشمی را امتحان کنید و در نهایت به سراغ استفاده از تلسکوپ بروید. این می تواند به شما کمک کند تا بیشتر با اجسام قابل مشاهده و مکان آنها در آسمان شب عادت کنید.
- قبل از سرمایه گذاری روی یک تلسکوپ و دوربین دو چشمی را به صورت آنلاین مقایسه کنید. با جستجوی آنلاین در مورد مدلی که به آن علاقه دارید ، نظرات نوشته شده توسط افرادی را که دارای مدل خاصی هستند ، بخوانید.
مرحله 3. از یک سایت آسمان تاریک دیدن کنید
آلودگی نوری از مناطق شهری می تواند توانایی شما را در دیدن اجرام آسمانی در آسمان شب به شدت محدود کند. برای به حداکثر رساندن دید بیشتر ، ممکن است بخواهید از یک سایت آسمان تاریک دیدن کنید. این سایتهای تعیین شده توسط انجمن بین المللی آسمان تاریک (IDA) به عنوان مکانهایی شناخته شده اند که ارزش حفاظت در برابر تعرض به آلودگی نوری و توسعه شهری را دارند.
- مکانهای معمول آسمان تاریک شامل پارکهای دولتی و ملی است ، هرچند سایر مکانهای آسمان تاریک توسط مناطق روشن و توسعه یافته احاطه شده اند.
- وب سایت IDA را بررسی کنید تا یک سایت آسمان تاریک در نزدیکی خود پیدا کنید.
قسمت 3 از 3: شناسایی عوامل محدود کننده دید
مرحله 1. بررسی کنید که آیا زمان غیبت برنامه ریزی شده است یا خیر
غیبت زمانی است که ماه از بین زمین و ستاره یا سیاره معینی عبور می کند و مانع دید آن جسم آسمانی می شود. این موانع تا حدودی به طور منظم اتفاق می افتند و می توان به راحتی برنامه ریزی کرد زیرا وقوع آنها قابل پیش بینی است.
- غیبت ها ممکن است از برخی نقاط روی زمین قابل مشاهده باشد و از مکان های دیگر قابل مشاهده نباشد. از قبل بررسی کنید که آیا زمان غیبت برنامه ریزی شده است و آیا دید شما به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار می گیرد یا خیر.
- با جستجوی آنلاین یا مشورت با راهنمای نجوم می توانید از غیبت های برنامه ریزی شده مطلع شوید. انجمن بین المللی زمان بندی غیبت پیش بینی های خود را بصورت آنلاین به صورت رایگان منتشر می کند.
مرحله 2. مرحله ماه را مشخص کنید
نور منعکس شده از ماه می تواند از توانایی شما برای دیدن ستاره ها و سیارات جلوگیری کند. اگر نزدیک ماه کامل است ، ممکن است برای مشاهده اجرام آسمانی مشکل داشته باشید. به همین دلیل ، بهتر است قبل از خروج برای مشاهده آسمان شب ، مرحله فعلی ماه را بررسی کنید.
اگر از مرحله کنونی ماه مطمئن نیستید ، می توانید از راهنمای آنلاین مراحل ماه به صورت رایگان مشورت کنید. وب سایت نیروی دریایی ایالات متحده به شما اجازه می دهد تا مراحل ماه را تا پیش از سال 2100 بررسی کنید
مرحله 3. شرایط مناسب را بیابید
دانستن نحوه تمایز بین ستارگان و سیارات تنها در صورتی به شما کمک می کند که آسمان شب چندان قابل مشاهده نباشد. توانایی شما برای دیدن اجرام آسمانی می تواند توسط عوامل متعددی محدود شود ، چه ساخته دست بشر و چه طبیعی.
- آلودگی نوری یکی از عوامل محدود کننده دید آسمان شب است. اگر در یک منطقه شهری یا نزدیک آن زندگی می کنید ، احتمالاً برای افزایش دید باید به مناطق روستایی تری سفر کنید.
- پوشش ابر و پوشش قابل توجه برف هر دو می توانند دید آسمان شب را تحت تأثیر قرار دهند. اگر هوا بسیار ابری است یا اگر زمین به طور قابل توجهی پوشیده از برف است ، ممکن است برای دیدن اجرام آسمانی در آسمان مشکل داشته باشید.
مرحله 4. از سایر عوامل محدود کننده اجتناب کنید
بسیاری از عوامل دیگر نیز می توانند بر دید آسمان شب تأثیر بگذارند ، از جمله برخی از مواردی که ممکن است به خودتان وارد کنید. به عنوان مثال ، میزان مصرف الکل ، مصرف نیکوتین و اتساع مردمک در زمان مشاهده همه می توانند بر توانایی شما در دیدن اجرام آسمانی تأثیر بگذارند. این عوامل همه بر توانایی چشمان شما برای سازگاری با تاریکی و شناسایی ستارگان و سیارات در آسمان شب تأثیر می گذارد.
