Cilantro (Coriandrum sativum) گیاهی با برگ های خوش طعم و سبز تیره است که تازه برداشت می شود و برای طعم دادن به انواع غذاهای آسیایی و لاتین استفاده می شود. به گشنیز یا جعفری چینی نیز معروف است. رشد Cilantro کار چندان دشواری نیست و می توان بذرها را به محض گذراندن تمام خطر یخ زدگی یا کاشت آنها در گلدان مستقیماً در خاک کاشت. در اینجا چگونه است.
مراحل
روش 1 از 2: پرورش گشنیز در باغ
مرحله 1. زمان سال را انتخاب کنید
بهترین زمان کاشت گشنیز بستگی به محل زندگی شما دارد. Cilantro در شرایط یخبندان زنده نمی ماند ، اما گرمای شدید را نیز دوست ندارد. در آب و هوای معتدل ، بهترین زمان برای شروع کاشت گشنیز در اواخر بهار ، بین ماه های مارس و مه (نیمکره شمالی) است. در آب و هوای گرمسیری بیشتر ، گشنیز در مواقع سرد و خشک سال مانند پاییز بهتر رشد می کند.
- همچنین ممکن است با کاشت گشنیز در اواخر تابستان و اجازه رشد آن تا پاییز ، به موفقیت برسید.
- اگر هوا خیلی گرم شود ، گیاهان گشنیز شروع به پیچیدن می کنند - به این معنی که آنها گل می دهند و به دانه می روند ، بنابراین زمان سال خود را عاقلانه انتخاب کنید. برای شروع سریع آب و هوا ، سعی کنید دانه های خود را از داخل خانه شروع کرده و سپس با بهبود آب و هوا به بیرون منتقل کنید.
مرحله 2. محلی را در باغ خود آماده کنید
قسمتی از خاک را انتخاب کنید که گشنیز در معرض کامل نور خورشید قرار گیرد. در مناطق جنوبی که خورشید در طول روز بسیار داغ می شود سایه را تحمل می کند. خاک باید سبک و دارای زهکشی خوب با pH 6.2 تا 6.8 باشد.
اگر می خواهید خاک را قبل از کاشت بپوشانید ، از بیل ، روتوتیلر یا بیل استفاده کنید تا 2 تا 3 اینچ (5.1 تا 7.6 سانتی متر) از یک مالچ ارگانیک مانند کمپوست ، برگهای پوسیده یا کود را به لایه بالای خاک وارد کنید. اگر از کود استفاده می کنید ، مطمئن شوید که کود به صورت کمپوست یا حداقل 3 ماه پخته شده است تا گیاهان جوان را نسوزاند. قبل از کاشت محل را صاف کنید
مرحله 3. دانه های گشنیز را بکارید
بذرها را در حدود بکارید 1⁄4 اینچ (0.6 سانتیمتر) عمق ، فاصله 6 تا 8 اینچ (15.2 تا 20.3 سانتیمتر) از هم ، در ردیف هایی با فاصله تقریباً 1 فوت (0.3 متر). دانه های گشنیز برای جوانه زنی به رطوبت زیادی احتیاج دارند ، بنابراین اطمینان حاصل کنید که مرتباً آنها را آبیاری کنید. آنها به یک اینچ آب در هفته نیاز دارند. آنها باید در حدود 2 تا 3 هفته جوانه بزنند.
از آنجایی که گشنیز به سرعت رشد می کند ، باید هر 2 تا 3 هفته یک بار جدید بذر بکارید تا مطمئن شوید که در طول فصل رشد مقدار کمی گشنیز دارید
مرحله 4. از گشنیز مراقبت کنید
وقتی ارتفاع نهال ها به حدود 2 اینچ (5.1 سانتی متر) رسید ، می توانید آنها را با کود یا کود آلی کوددهی کنید. مراقب باشید بیش از حد کود ندهید ، فقط به 1/4 فنجان برای هر 25 فوت (7.6 متر) فضای رشد نیاز دارید.
وقتی گیاهان خود را تثبیت کردند ، به آب زیادی احتیاج ندارند. شما باید سعی کنید خاک را مرطوب نگه دارید ، اما مرطوب نباشید ، زیرا گشنیز یک گیاه آب و هوایی خشک است
مرحله 5. از شلوغی زیاد جلوگیری کنید
هنگامی که گیاه گشنیز 2 تا 3 اینچ (5.1 تا 7.6 سانتی متر) بلند است ، از شلوغی بیش از حد گیاهان جلوگیری کنید. گیاهان کوچکتر را بیرون بکشید و قوی ترین آنها را بگذارید تا بزرگتر شوند و بین هر گیاه 8 تا 10 اینچ (20.3 تا 25.4 سانتی متر) فاصله ایجاد شود. گیاهان کوچکتر را می توان در آشپزی استفاده کرد و خورد.
شما همچنین می توانید با پخش مقداری مالچ در اطراف پایه گیاهان به محض مشاهده شدن آنها در بالای خاک ، از رشد آنها جلوگیری کنید
مرحله 6. گشنیز را برداشت کنید
زمانی که ساقه ها 4 تا 6 اینچ (10.2 تا 15.2 سانتی متر) ارتفاع دارند ، گشنیز را با جدا کردن برگها و ساقه های جداگانه از پایه گیاه ، نزدیک سطح زمین برداشت کنید. از شاخه های تازه و جدید در آشپزی استفاده کنید ، نه از برگهای قدیمی تر و سرخس که می تواند طعم تلخی داشته باشد.
- بیش از یک سوم برگ ها را در یک زمان قطع نکنید ، زیرا این می تواند گیاه را ضعیف کند.
- پس از برداشتن برگها ، رشد گیاه حداقل برای دو یا سه دوره دیگر ادامه می یابد.
مرحله 7. تصمیم بگیرید که آیا می خواهید گیاهان گشنیز را به گل بگذارید یا نه
دیر یا زود گیاهان گشنیز شروع به گلدهی می کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد ، گیاه تولید شاخه های تازه و جدید با برگ های خوراکی را متوقف می کند. در این مرحله ، برخی افراد به امید اینکه گیاه برگ بیشتری تولید کند ، گلها را قطع می کنند.
- با این حال ، اگر می خواهید دانه گشنیز را از گیاه برداشت کنید ، باید آن را بگذارید تا گل بدهد. هنگامی که گل خشک شد ، می توانید دانه های گشنیز را که می توانید در آشپزی استفاده کنید ، برداشت کنید.
- از طرف دیگر ، می توانید اجازه دهید بذرها به طور طبیعی به زمینی که گیاه گشنیز در آن کاشته می شود ، بیفتند و در فصل رشد بعدی گیاهان گشنیز بیشتری را برای شما فراهم آورند. همچنین می توانید دانه های خشک شده را ذخیره کرده و در فصل رشد بعدی بکارید.
روش 2 از 2: پرورش گشنیز در گلدان
مرحله 1. یک قابلمه مناسب انتخاب کنید
گلدان یا ظرفی را انتخاب کنید که حداقل 18 اینچ (45.7 سانتی متر) عرض و 8 تا 10 اینچ (20.3 تا 25.4 سانتی متر) عمق داشته باشد. Cilantro جابجا شدن را با مهربانی انجام نمی دهد ، بنابراین گلدان باید آنقدر بزرگ باشد که گیاه کامل را در خود جای دهد.
مرحله 2. بذرها را بکارید
گلدان را با مقداری خاک با زهکشی سریع پر کنید. در صورت تمایل می توانید مقداری کود مخلوط کنید. خاک را با کمی آب مرطوب کنید تا فقط مرطوب شود ، نه خیس. دانه ها را کمی روی خاک بپاشید تا یکنواخت پراکنده شوند. با دیگری بپوشانید 1⁄4 اینچ (0.6 سانتی متر) خاک
مرحله 3. گلدان را در یک نقطه آفتابی قرار دهید
Cilantro برای رشد نیاز به آفتاب کامل دارد ، بنابراین آن را در یک پنجره آفتابی یا باغ سبز قرار دهید. پنجره های رو به جنوب ، روشن ترین و بهترین شرایط رشد را برای گشنیز فراهم می کنند. بذرها باید طی 7 تا 10 روز جوانه بزنند.
مرحله 4. مرطوب نگه دارید
خاک را با استفاده از یک بطری اسپری مرطوب نگه دارید تا خاک کمی غبار شود. اگر آب را روی خاک بریزید ، ممکن است دانه ها را جابجا کند.
مرحله 5. گشنیز را برداشت کنید
هنگامی که ساقه های گشنیز به طول 4 تا 6 اینچ (10.2 تا 15.2 سانتی متر) رسید ، آماده برداشت است. هر هفته حداکثر 2/3 برگ را ببرید ، زیرا این کار باعث می شود گیاه به رشد خود ادامه دهد. به این ترتیب ، امکان برداشت چهار محصول گشنیز از یک گلدان وجود دارد.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- Cilantro یک انتخاب خوب برای باغ پروانه است ، زیرا این گیاه مخصوص پروانه ها است ، به ویژه در صبح و عصر.
- 'کاستاریکا' ، 'اوقات فراغت' و 'ایستاده طولانی' همه انواع خوبی از گشنیز برای شروع رشد هستند ، زیرا دیر کند می شوند و برداشت فراوانی از برگ ها را تولید می کنند.
